noekywilt niets meer wie kan me helpen of tips geven

hallo allemaal
hen even een vraagje aan jullie allemaal.
zoals jullie weten heb ik simba verloren dat was echt het maatje van noeky.
maar noeky moet niets meer van de mannen weten die 2 opaatjes dus noeky eet bijna niets meer wilt niet meer naar buiten levenslust is er uit.
oke het moet ze tyd hebben weet ik wel het is nu 7 weken geleden maar ze gaat steeds meer dr eigen schulp kruipen
we proberen alles wilt de hele dag op schoot.
geef dr al die druppels maar gaat steeds meer hangen.
wie kan me een oplossing geven.
noeky was een levendlustige hond is een parson jack russel net 4 jaar vrouwtje heel zacht karakter.
heel sociaal.
wie geeft me de gouden tip groetjes joke

ik bedoel hoe krijg ik noeky uit haar isolement?
groetjes joke en de hondjes

Hoi Joke,

Ik denk dat Noeky toch nog echt aan het rouwen is om Simba. Ik heb het vorig jaar bij Flos ook meegemaakt toen Buster weg viel. Hij heeft echt een aantal weken Buster lopen zoeken. In de tuin en in huis. Iedere avond bleef hij maar naar de gangdeur staren in de hoop dat zijn maatje weer thuis kwam. Ik heb de fout gemaakt om Flos niet te betrekken in het afscheid van Buster! Ze hebben elkaar een knuf gegeven en wij zijn met Buster naar onze DA gegaan. Daarna kwamen wij alleen met de riem van Buster thuis....Beide ontzettend verdrietig, wat wel een hele tijd duurde.....Het is logisch dat Flos niet begreep waarom Buster niet meer thuis kwam! Ik had hem daarna ook beter mee kunnen nemen naar het crematorium, dan had hij daar Buster nog kunnen zien...., maar heb daar gewoon niet bij stil gestaan. Wij hebben hem zoveel mogelijk gesteunt en ontzettend verwend. Iets waar hij volop van genoot. Hij kreeg nu de volle aandacht, die hij normaal moest delen en maar voor 25% kreeg, want de overige 75% ging naar Buster. Dat was onze clown in huis en die eiste gewoon meer aandacht. Ook vanwege zijn zieke lijfje....We zijn zelfs met Flos een weekendje naar de zee geweest om hem even uit te laten waaien....Heerlijk vond hij het. Ik had echt moeite met hem....Vooral omdat bij ons een verre reis op de planning stond en hij dus in zijn uppie naar het hondenhotel moest...Voor het eerst in 14 jaar! Toch heeft dit hem heel erg goed gedaan. Hij kwam daar in een groepje met andere honden en dat klikte ontzettend. Toen we weer thuis kwamen, was hij echt veranderd....Hij zocht ook steeds meer contact met andere honden, wat hij voorheen nooit deed. Het leek echt alsof hij er helemaal overheen was. Maar zo gauw wij de naam Buster in huis uitspreken, dan zie je nu zelfs na een jaar nog steeds zijn kop gaan hangen! Wij hebben na 3 maanden Morris er bij gekocht, maar die twee hebben echt aan elkaar moeten wennen. We hebben hem erbij genomen zodat Flos weer een maatje zou hebben. Het leeftijdsverschil is gewoon te groot, waardoor ze nu niet de grootste vriendjes geworden zijn. Ook al zijn ze stiekem wel gek op elkaar....

Zoals ik uit jouw verhaal begrijp heb je dus Noeky en 2 oudere honden. Die 2 oudjes trekken veel met elkaar op en Noeky is een beetje alleen. Je zou kunnen proberen om weer een maatje voor Noeky erbij te nemen. Wat je volgens mij ook wel van plan bent.....Ik weet niet hoe oud de opaatjes zijn? In het begin kan het wel weer voor onrust zorgen binnen je roedel, maar als Noeky straks weer een maatje heeft om mee te spelen, knapt ze daar zeker van op....Verder zou je veel met haar kunnen ondernemen. Geef haar gewoon even wat meer aandacht! Ze heeft het nodig....En misschien helpt het om met haar te praten over Simba. Ik kon bv met Flos samen ontzettend treuren....Veel sterkte nog met het verlies en ik hoop dat Noeky snel weer de oude is....

Groetjes Monique

Hoi Joke,

Ik heb helaas niet de gouden tip voor je,
Kan je alleen maar zeggen wat ik zou doen en wat ik denk dat goed is.

Ik zou in ieder geval noeky mee naar buiten nemen, en daar positief met haar bezig zijn.Daar bedoel ik mee spelen, wandelen, wat gehoorzaamheids oefeningetjes en dergelijke. Probeer dat op een zo speelse en vrolijke manier te doen.Ga met haar fietsen, er zijn speciale fietsmandjes te koop.

Ik weet natuurlijk niet hoe jij je zelf nu voelt, want 7 weken is nog maar kort.Maar het zou kunnen zijn dat je hondje dit aanvoelt.

Hoe ga je nu met haar om, en hoe ging je met Noeky om toen Simba nog bij jullie was.Zit daar verschil in.

Troost je haar veel?

Joke er reageren vast een heleboel mensen met zeer bruikbare tips, en die daar zelf misschien wel ervaring in hebben.

Maar ik hoop dat je er toch wat aan hebt,
ik wens je in ieder geval veel sterkte en sucses met Noeky.

Lieve groet,
Wilma

Hey Joke,

Kan het zijn dat jij je gedrag ook hebt aangepast nadat Simba overleden was?

Wat ik denk dat het kan zijn is dat jij je zo anders gedraagt, medelijden hebt met Noeky, dat uitstraalt, haar extra aanhaalt als ze er verdrietig uit ziet, ontzettend je best doet om haar er uit te halen enzovoorts.
Dat is natuurlijk heel logisch, maar voor Noeky ook best vreemd! Haar goede vriend is weggevallen en ook haar baas gedraagd zich sindsdien anders.
Honden zijn meesters in lichaamstaal. Als jij uitstraalt dat ze er onder lijdt, kan dit ook in stand gehouden worden.

Begrijp je wat ik bedoel?

Misschien als je probeert je weer op te stellen en je te gedragen zoals eerst, zij vanzelf mee gaat doen en haar oude draad ook weer oppakt.

Groetjes, Margje

dank jullie wel voor de tips.
ik doe eigenlijk alles met noeky veel wandelen maar ze wilt niet botjes kopen waar ze gek op is maar ze kijkt er niet naar om.
het raarste is wel toen simba hier binnen gebracht werd gingen wel benji en fred 12 en 14 naar dr toe om afscheid te nemen maar noeky bleef angstvallig met hele grote hondenogen op de bank liggen.op de naam simda reageert ze helemaal niet heel typerend.
ik probeer ze positief mogelijk tegen haar te doen we gaan veel naar bossen heel veel wandelen spelen eigenlijk wat ik voorheen ook met hun 2e deed.ja het waren echt jachthonden elke dag achter de konijnen aan fazanten ga zo maar door nu gaat noeky helemaal niet meer erachter aan nog eens niet de bosjes in.ze wilt opeens niet meer eten.geef haar heel veel aandacht en als ze bij me wil liggen mag dat allemaal.
heb ook speeldingen gekocht maar nee. als benji naast dr wilt liggen gaat ze opeens weg ze wilt echt niets weten van de 2 oudjes vroeger wel maar ja de leidster is uit de roedel.en ze is heel bang geworden opeens voor honden als er honden komen wilt ze weg rennen en aan de riem tuigje is ze heel onzeker geworden best rampzalig maar ja de aanhouder wint zeggen ze.
maar vindt het best heel zielig hoor.en idd het is nog heel vers dat weet ik.
maar bedankt toch voor jullie advies
groetjes joke en een poot van noeky

ps ik ben me niet anders gaan gedragen
wel is het zo dat net voor en er net na de 2 oudjes bij de da zijn geweest voor hun tanden er uit te hallen en met fred van 14 veel problemen hebben gekregen maar nee tegenover de honden ben ik wel net als toen alleen het is wel verdomd stil in huis geworden dat is het verschil.
noeky krijgt wel idd nu meer aandacht dat wel maar niet zo van ach wat ben je zielig dat niet
maar we trekken haar er wel doorheen

maar bedankt

groetjes joke en noeky

Hey Joke,

Je stukje bevestigd voor mij eigenlijk dat het best kan zijn dat je er juist teveel aandacht aan besteed.
Waardoor het voor Noeky iets heel groots blijft.

Ik zou proberen je weer zo normaal mogelijk te gedragen. Als ze voorheen niet de hele dag aandacht kreeg, doe dat dan nu ook niet. Als ze voorheen niet de hele tijd mocht komen kroelen, vind dat dan nu ook niet goed.
Hoe sneller ze de oude patronen weer herkend, hoe sneller ze zich beter voelt. Althans, dat denk ik.

Groetjes, Margje

hey margje
ben het wel met je eens hoor.
maar ik denk dat ik nu pas dingen zie omdat simba is weggevallen.viel eerst niet op.
noeky heeft altyd wel op schoot gelegen hoor maar bij me partner en simba was een klit bij mijn.
maar zal wel wat meer er op letten
dank je wel margje.
groetjes joke en noeky

Graag gedaan hoor
Hoop heel erg dat het werkt!

Liefs, Margje

Hoi Joke,

Ik wil hier heel voorzichtig mee zijn,maar weet je zeker dat het geen medisch probleem is/kan zijn.

Joke ik denk zeker dat jullie haar hier doorheen halen. Heb er vertrouwen in dat het allemaal weer goed komt met Noeky.

Lieve groet,
Wilma

dank je wel wilma
het is geen medisch probleem.
alleen ze wilt niet meer eten.
we kijken het wel even aan.
ze is in een week 1 kilo wel afgevallen maar dat is logies.
mocht ook wel iets af hoor ze woog 2 kilo te veel.
na dat sim is weggevallen werd ze eerst zwaarder aan de dierenarts enzo gevraagd.ja krijg je als antwoord stress oke dan.
maar ik sleep die kanjer er wel doorheen
lief van je dat je mee denkt
groetjes joke en noeky

hoi allemaal
we zitten er toch aan te denken om toch een puppy erbij te nemen.
dat noeky toch weer een maatje heb.
waarneer weten we nog niet,maar wij denken op korte termijn.

groetjes joke

Hoi,

Ik denk dat Noeky dat enorm op zal fleuren....Vergeet niet dat hiet niet niks is om je maatje te verliezen en zoals ik uit jouw verhalen lees, heeft ze altijd op Simba geleund....Dus het is voor haar heel moeilijk om zich alleen staande te houden.... Alleen de vraag is of je opaatjes een jonge pup ook nog wel zo leuk vinden?? Dat zou je uit moeten proberen....Ik wil je alvast veel succes wensen....

Ik ben het trouwens niet eens met het stukje te veel aandacht geven, wat vele hier schrijven. Je kunt een hond ook laten zien dat jij er als baasje meer als ooit van te voren voor je hond bent. Je hond moet toch weer vertrouwen krijgen zonder Simba. In alles merk ik dat Noeky het ondergeschoven hondje is geweest.... Net zoals onze Flos dat ook altijd bij ons geweest is. Ik zag juist net aan Flos dat hij volop genoot van die aandacht die hij niet meer hoefde te delen! Hij bloeide daar van op en werd steeds aanhankelijker..Hij werd zelfs in positieve zin een andere hond! Wel heb ik hem altijd de tijd gegeven. Ook als hij contact zocht met andere honden, liet ik hem heen doen. Ook al kwam hem dat vaker duur te staan, omdat hij door zijn houding toch vaker een snauw kreeg van andere honden. Hij draagt zijn staart heel hoog en heeft altijd gespitste oren! Hij moest gewoon de dingen opnieuw leren zonder zijn vertrouwde maatje....Gelukkig heeft het bij ons geen 7 weken geduurt. En met het NIET eten, viel het wel mee....Het zoeken heeft hij het langst gedaan!

Groetjes Monique

Hey,

Ja het kan dat Noeky daarvan op zal fleuren, maar eigenlijk moet ze de wereld ook alleen aan durven..
Nu vind ze niet echt steun bij de oudjes.. misschien ook niet bij een pupje. Ik zou het niet alleen doen voor Noeky. Als je het zelf, los van Noeky, ook leuk vind, kan het natuurlijk altijd!

@ Monique
Je omschrijft het zelf al, dat Flos een andere hond werd, maar met opgeheven staart liep en genoot van de aandacht: hij voelde zich daardoor beter.
Noeky voelt zich nog steeds niet goed. Ondanks de aandacht is ze nog niet vrolijk en blij.
Honden zijn echte gewoontedieren, ze vinden een vast patroon het fijnst en voelen heel goed de stemming van de baas aan.
Een hond die angst laat zien en die je dan gaat aaien, krijgt zijn angst bevestigd. Zo kan dat ook met Noeky, ze kan het gevoel hebben dat het helemaal terecht is dat ze zich zo rot voelt en zich daarom zo blijven voelen.
Het patroon kun je dan het beste doorbreken.
Tenmiste, dat denk ik.
Een hond kan ook niet zo denken en voelen zoals wij dat doen. Voor een hond telt het hier en nu. Natuurlijk merken ze dat hun maatje er niet meer is, dat merken ze aan de dagelijkse dingen die veranderd.
Een hond heeft niet zoals wij het beeld van die andere hond voor ogen en kunnen niet iets zo missen zoals wij dat doen.

Groetjes, Margje

Hoi Margje,

Ik weet wel zeker dat ze de hond die weggevallen is missen....Waarom zou onze Flos anders weken zoeken in de tuin en iedere avond even achter de pilaar gaan kijken of Buster niet toevallig toch op z'n kussen lag en maar naar die gangdeur blijven staren in de hoop dat Bus weer thuis kwam en zijn kop laten hangen bij het horen van de naam Buster....etc. etc.... Nu is het wel zo dat ze 13,5 jaar bij elkaar geweest zijn! Dus als dat dan wegvalt, kan ik me voorstellen dat dit heel raar is voor de hond die achterblijft....Alleen bij Flos heeft het niet zo heel lang geduurt. Kon ook niet, want binnen 3 weken lieten wij hem voor 2,5 week in de steek om op vakantie te gaan naar Cuba....Daarna was hij al heel anders en genoot hij van alles en iedereen! Misschien is het verblijf in het hondenhotel ook wel hetgeen geweest wat Flos opgefleurt heeft. Het zou kunnen....

Het stukje van een bange hond wat je schrijft. Daar kan ik mij helemaal in vinden. Als je die gaat troosten, dan bevestig je inderdaad de angst. Maar in het geval van Noeky, wijst niets naar angst..Wel naar onzekerheid naar andere honden....De hond is gewoon haarzelf niet meer! Bij ons was het ook zo dat Flos meer van baasje was...maar na de dood van Buster is hij steeds meer richting mij gaan trekken. Maar ja, misschien heeft Flos ook wel een steunende rol gespeeld richting mij....Ik bedoel, hij voelt precies aan als ik verdriet heb! Dat heeft hij zijn hele leven al gehad! Dus misschien dat het dan aandacht was van beide kanten. Als je begrijpt wat ik bedoel....Maar nogmaals je mag een hond best troosten in zijn/haar rouwproces. Alles wijst erop dat Noeky haar identiteit terug aan het zoeken is....en wat is er dan fijner als aandacht van een lieve/begripvolle baas??? Ze moet toch weer haar rol zien te vinden binnen haar roedel en blijkbaar krijgt ze van de 2 opaatjes weinig steun!

Groetjes Monique

P.s. alleen op het niet willen eten, zou ik geen druk op leggen. Ze moet toch een keer honger krijgen! Wil ze niet eten, bak weg...kwartier later weer proberen, weer niet...bak weg! Als ze lange tijd niet eet, dan is er wel reden om naar de DA te gaan.

hallo meiden
noeky heeft altyd eigenlijk 3jaar gesteunt op sinba.
ja die 2 apaatjes zijn al 12en half jaar samen toen fred 11 was kwam simba erbij en toen was noeky 13 mnd
als me zoon binnen komt met zijn 2 honden een van sim dr leeftijd en een van 7 mnd moet noeky er helemaal niets van weten kruipt ze in ons nek en ze kennen elkaar vanaf puppy dus.als ze angstig is troost ik er helemaal niet negeer ik dr.ze heb net elukkig beetje gegeten niet veel maar iets.
kijk simba was de baas eerst fred van 14 maar simba nam het snel over beschermde ook de opaatjes hoor.lekker fel ding was het.noeky was echt de jager.
maar we kijken het gewoon aan.
we doen ons best.
en de oudjes kunnen wel tegen een stootje haha zijn hele makkelijke honden.
maar deels is het waar wat jullie boven schrijven bedankt allebei

groetjes joke en pootje van noeky

hallo de m en ms
nu kunnen jullie zien wie noeky is is eindelijk gelukt die foto en nogmaals bedankt voor jullie tips

veel liefs joke en de hondjes noeky en de opaatjes

Hey Monique,

Wat ik denk dat Flos dan had, was dat het zijn gewoonte was om zijn maatje achter de pilaar te vinden, wat ineens niet zo was.
Ik denk wel dat hij wist dat zijn maatje weg was en dat hij dat vreemd vond. Maar de 'emotie missen' zoals wij die kennen hebben honden volgens mij niet omdat ze dat gedeelte van de hersenen niet hebben, wat bij ons wel verder ontwikkeld is.

Bij Noeky kan een andere omgeving misschien ook erg helpen.
Noeky klinkt wel heel onzeker, daar kunnen ook zeker nog dingen aan gedaan worden, zodat ze wat meer durft en wat meer op zichzelf durft te zijn.

Groetjes, Margje

hey marje en moon
ik neem morgen noeky mee naar het nieuwe huis van me zoon even andere omgeving andere geurtjes even naar het strand wel alleen laat de opaatjes thuis
maar bedankt meiden
groetjes joke en ik doe me best