Vanwegen een psygose was ik opgenomen en was 1,5 jaar niet in staat om voor Sasja te zorgen.
2 maanden geleden was ze weer thuisgekomen in waar ik weer fultime voor haar kon zorgen.
Na een maand bracht ik haar terug naar het pension zodat ze daar 2 dagen kon blijven om te spelen.
Ze heeft daar 1,5 jaar gezeten dus het is ook haar thuis geworden.
Tijdens die logeerweekeinde is ze door haar heupen gegaan omdat ze te wild gespeeld heeft.
Ik heb haar meegenomen naar de DA waar ze een injectie kreeg om de spieren weer op gang te helpen.
Na een paar dagen rust, knapte ze aardig op en konden we goede stukken wandelen.
7 dagen geleden begon ze met haar oren te flapperen.
De eerste 2 nachten duurde het een paar minuten totdat de jeuk voorbij was, maar ik kijkte het even aan omdat die jeukaanval zo kort was.
Na 2 dagen begon ze ook overdag en je kon aan haar zien dat ze overduidelijk niet goed in haar vel zat.
Ik heb diezelfde dag nog een afspraak bij de DA gemaakt.
Eenmaal daar dachten ze dat het een grasaar was die in haar oor zat.
Maar het consult was te kort om het zo eruit te vissen.
Ik kon haar achter laten zodat ze haar even een roesje gaven en zo veilig aan haar oor konden werken.
Eenmaal onder het roesje, bleek het een klont opgedroogde haren te zijn die in haar oor vast zat.
De boel was veilig verwijderd en beide oren waren nagekeken.
Na het roesje was ze goed ziek.
Overgeven, spuitende diaree maar dat konden bijwerkingen van het roesje zijn.
Ook kon ze zelf niet opstaan.
Ook wilde ze niet eten.
Na 2 dagen was het nog niet voorbij en heb ik de DA gebeld en weer konden we die dag gelijk terecht.
Daar heeft ze een spuitje gekregen voor de maag die overstuur is en haar pijn.
Helaas heeft het niet geholpen.
Ze kon nog steeds niet zelf staan waardoor ik haar telkens moest optillen.
Bij het optillen deed ze telkens piepen.
Ze liep zeer stroef en we gingen niet verder dan de tuin.
Gaan liggen deed pijn, ze had de kracht niet in haar poten waardoor ze wel eens door haar benen heen zakte.
Na de laatste afspraak bij de DA, zou ik terug moeten komen als er vrijdag (vandaag dus) geen verbetering zou zijn.
Gisteravond zag ik het niet meer zitten omdat ze zoveel pijn had, dat ik toch de DA buiten kantooruren heb gebeld.
Ik zou haar die avond kunnen brengen en dan zouden ze later die avond beter naar haar kijken hoe ze haar kunnen helpen.
Ikzelf wilde dat niet omdat al dat reizen in de auto niet fijn is voor een oude hond.
Wel heb ik direct een afspraak gemaakt voor vrijdagochtend.
Die avond en nacht heb ik flink lopen te worstelen met de gewetensvraag over wat ik met Sasja ga doen.
Na een paar uur heb ik met pijn in mijn hart besloten om haar in te laten slapen.
Vanmorgen (vrijdagochtend) ben ik dus naar de DA gegaan.
De DA wilde haar aan het infuus brengen om zo te kijken of de etenslust opgewekt kan worden.
Het was niet alleen de etenslust van Sasja die ze miste, maar ook het zelfstandig niet omhoog kunnen komen.
Pijn bij het lopen en pijn bij het liggen.
Vanwegen haar leeftijd heb ik de DA verteld dat ik haar toch liever laat inslapen.
Hij vroeg nog of ik het zeker wist, maar ik hoef alleen maar naar mijn hond te kijken...de pijn in haar ogen...de pijn die ze laat zien via lichaamstaal..het is gewoon teveel.
Het was genoeg geweest.
Haar pijn is lang genoeg geweest.
Met pijn in mijn hart heb ik haar laten gaan.
Het ging sneller dan ik dacht en binnen 5 minuten was het voorbij.
Haar lichaam heb ik achter gelaten bij de DA.
Maar ik laat haar wel cremeren.
Dank je wel lieve Sasja voor al je lieve jaren dat je in levende vorm bij me was.
Ach ..wat verdrietig.
Wat een moeilijke beslissing heb je moeten nemen.
Wat je verteld over dat roesje en flink ziek zijn herken ik ook van ons oude spanieltje.
Toch krijgen oude honden daar een soort *klap*van.
Heel veel sterkte en volgens mij heeft ze het goed gehad bij je..
Ik schrik ervan, wat ontzettend verdrietig, je hebt zo je best gedaan om haar nog even bij je te houden.....er is een herinnering geboren, hoop dat je het een plekje kan geven, zal heel moeilijk zijn, zoveel sterkte gewenst .
Wat verdrietig. Gecondoleerd. Let je goed op jezelf?
Een verdrietig, moeilijk maar dapper en wijs besluit om Sasja uit haar lijden te verlossen. Houden van is ook op tijd kunnen loslaten.
Heel veel sterkte om dit grote verlies en het gemis van lieve Sasja te verwerken.
Heel veel sterkte zeer verdrietig
Pfff vreselijk zeg gewoon kippevel tijdens het lezen.
Heel veel sterkte
Heel veel sterkte..
Ach heeeel veel sterkte...
sterkte...
ik zie dat ik al ingelogd ben als t goed is
Wat een moeilijke beslissing heb je moeten maken, maar het is wel een wijze beslissing. Heel veel sterkte met het verlies van je meisje!
Heel veel sterkte....
Wat verdrietig!
heel veel sterkte toegewenst!!
Veel sterkte.
Sasja rust zacht
Och jeetje wat naar. Veel sterkte.
Hoe moeilijk de beslissing ook was, ik denk dat je de juiste beslissing hebt genomen.
Oh jeetje wat een verdrietig nieuws. Heel erg veel sterkte
Ohhh Ilona wat verdrietig
Ik wens je heel veel sterkte met het verlies!
Veel sterkte!
Veel sterkte.
Ik wil je ook heel veel sterkte wensen!
Je hebt een moedige maar zeer moeilijke beslissing genomen.
In de ogen van Sasja heb je gezien dat het voor haar genoeg was.
Goed dat je daar gevolg aan hebt gegeven.
Op zo'n moment weet je gewoon dat dit het allerbeste is wat je voor je maatje kunt doen.
Daarna volgt de rauwe werkelijkheid. Het gemis en het grote verdriet.
Ik wens je heel veel sterkte!
Dit moet heel zwaar voor voor je zijn.
Sterkte bij het verwerken.
heel veel sterkte
Ach wat triestig..
Was Sasha dan toch gewoon op of was er een ander onderliggend probleem?
Wederom heel veel sterkte de komende tijd..
Ach, enorm veel sterkte . Wat een moedige beslissing van je.
Heel veel sterkte
Ach nee, mooie, trouwe Sasja
Wat ontzettend verdrietig dat je afscheid van haar hebt moeten nemen
Maar ik vind je een super baasje dat je voor haar gekozen hebt, ze zal je dankbaar zijn dat je haar haar rust gegeven hebt.
Helaas leven onze trouwe maatjes niet een mensenleven lang en komt ooit het onvermijdelijke einde
Maar als je als hond dan een baas treft als jou, die door dik en dun het beste voor haar heeft gewild en voor elkaar heeft gekregen.... en die dan ook nog op het aller moeilijkste moment aan haar denkt en niet aan zichzelf... dan zal Sasja altijd dankbaar dat jij haar baas bent geweest.
Heel veel sterkte gewenst, dikke knuffel
Ach wat ontzettend moedig van je dat je dit besluit hebt genomen.
Heel veel sterkte hoor, wat zul je haar missen.
Narcose en oude hond gaan niet altijd goed samen.
De invloed van een narcose bij een oude hond kan erg groot zijn.
Heel veel sterkte met het verlies van Sasja!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?