Mijn vraag is simpel en nu puur hypothetisch:
Stel je wilt een tweede hond aanschaffen, pup, herplaatser, enz. Dat maakt nu even niet uit.
Neem je dan een teefje bij een teefje (in mijn geval) of een reutje? En waarom die combinatie? Voordelen, nadelen, ik wil graag alles horen!
Dat maakt niets uit. Karakters moeten bij elkaar passen, niet geslachten.
Ik zou nooit twee bullen reuen willen, dan zou reu-teef het meest ideaal zijn in mijn situatie. Twee teven wil ook nog wel eens botsen.
Ik denk dat dat heel persoonlijk is en je goed moet kijken naar het gedrag en de voorkeur van je huidige hond.
Ook ligt het natuurlijk wel een beetje aan het ras, de meest kans van slagen heeft een reu/teef combinatie zeggen ze..
ik heb echter 2 reuen, wel 2 compleet andere karakters.
waar gaat jouw voorkeur naar toe?
Ik ben van mening dat dit niet altijd uitmaakt, al ligt dit ook aan je hond of het het ras. Hier in huis 2 teegjes, nog nooit problemen gehad. Ook oppashondjes reuen en teven gehad, het maakt niets uit bij Kahlua. Laatst sprak ik met een fokker over een tweede hond, en zij vertelde mij wel dat er aangeraadt wordt een reu bij een teef ze zetten omdat dit minder snel mis gaat dan teef teef, maar dit hoeft natuurlijk niet zo te zijn. Als jouw hond goed met teven overweg kan, en jij zelf meer met teefjes hebt, zie ik niet in waarom je er geen teef bij zou kunnen zetten :)
Mijn persoonlijke voorkeur zou uitgaan naar een teefje. Maar dat is puur gevoelsmatig. Als ik naar mijn hond kijk, weet ik dat ze prima met andere teefjes overweg kan. Het ligt hooguit aan het ras, van sommige rassen is ze meer gecharmeerd dan andere.
In dit specifieke geval zou het gaan om nog een Corgi.
Nou dan wordt het een tweede teef..
Ik ben een reuen mens, ook dat is gevoelsmatig..
Hier gaat het buiten met ander reuen niet altijd (meer) van een leien dakje, maar met elkaar nog nooit ellende gehad!
Dat hangt eerder van de 1ste hond af of die beter met een reu of teef kan. Kira en Lila konden gewoon met zowel goed met reutjes als met teven dus maakte het zo niet uit voor hun. Wij hebben voor allemaal teven gekozen omdat het kon en geen gedoe gaf als ze loops waren.
Tja.. Ik heb er nu een reu bij genomen. Voornamelijk de reu-teef combinatie die beter schijnt te gaan dan teef-teef. Verder ook meer opgelet dat ie gaat werken, er worden meer reuen gebruikt in de beveiligingswereld. Komt ook een beetje omdat ze intact moeten zijn en teefjes 2 keer per jaar een maand 'ziek' thuis zijn dus je sowieso een back-up hond moet hebben anders heb je een maand geen werk.
Toch zit ik eraan te denken om een teefje erbij te halen. Wanneer we verhuisd zijn wil ik toch een gezelschapshond zoals joy erbij aan joy zal het niet liggen. Het ras zou ik dan ook nog niet weten hoor, beetje labrador, golden retriever, border collie, friese stabij achtige.
Ik denk dat je moet kijken naar je eigen hond en wat daar het beste bij zou passen
Voor mij bij Gijs zou dat of een hele makkelijke/sullige reu zijn (maarja hoe ga je dat aan een pup zien?) of een teefje.
Hij heeft nooit problemen met teefjes, hoe pittig of onzeker ze ook zijn, bij reuen daarentegen kan hij soms de macho macho uithangen dus dat zou niet mijn eerste keus zijn denk ik
Maar ik vind 1 hond genoeg
Is het een serieuze overweging of gewoon eens over nadenken?
(ik zie t al staan, nu puur hypothetisch)
Ik had bij de aanschaf van Lynn geen specifieke voorkeur voor geslacht en bij een tweede hond zal dat ook niet zo zijn. Ik heb niet het 'reuenmens' of 'tevenmens' gevoel. Ik val voor een pup door zijn individuele (karakter)eigenschappen en wat er onder hangt (of niet) maakt mij niets uit
Wij hebben dus twee teven samen gehad en dat ging prima! Het belangrijkste is inderdaad door te kijken naar het voorkeur van je eigen hond en de eventuele voorkeur van jou zelf.
Ik hoor regelmatig dat een teef-teef combinatie niet goed werkt...
Maar ik heb hier 3 teven in huis lopen. Denise en Fanny staan allebei wel hun mannetje. Toen Denise hier net was, was het even kijken wie de baas van hun was zeg maar (en nee, geen gevechten ofzo! Meer haantje de voorste) Nu helemaal nergens geen last van!
Teef-reu combinatie kan ik niks over zeggen, wij hebben hier nooit reuen gehad, altijd teefjes.
Edit spel wijziging
Ligt aan het ras en karakter...
Voor de meeste honden geldt dat elke combi wel kan, hier reu-teef gehad en nu teef-teef gaat allemaal prima
Gaat er gewoon meer om dat je hond sociaal is
Hier twee teven, ik wilde geen reu dus aan mezelf gedacht...newfoundlanders als ze volwassen zijn zijn ze gemoedelijk en maakt geslacht niets uit....ogin is nog in de puberfase, gaat goed want ze heeft ontzag voor mij, maar als ik er niet bij ben, bijvoorbeeld als ze beiden buiten zijn wil ogin bams wel eens belagen, dus ik laat ze niet alleen met elkaar..en ogin is wel eens stout....als ogin binnen is savonds laat, en bams moet nog haar laatste plas nog maken, mag ze er niet meer in, in huis.....echt.....dan kijkt ze naar mij, en als ik dan zegt....durf eens ( bams belagen) gaat ze opzij....pubergedrag...maar wie weet als ogin een reutje was geweest had ze dat ook gedaan, het leeftijdsverschil is heeeeeel groot.
Ik heb zelf liever een reu en een teef. Ik heb twee reutjes (cairn terriërs) gehad die totaal niet met elkaar door een deur konden en dit is niet fijn. Maar mijn broer heeft wel meerdere keren zonder problemen twee reuen gehad, een golden retriever en berner sennen en een berner sennen en schotse collie.
Fijn om al die verschillende ideeën en reacties te lezen, hoe iemand er zelf in staat, maakt dus blijkbaar ook uit. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen.
Bij Misty hebben we bewust gekozen voor een teefje.
Toen Aysa op ons pad kwam was onze enige eis, dat Misty haar accepteerde.
Misty is erg tolerant en bij haar zou het op zich geen verschil maken of het een teef of reu bij zou komen
Nu met twee teefjes geen enkel probleem.... ook niet als er nog oppas teefjes of reuen bij zijn.
Ik denk dat het vooral aan het karakter van Charlii ligt (als het om jou eigen situatie gaat) en daarnaast raseigenschappen omdat ik wel denk dat het bij bepaalde rassen handiger is of een combi van reu/teef te hebben
Ik heb een teefje bij mijn reu gezet.
Niet omdat hij niet met reuen kan, maar hij kan van teefjes gewoon meer hebben. Als een teefje een keer over zijn grens gaat, is het klaar met een blik. Als een reu hetzelfde doet, heeft die kans op een flinke correctie. Ik heb daar geen zin in.
Ik ben dus niet zo van de reu/reu combinatie, al ken ik genoeg mensen die 4 reuen harmonieus bij elkaar hebben leven.
Teef/teef gaat vaak wel goed, maar ook dat kan fout lopen, en teefjes zullen een ruzie niet zomaar af kappen. Wat dat aan gaat zijn ze wat pittiger.
Reu/teef is dus vaak de beste combinatie, als je het zo bekijkt.
Wel zit je dan weer met loopsheden waarin ze gescheiden moeten worden.
Ikzelf vind teef/teef het fijnst, maar dat is dus persoonlijke voorkeur.
Hier momenteel 2 teven en 1 reu
In volgorde teef-reu-teef er gekomen.
Ze komen allemaal overeen, maar ik zit er wel kort op. De laatst bijgekomen teef schroomt niet om te vechten, maakt niet uit of het met een reu of met een teef is.
Dus vele zaken mogen niet. Op een bepaalde manier naar elkaar kijken, mag niet, enthousiast blaffen voor me mag niet... alles wat haar kan triggeren is een no go.
In het verleden 1 maal een geflipte hond gehad, die alles beet wat bewoog (behalve zijn moeder). die heb ik laten inslapen, het was een gevaar voor ieder dier en helemaal geen leven voor hem.
Ik denk dat het per ras en per hond verschillend is wat verstandig is.
Daarbij heb je een reu of teef die niet is gecastreerd en je neemt een hond van het tegenovergestelde ras moet je erg veel opletten.
ik zal daarbuitwn altijd een teef kiezen, toch mijn voorkeur, en heb een intacte teef die met beide geslachten makkelijk overweg kan dus dan is de keuze snel gemaakt
Raseigenschappen die Charlii ten voeten uit heeft: ze is eigenwijs en kan ook zeer bemoeizuchtig zijn. Naar zowel reuen als teven. Maar over het algemeen kan ze wel met de meesten goed overweg.
In ons hypothetisch geval zou het waarschijnlijk een kwestie van "goed klikken" zijn, denk ik.
Wij altijd teefjes samen.
1 overleden dan weer.
Tot 4x toe.
Nu een reu die was samen met een teefje.
Het ging altijd goed wie met wie samen leefde.
We hadden misschien ook wel makkelijke rassen.
We hebben er nooit een punt van gemaakt.
Zelf vond ik altijd teefjes leuker.
Stel..wat ik nu niet meer zie gebeuren een 2e door onze leeftijd zou ik weer 1e keus voor een teefje gaan.
Misty is ook zeeeeeeer eigenwijs, maar beheerst de hondentaal als geen ander.
Alles laat ze zich wel gevallen, ze maakt zich zelden druk om iets
Maar het maakt niet uit wie of wat er voor haar staat..... als zij 'de blik' geeft kunnen ze maar beter wijken
Dan maakt het niet uit of het een reu van 40 kilo is of ons blonde stuiterballetje..... als Misty het de moeite vind om actie voor te ondernemen (en dat gebeurd zeer weinig) dan zal er geen van allen haar 'blik' negeren
Over het algemeen is reu-teef stabieler.
Maar zou bij Puck zo een teef kunnen zetten. En wij hebben bijna altijd twee reuen samen gehad. Ligt vooral aan het karakter. Maar in het asiel en pension waar ik heb gewerkt en werk combineren we altijd reuen met teven.
Ik heb helemaal niks met reuen, dus hier ook gewoon twee teefjes bij elkaar. Ze hebben allebei een vrij sterke eigen wil en zijn heel zelfverzekerd, onze poedel kan zelfs best fel zijn, maar er is nog nooit iets gebeurt (of iets wat er ook maar op lijkt).
Het zal inderdaad per ras en karakter wel wat verschillen, maar ik denk ook dat hoe je er zelf mee omgaat een rol speelt.
Bij Akita's kun je beter geen 2 van het zelfde geslacht doen. Ik zou er daarom geen bij doen, want heb al een reu en teef.
Ik zou wel graag een Samojeed willen.. Zou ik die erbij nemen, dan zou ik voor een reu gaan. Ons teefje kan niet zo goed met andere teefjes. En als het eenmaal mis is gegaan, komt dat bij haar niet meer goed.
Ooh ik volg!
Puur hypothetisch ook voorlopig.
Naast dat mijn voorkeur nu ook uit gaat naar een teefje (vraag me niet waarom, want bij een beagle had ik dat juist voor een reu), denk ik dat Charlie het ook beter doet bij een teef. Nu buiten zie ik dat ook. Reuen zijn leuk, maar van teven kan hij veel meer hebben.
Dat is in jouw geval idd duidelijk.
Ik heb 2 reuen.
Ze zijn in alles zo tegengesteld als maar kan.
Groot en klein, jong en oud, allemansvriend en eenkennig.
En toch zijn ze zeer goed samen, heel lief met elkaar, ze lopen vaak hier buiten samen op.
Het zijn echt maatjes van elkaar geworden.
Maar het is een duo waar je nooit van te voren aan zou denken, om dat samen bij elkaar te zetten.
En toch heel goed uitgepakt.
Ik dacht inderdaad aan jouw koppel, Sylvia, 2 heren die prima door 1 deur kunnen. Een mooi voorbeeld. Zou het komen omdat het 2 verschillende rassen zijn of door hun karakters? Het is iig een heerlijk stel
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?