Toeval of??

Op 7 juli is na een kortstondig ziekbed mijn vader overleden. Natuurlijk kregen bumper en milo wat mee van het verdriet wat ik om hem had en heb. Nu heeft bumper ineens moeite als hij alleen moet blijven terwijl hij dit hiervoor prima kon.ik heb hem gisteren opgenomen en piept ongeveer 15 minuten, daarna is hij stil met af en toe een piepje. Milo zegt niks die vind het allemaal wel prima. Zou dit toeval zijn? En moet ik het alleen zijn weer op gaan bouwen bij bumper?

Honden voelen verdriet bij mensen erg goed aan en laten dat soms ook merken het zou best kunnen dat bumper dat doet

Als hij Milo heeft dan is ie ook niet helemaal alleen lijkt mij Hahah

Voor de verder rest heel veel sterkte

Waren de hondjes gehecht aan je vader? 

Onafhankelijk van de reden zou ik inderdaad het alleen zijn weer gaan opbouwen. 

 Ze zagen hem ongeveer 2x per week. Waren wel erg gek op hem dat wel.

 Dan denk ik ook wel dat dat er mee te maken kan hebben. Ze zagen hem dan toch ook vaak. En dat dan in combinatie met jouw eigen verdriet. 

Mijn hondje heeft verlatingsangst gekregen na het overlijden van mijn vader. Zij woonde toen nog bij hem en hij was dus haar baasje (dus dat is natuurlijk nog iets anders, maar toch...). Na zijn overlijden hebben wij haar in huis genomen. 

Honden voelen dat zeker aan, jouw verdriet dat voelt tie, de ene hond meer dan de andere hond, nu wil je hond niet meer alleen blijven, niet weg bij jou.....als je thuis bent laat je je hond even alleen, ga zelf een andere ruimte in, doe even de deur achter je dicht, minuutjes mee beginnen en het langzaam weer uitbreiden, ook ga je..even..naar buiten en kom je weer terug, de hond gewoon benaderen , zelfs dan even negeren...

Heel veel sterkte met het verlies van je vader honden voelen ook wel als er iemands niet meer is die ze gewoon zyn