De tegenhanger van het frustratietopic

Ik ben altijd zeer verheugd als er vreemden zijn die m'n honden appreciëren om wie ze zijn, en niet om wat ze kunnen.

In onze eigen contreien krijg ik steevast vragen als: Zijn dat Huskies? (nee, dat zijn geen Huskies), meteen gevolgd door: Luisteren die goed? (nee, die luisteren niet goed)...

Maar in landen als bijvoorbeeld Rusland, komt die vraag nooit. Daar vragen mensen naar hun karakter, ze willen liever weten wie de hond is, als individu. En ze houden van m'n honden omwille van hun eigenheid. Zo verademend vind ik dat!

Het grootste compliment kreeg ik van een Noorse dame, zelf haar hele leven omringd door honden, die zei: "Ik heb nog nooit honden gezien die zo innig met hun mensen samenleven als deze honden."

Ja, dan weet ik weer: da's alles wat ik wenste. Daar draait m'n hele wereld rond. 

Ik heb momenteel naast mijn eigen 3 honden een logee in huis, dus een leuke roedel van 4. Gisterenochtend met zijn alleen op pad gegaan; Fenna in de buggy en de 3 volwassen honden ernaast. Super veel complimenten gehad over hoe netjes ze meeliepen en luisterden   

Echt een trots momentje! 

Leuk dit topic. Vanmiddag zo'n momentje.

Ik was met Bobby op een groot hondenveld hier in de buurt, toen er een man aan kwam lopen met een Staff aan de lijn. Staffie begon meteen al hevig te fixeren op Bobby, die dat uiteraard niet leuk vond. Draait die man zich gewoon rustig om, en loopt verder over een pad dat met afscheiding van wat bosjes langs het veld loopt.
Nou was ik eigenlijk op weg naar een parkje even verderop, dus ik loop met Bobby van het veld af, waarop even later die man met zijn Staff alsnog lekker het veld op kan.
Zo kan het dus ook.

O en ook hier een gedeeld wandel-fietspad en losloopgebied. Hoe verzinnen ze het. Maar goed, ik krijg ook wel vaak complimentjes als ik Bobby naast me roep als er een fietser aankomt, of als ze keurig blijft wachten als we een fietspad oversteken.
Dat zo goed luistert, of zo braaf is. Ja mijn dondersteentje kan wel braaf zijn...als er toevallig zin in heeft.

Vanmorgen liep ik even een smal paadje uit omdat er een "tegenligger" met een beagleachtige hond aankwam en wachtte met Jenna op een parkeerterreintje om ze langs te laten lopen. Daar ging spontaan een vrouw tegen Jenna praten, en kwamen we in een leuk gesprek over onze honden, allebei herplaatsers.

Lola kon loslopen en liep dat ook in het bos altijd. Ik had haar geleerd dat als er mensen aankwamen ze dan naast mij moest komen lopen, daar hebben we heel vaak een complimentje over gehad.

Hier in de buurt is een groot opvangcentrum voor vluchtelingen en heel veel vluchtelingen geven complimentjes over Jenna en zijn heel geinteresseerd, geven haar ook vaak iets lekkers.

Jenna wil intussen bij elk vluchtelingengroepje even gedag zeggen in de hoop iets van ze te krijgen, en zo kom je ook nog eens in gesprek.

Dit zijn zomaar een paar dingen die spontaan bij me opkwamen over positiviteit en mijn omgeving wb wandelen met hond.

Vanavond liep ik met Java in n losloopgebied. Eigenlijk moet ik dr niet los laten want ze is aan t puberen. Maar nu was het laat en rustig. Een stuk van ons vandaan begon n man een bal te gooien voor zn hond en Java rende dr naartoe. Ik dus Java bij me roepen en die man wachtte netjes tot ze bij me was voor die verder ging. Java komt namelijk niet meteen, koppigheid. 

En een stukje verder zag ik twee honden dus ik lijn Java aan, omdat ze er anders naartoe gaat, die man zag dat en lijnde de zijne ook aan en liep de andere richting uit. 

Java heeft tonnen energie, zo kan ze soms nog los en het nog wat kwijt. 

Ik liep gisteren met Abby in de stad. Beetje socialiseren voor het meisje. 

Hoe verbaasd ik was dat er echt mensen van fietsen af stapten, auto's stil zetten en zelfs uit winkels kwamen om te vragen of ze haar mochten aaien en meer informatie over het ras in te winnen. 

Zelfs iemand die haar ras bíjna goed had (kende de Saarloos) en haar zo heerlijk vrij en lief vond.

Vond dit heel erg leuk, dat mensen je hond niet alleen mooi, maar ook heel erg lief vinden! 

Ik kreeg vandaag een complimentje omdat ik de poep opruimde. Da's toch ook wel leuk.

Wij gaan elke zondag wandelen met een groep vrienden, allen met honden, soms meerdere honden per persoon.  Het is dus eigenlijk steeds dat je een "troep" honden ziet aankomen met "enkele" mensen.

De laatste(n) van de groep houden de fietsers/wandelaars achter ons in de gaten, de eerste(n) van de groep doen dit vooraan.

Als er dan een wandelaar/fietser aankomt, zal diegene "fietser" roepen en zo gaat het bericht, herhaald door degenen die in het midden van de groep zitten naar achteren.  Zo hebben we allemaal de tijd om van onze honden/omgeving te genieten en kunnen we ze toch op tijd terug roepen en aanlijnen.

Vorige zondag wandelden we in de omgeving van Diest en waren we daar al enkele malen in de verte iemand met een ezel met een klein meisje op tegen gekomen.

Elke keer werd er "volk" geroepen.  Die man wandelde ons dan glimlachend voorbij.

De laatste keer, kwam hij van achter ons, riep er iemand "ezel!", gaf die man als kommentaar "nen echte hé" en wandelde hij tussen ons door iedereen bedankend.

Dat vond ik zo leuk!

Vandaag liep Link los en zaten er twee vrouwen op een bankje. Normaal is Link niet snel geneigd om uit zichzelf op mensen af te lopen (gelukkig). Wij deden een snuffel spelletje iets verderop en ik wilde weer doorlopen. Maar Link rende als een gek op die twee vrouwen af.. 

Ik dacht wat gebeurt mij nu?! Zegt 1 vrouw dat de andere vrouw (zwak begaafd) hem stiekem probeerde te lokken... Oké dat is een frustratie en dat merkte zij ook doordat ik beetje boos werd op Link. Maar het positieve was! Ze zei uit zichzelf; ''nu mogen we hem zeker niet aanhalen he?''   Top!! Dat wilde ik inderdaad niet hebben anders gaat hij dat vast vaker doen. 

Ik liep met met Ziva (mijn moeders maltezer) in het losloopgebied. Ziva liep er los en ik zag al op afstand een oudere vrouw met een loslopende Duitse herder aankomen. 

Omdat ik die Duitse herder niet ken en mijn ervaring is dat veel Duitse herders er niet van houden als onbekende honden ze lastig vallen, deed ik Ziva maar weer aan de lijn.

Die vrouw zag het en deed haar hond toen ook aan de lijn.

Dat was wel netjes

Tijdens de wandeling deze namiddag 2 kids mee met de step, Lila en Kira aan de lijn en Nala los (geen losloopgebied want ja, die heb je niet in België, hier heb je enkel veldjes). Wat verderop zijn er mensen aan het spelen met een buldog en een stok, geen probleem voor Nala zolang we genoeg afstand houden dus ik laat haar los. Voor de bul bleek het op een gegeven moment toch te verleidelijk en hij zette de spurt in richting Nala.

Nala laten zitten op afstand en de kids blokte geheel spontaan de andere hond af en Lila en Kira gaven er helemaal geen aandacht aan. Zo konden die mensen heel gemakkelijk hun hond komen halen en kon ik met een heel trots en fier gevoel verder wandelen.

Ik vind het altijd wel fijn als mensen vragen of hun hond bij mijn pup mag !
Is pas 1x gebeurd helaas
Maar dan weet ik dat het goed zit
Want soms als ik dan vraag gaat dat goed zeggen ze
Mwaa (dat ga ik dan niet doen)
Of met pups wel...... ??? Hummm pups zijn druk hoor
(Geen frustratie)
Maar wel heel fijn als mensen dat vragen !

Toen ik moest wachten aan het station kwam een man naar me toe die van op afstand probeerde mijn hondje te lokken om te aaien. Ik dacht meteen "Ohnee, weer zo een die me hier de hele tijd gaat lastigvallen terwijl ik sta te wachten om mijn hondje te proberen te aaien terwijl dat toch nooit lukt omdat ze bang is. Dus ik vertelde hem dat mijn hondje bang is van mensen die ze niet kent. 

De man hield meteen op en 'negeerde' mijn hondje verder . Hij vertelde dat hij zelf een Mechelaar had uit het asiel en dat die ook heel angstig was. Toen hebben we nog even verder gepraat over onze honden en het was gewoon een heel fijn gesprek. Er zijn dus ook mensen die wel luisteren als ik vraag mijn hondje niet te aaien en die het volledig begrijpen 

Gisteren best een leuk momentje gehad. Ik zat met een man in de hondenren die twee hondjes heeft. Oezo en Raki. 

Oezo en Raki zijn gek op Maylo. Dus ze zaten met zijn drieën te stoeien. Op een gegeven moment komen er twee vrouwen de ren gepasseerd, met een zwarte herder, westie en een amerikaanse stafford. Ik zag wel al dat de stafford een teefje was. 

Ze vroegen als ze erbij mochten. Ik kon niet niet eens antwoorden en de man zei "maar natuurlijk". Ik mag natuurlijk niet meteen bevooroordeeld zijn dus liet ze maar naar binnen. Ik was wel even zenuwachtig....omdat ik soms weet hoe Maylo kan reageren als ze gelijk bovenop hem duiken. 

Maylo bleef bij mij staan en de andere twee die gingen wel meteen kijken. Maylo ging daarna eens op zijn gemakje kijken. Hij was meteen gecharmeerd van de westie en de stafford. De vrouw zei meteen 'wat lief van jullie dat we erbij mochten, meestal zeggen mensen meteen nee als ze mij zien aankomen met Cloë'. 

Ik gaf wel eerlijk toe dat ik net even mijn hart vast hield en vertelde dat Maylo soms kan snauwen als ze op hem afvliegen en sommige honden gaan daar tegen in. Ze begreep dat wel, ze heeft er altijd rekening mee rekening gehouden dat het ooit kon ophouden kwa contact met andere honden. Ze durfde het wel bij ons, omdat onze honden rustig waren en wij zo nuchter reageerde.

Het was heel gezellig en Cloë de stafford zat lekker naast me te kroelen. Maylo die was ondertussen de westie aan het inpalmen. 

Java had een keer achter Olaf, een grote hond aan gejaagd. Om te spelen, dat wel. Maar Olaf is nogal onzeker, was een zwerfpup, dus toen Java hem ook nog speels in de billetjes hapte werd het Olaf teveel. Dus na weken bang zijn van Java, heeft Java het eindelijk goed kunnen maken .

Wat ben ik dan trots op Java, die dan rustig doet als ik zeg dat ze rustig moet spelen, en niet achter Olaf aan rent als ik klaar zeg. 

En trots op Olaf natuurlijk, die zo mooi en lief kan spelen met dat ukkie. 

Java en Olaf

 Dat zal dan wel niet HOOG in zijn billen zijn geweest he

Ze mag altijd in Lance zijn billekes bijten hoor, Lance is sociaal met iedere hond. 

"  Dat zal dan wel niet HOOG in zijn billen zijn geweest he
Ze mag altijd in Lance zijn billekes bijten hoor, Lance is sociaal met iedere hond.  "

Anny en Lance

 Hahaha, zomaar een beetje zijbips, Java springt gewoon op om in kontjes te happen. Vooral als ze te snel rennen  voor haar.

Nala heeft dit weekend weer heel veel knuffels, aaitjes en complimentjes gekregen

Ik schop deze eens omhoog, omdat ik het een belangrijk topic vind!

Met koningsdag ben ik met Ziva over de vrijmarkt gelopen. Ze vindt dat nog spannend, heeft weinig ervaring met veel mensen dicht op elkaar en vindt onbekende mensen ook een beetje eng als ze haar aandacht willen geven. Het was dan ook bedoeld als oefening, even rustig over de markt zonder de bedoeling om iets te kopen en op een moment dat het nog rustig was.

We hebben in totaal zo'n 30 à 40 minuten op de markt gelopen (af en toe even een stukje mee gepakt waar geen markt was). Niet alleen deed Ziva het ontzettend goed, het werd haar ook nog eens veel makkelijker gemaakt doordat niemand haar heeft geprobeerd te aaien! Eén meisje vroeg of het mocht maar toen ik uitlegde dat Ziva het allemaal erg spannend vond, begreep ze het en liep verder.

Helemaal top zo, een super oefening!

Ik loop wel eens met Puck over het fietspad wanneer ik in het buitengebied ben.

Wanneer er fietsers tegemoet komen zeg ik altijd; 'Puck let op', Puck gaat dan netjes achter me lopen in de berm zodat we meer ruimte kunnen creëren en weet waar Puck is en wordt ze niet ondergefietst.

Wanneer er heel veel fietsers zijn, dan laat ik Puck altijd zitten in de berm en laten we de hele meute er langs.

Vooral van wielrenners krijgen we dan vaak een duim, bedankje of er wordt nog geschreeuwd van verre 'wat luistert ie goed!!!'.

Families met kinderen op de fiets stop ik ook altijd voor omdat je niet weet hoe de kinderen fietsen. Een goede controle hebben ze vaak nog niet. Dan krijg ik ook altijd een bedankje.

Wanneer ik over straat loop in het buiten gebied, komen we veel grote trekkers in combinatie met kiepwagens, of een grote driewielstrontwagen tegen. Dan laat ik Puck ook altijd zitten dicht aan de slootkant en ik ervoor. Ik houd altijd oogcontact met de bestuurder en we steken even een hand of duim omhoog.

Het is echt niet altijd frustratie, al lijkt dat soms zo omdat dat iets is wat ons soms heel erg raakt. Dan vergeten we soms de dingen die wel goed gingen.

Een paar dagen geleden lieten mijn vriend en ik Ziva uit. Op een gegeven moment komen we in de buurt van twee vrouwen die staan te praten. Er zijn twee honden bij, de ene aangelijnd de ander los, wat hier niet mag.

De hond die los loopt besluit eens gezellig bij Ziva te komen snuffelen. Dat mag, vind ze leuk. De twee vrouwen zeggen er niets van. Of ze het gezien hebben, geen idee. De honden beginnen wat te spelen maar wij willen graag verder wandelen. 

De onbekende hond komt, nog steeds met Ziva spelend, met ons mee. Dus ik roep/vraag aande twee vrouwen of zij hun hond even bij zich willen roepen. Ik had het haast niet verwacht door alle frustraties in het frustratietopic, maar dat gebeurde direct! Toen de hond niet luisterde zijn wij richting de vrouwen gelopen en het bazinnetje richting onsen ging de hond direct aan de lijn. Ze verontschuldigde zich zelfs nog!

Geen probleem natuurlijk en wij konden lekker verder lopen.

Ik volg!

Een aantal weken geleden was ik met Kid aan het wandelen en we komen tijdens onze wandelingen wel vaker dezelfde honden tegen. 
Nu zijn er dus een man en een vrouw die een hele bende hebben, een herder en zeker nog vier/vijf kleinere hondjes. Ondertussen was ik al gewoon dat sommige van hun honden aanslaan als je voorbijloopt met een hond. 
Even geleden kwam ik ze dus eens tezamen tegen en dan wandel ik meestal zo ver mogelijk in het gras. Hun honden begonnen dus wat te blaffen en toen vroeg de vrouw aan mij of ze iets mocht vragen. Geen idee waarom maar ik dacht eerst dat het misschien kritiek zou zijn ofzo. :') 
Maar ze vroeg dus of ik misschien even wou blijven staan met Kid omdat haar honden anders leerden dat ze iedereen gewoon kunnen 'wegblaffen' en ze het zo niet zou kunnen oplossen. 

Ik weet niet waarom maar ik vond het erg vriendelijk dat ze het vroeg en dus toch aan het probleem probeert te werken. :p 
Kwam ze vandaag nog tegen, enkel de man dan. Ze blaffen nog steeds wel maar het is gelukkig wel doenbaar. 

Vandaag twee mensen met loslopende honden tegengekomen waar het eigenlijk niet mag (al is het in België nog te begrijpen met zo weinig losloopgebieden). 
De eerste man met zijn BC riep eerst zijn hond bij zich en wachtte dan om het smaller paadje waar ik uit kwam in te gaan. 
Andere man lijnde zijn hond aan toen ik eraan kwam dus ik was wel al blij dat ze hun honden gewoon bij zich houden. (Ondanks dat ik bij de tweede eerst dacht 'stommerik' want zijn hond liep een heel stuk achter hem en hij 'verschoot' een beetje toen hij mij zag om dan zijn hond te gaan halen. De tweede keer dat ik hem tegenkwam liep zijn hond voor hem maar de hond bleef gelukkig wel gewoon staan als hij Kid zag.) 

Wij doen het ook zoals die eerste man met zijn BC en zo zou het in losloopgebieden in NL ook moeten vind ik.