Pubers

Even alvast een pubertijds vraagje
Juulie zit dr nog niet in
Maar voor als ik merk dat t komt!
Hoe deden jullie dat met los lopen namen jullie t risico niet en bleef ie dan gewoon aan de lijn?
En wanneer merk je dat ie in de pubertijd zit ?

Alvast bedankt !

Ik merkte het bij Java aan het buiten weigeren van commando's. Eerst luisterde ze super als ik haar terug riep, nu kijkt ze even, steekt als t ware dr middelvinger op en loopt vrolijk verder. Ook liep ze eerst altijd dichtbij, en gaat ze nu wat verder van me af lopen. Ze houdt me nog wel in de gaten, maar het is nu meer alsof ze als een echte puber zegt kijk mama, ik heb je niet nodig (om dan in paniek te raken als ze me niet meer ziet). 

Ik laat Java alleen los als het rustig is en ik geen andere honden zie, en ik heb altijd lekkers bij me.

Ik laat balou gewoon loslopen. Ik heb een husky malamute kruising

 Hij zal nu rond de 2 jaar zitten. Maar die twee rassen zijn forever puber ongeveer 

Ik houd de omgeving gewoon goed in de gaten en kijk zo'n 100 meter voorruit. 

Dit heeft me bijv al veel ellende bespaart met paarden op de hei. Ik herkende ze al van mijlen ver.  Terwijl m'n vriend nog zo iets had van Hu loopt daar dan iets?  

Je hebt dan ruim de tijd om je hond binnen te hengelen.  

 Persoonlijk zie ik de puberteit als de tijd van de vele mogelijkheden. Dus ik zou zeker niet preventief gaan begrenzen vanuit het idee: hij gaat bananen in z'n oren krijgen en dus hou ik 'm maar vast.

Het kan een heftige periode zijn voor een hond: hormonen gieren door het lijf, een lijf dat groeit, maar ook een geest die openbloeit, emoties die gaan opspelen, enz.

Bij de ene hond heeft het weinig impact en merkt je amper wat.

Maar bij de andere hond krijg je de nukken en kuren, humeur dat alle kanten opbotst, en gaat de overgang van pup naar volwassene er grillig en hobbelig aan toe.

Iets om schrik van te hebben? Nee, net niet. Het is een periode waarin je, samen met je hond, nieuwe mogelijkheden verkent. Hij (en dus ook jij) leert z'n voorkeuren kennen, z'n geest verruimen, het karakter vormt zich...

Soms wil je ze achter het behang plakken, zeker weten, maar evenzeer is het een prachtige kans om je hond te laten groeien en openbloeien in karakter, zelfvertrouwen en stabiliteit.

Ik merk hier nooit iets van puberteit. Oudste is bijna 13, die kan nu wel slapen gelijken een echte tiener tot een gat in de dag.... Dus die loopt er misschien tegenaan

Bedankt voor de tips
Juulie is sins kort best wel druk
En is erg eigenwijs
Ze mag niet op de bank en weet dat heel goed !
Toch springt ze er de hele tijd op
Daarom ben ik n beetje bang voor haar pubertijd ik kan me natuurlijk helemaal vergissen en dat ze er geen las van heeft maar daarom even de vraag
Is het niet bij jullie geweest dat ze helemaal weg rennen ??

 Wat bedoel je met helemaal weg rennen?

Dat je hond wegrent en je hem echt kwijt bent?

Of weg rennen in de zin van: een geurspoor achterna, of het bos in duiken en enkele minuten later weer verschijnen? Of een eigen traject gaan lopen, maar verderop wel weer samenkomen?

Want dat doen de mijne bij het loslopen namelijk altijd... 

Hier een hond die af en toe nogsteeds puberstreken heeft. Ik heb haar altijd los laten lopen op plekken waar het veilig is. Bij haar uitte zich het vooral in niet meteen komen, dus moest ik 5 keer roepen ipv 2 keer. En nu nog komt ze niet altijd meteen. Het maakt mij niets uit, het is een hond met een eigen wil en ze mag van mij best wel eens wat commando's weigeren. 

Zorg gewoon dat de plekken veilig zijn, en dat er niemand is gevaar komt als je hond niet luisterd. Maar naar mijn ervaring viel de pubertijd kwa loslopen hartstikke mee. T was meer in huis dat ze irritant gedrag vertoonde. 

Mijn beagle zit nu midden in zn pubertijd en ook hem laten we, op plekken waar het mag, gewoon los. 

Leer je hond goed kennen, dan merk je wanneer het wel/niet kan. Als Charlie een paar keer echt wegrent, dan gaat hij vast. Ik merk aan hem wanneer hij zo'n dag heeft, en daar hebben we op leren inspelen. 

"  Wat bedoel je met helemaal weg rennen?
Dat je hond wegrent en je hem echt kwijt bent?
 
Of weg rennen in de zin van: een geurspoor achterna, of het bos in duiken en enkele minuten later weer verschijnen? Of een eigen traject gaan lopen, maar verderop wel weer samenkomen?
Want dat doen de mijne bij het loslopen namelijk altijd...  "

Alaska's Finest!

 hahaha herkenbaar. En als ik m'n vriend dan mee heb krijgt die gelijk een hart verzakking. Die wilt het liefst dat balou binnen een straal van vijf a tien meter loopt.  Terwijl ik een straal van 50 meter aan houdt. 

Aan de ts.  Ik merk bij balou vooral heel erg dat als hij een tijd niet in het bos gelopen heeft dat hij na zo'n half uur drie kwartier overprikkelt begint te raken.  En dan krijgt hij bananen in zijn oor. Soms los dat zichzelf op door even kijhard een sprintje trekken tot zo'n 200 meter van ons vandaan,  om vervolgens weer keihard terug te komen gerend. 

Soms moet ik hem  dan echt het laatste half uur aanlijnen. Even back to earth brengen. 

Hier heel weinig van gemerkt. Bij mij in de buurt blijven en in de gaten houden heeft ze altijd gedaan dus kon ze ook heel goed los lopen in de puberteit. Het enige waar ik het aan merkte was dat ze van sommige dingen weer bang was. Zoals bijvoorbeeld een koe in de wei die ineens eng was of zakken vuilnis die op de stoep stonden. Verder was ze zooo makkelijk in de puperteit

"  Wat bedoel je met helemaal weg rennen?
Dat je hond wegrent en je hem echt kwijt bent?
 
Of weg rennen in de zin van: een geurspoor achterna, of het bos in duiken en enkele minuten later weer verschijnen? Of een eigen traject gaan lopen, maar verderop wel weer samenkomen?
Want dat doen de mijne bij het loslopen namelijk altijd...  "

Alaska's Finest!

 Inderdaad herkenbaar, hier zie ik mijn hond tijdens een boswandeling nauwelijks, ze is altijd op zoek naar nieuwe geuren en sporen etc. Ze komt wel af en toe even gedag zeggen, houdt mij wel in de gaten, maar ik zie haar niet vaak haha. 

@white shadow
Op het begin dat ze bij ons was was Juulie nergens bang voor niet voor donkere hoekjes ,onze oudere hond noem maar op maar ik merk dat ze nu voor sommige dingen toch wel begint te schrikken
Is dat bij jou wel n beetje opgelost of altijd zo gebleven ?



Mijn vorige hond was weg gerend toen ie los was achter n konijn aan (jacht hond ) zo naar een weg waar een auto kwam
Sins dien was ie nooit meer los
Was echt heel erg naar andere dieren
Konden de voordeur niet open houden of hij was all weg



Juulie let nog heel erg op me als ze n stukje verder op loopt draaien we ons om en komt ze snel aangerend
Willen we ook graag zo houden
Ik merk dat ze los meer naar Me is gericht dan aan de riem
Dan doet ze gewoon wat ze wilt


@finest
Ik bedoelde echt weg rennen zoals mijn vorige
Gelukkig is dat niet gebeurd bij jullie!
Dank jullie voor de reacties

Een opgroeiende hond krijgt inderdaad meerdere angstfases. Zolang die angst niet bevestigd wordt door een negatieve situatie komt dat wel goed. 

Java was ook bang van prullenbakken. Gewoon doorlopen alsof er niks is.

Mijn Duitse dog is nu ook aan het puberen. Ik laat hem nog steeds loslopen bij iedere wandeling en komt meteen als ik hem roep buiten gehoorzaamt hij nog steeds erg goed.

Binnenshuis is hij eigenwijs geworden en zit vol streken moet dan echt consequent optreden voor hij gehoorzaamt. Ook is hij veel bruter in het spelen wat ik ook merk als hij met mijn andere pup aan het spelen is dan moet ik er geregeld zelf de riem opleggen en zeggen dat hij die met rust moet laten anders mag de pup van hem niet rusten.

Verder is hij nog even lief en aanhankelijk als voor zijn puberen.

Bij Shadow is de angstfase helemaal goed gekomen. Door alles op haar tempo te doen als ze bijvoorbeeld niet langs de koe wilde lopen en stok stijf stil bleef staan. Na even stil te hebben gestaan durfde ze daarna heel snel er langs en uiteraard daarna heel goed belonen. Maar alles op haar tempo en niet dwingen.

Droef is vorige week 2 geworden en is ook een echte puber al begint dat nu wel weer af te nemen. Ik heb hem gekregen toen hij 12,5 maand was, en heeft tot die tijd in een kennel gezeten bij een fokker. Dus was niks gewend. we zijn vrijwel direct een basis cursus gaan doen en gewoon het dagelijkse leven gaan volgen. Na een paar maanden viel hij terug in het niet luisteren, maar het was wel duidelijk dat hij me heus wel begreep maar ik kon gewoon een dikke middelvinger krijgen.

Ook begin hij ineens te slopen in huis en heeft hij nu geregeld zaadlozingen in zijn slaap(charmant). Voor de rest heb ik weinig last van hem behalve die dikke middel vinger af en toe en als hij als eens ergens op aangesproken wordt dan kijkt hij diep teleurgesteld, dat is weer iets van de laatste weken.

Het leven is nooit zaai met een puberende reu in huis. Overigens maak ik me niet druk dat hij weg loopt. Alleen in geval van een loopse teef is hij hier toe in staat maar dat heeft niks met pubertijd te maken.