Sasja bijkomen van roesje....oeps..diaree

Sasja stond flink te flapperen met haar oren vandaag dat ze zichzelf zelfs uit balans duwde en omviel.
Ze wilde graag dat ik aan haar oor deed krabbelen omdat ze er zelf met haar poot moeilijk bij kan door de ouderdom.

DA gebeld omdat het voorbij een beetje jeuk ging en ik kon gewoon aan haar zien dat ze niet goed in haar vel zat.
Niet ziek, maar flink geiriteerd door dat oor.

Bij de DA kwamen ze er achter dat er een klont haar in haar oor zat.
Waarschijnlijk haar wat uit haar oor komt, zich heeft opgestapeld in de gehoorgang en nu is gaan iriteren.

Okee...de DA heeft het geprobeerd om het te verwijderen, maar ze kon het niet snel doen vanwegen de te korte tijd voor een consult.
Dus of ik Sasja achter wilde laten zodat ze dan even konden kijken als er meer tijd was later op de middag.
Ze moest alleen wel even met een roesje verdoofd worden omdat het op een werkelijke onhandige plek in haar oor zat.

Alles is goed gegaan, ik heb haar bij de DA achtergelaten en later weer opgehaald.
Goede uitleg gekregen en Sasja mee naar huis genomen.

Alleen ze was zo duf als een konijn.
Kijkt stoned uit haar ogen en het lijkt wel alsof ze met haar hoofd niet aanwezig is.
Nu weet ik dat dit normaal is na een roesje dus maak ik me er niet teveel zorgen om.

Eten wilt ze op het moment even niet, zelfs geen kaas waar ze normaal om loopt te kwijlen dus ze is goed van de kaart af.

Drinken doet ze gelukkig wel.

Maar nu komt het...ze is aan de diaree en niet zo'n beetje ook.
Echt waterdunne ontlastig.
Het loopt er zo uit waar ze er gewoon bij staat...ze hoeft niet eens door haar heupen heen te zakken om te poepen.
Tot nu toe heeft ze het pas 2 keer gehad zins ze weer thuis is.

Opstaan doet ze niet en ik moet haar letterlijk optillen totdat ze op haar eigen poten staat.
(Dat is niet makkelijk om een zak aardappelen van 40 kg op te tillen in je uppie)
Op het moment dat ze staat, loopt ze wel maar je kan duidelijk zien dat ze nog onder flinke invloed is van de narcose.
Haar behoefte doet ze ook allemaal buiten.
(Ik weet dat een hond de controle over zijn plas en poep tijdelijk kan verliezen onder invloed van het roesje....mocht het gebeuren in huis ga ik er niet moeilijk over doen.)

Nou is het de eerste keer voor mij dat een oude hond een roesje krijgt...ze is alweer 13 jaar oud.
De vorige keer toen ze 8 was, was ze gestereliseerd en was binnen een dag weer relatief goed op de been.
Maar hoe jonger hoe makkelijker het herstel is.

Weet iemand mischien hoelang de diaree aanhoud bij een hond die een roesje heeft gehad?
En zijn er dingen waar ik nog goed op moet letten?
Het fijne is wel is dat ik geen baan heb, geen verplichtingen en haar dus 24/7 in de gaten kan houden.
Ik heb een zeer klein apartement dus mijn bed staat midden in mijn woon/leef-kamer.
Ze zit wel op speciale brokken (nierdieet) vanwegen haar nieren waar natuurlijk dus ook minder eiwitten in zit.
Ik las ergens anders op internet dat het wel 3 tot 5 dagen kan duren bij een oude hond, voordat een hond weer goed boven theewater is na een roesje/narcose.
Maar verder kan ik eigenlijk geen goede informatie hierover online vinden.

Eerst alle beterschap voor Sasja....diaree kan er mee te maken hebben dat ze antibiotica heeft gehad.....dat kan via een injectie gegeven zijn.ik weet het niet maar je zou dat kunnen vragen ter geruststelling, ze heeft natuurlijk gegeten en zat misschien vol haar darmen, nuchter is ze toch niet hoeven te zijn ? Vraag aan je dierenarts of ze een diareeremmer mag hebben dan is het zo over.

" Eerst alle beterschap voor Sasja....diaree kan er mee te maken hebben dat ze antibiotica heeft gehad.....dat kan via een injectie gegeven zijn.ik weet het niet maar je zou dat kunnen vragen ter geruststelling, ze heeft natuurlijk gegeten en zat misschien vol haar darmen, nuchter is ze toch niet hoeven te zijn ? Vraag aan je dierenarts of ze een diareeremmer mag hebben dan is het zo over. "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

 ze is er inderdaad niet nuchter heen gegaan.
Ik ging naar de DA met de veronderstelling dat er iets in haar oor zat, dus heb ik haar ook niet nuchter gehouden.
(Maar haar brokken had ze die avond toch al niet aangeraakt.)
Qua diaree laat ik het even zo.
Ik weet ook dat diaree een manier is om afvalstoffen te lozen.
Maar tuurlijk hou ik haar wel in de gaten dat ze wel genoeg drinkt.

Ik denk niet dat ze antibiotica heeft gekregen want ze is niet letterlijk onder het mes gegaan.
Ze hebben alleen die brok haren uit haar oor verwijderd met een tangetje.

Vanmorgen zijn we nog naar buiten gegaan en toen had ze geen diaree meer.

Vannacht heeft ze wel nog 2 kleine beetje overgegeven.
Maar volgens mij is ze nog zo van de kaart af dat ze er niets van herrinerd.

Gelukkig, geen diaree meer, het is toch heel wat, je kan ze niet vertellen hoe of wat, ze moeten het ondergaan, kan ook wat stres zijn, nu ze weer lekker bij je is is ze weer mooi stresloos....

Het gaat gelukkig ook wat beter met haar.
Ze kijkt weer wat helderder uit haar ogen, maar ik moet haar nog steeds optillen totdat ze op haar eigen poten staat.
Ik laat haar alleen uit in de tuin want ze is te suf om een stuk te gaan wandelen.
Arm beesie...ik heb wel medelijden met haar.
Eten wilt ze op het moment nog niet en daar maak ik me ook nog even geen zorgen over.
Maar drinken doet ze gelukkig wel.
Het rare is dat ze binnen niet uit haar bak wilt drinken, maar wel uit de plassen op het terein drinkt.
Ik heb daarom maar een grote plastice bak buiten neergezet met water..het maakt mij niet uit, zolang ze maar drinkt.

Het is nu 1,5 dag geleden dat ze het roesje heeft gehad en ik begin me toch zorgen te maken.
Ze wilt helemaal niet opstaan.
Zelfs met duwen op haar schouders en op haar kont kan ik haar niet aanmoedigen om op te staan.
Ze stinkt echt verschrikkelijk uit haar mond (waarvan ik eerst dacht dat het gewoon de gevolgen waren van het overgeven).
En met het optillen van haar (wat niet echt makkelijk is omdat ze licht als een zak aardappelen van 40 kg) begint ze te piepen dat ik haar pijn doe.

Ik heb toch de DA maar gebeld en zij weten telefonisch ook niet wat ze aan de situatie kunnen doen.
Ik kan wel direct vanmiddag rond 3 uur daar terecht voor controle.
Mischien dat haar systeem niet goed word doorgespoeld en er nog veel narcose is achter gebleven.
Mishien dat ze aan het infuus even gelecht moet worden.
Maar dat kunnen ze daar direct beslissen.

Ook heeft ze in al die tijd niets meer gegeten.
Blikvoer van de supermarkt, kaas en zelfs koekjes laat ze gewoon liggen.
Ik hou het voor haar neus, maar ze weigert om het te pakken.
Ze heeft een gezond gewicht dus het is niet dat ze direct van haar graat af zal gaan.
Maar normaal zal een hond toch snel weer honger krijgen als de narcose gedeeltelijk is uitgewerkt.

Ze loopt ook nog steeds rond als een zombie.
Ze reageerd wel op mijn comando's maar het is net alsof er niemand thuis is.

Ik begin me nu toch wel serieus zorgen te maken.
Ik laat het jullie weten als ik weer terug ben van de dierenarts.

Oh jeetje, ik leef met je mee!

Ik hoop dat ze haar straks kunnen helpen!
Hopelijk is het iets simpels.

Veel sterkte!

Jee dat is niet goed, heel goed dat je naar de dierenarts terug ga, wat een naar antwoord van we weten niet wat we er aan kunnen doen, nakijken controle en kom maar direct hier met je hond, zo hoort het.....is toch niet goed als er maar een roesje geweest is dat ze nog niet hersteld is na een paar dagen, eten dat ze dat nog niet wil , maar drinken ook niet, hoop dat ze dr kunnen helpen.

Hopelijk niks erg leef met je mee heel veel sterkte 

Ik ben net thuis en ik ben toch blij dat ik even gegaan ben.
Sasja heeft pijn in haar onderrug.
Ze heeft inderdaad last van haar maag.
Een lichte verhoging.

Ze heeft een spuitje gekregen voor de pijn omdat ik de pillen er even niet inkrijg omdat ze niet wilt eten.
Ze heeft een spuitje gekregen tegen de misselijkheid.
En medicatie daarvoor meegekregen om vanavond ermee te beginnen.

Er is bloed afgenomen om haar nierwaardes te bekijken.
Over die uitslag word ik nog gebeld.
Maar ondanks dat ik net even belde dat er een waarde iets verhoogd is..zou de dierenarts juist direct aan de telefoon hangen als het linke soep was.

Ze is nog steeds zo duf als een konijn.
Maar ik blijf wel bij haar.
Als ze tegen vrijdag niet zichtbaar beter is geworden, moet ik opnieuw met haar langs de dierenarts.

Goed dat je da geweest ben hoop nu rap beterschap en niks erg 

nou zeg wat schrikken! 

Heel veel sterkte en hopelijk knapt ze gewoon lekker op! 

Bloeduitslag is binnen en ze zijn normaal.
De DA was bang dat ze anders zouden zijn omdat ze er al problemen mee heeft.
Maar de waardes waren goed en gezond gelukkig.

Oh wat fijn! Hopelijk helpt de medicatie een beetje.

Veel sterkte!

Mooi dat je gegaan bent, nu herstellen en...wat vertroetelen... een oudere hond heeft wat meer tijd nodig om te herstellen na een roesje....je schreef dat ze als een zombie loopt, ja pijn in je rug geeft dat beeld, nu straks minder pijn en dan hopen dat ze er weer is..voor jou ook een geruststelling.

Ach goed  hopelijk rap beter nu 

Verdomme.
Ik dacht dat het wat beter zou gaan, maar ze is nog steeds een zombie.

Ik ben even met haar buiten geweest maar ze heeft helemaal niet geplast en niet gedronken.
Bij de DA kwam ik er achter dat ze 2 kilo is afgevallen zins ze onder narcose is geweest.
Dat kan natuurlijk komen door de diaree die ze had.

Waar ik helemaal van baal is dat ik inbreuk in de privecy van Sasja heb moeten maken.
Ik weet dat het moet....maar ik baal ervan omdat het de eerste keer was.

Ze heeft medicatie (tabletjes) erbij gekregen voor haar maag.
Maar ze eet niet dus kan ik ze niet met wat eten naar binnen smokkelen.
Ik heb voor de eerste keer haar bek moeten open forseren en haar pijn-medicatie en de maagpijn-tablet naar binnen moeten forseren.
Tablet achter in de mond zien te krijgen en dan op de keel wrijven zodat ze gaat slikken.

Gelukkig is ze echt een schat en liet ze het gewoon toe.
Ik heb haar mond wel open moeten dwingen, maar ik heb haar er geen pijn bij hoeven doen.

Ik baal hier wel van.
Het liefst had ik haar pijn overgenomen zodat ik beroerd was en zij gewoon beter.

Waarom komt ouderdom ook met gebreken?
Waarom worden we niet gewoon op een gezonde manier oud tot op het punt dat het werkelijk je tijd is en dan naar de andere kant gaan?
Sorry maar ik ben boos en gefrustreerd dat ik zo in haar mond heb moeten zitten en dat ze verdomme zo rondloopt als een zombie.

Ik ga morgen even opnieuw naar de dierenarts om zo'n grote plastice spuit te halen voor paarden zodat ik haar gedwonge water kan geven in haar mond als ze nog niet drinkt.
En dan hopen dat het snel weer beter met haar gaat.

Het is inderdaad frustrerend dat ook een hond op hoge leeftijd aftakelt. Was het maar niet zo. 

Drinken is van levensbelang. Als je nu geen spuitje hebt, probeer dan water met een lepel of vanuit een flesje te geven. Door diarree verliest een hond veel vocht.

Heb je weer wat blikvoer geprobeerd te geven?

Als een apotheek dichterbij voor je is, kan je daar ook zo'n spuitje halen. Water heel langzaam en voorzichtig in de bek van Sasja spuiten.

Sterkte en beterschap voor Sasja.

Misschien een ongewenste knuppel in t kippenhok maar..

Is t niet misschien sasja haar werkelijke tijd geworden?

Ik heb nu meerdere topics van je gelezen en elke keer slik ik en ga ik op mijn handjes zitten. 

Ze is 13 jaar, soms kan ze niet opstaan. Nu heb je haar voor t eerst in haar leven moeten dwingen iets door te slikken.

Is ze niet gewoon "op"? 

Ik bedoel het niet lullig of gemeen echt niet.

Maar t komt echt in elk topic weer op me over alsof je je met elke vezel in je lijf aan haar bestaan vastklampt en je niet realiseert dat t einde veel eerder kan komen dan je verwacht of wilt. 

 Als je in haar ogen kijkt, zie je dat het nog niet haar tijd is.
Ze stond nog zelfstandig op voor de narcose.
Dit niet meer zelf willen opstaan is iets van na de narcose.

Eerst kwam ze inderdaad niet omhoog maar dat was omdat ik laminaat heb.
Dit heb ik opgelost door vloerbedekking neer te leggen.
Daarna kwam het door de heupen heen zakken omdat ze te ruw gespeeld had met een andere hond in de opvang.
Zij word gewoon niet meer met deze hond samen gezet zodat ze niet teveel van haarzelf vraagt.
Haar heupen gingen juist vooruit na haar laatste speelpartij.

Ze is pas zins 2 maanden weer thuis en in die korte tijd is er veel gebeurd.
In de 1,5 jaar dat ze in de kennel zat is er wel goed voor haar gezorgt, maar jij kent je hond het beste en "iets" klopte er gewoon niet.

Dit komt allemaal wel in orde, maar je kan duidelijk zien dat het gewoon niet haar tijd is.
Ze wilt zelf gewoon te graag.
Ja...ik hang zeer erg aan haar omdat er extreem veel dingen gebeurd zijn waarbij zij het laatste gedeelte is van die negatieve verleden.
Dat heb je inderdaad heel goed gezien.

Als het haar tijd is, zou de DA dat allang verteld hebben.
Ik heb Banjer zien lijden waarbij mijn vader te gierig was om hem naar de DA te brengen om hem uit zijn leiden te verlossen dus ik weet wat het is om een hond met pijn te zien.

Als het tijd is, dan is het tijd.
Maar voor nu ziet het er inderdaad best raar uit omdat er ineens veel medische aandacht voor haar is.
Ik heb de DA haar ook binenste buiten laten keren om haar gezondheid goed in te schatten.
En ondanks dat ze 13 is, is ze in vrij gezonde gezondheid.

De bloedwaardes die de DA vanmiddag had doorgebelt waren ook allemaal goed.
Als het eenmaal die tijd zou zijn, dan zie je dat direct terug in het bloed doordat je veel ontstekingen terug vind in het bloed.
Je zou het zien aan haar ogen en lichaamstaal.
Ik en zelfs de Da zien dat helemaal niet aan haar.

Ze heeft vanmiddag rond 3 uur nog wel gedronken maar vanavond rond 8 uur heeft ze niet gedronken.
Als ze morgen nog niets gedronken heeft, ga ik gewoon over op dwang-drinken.
Gewoon die spuit in haar mond met water en anders inderdaad een fles waarbij het water naar binnen gaat.

Ze kan ook een virus opgelopen hebben. Dwangdrinken zou ik niet doen, dan kan ze beter vocht via een infuus krijgen als t echt moet.

Gelukkig heeft ze net wel weer wat gedronken.
Ook begint ze net weer een fittere indruk te maken en beginnen de oortjes weer omhoog te komen.

Op de dag dat ze haar narcose kreeg, hadden we smorgens nog een wandeling van 1,5 uur gemaakt.
Normaal loop je die zelf wel in 40 minuten, maar Sasja doet er langer over.
Het intreseert me geen moer...ze is buiten en ze loopt.

Alleen nu beperk ik het tot een rondje in de tuin.
Verder gaat gewoon even niet.

Jeetje wat ontzettend naar.
Ik blijf hopen dat ze gewoon meer tijd nodig heeft om weer haar zelf te worden. 

Denk  je dat de medicatie een beetje helpt?

Hoe gaat het nu?

Ze wilt nog steeds niet eten.
Ik heb zelfs frolic voor haar gehaald, maar ze eet het niet.

Ze geeft nog steeds aan dat ze pijn heeft als ik haar optil.
Ik ga morgen opnieuw naar de DA...hopen dat ze daar iets voor haar kunnen doen.

Ik ga er wel een ostheopaat erbij halen voor haar rug en heupen.
Hopen dat die er wat aan kan doen naast de dierenarts.

De ostheopaat laat ik toch maar even zitten.
Vanmiddag zat ik er echt helemaal doorheen met Sasja dat ik de DA gebeld heb.
Ik zou haar vanavond al kunnen brengen zodat ze haar morgenochten beter kunnen bekijken.
Ik heb haar vanacht liever thuis en breng haar morgenochten om half 9 naar de dierenarts toe.
Dan word ze direct helemaal doorgekeken.

Ik zit nu wel met de angst in mijn hart dat dit wel eens de laatste nacht van Sasja kan zijn.
Zij loopt echt rond met veel pijn.
Ze loopt wel, maar niet van harte.

Ondanks dat ze bij de DA wel veilig zou zijn voor de nacht, ik heb haar liever hier.

Nu word het gewoon letterlijk even peentjes zweten en wachten op de uitslag morgenochtend.

Ik weet niet of ik haar daar moet achterlaten dat ik haar later die dag weer kan ophalen.
Of dat ze direct geholpen word.
Dat was ik vergeten te vragen aan de telefoon.

Nu maar hopen op het beste en duimen dat alles weer goed komt.
Ik weet dat het einde er wel aan zit te komen, maar ik wil het zo lang mogelijk, in goede gezondheid uitstellen.

 Ja dat is begrijpelijk, zo is t niet echt fijn. Ik hoop dat de da nog iets kan vinden wat makkelijk te  verhelpen is. Aan de andere kant, ze heeft een aardige leeftijd, t is ook een keer op.

Geniet nog maar even van haar vanavond, veel sterkte morgen.

Het is bekend, dat hondenbaasjes van tevoren weten welke grenzen ze zullen stellen als hun hond ernstig ziek wordt. Het leven van een hond moet hondwaardig zijn, pijn mag niet overheersen en met medicatie te verlichten en acceptabel te maken. Als de hond heel slecht is, zou er vooruitzicht moeten zijn op verbetering.

Ik heb zelf meerdere honden moeten laten inslapen en dit ook van veel honden van andere eigenaren meegemaakt.

Helaas is het zo, dat men met zichzelf afspreekt om een duidelijke grens aan te houden, echter hondeneigenaren hebben sterk de neiging om deze grens steeds te verleggen, omdat ze geen afscheid van hun hond kunnen nemen. Op deze manier hebben de honden een iets langer leven, maar lijden onnodig langer.

Ik heb hier zelf o.a. in 2012 mee geworsteld, toen ik mijn Cavalier van nog geen 4 jaar moest laten inslapen. Hoe verdrietig ook; ik kon de zware en moeilijke beslissing op tijd nemen om haar - ondanks optimale medicatie - verder uitzichtloos lijden besparen.

Heel veel sterkte bij het begeleiden van Sasja en het op tijd nemen van de zo moeilijke beslissing.

Hoe was het bij de  DA 

Sasja is vanmorgen bij de DA overleden.
Hij wilde nog een infuus bij haar proberen om haar weer aan het eten te krijgen, maar ik wilde het niet.
Vanmorgen voordat we naar de DA gingen gaf ze nog steeds aan dat ze pijn had.
Ik wilde het overlaten aan de DA, maar uiteindelijk heb ik zelf de beslissing genomen.

Ik zou nog die infuus kunnen proberen, andere medicatie en weet ik veel wat nog meer.
Maar ik heb het vermoede dat ik daarmee mischien haar leven 2 weken zou kunnen rekken.
2 weken met die pijn? Nee..dat wil ik zelf niet.

Ze is 13 jaar geworden en ze was pas weer 2 maanden thuis.
Ik heb jaar 1,5 jaar moeten missen en ze was pas zins 2 maanden thuis.
Ik baal hier werklijk van...de tijd was te kort dat ze weer thuis was.

Maar ze is nu vrij, heeft geen pijn meer en ze kan kiezen waar ze gaat en staat.
Ze heeft een te ruw leven gehad.
Nu is ze werkelijk vrij en heeft geen lijden meer.

Deze foto heb ik gisteren genomen.
Je kan de pijn gewoon in haar ogen zien.

Ze liep ook zo stroef waarbij elke stap pijn deed.
Maar ze liep wel.
Even de tuin in om te plassen en te poepen, maar ze had diaree.
Bij het plassen kwam ze moeilijk weer omhoog bij de heupen.
Ze kon pardoes door haar benen zakken.
Nee, dat is geen leven en helemaal niet bij zo'n oude hond.
Het gaat je goed lieve Sasja.