Leren optillen

Voor in naar Australië vertrok kon ik Kahlúa altijd optillen. Nu denkt iedereen natuurlijk; waarom zou je een grote hond willen optillen? Dit hoeft ook niet, maar toch vindt ik het prettig dat, mocht het nodig zijn, het ook kan. Bijvoorbeeld bij de dierenarts, als ze een hoge auto in moet etc, Kahlúa kan nu nog prima springen, maar ook met oog op later. 

Voor ik dus weg ging oefende we dit regelmatig, gewoon eens per week even een keer kort optillen, belonen, en weer naar de grond. Nu is dit een jaar lang niet gedaan, en toen ik dit van de week weer eens wilde doen, was ze er letterlijk panisch voor. Ze was echt doodsbang, gromde (geen gemene grom, wel een angstgrom) ik heb het gelaten en probeerde het net weer, ze dook weg, was echt bang, en toen ik vervolgens niets bij dr deed werd ze helemaal gek, tegen me opspringen, tegen me aan kruipen. Maar zodra ik aanstalte maak haar op te pakken reageert ze echt onwijs paniekerig. 

Hoe kan dit nu? Ze heeft in mijn jaar niets engs meegemaakt, niemand hier thuis zegt haar opgepakt te hebben, ook is ze niet naar de da geweest en ook deze heeft haar dus niet opgetild. 

Kan het zijn dat ze me gewoon niet genoeg vertrouwd om haar op te tillen? Ik kan werkelijk alles met haar maar met optillen reageert ze zoals ze nog nooit gereageerd heeft. 

Ik kan uiteraard gewoon stoppen, en het niet meer doen, maar ik vindt het belangrijk dat ik het wel kan mocht het nodig zijn, en ik wil weten waarom ze het niet meer toelaat. Ze heeft nergens pijn, daar ben ik heel zeker van. Ik raak er zelf ook boos en verdrietig van dat ze dit gedrag naar mij vertoond. 

Er tips hoe is dit weer op kan bouwen? Of iemand een idee waarom ze dit gedrag vertoond? 

In welk opzicht ben je zeker dat ze geen pijn heeft. Is dat medisch gecheckt? Of denk je dat omdat ze niet piept of wat ook.

Ik zeg niet dat ze pijn heeft maar het is niet onmogelijk. En honden zijn bikkels en geven heel vaak pijn pas aan als het ondragelijk is. Dus zou je je voor zekerheid kunnen laten checken.

Verder denk ik het is een jaar niet gedaan. Ze is duidelijk dat ze zich om wat voor reden ook niet prettig bij voelt. Afdwingen komt niet ten goede van de vertrouwensband. Dus ik zou sowieso respecteren dat ze het niet wil.

Dat je het een fijn idee zou vinden dat het wel kan. Begrijp ik. 

Hoge auto's is op te vangen middels een loopplank voor honden.

Een goede dierenarts zou een hond in dit geval gewoon op de grond behandelen of op een fatsoenlijke tafel met liftfunctie zodat er niet getilt hoeft te worden.

Mijn hond vind het nu hij groter is ook niet meer zo prettig om opgetild te worden. Wel doe ik het af en toe om diezelfde redenen als jij + gewoon fijn idee dat het kan. Hij vind het wel prima als ik hem optil met 1 arm voor z'n achterpoten (dus bij z'n liezen) en de andere arm voor zijn voorpoten (snap je wat ik bedoel?). Op die manier kan ik hem dan wel optillen op een tafel oid en iig zo nodig verplaatsen

 Ik ken haar, ik weet hoe ze is als ze pijn heeft, en zo is ze nu niet. Ik ben er gewoon 100 % zeker van dat ze nergens last van heeft, ik kan haar ook overal aanraken, op plekken drukken etc. Pijn heeft ze niet, en haar gedrag is nu ook duidelijk angst. 

Dwingen doe ik zeker niet. Maar toch wil ik het gewoon kunnen, ze heeft het altijd prima gevonden, en niet lijkt ze er het vertrouwen gewoon niet in te hebben wat ik eigenlijk nog het ergst vindt. 

 Ik snap wat je bedoeld, dit is ook hoe ik haar optil, of met mijn arm bij dr liezen, of bij dr billen. 

Ik heb een k9 tuig met handvat, is het een idee het zo te proberen en dan een arm bij dr achterkant, zo hoef ik ook niet over haar heen te buigen mocht dat het gene zijn dat ze niet prettig vindt, wat me ook zeer onwaarschijnlijk lijkt omdat dit met knuffelen nooit een probleem is. 

Zo bedoelde ik 
Die rechterarm doe ik wel wat lager naar mijn idee, maar zo is m'n uitleg wat duidelijker! Misschien vind ze het zo wel prima net als Link?


EdiT: zie net je reactie dat je het al snapte 

 Zo doe ik het inderdaad :)    of zo: 

Maar met beide krijg ik nu de kans niet, ze duikt voor die tijd al weg. 

Een hond wordt zwaarder en is dan moeilijker op te tillen...niet doen zou ik zeggen, bij de dierenarts als er getild moet worden zijn er altijd mensen aanwezig....wanneer je een zware hond optilt, op het moment dat je tilt zit bij de hond alles in de weg, niet als je recht op staat en je hebt je hond vast maar het moment van tillen, de hond vind dat heel onprettig.....een opstapje of loopplank voor de auto.

Nou ga ik wel vanuit mijn honden, die zijn te zwaar en te onhandig om door een iemand op te tillen....bij de dierenarts moet er wel vier man bijkomen, en til ik ook nog mee.

Je zou de oefening kunnen omdraaien. En ipv haar op te tillen, haar ergens af tillen.

Bijvoorbeeld: jullie lopen naast elkaar: jij op de grond en zij loopt op een verhoog ter hoogte van je buik (bijvoorbeeld een muurtje, een dikke boomstam, of iets dergelijks). Je loopt langs haar mee en op 't eind til je haar eraf en loop je samen verder op de begane grond.

Zo leg je minder druk op de oefening, omdat het geïntegreerd zit in een andere beweging (samen op pad zijn), en raakt ze toch weer vertrouwd met het gevoel door jou gedragen te worden.

Misschien kun je het in stapjes doen? Bijvoorbeeld eerst met haar voorpoten op je schouders staan als je hurkt en zo telkens een stukje hoger?

Ik zou ook Jackie graag willen kunnen tillen bijvoorbeeld als er wat is of als ze gedoucht moet worden (ze wil thuis geen traplopen). Laatst met Dogsurvival was het ook nodig, maar het lukt mij niet. 

Jackie heeft vanaf pups af aan al dat ze niet opgetild wil worden. Dus ook bijna niet gedaan. Nu wil ze het ook niet. Ik vind het ook wat onhandig, lang lichaam, 35 kg. Op cursus moeten we het wel eens oefenen op tempo van de hond, maar ze wil het niet en ik denk dat het ook een stukje vertouwen is, ze wil het daarom niet. 

Mijn vriend kan haar wel tillen, maar wil ze niet. Liefst rent ze dan weg. Als hij haar al een keer tilt, klemt ze zich helemaal vast. 

Dus geen tips, ik herken het wel. En lees graag mee voor tips. 

Willemijn: ik snap dat een hond zwaarder wordt en het niet prettig is om opgetild te worden, toch denk ik dat bijna iedereen wel eens op het punt komt te staan waarbij de hond opgetild moet worden, en als dit dan gepaard moet gaan met angst zou ik dat heel jammer vinden. Toen Kahlua 3 jaar geleden haar poot brak, waren wij allemaal héél blij dat optillen voor haar geen probleem was, want dat moesten we heel veel doen. Kahlua weegt trouwens 29 kilo.

Alaska's Finest:   dit is een heel goed idee, Kahlua laat ik vaak op hoge dingen springen of klimmen, en ook dan til ik haar eraf omdat de sprong omlaag net iets te hoog is, dit is dan voor haar nooit een probleem, dus hier kunnen we eerst goed mee gaan oefenen. 

Stsbij Gijs:   ik wil het inderdaad in kleine stapjes gaan aanleren, ik heb een goed filmpje gevonden waarin wordt uitgelegd hoe je dit stap voor stap moet aanleren. Er wordt ook heel duidelijk in uitgelegd dat honden hun lichaam dan 100 moeten overgeven aan de baas en ze er geen controle meer over hebben, en dit dus een hele grote stap is voor honden. Hier ben ik me ook zeker van bewust :)    ik ga niets haasten, maar wat kleine stapjes vooruit zouden al top zijn. 

Hier het filmpje trouwens, de eerste paar stappen vindt ze niet erg, ik kan haar overal aanraken, over dr heenbuigen etc. Nu langzaam oefenen met het alleen optillen van de voorpoten. 

https://youtu.be/V8W8UIhjsjw

Je bent een tijd weggeweest. Weet niet hoelang je weer terug bent?

Ik zou voorlopig alleen maar leuke dingen doen, jullie band weer her oppakken.

Je hebt gewoon een gevoelig hondje, zo lijkt het. Heel herkenbaar, Luca is ook mega gevoelig.

Je wil wat van haar en dat is even spannend.

Oppakken, dan raken ze ook alle controle kwijt.

Ik ben het met  je eens, dat je een hond moet kunnen oppakken, in het geval van de dierenarts, maar door oefenen, leg je er de nadruk op en dan kan het een beladen iets worden.

Ik oefen nooit, Luca vind zomaar oppakken niet fijn. Als het nodig is, pak ik haar op en dan hoor je haar niet.

Bij de dierenarts, dan weet ze al, dat ik haar oppak, is voorspelbaar.

Heb het ook wel eens gehad op vakantie, dat het erg druk was, tilde ik haar ook op, even uit de drukte en tegen me aan.

Dan vind ze het prima.

 Eigenlijk moet je een hand tussen haar voorpoten doen. Bij de kop tussen de voorbenen en dan je hond rochting achter kant doen. De tweede hand bij de liezen.

Zo hou je haar rug nl recht.

Als je een hand voor de borst doet en eentje achter haar achter poten, trek je de rug krom en dat is niet prettig

" Je bent een tijd weggeweest. Weet niet hoelang je weer terug bent?
 
Ik zou voorlopig alleen maar leuke dingen doen, jullie band weer her oppakken.
 
Je hebt gewoon een gevoelig hondje, zo lijkt het. Heel herkenbaar, Luca is ook mega gevoelig.
Je wil wat van haar en dat is even spannend.
Oppakken, dan raken ze ook alle controle kwijt.
 
Ik ben het met  je eens, dat je een hond moet kunnen oppakken, in het geval van de dierenarts, maar door oefenen, leg je er de nadruk op en dan kan het een beladen iets worden.
 
Ik oefen nooit, Luca vind zomaar oppakken niet fijn. Als het nodig is, pak ik haar op en dan hoor je haar niet.
Bij de dierenarts, dan weet ze al, dat ik haar oppak, is voorspelbaar.
Heb het ook wel eens gehad op vakantie, dat het erg druk was, tilde ik haar ook op, even uit de drukte en tegen me aan.
Dan vind ze het prima.
 
  "

Suzanne en Luca

 Ik ben 4 maanden terug. Leuke dingen doen we zeker, ik weet dat ze gevoelig is, het heeft ook even geduurd voor we elkaar beide weer vol vertrouwden, dat is ook de reden dat ik pas na de zomer weer met haar naar de cursus ga, ik wilde niet meteen vanalles aan haar vragen. We trainen wel, en dat vindt ze leuk, alles is weer als vanouds maar toch merk ik bij bepaalde dingen dat die nog een stapje te ver gaan, terwijl deze voorheen wel prima konden. 

"  Eigenlijk moet je een hand tussen haar voorpoten doen. Bij de kop tussen de voorbenen en dan je hond rochting achter kant doen. De tweede hand bij de liezen.
 
Zo hou je haar rug nl recht.
Als je een hand voor de borst doet en eentje achter haar achter poten, trek je de rug krom en dat is niet prettig "

Suzanne en Luca

 Oké bedankt voor de tip, ga ik proberen als we zo ver zijn. 

Ik snap het, 29 kilo is nog te tillen...

Elsa wordt best zwaar, zeker om langere stukken te dragen.

Wij kregen de tip om haar op de schouders te dragen en dat is inderdaad beter vol te houden.

Zo:

Mijn ervaring is dat als het eenmaal echt nodig is, honden het ook wel aan voelen. Cato is ook zo'n gevoelige muts. Kan alles met haar en ze is mijn knuffel, maar optillen...

Paar maanden terug was ze in het glas gestapt. Hele diepe wond en flink manken. Ze weegt 31 kg en ik kreeg haar met geen mogelijkheid omhoog, dus mijn vriend tilde haar op (eerste keer dat ze hem zag) en er was niets aan de hand. Ik weet zeker dat ze op dat moment de intentie voelde.

10 minuten met dood gewicht gelopen en toen in de auto gelegd, poot afgespoeld, verbonden en hup naar de dierenarts (op een zondag natuurlijk).

Pootje doet het weer super en ik weet dat als het er eenmaal op aan komt, ze haarzelf echt wel op laat tillen. :)

 Zo lief, gevoelige hondjes. 

Wat belangrijk is, gewoon kijken wat ze zelf aangeeft wat ze aankan.

Ik vind Alaska's manier een goeie tip. T is dan logisch dat je even tilt, als dat goed gaat kun je ook eens smokkelen en net even een extra bochtje maken of zo.

" Je zou de oefening kunnen omdraaien. En ipv haar op te tillen, haar ergens af tillen.
Bijvoorbeeld: jullie lopen naast elkaar: jij op de grond en zij loopt op een verhoog ter hoogte van je buik (bijvoorbeeld een muurtje, een dikke boomstam, of iets dergelijks). Je loopt langs haar mee en op 't eind til je haar eraf en loop je samen verder op de begane grond.
 
Zo leg je minder druk op de oefening, omdat het geïntegreerd zit in een andere beweging (samen op pad zijn), en raakt ze toch weer vertrouwd met het gevoel door jou gedragen te worden. "

Alaska's Finest!

 Wat slim!

Zo is tillen ook makkelijker, ivm de zwaartekracht.

Ik snap je helemaal. Het is gewoon handig als je kan tillen. Ik heb een keer gehad bij de dierenarts, in die spreekkamer de tafellift kapot. Dan is tillen toch handig.

Als je hurkt en haar vast pakt zonder haar te tillen, maar wel op de manier hoe je haar zou tillen, wat vind ze daar dan van? Is dat al teveel? 

 Dit is geen probleem, ik kan gewoon naast haar gaan zitten, haar vastpakken, knuffelen, over haar heen hangen, ze geniet overal van, ze vindt aandacht heerlijk. Maar zodra ik sta, en de 'oppakbeweging' maak, duikt ze in elkaar en vlucht ze.