Zindelijk, maar toch binnen plassen

Hallo, 

Ik ben de eigenaar van een ontzettend lieve dwergkees die ondertussen 3 jaar oud is. Al van jongs af aan loop ik tegen het volgende probleem aan. Mijn hond is hartstikke zindelijk. Weet heel goed dat poepen en plassen buiten hoort en zolang ik in de buurt ben is dit ook geen enkel probleem. Echter, als ik weg ga of als er bijvoorbeeld iemand anders oppast dan plast hij nog steeds zeer regelmatig binnen. Dit heeft als gevolg dat ik hem eigenlijk altijd in de bench moet doen als ik weg ga. Ik heb al van alles geprobeerd. Zelfs als ik meneer vlak voor ik weg ga uitlaat en maar vijf minuutjes weg ben krijgt hij het voor elkaar om er een paar druppeltjes uit te persen. Dit maakt het dus ook niet echt mogelijk om de tijd dat ik weg ben langzaam op te bouwen. 

Hij weet heel goed dat hij iets doet wat niet de bedoeling is want ik zie het direct aan hem als ik binnenkom en hij heeft weer binnen geplast. Ook doet hij dit echt nooit als ik gewoon thuis ben. Ook wordt hij regelmatig uitgelaten, meestal vier keer per dag. 

Is er iemand met tips of ideeën wat ik hieraan zou kunnen doen/waar dit door zou kunnen komen? Ik zou graag willen dat mijn hondje lekker los kan lopen als ik even weg ben en daarbij vind ik het ook prettiger voor mijn meubels als hij plassen voortaan lekker buiten doet;) 

Ik krijg van meerdere mensen de tip om hem te laten castreren maar ik vraag me af of dit het probleem op zou lossen als het bijvoorbeeld door verlatingsangst of iets dergelijks komt. 

Alvast bedankt! 

Het klinkt als verlatingsangst?

Castreren zou dus geen zin hebben.

Ten eerste weet hij helemaal niet dat hij iets fout doet. Hij ziet jouw houding bij binnenkomst en reageert daar op.

Verder eens met Sylvia.

Hoe heb je het alleen zijn opgebouwd?

" Ten eerste weet hij helemaal niet dat hij iets fout doet. Hij ziet jouw houding bij binnenkomst en reageert daar op.
 
Verder eens met Sylvia.
 
Hoe heb je het alleen zijn opgebouwd? "

Paddy's & Furby's Mate & Finley's pleegmoedertje (Kees)

 Ja, maar ik zie het al aan hem voor ik überhaupt zelf gezien heb dat er ergens een plasje ligt. Dus ik twijfel of zijn reactie dan inderdaad op mijn houding is. 

Ik heb het alleen zijn in eerste instantie met de bench opgebouwd. Eerst in de kamer ernaast, dit langzaam uitbouwen, vervolgens even buiten de deur en dit langzaam aan opbouwen. In de bench gaat dit nu heel goed maar zo gauw ik hem eruit laat en dan probeer weg te gaan, gaat het mis. 

Misschien voelt je hond zich in de bench prettiger. Je zou nog kunnen proberen om er een kleine ren bij aan te maken zodat ie wat meer bewegingsvrijheid heeft.

Wie weet voelt je hondje zich helemaal niet op z'n gemak alleen in zo'n grote ruimte. 

Klinkt mij ook als verlatingsangst.

Castreren heeft geen nut. Daarmee los je grotendeels niet eens de problemen mee op. Maar dat weet het gros van de mensen niet omdat ze zich er niet in verdiepen.

Dan zou ik m lekker in de bench laten en als je lang weg moet oppas proberen te vinden.

Gewoon een beetje stress is voor veel honden al genoeg om te plassen.

Is zeker nog geen verlatingsangst.

Vermoedelijk straf je je hondje als hij binnen heeft geplast. Dan is het niet verwonderlijk dat hij een deemoedige houding aanneemt als hij u ziet binnen komen, veel mensen denken dan dat hij eet dat hij iets misdaan heeft wat niet zo is. Hij neemt deze houding aan omdat hij weet dat hij gestraft gaat worden.