Afgekeurd zwemwater

Als zwemwater is afgekeurd (negatief zwemadvies) laten jullie je hond hier dan nog in zwemmen? Zie bijvoorbeeld www.zwemwater.nl 

Ik lees bij afgekeurd zwemwater: zwemmen ontraden vanwege onvoldoende waterkwaliteit. Grote kans op huid-/ maag-/darmklachten.

Nee tuurlijk niet.

Toch zie ik dat vele baasjes dit wel toelaten en honden gewoon zwemmen daar. En sprak van de week iemand aan en die zei dat voor mensen de waardes voor afgekeurd zwemwater heel streng zijn en dat dit voor honden niet direct een probleem hoeft te zijn. Haar honden hadden nog nooit last gehad van een plek waarvan ik weet dat dit standaard jaarlijks wordt afgekeurd. Daarom hier deze vraag, benieuwd hoe jullie er tegenaan kijken. Ben zelf ook voorzichtig met mijn hond en afgekeurd zwemwater. 

Hier gebeurt het ook veel, afgekeurd voor mensen, maar ze laten de honden er (nog) wel zwemmen.

ik doe het niet, afgekeurd water voor mensen daar laat ik ook mijn honden niet in zwemmen.. 

Maar hoeveel mensen weten daadwerkelijk wanneer zwemwater is afgekeurd? Ik ben over de jaren heen zo vaak zelf gaan zwemmen in water om vervolgens achteraf pas te horen dat je dat niet moest doen... Ik lees de lokale krant niet en volg het lokale nieuws ook niet, en het is niet alsof ze hier bordjes ophangen bij het water als het niet mag, dus ik ben er nooit van op de hoogte tenzij iemand het mij toevallig zou zeggen...  En ja zolang ik niks hoor blijven de honden hier gewoon zwemmen hoor, overigens zelf ook nooit ziek geworden van dat zwemwater... 

Meestal staan er borden, en als dat er niet staat, zwem in de zomer in stromend water, je ziet aan het water of het schoon is of niet, de kleur en de stank, blijf weg uit sloten en bij rietkragen, meestal als het stromend water is is het gevaar niet al te groot....ik laat zelf mijn honden alleen in stromend water zwemmen en als er borden staan in geen geval, en ik let vooral op de kleur en stank.

Ja en nee.. Heel veel plekken waar mijn hond normaal wel zwemt maar in een periode van warm weer niet word sowieso nooit gecontroleerd en dat zou misschien ook wel worden afgekeurd als zwemwater. Als ik ergens zou zijn waar staat zwemwater afgekeurd zou ik het water beoordelen op hoe het eruit ziet en ruikt ed en dan kijken of ik mijn hond zou laten zwemmen

Ik laat mijn hondje eigenlijk vooral in vijvers en slootjes baden en zwemmen. Als het er schoon uit ziet en ik zie geen dode vissen ofzo dan laat ik haar dat wel in. Deze plekken worden uiteraard ook niet getest.

En hier in de buurt is een grote plas waar je ook lekker met de hond mag komen en is officieel geen zwem water voor mensen,  maar daar zwemmen ook vaak mensen. Heerlijk mooi helder water is dat dus dat duik ik ook wel eens in. Getest of niet...

Je hond kan er net zo goed ziek van worden als de weerstand wat lager is

Ik zou het risico niet nemen helemaal niet als je niet weet wat het is waarom het water is afgekeurd

(dat kan je wel googelen denk ik)

blauwalg of botulisme zijn bv niet geheel ongevaarlijk

maar ook een vervelende jeukende huid irritatie is niet fijn om op te lopen

een hond krijgt ook veel meer water binnen

misschien gaat het 100 x goed maar kan ook zomaar anders zijn

Dat dat water elk jaar wordt afgekeurd is niet voor niks

dan hebben ze waarschijnlijk jaren achtereen foute metingen gedaan

Dus ik zou zeker verder kijken naar waarom voor ik mijn hond daarin zou laten

Tja, ik heb het niet altijd in de hand, joy vind zo'n ontzettend vies meurende sloot ook heerlijk. Maar wanneer we echt gaan zwemmen let ik meer op open water, niet stilstaand. Zodra er een waarschuwing voor bactieren is zwemt ze er niet, word het water niet gecontroleerd dan gewoon kijken hoe het water eruit ziet en hie het ruikt.

 Een sloot zit altijd vol bacterieen, en het gevaar van de ziekte van weil ligt daar op de loer, ratten zoeken sloten op en nestelen zich daar.....en zeker de vies meurende sloot Rosanja.....

Kom je in aanraking met aarde of water waar ratten voorkomen, dan kun je de ziekte van Weil krijgen. Je loopt het meeste risico door in sloten of plassen te zwemmen die besmet zijn met rattenurine. Ook door contact met besmette aarde, het riool, dode of levende ratten of rattenurine kun je de ziekte van Weil oplopen. Rattenvangers en mensen die bijvoorbeeld werken bij het riool, slootkanten en ander ondiep oppervlaktewater, hebben een grotere kans op de rattenziekte.Kom je in aanraking met aarde of water waar ratten voorkomen, dan kun je de ziekte van Weil krijgen. 

Dan scheelt het dat de honden in elk geval daar tegen geënt worden 

Er zijn er hier heel veel die daar hun honden niet tegen enten hoor. 

Ja ik laat mijn hond zwemmen in afgekeurd water, afhankelijk van wat er geconstateerd is. Blauw alg, dan blijft hij aan de kant. Momenteel zit er zwemmersjeuk in de plas, Shadow heeft nergens last van

Ja maar dat is hun keuze 

 Dat is geen vrijbrief, er wordt maar voor een paar varianten van de ziekte van weil geent, en dan nog kan het zijn dat ze het krijgen, vermijd sloten en stilstaand water en rietkragen.

Op bekende plekken zeker niet, waarom het risico lopen? Het gebeurd alleen wel eens op vakantie/dagjes weg. Luna is zo gek op water dat als ze het eerder ziet als ik het terugroepen niet altijd werkt vaak neemt ze dan eerst een duik en komt daarna terug, dus dan heb ik het niet helemaal in de hand. Maar goed, haar daarom vasthouden vind ik ook zo wat.

"  Dat is geen vrijbrief, er wordt maar voor een paar varianten van de ziekte van weil geent, en dan nog kan het zijn dat ze het krijgen, vermijd sloten en stilstaand water en rietkragen. "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

Ah dat wist ik niet  Wat een nutteloze enting is dat dan 

Of nouja niet geheel natuurlijk, maar goed je zou verwachten dat ze dan gewoon geen weil meer zouden kunnen krijgen

 De weil heeft heftige bijwerkingen, de enting....bams is heel erg ziek geweest van de L2 en hier op het forum Heleen haar pup van 4 maanden sie de L4 kreeg, is overleden, vermoedelijk van de enting.....ziekte van weil heeft vele varianten, waar van er maar voor 4 ingeent wordt....

Bron...dogzine.nl.                  Vaccin tegen leptospirose: is het middel dodelijker dan de kwaal ?                   Voor veel honden zit een bescherming tegen leptospirose in het standaard vaccinatiebeleid. Ze krijgen jaarlijks hun vaccinatie toegediend die hen voor enkele maanden beschermd tegen een aantal bacteriestammen die leptospirose veroorzaken.                          Een discussie over de effectiviteit van dit vaccin was al lange tijd aanwezig omdat het een bacteriële aandoening betreft.                              De effectiviteit van vaccins tegen bacteriële aandoeningen is twijfelachtig en hoewel er soms baat bij is, is het zeker niet altijd de oplossing die men hoopt te vinden.                                    Met de komst van het vernieuwde vaccin tegen leptospirose drie jaar geleden is de ophef echter gegroeid tot ongekende hoogte.                 Het nieuwe vaccin, de L4 genaamd, naar de 4 stammen waartegen het bescherming biedt, werd in verband gebracht met het overlijden van vele honden wereldwijd.                Hoe staat het er nu voor? Het vorige vaccin, de L2, beschermde tegen twee stammen van leptospirose: Leptospira icterohaermorrhagicae en Leptospira Canicola.                        Deze twee zouden één van de meest voorkomende serotypes zijn die in Europa voorkomen. In totaal spreken we over meer dan 200 serotypes die leptospirose kunnen veroorzaken. De meest voorkomende ziekte die wordt veroorzaakt door leptospirose is de ziekte van Weil.                   De symptomen van Weil zijn onder andere apathie, koorts, misselijkheid en gewrichtspijn. In een later stadium worden lever en nieren aangetast waardoor geelzucht kan optreden.                        Schade aan deze organen is onomkeerbaar en kan resulteren in de dood. Dit kan voorkomen worden door tijdig te behandelen. Leptospirose is in principe goed behandelbaar met een antibioticakuur en heeft dan een goede prognose.                      De ziekte van Weil is een zoönose, wat betekent dat mensen ook besmet kunnen raken. Net als bij honden is Weil bij mensen goed te behandelen, maar kan het zonder behandeling een dodelijke afloop kennen.                 De L4 beschermt, zoals de naam doet vermoeden, tegen 4 serotypes van leptospirose. Behalve de twee soorten die de L2 al bevatte zijn ook de Leptospira Australis (Bratislava) en de Leptospira Grippotyphosa toegevoegd aan dit vaccin. Een bredere werking zou moeten resulteren in een betere bescherming tegen leptospirose, maar helaas werd er al snel melding gemaakt van soms ernstige bijwerkingen.                            Deze bijwerkingen variëren van milde symptomen zoals zwelling op de plaats van injectie en milde lethargie tot ernstige bijwerkingen zoals meningitis, epileptisch insulten en schade aan organen.                   Sinds 2014 werden zo’n 2000 meldingen gedaan van honden die bijwerkingen kregen na het ontvangen van het vaccin, waarvan bij 120 met de dood tot gevolg.                      Het Veterinary Medicines Directorate van de Britse overheid heeft een onderzoek ingesteld naar het vaccin, maar wil tot op heden geen uitspraak doen over de aantallen slachtoffers en of het vaccin van de markt gehaald zal worden.                     Wel onderzocht het VMD 292 meldingen van ernstige bijwerkingen met vaak dodelijke afloop. Het onderzoek betrof voornamelijk honden uit Engeland, maar ook uit een aantal andere Europese landen waaronder Nederland, België, Frankrijk, Spanje en Zwitserland.                    De zaken bestonden uit individuele honden maar ook gehele nesten waarvan een deel (ernstige) bijwerkingen vertoonde.               Elke zaak werd uitvoerig onderzocht waarbij de algehele gezondheid, leeftijd, ziektegeschiedenis en behandeling onder de loep werd genomen. Bij een groot deel van de zaken bleek er onvoldoende informatie aanwezig om er een zinnige conclusie aan te verbinden.        Bij een kleine groep bleek er een onderliggende oorzaak te zijn waardoor een bijwerking van het L4 vaccin onwaarschijnlijk. Uiteindelijk werd van 53 zaken geconcludeerd dat het mogelijk is dat het ziektebeeld is veroorzaakt door het vaccin.                         Deze groep bestond uit honden die sterk varieerden in leeftijd en ras. Behalve een aantal zeer jonge pups die vermoedelijk na de eerste entingen ziek zijn geworden werd er ook melding gemaakt van volwassen honden en senioren.               Zowel rashonden van allerlei rassen als rasloze honden zijn opgenomen in deze groep.                    De beschreven ziektebeelden waren eveneens gevarieerd, van honden die plotseling ziek werden en bezweken tot langdurige ziekte waarna de eigenaar koos voor euthanasie.                             De onrust omtrent het vaccin wordt al snel gedeeld via social media, en bereikt nu ook de nationale en internationale pers. Zowel de Daily Mail als Telegraph uit Groot Brittannië berichten begin juli over de risico’s van het vaccin tegen leptospirose.                        Ze noemen voorbeelden van honden die zijn overleden na het vaccin en laten deskundigen aan het woord. Zo laten ze beide weten dat de WSAVA (World Small Animal Veterinary Association) een waarschuwing heeft afgegeven voor het vaccin.                        Zij zouden adviseren om pups onder de leeftijd van 12 weken niet te laten vaccineren met de L4 van Nobivac. Deze uitspraken worden echter publiekelijk ontkend door de WSAVA.            Zij laten op hun website weten dat er sprake is van een artikel dat is gebaseerd op onvoldoende onderzoek van de journalisten. Daarnaast geven zij aan nooit aanbevelingen te doen over bepaalde merken vaccinaties.                    Verder verwijzen ze naar de WSAVA richtlijnen die voor het laatst zijn bijgewerkt in 2015. Hierin staat beschreven dat het leptospirose vaccin niet in het standaard vaccinatieschema hoort, maar er per individu bekeken moet worden hoe groot het risico op besmetting is.                Dit is onder andere afhankelijk van het leefgebied van de hond en zijn gewoonten. Leptospirose gedijt vooral goed in gebieden met een tropisch klimaat en nestelt zich daar vaak in stilstaand water.                Ook kan het worden overgebracht door ratten of muizen. Zodoende zijn honden die veel zwemmen en/of jagen kwetsbaarder voor de ziekte dan honden die dit niet doen. WSAVA adviseert per jaar te bekijken hoe hoog het risico op leptospirose is in het leefgebied van de hond en alleen te vaccineren bij een bewezen hoog risico. Ook raden zij aan om per individu te bekijken of de L2 of L4 het meest effectief zal zijn.         Hiervoor is het noodzakelijk om info in te winnen over de aanwezige serotypes leptospirose in de regio.                  Een algemeen advies over de vaccinatie die bruikbaar voor alle honden is dan ook niet te geven. Met de recente ontwikkelingen blijkt maar weer dat het lastig kan zijn om feiten te onderscheiden van geruchten. Over het ware risico van het vaccin is nog niets naar buiten gebracht.                       Wel zijn er de feiten die gelden voor elk vaccin van bacteriële aandoeningen: het vaccin bestaat uit een zogenaamde dode ziekteverwekker, een geïnactiveerd deel van de ziekte waartegen gevaccineerd wordt.                 Deze ziekteverwekker heeft zelf niet de mogelijkheid om het immuunsysteem te activeren en zo een bescherming tegen de ziekte op te bouwen. Om dit te realiseren moet er een hulpmiddel aan het vaccin worden toegevoegd, een adjuvant. Bij het Nobivac L4 vaccin is dit adjuvant toegevoegd in de vorm van thiomersal.                  Thiomersal bestaat voor bijna 50% uit kwik. Dit middel heeft al voor veel ophef gezorgd bij het gebruik in humane vaccins en wordt in verband gebracht met het ontwikkelen ADHD en autisme na vaccinatie.                   Er is veelvuldig onderzoek naar gedaan, waar enerzijds uit blijkt dat thiomersal veel minder giftig is dan de kwikverbindingen die een rol spelen bij milieuverontreiniging. Toch blijft het een omstreden middel en hebben een aantal landen het verboden in humane vaccins.                                 Hoewel het in Nederland niet verboden is, wordt er wel naar gestreefd om zoveel mogelijk thiomersal-vrije vaccins aan te bieden en de stof alleen te gebruiken als dit niet anders kan. Of thiomersal één van de boosdoeners is die bijwerkingen veroorzaakt bij het L4 vaccin en welke gevolgen dit heeft, zal de toekomst moeten uitwijzen.

Lees het eens op je gemak door...........              ZIMA Dier en Homeopathie.nl HOME OVER MIJ HOMEOPATHIE BEHANDELING BLOG CONTACT LEPTOSPIROSE of ziekte van Weil By Diane Sari • 15 Nov, 2016 • 1 Comment Wat u erover moet weten... 14 juni 2016 Als u ooit van plan bent om uw hond de Leptospirose vaccinatie te laten geven, de zogenoemde L4, lees dan eerst deze belangrijke informatie.                    De ziekte Leptospirose wordt verspreid door een Leptospira bacterie. Deze wordt overgebracht door urine van geïnfecteerde dieren. Ratten zijn de belangrijkste dragers maar ook honden, varkens en zelfs paarden kunnen de bacterie bij zich dragen. De bacterie komt via geïnfecteerde urine in water en de bodem terecht en kan daar weken tot maanden overleven. Honden lopen een risico op Lepto besmetting als ze een wondje of beschadigde huid hebben en dan in contact komen met de bacterie door besmet water te drinken of erin zwemmen.                                              Voordat u besluit om uw hond te laten vaccineren is het belangrijk om te weten hoe waarschijnlijk het is dat uw hond een Lepto besmetting zou kunnen oplopen. Want de Lepto vaccinatie is een van de meest belastende en risicovolle vaccinaties voor honden, en het is belangrijk om u hiervan bewust te zijn voordat u besluit tot het wel of niet geven van deze enting. Vaccinaties tegen bacteriën zoals Lepto werken korter en slechter dan vaccinaties tegen virussen. De bijwerkingen zijn ernstiger omdat het vaccin complete dode bacteriën bevat, die bestaan uit zeer veel eiwitten en al die eiwitten kunnen een allergische reactie opwekken. Daarnaast is het een dood vaccin dat een extra prikkelende stof bevat om het immuunsysteem aan het werk te zetten met nog meer kans op vervelende reacties en schadelijke bijwerkingen. Bij mensen worden er geen vaccins meer gebruikt met hele bacteriën er in omdat deze zo´n grote kans op bijwerkingen hebben.             Als een hond op een natuurlijke manier een besmetting oploopt gebeurt dit meestal via de slijmvliezen van ogen, mond, neus of maagdarmkanaal. Tegelijkertijd vormen die slijmvliezen al een deel van de barrière. Bij een vaccinatie worden de ziektekiemen of delen daarvan direct ingespoten.                       Verder loopt het dier normaal maar 1 ziekte tegelijk op, maar bij de 3 jaarlijkse vaccinatie – de zogenoemde “cocktail” – worden er gemiddeld wel 7 (!!) tegelijk ingespoten: Parvo, Hepatitis, Hondenziekte (allen virussen) en 4 Lepto bacteriën. Sommige dierenartsen geven op hetzelfde moment dan ook nog Kennelhoest en Rabiës: een onmogelijke hoeveelheid ziekteverwekkers in één keer….                                  Een vaccin is altijd een beetje verontreinigd met de voedingsbodem waar de ziektekiemen op gekweekt zijn. Dit zijn voor het lichaam vreemde eiwitten waar het immuunsysteem ook op reageert. En om het vaccin goed te houden wordt er een conserveermiddel aan toegevoegd, op aluminium of kwik basis. Kortom, dit geheel is een flinke belasting voor het immuunsysteem, vooral voor pups waarvan het immuunsysteem nog niet volgroeid is.                       Een vaccin tegen virussen beschermt tegen virale infecties zoals Parvo, Hepatitis en Hondenziekte doordat het lichaam als reactie op het toegediende vaccin antistoffen tegen deze ziektes aan gaat maken. Het bacteriologische Lepto vaccin vermindert alleen de ernst van symptomen als de hond in aanraking komt met de bacterie en ziek wordt.          Het voorkomt de ziekte zelf niet; de hond kan nog steeds ziek worden.                       Wat zijn de symptomen van Leptospirose? De klinische symptomen van een Leptospirose infectie hangen af van de algehele gezondheidstoestand en leeftijd van uw hond. De symptomen openbaren zich 4-12 dagen na blootstelling aan de bacterie: koorts, spierpijn, overgeven, diarree, verlies van eetlust, sloomheid en bloed in de urine. Lepto tast voornamelijk de nieren en lever aan, hierdoor kunnen huid en oogwit gelig worden.                                              Hoe groot is de kans dat uw hond Leptospirose krijgt? Als een hond in aanraking is gekomen met Lepto wil dit niet zeggen dat hij ook daadwerkelijk ziek zal worden. Het is zelfs zo dat veel honden geen klinische symptomen vertonen. Van de honden die wel symptomen vertonen overlijden er ongeveer 10%. Er is een studie gedaan in de USA bij 33.000 honden, hiervan bleek 8 % anti lichamen te hebben tegen Lepto. Maar hieruit bleek ook dat een aantal honden die gediagnosticeerd werden als lijdend aan Lepto, helemaal geen Lepto hadden. Hoe kan dat? Op het moment dat een hond gevaccineerd is tegen Lepto werken diagnostische bloedonderzoeken niet meer. Dus als u met uw zieke hond naar de dierenarts gaat en hij wordt getest op Lepto, en de hond is hier ooit tegen gevaccineerd, dan test hij positief op Lepto.                             Of hij de ziekte nu daadwerkelijk heeft of niet. Bloedtesten kunnen het verschil niet laten zien tussen antistoffen uit het vaccin en de echte ziekte. Er zijn ongeveer 230 serovars voor Leptospirose. Zeven hiervan zijn ziekteverwekkend. Hiervan zaten er tot voor kort 2 en sinds 2013, 4 in het vaccin.                      De WSAVA (World Small Animal Veterinary Association) zegt het volgende over het Lepto vaccin: Lepto vaccins geven een korte termijn immuniteit (3 tot 12 maanden) en de effectiviteit is vaak minder dan 70%. De aanwezigheid van antilichamen na vaccinatie is maar voor een beperkt aantal maanden gegarandeerd.                             De Lepto 4 vaccinatie wordt gezien als een van de meest riskante vaccinaties door de hoge kans op ongewenste en schadelijke bijwerkingen omdat de vaccinatie geboosterd moet worden, hij moet 2 keer in korte tijd toegediend worden en dit kan voor het immuunsysteem heel belastend zijn. De meest voorkomende bijwerkingen van de Lepto 4 vaccinatie: Nierschade, onbehandelbare huidontstekingen, verhoogd risico op kanker door de adjuvans in het vaccin (adjuvans = toevoeging aan vaccin die de immuun respons op het antigeen versterkt), braken en diarree, allergieën, astma, atopische reacties, anafylactische shock, immuun gerelateerde ziektes en overlijden.                            Wat de keuze voor wel of niet deze vaccinatie geven extra lastig maakt is dat de Weil vaccinatie gebruikt wordt als oplosmiddel voor de cocktail!        Veel dierenartsen melden dit niet eens of zeggen dat de cocktail niet anders toegediend kan worden dan opgelost in de Weil vaccinatie.            Dit is niet zo, het kan anders maar daar moet je als eigenaar zelf wel bij de dierenarts op aandringen.                           Judith DeCava schrijft in haar boek: “Vaccination: Examining the Record”: Geeft u de vaccinatie NIET dan heeft uw hond een kleine kans op het oplopen van de ziekte. Geeft u de vaccinatie WEL dan loopt uw hond een klein risico om de ziekte te krijgen en een aanzienlijke kans op vaccinatieschade. ‘‘Ik zie nog steeds een groot percentage (30%) honden die niet reageert op het L4 vaccin.                          Daarnaast veroorzaakt het Leptospirose vaccin, van alle bacteriële vaccins, de meeste bijwerkingen. Het vaccin biedt maar 3 tot 12 maanden bescherming.’’ - Dr. Ronald Schultz Sinds de wijziging van het Lepto vaccin van 2 naar 4 serovars in 2013 zijn er een flink aantal eigenaren die negatieve bijwerkingen rapporteren hierover.                          Ik heb bij een aantal dierenartsen nagevraagd of zij in hun praktijken meldingen krijgen van problemen met het Lepto 4 vaccin. Zij zeggen allen van niet, maar zij gaan uit van een klacht die ontstaat binnen 24 uur na toediening en eigenlijk nog korter.                                               Bams kreeg smiddags de L2 en savonds laat werd ze ernstig ziek.

"  Dat is geen vrijbrief, er wordt maar voor een paar varianten van de ziekte van weil geent, en dan nog kan het zijn dat ze het krijgen, vermijd sloten en stilstaand water en rietkragen. "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

 Er zijn geen verschillende varianten van de ziekte van weil. Er zijn verschillende varianten leptospirosen en ze worden maar voor een paar ingeënt. Ziekte van weil is een variant van leptospirosen waar de hond tegen ingeënt wordt. Dus....als de hond geënt is zou deze geen ziekte van weil moeten kunnen krijgen, maar kan natuurlijk nog wel veel andere varianten van leptospirosen krijgen. Ik vraag me soms ook af wat het voordeel van de inenting is.

Dan moet het al zo zijn dat zeker weten alleen de ziekte van weil bv veel voorkomt in je omgeving. Niet inenten vind ik ook weer eng... ze zwemmen iedere dag, als ze water zien liggen ze er in. 

"  Er zijn geen verschillende varianten van de ziekte van weil. Er zijn verschillende varianten leptospirosen en ze worden maar voor een paar ingeënt. Ziekte van weil is een variant van leptospirosen waar de hond tegen ingeënt wordt. Dus....als de hond geënt is zou deze geen ziekte van weil moeten kunnen krijgen, maar kan natuurlijk nog wel veel andere varianten van leptospirosen krijgen. Ik vraag me soms ook af wat het voordeel van de inenting is.
Dan moet het al zo zijn dat zeker weten alleen de ziekte van weil bv veel voorkomt in je omgeving. Niet inenten vind ik ook weer eng... ze zwemmen iedere dag, als ze water zien liggen ze er in.  "

W&W

 Ook al zijn ze geent voor de ziekte van weil dan nog kunnen ze deze krijgen....hier zwemmen al mijn honden dagelijks, wel let ik op waar, ik ga vaak net de hunteA mee om de rattenstand te zien die er is in de blauwe stad, waar ik kom zijn...gelukkig..heel weinig ratten, ze hebben het daar goed onder controle....nimmer mogen mijn honden in een sloot en ook niet in stilstaand water, ze gaan aan de lijn en waar het veilig is, mogen ze  los en zwemmen, ook blijven we weg bij rietkragen....

"  Een sloot zit altijd vol bacterieen, en het gevaar van de ziekte van weil ligt daar op de loer, ratten zoeken sloten op en nestelen zich daar.....en zeker de vies meurende sloot Rosanja..... "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

 Jaa ik weet het! Van mij mag ze er ook niet in, vind het te vies voor woorden. Zeker als ze nog achter me moet zitten in de auto... Gadverdamme! Maar dat was nog in de tijd dat ze bananen in dr oren had en het zwemmen net ontdekt. Nu loopt ze door gelukkig.

Ik ent joy ook niet voor de weil. Is idd mn keuze. Maar ze drinkt en zwemt nual 2 jaar in elk soort water die je je kan bedenken (ook uit het plasje met chloorwater van iemand die zn erft aan het schoonmaken was..) en ze is niet ziek. Die inentingen zijn ook heel pittig dus dat doe ik haar niet aan.

"  Er zijn geen verschillende varianten van de ziekte van weil. Er zijn verschillende varianten leptospirosen en ze worden maar voor een paar ingeënt. Ziekte van weil is een variant van leptospirosen waar de hond tegen ingeënt wordt. Dus....als de hond geënt is zou deze geen ziekte van weil moeten kunnen krijgen, maar kan natuurlijk nog wel veel andere varianten van leptospirosen krijgen. Ik vraag me soms ook af wat het voordeel van de inenting is.
Dan moet het al zo zijn dat zeker weten alleen de ziekte van weil bv veel voorkomt in je omgeving. Niet inenten vind ik ook weer eng... ze zwemmen iedere dag, als ze water zien liggen ze er in.  "

W&W

 Ik haal het door elkaar, men spreekt van de ziekte van weil, die veroorzaakt wordt door leptospirosen.....Hoe vaak komt het voor? Leptospirose komt wereldwijd voor. In Nederland treden vooral de ziekte van Weil en modderkoorts op (door infectie met leptospiren die het zwemwater besmetten). Per jaar worden in Nederland bij de mens gemiddeld dertig gevallen van veelal ernstige leptospirose gediagnosticeerd met een duidelijke piek in de periode augustus-november. Ongeveer eenderde van de infecties wordt opgelopen (tijdens vakanties) in het buitenland, met name in tropische landen. De actuele situatie van leptospirose in Nederland is te zien in de Atlasinfectieziekten. Leptospirose bij runderen (en melkerskoorts bij mensen) komt in Nederland nauwelijks meer voor dankzij intensieve, verplichte, bestrijdingsprogramma’s (tankmelkonderzoek bij melkgevende runderen en bloedonderzoek bij niet-melkgevende runderen). 

 Toch oppassen, ik heb ook zwemhonden, een keer heb ik bams uit een moeras moeten dreggen, ik hou ze zomers aan de lijn tot het water waar ze in mogen.

Jammer genoeg heb je niet altijd water nodig om de ziekte van weil op te lopen. 

In het bos zonder water kan dat namelijk ook. 

Het is oppassen op plaatsen waar veel ratten of andere kleine knaagdieren zitten. Zelfs muizen kunnen het over brengen. 

Of het nu stromend water is of stilstaand water, zelfs een regenplas, en aarde kan besmettelijk zijn. 

Een hond die dus zand/grond eet heeft ook kans op de ziekte van weil.

Niet alleen drinken, maar ook via een wondje kan je de ziekte van weil oplopen. 

De laatste jaren is er een flinke stijging en ze zijn nu met een onderzoek bezig waarom. Nou ik kan je vertellen dat het komt omdat er steeds meer ratten zijn in Nederland. 

Ik ken iemand die de ziekte opgelopen heeft in de Biesbosch. 

"  De weil heeft heftige bijwerkingen, de enting....bams is heel erg ziek geweest van de L2 en hier op het forum Heleen haar pup van 4 maanden sie de L4 kreeg, is overleden, vermoedelijk van de enting.....ziekte van weil heeft vele varianten, waar van er maar voor 4 ingeent wordt.... "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

 Leiah ook doodziek geweest van de L4 herkende het toen doordat ik Heleens verhaal toevallig n paar weken daarvoor had gelezen. Wij waren er gelukkig op tijd bij. 

"  Ik haal het door elkaar, men spreekt van de ziekte van weil, die veroorzaakt wordt door leptospirosen.....Hoe vaak komt het voor? Leptospirose komt wereldwijd voor. In Nederland treden vooral de ziekte van Weil en modderkoorts op (door infectie met leptospiren die het zwemwater besmetten). Per jaar worden in Nederland bij de mens gemiddeld dertig gevallen van veelal ernstige leptospirose gediagnosticeerd met een duidelijke piek in de periode augustus-november. Ongeveer eenderde van de infecties wordt opgelopen (tijdens vakanties) in het buitenland, met name in tropische landen. De actuele situatie van leptospirose in Nederland is te zien in de Atlasinfectieziekten. Leptospirose bij runderen (en melkerskoorts bij mensen) komt in Nederland nauwelijks meer voor dankzij intensieve, verplichte, bestrijdingsprogramma’s (tankmelkonderzoek bij melkgevende runderen en bloedonderzoek bij niet-melkgevende runderen).  "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

 Dat dacht ik al Willemijn dat je het door elkaar haalde. Daarom reageerde ik ook. ;-) was niet vervelend bedoeld hoor.