SPOED! Hypo oppashond!

Hall allemaal,

sinds begin deze week passen wij op op de hond van mijn moeder. Dit is een (uit de kluit gewassen) Maltezer van 6 jaar oud. Er is al twee jaar wat mis met haar, ze heeft suikerziekte, last van haar schildklieren, artrose en is blind. Ze krijgt al langere tijd insuline en sinds niet al te lange tijd medicijnen voor haar schildklier en pijnstillers. Ze is een paar weken terug van voeding overgestapt van brokken naar KVV. Sindsdien heeft ze regelmatig een hypo. Mijn moeder is er altijd optijd bij geweest en ook regelmatig naar de dierenarts geweest. Haar insuline inname (deze was eerst extreem hoog voor haar gewicht) is iets afgenomen. Nu is mijn moeder op vakantie en pas ik op bij het hondje. Ik slaap nu daar zodat het hondje niet van omgeving hoeft te veranderen. Ze heeft iedere dag meerdere hypo's. En we zijn in de afgelopen dagen al meerdere keren naar de dierenarts geweest. Dit zodat ze al haar waardes op kunnen meten en kunnen kijken wat ze voor haar kunnen doen. De insuline is steeds wat verminderd, maar de hypo's blijven aanhouden. Iedere keer als ze een hypo heeft geven we haar wat honing op aanraden van de dierenarts. 

Vandaag ging het tot nu toe goed. Ze is traag, doet niet veel en slaapt eigenlijk alleen maar (is helaas nu normaal voor haar), maar nog geen uur geleden kreeg ze weer een hypo. Nou, alles geprobeerd, honing geven enzo, maar ze accepteert geen hulp. Nu bellen we sowieso de dierenarts, maar ik wil advies/tips/ervaringen van meerdere kanten. Wat kunnen we doen? Ik ben ten einde raad! Ik wil haar zo graag helpen! :( 

Heb je al contact gehad met je moeder? Het lijkt me wel dat ze iets van een behandeling moet gaan krijgen hiervoor. Zelf nog niet al te veel verstand van suikerziekte. Maar misschien nog voor een second opinion gaan bij een andere dierenarts? Ben je naar de dierenarts geweest waar je moeder ook altijd met haar naar to gaat? 

Honing en naar de da

 Das t enige wat je kan doen.

Sterkte hoor.

Ik houd mijn moeder op de hoogte natuurlijk. We gaan naar dezelfde dierenarts als waar mijn moeder ook heengaat. En ze is al in bengandeling, vandaar de insuline. Ze komt iedere twee weken op controle. Hiervoor gingen ze naar een andere dierenarts die een compleet andere diagnose stelde (ik weet de naam biet meer), maar geen resultaten behaalde met medicijnen daarvoor. Vandaar dat we nu bij die andere (huidige) dierenarts zitten. Zij heeft echt vastgesteld dat ze suikerziekte heeft. 

Kan je zelf meten? 

Zit er een lijn in? 

Ik bedoel dan bv een paar uur naar het eten. 

Je zou wat extra brokjes kunnen geven verdeeld over de dag zodat er een constante inname is.

" Honing en naar de da
 Das t enige wat je kan doen.
 
Sterkte hoor. "

Paddy's & Furby's Mate & Finley's pleegmoedertje (Kees)

 Honing wilt ze sinds vandaag in geen enkele vorm of manier meer hebben. Nu is ze rustig en is er niks meer. Maar ik houd haar continue in de gaten. Ik ben zo bang dat er wat gebeurt met haar terwijl ik het niet door heb. Zodra er weer iets mis lijkt te zijn, gaan we direct door naar de dierenarts. 

 Je bent gestopt met koolhydraten geven omdat je nu kvv geeft, op zich goed maar ze staat ingesteld op haar oude voer. 

Dat heb je niet zo maar onder controle. 

Geef eventueel wat van haar oude brokjes tussen de maaltijden in. Echt een paar maar om zo de daling wat op te vangen. 

Verder zo veel mogelijk controleren en opnieuw afstellen.

Succes.  

Geef anders wat zilvervliesrijst door het kvv. 

Je kunt ook wat druivensuiker in het bekje smeren als het echt goed mis gaat. Dat helpt gelijk maar daarna moeten wel nog langwerkende suikers gegeven worden wil het effect blijvend zijn.

Maar jeetje zeg dit is wel heel heftig voor dat arme beestje... Ik heb dan wel geen ervaring met suikerziekte bij dieren maar zelf al het merendeel van mijn leven diabetes type 1. Van een hypo moet een mens gemiddeld 24-uur herstellen en lichamelijk kunnen resten nog weken lang in je lichaam blijven. Moet je dus nagaan wat zo een klein beestje doormaakt met zoveel hypo's in zo een korte tijd. De hoeveelheid insuline is duidelijk veel te veel die wordt toegediend, dus daar moet eerst flink mee verminderd worden willen de hypo's verdwijnen.

Een logische reden voor de hypo's zou overigens voeding kunnen zijn. Bij mensen krijg je immers ook grote problemen als je overstapt op alleen vleeswaren. Vlees zit namelijk niks in dus kun je van blijven eten als je een hypo hebt, het helpt nauwelijks. Brokken daarentegen zijn te vergelijken met aardappelen voor mensen bijvoorbeeld. Gevuld met koolhydraten en dus ook voedingsstoffen die helpen een hypo tegen te gaan. Met deze drastische verandering in voeding kan het dus best zijn dat de hond ineens nauwelijks nog insuline nodig heeft om goed ingesteld te blijven.
Persoonlijk zou ik niet meer geleidelijk aan de insuline afbouwen maar gewoon grote sprongen nemen. Beter nu wat te weinig dan teveel geven. Een hyper kan een hond immers wel een tijdje mee door, één hypo kan het einde betekenen als je een beetje pech hebt. Waarschijnlijk zal er met intensieve begeleiding (en dan bedoel ik dus echt dagelijks contact met de dierenarts om te kijken of het prikschema goed is of moet worden aangepast) een nieuw insuline schema bepaald moeten worden op basis van de nieuwe voeding en bloedsuikerschommelingen maar het belangrijkste is om nu eerst die hypo's onder controle te krijgen en daarvoor moet gewoon minder insuline in dat lijfje komen.

Succes ermee in ieder geval en laat de hond nu vooral niet alleen voorlopig. In ieder geval niet totdat deze problemen met hypo's zijn opgelost.

Vreselijk moeilijk om de hond van je moeder goed ingesteld te krijgen.

Misschien heb je wat aan de info, die het Medisch Centrum voor Dieren in hun Kennisbank heeft staan 

https://www.mcvoordieren.nl/suikerziekte-diabetes-hond

Veel sterkte.

Jeetje wat een zorg! Heel erg veel sterkte. 

Overigens kun je ook, als de hond druivensuiker in de bek vervelend vindt... Dit door ander voedsel heen mengen. Dan komt er in ieder geval weer een beetje kortwerkende suiker in het systeem al blijft het zoals ik al zei kortwerkend natuurlijk.

Onder begeleiding van de dierenarts is de insuline al bijna voor de helft verminderd in de afgelopen paar dagen. 

Qua voer kan ik hier de reacties wel begrijpen. Alleen vind ik het wel eng om zonder overleg van de dierenarts zomaar te gaan 'experimenteren' met haar. Morgen gaan we sowieso weer naar de dierenarts voor controle. Ik ben benieuwd wat zij gaat zeggen. 

Druivensuiker hebben we momenteel niet in huis. Eerst at ze gewoon honing, dus we hebben dat nu. Maar ze wilt het niet. Ze weigert compleet. Het lijkt alsof ze opgeeft. En heel eerlijk kan ik me dat ook voorstellen. Ze is de afgelopen twee jaar, vooral afgelopen halfjaar aan het vechten. Volgens mij is ze op. Maar ik moet nu doorvechten voor haar, want mijn moeder is pas over een paar dagen thuis en ik wil dat ze er dan sowieso nog is. 

Het noodnummer van de dierenarts hebben we paraat. Ik hoop dat we het niet nodig gaan hebben, maar ik vrees het ergste. 

 Ik snap dat je niet wil experimenteren maar de bloedsuikerspiegel moet omhoog. Gebeurd dit niet kan ze hier aan overlijden.

Geen ervaring met diabetes bij honden wel met mijn zusje (type 1) ook ontzettend moeilijk in te stellen waardoor we haar een aantal keer bijna verloren waren :( 

Geef de hond wat koolhydraten om de bloedsuikerspiegel omhoog te krijgen. Doe je niets is er straks geen hondje meer. Kun je wel zelf meten of niet? 

De helft is duidelijk onvoldoende.
Toen ik ooit eens in het ziekenhuis lag omdat ik resistent was voor mijn insuline (tegenovergestelde dus eigenlijk) wilde ze het ook langzaamaan opbouwen. Na een kleine week in het ziekenhuis was ik bijna helemaal vergiftigd maar de artsen bleven vasthouden aan hun 'protocol'. Volgens de boekjes mocht de dosering immers maar met een paar eenheden per dag omhoog terwijl ik pas effect voelde bij tientallen eenheden meer. Gevolg... Ik was doodziek, kon bijna niks meer en heb zelfs blijvende schade over gehouden aan fouten die tijdens die week door artsen zijn gemaakt ondanks onze nadrukkelijke verzoeken het anders aan te pakken. Na een week heeft mijn moeder mij uit het ziekenhuis laten ontslaan en zijn we zelf aan de slag gegaan. Binnen enkele dagen voelde ik mezelf opknappen en nee ik deed niet zoals geadviseerd het ophogen met enkele eenheden per dag maar met enkele tientallen eenheden per dag. Omdat dat was wat ik nodig had op dat moment.
Wat ik hiermee bedoel te zeggen is dat artsen vaak veel te voorzichtig en vasthoudend zijn aan protocollen als het gaat om diabetes. Natuurlijk zijn protocollen fijn en een goede houvast maar iedereen verschilt, en dat geldt ook voor honden. In dit geval is er ook nog eens een duidelijke reden op te noemen dat de klachten verschijnen... Namelijk dat de hond een drastische verandering heeft doorgemaakt in dieet en nu dus een minstens zo drastische verandering in insuline schema nodig heeft.

Ik begrijp dat het spannend is om wat op eigen houtje te gaan doen. Maar in dit geval is heel lang afwachten ook geen optie want bij iedere hypo takelt het hondje weer meer af. Zeker met zoveel hypo's zo kort op elkaar komt er een moment dat het lichaam dit niet meer aan kan.
Het gesprek morgen afwachten lijkt me geen probleem maar ik zou dan wel echt op je strepen gaan staan en eisen dat er nu grondig wordt ingegrepen. Met een hyper kun je, zeker als je insuline spuit, wekenlang leven... Het is niet fijn, de hond wordt er doodziek van en uiteindelijk wordt het ook haar dood. Maar een hyper is minder acuut. Een hypo is een ander geval en kan gewoon gelijk een domino-effect met coma en overlijden tot gevolg hebben dat maakt de situatie waarin je je nu bevindt gevaarlijk. Ik zou ook niet gauw zeggen dat je ineens meer insuline moet gaan spuiten bij aanhoudende hypers, dat risico is gewoonweg te groot. Maar aangezien het in dit geval om het tegenovergestelde gaat en je hondje juist meer gevaar loopt door de huidige hoge insuline dosering dan wat te weinig binnen krijgen voor korte tijd zou ik wel echt goed oppassen met deze aanhoudende hypo's.

Het is natuurlijk maar een advies... Doe ermee wat je wilt. En zoals ik al zei ik baseer mijn mening vooral op diabetes type 1 bij mensen en ben ik dan ook zeker geen expert op hoe dit bij dieren zit. Maar van wat ik altijd over suikerziekte bij dieren heb geleerd is dat dit niet veel verschilt met dat van mensen en de behandeling dan ook in grote lijnen gelijk is. Vandaar dus ook mijn verhaal hierboven. Nogmaals succes en sterkte toegewenst natuurlijk met alles!

Je kunt ook de honing in het bekje smeren. Dat helpt ook al iets. Het kan ook zijn dat de door de aanhoudende hypo's de kracht is verloren om zelfstandig nog goed te kunnen eten. Je kunt de honing eventueel ook in wat thee doen of zo, dat vinden de honden soms hier ook lekker en zorgt er wellicht voor dat ze het drinkt. Verder zou ik alles proberen aan te bieden wat je hebt waar koolhydraten in zitten. Koekjes, snoepjes, zolang het maar geen puur vlees is. Ze moet iets gaan eten wil ze hier doorheen komen. Of ze heeft suikers op een andere manier nodig, maar dan zul je echt naar de dierenarts zelf moeten voor een infuus vrees ik.

Eventueel kun je ook suikerwater maken. Dat drinken ze vaak wel graag. 

Een dier met suikerziekte is zo moeilijk. 

Experimenteren zou ik het niet willen noemen, maar als ze zoveel hypo's heeft, zou ik toch wel snel zakken met die insuline. 

Al is het maar 1 eenheid per maaltijd.

Dankjewel allemaal. Ik begrijp de reacties. De reden dat ik zo voorzichtig ben is omdat ik het niet wil gaan verergeren. Ik heb hier altijd snoepjes enzo gereed staan, maar het lijkt soms niet genoeg. Ik denk dat ik net iets te overhaast 'hypo' heb geroepen, want na tien minuten was het alsof er niks aan de hand was. Toch ben ik heel erg op mijn hoede. Morgen ga ik het zeker met de dierenarts bespreken, want ik wil niet iedere avond zo in gevecht zijn. Ik heb alles voor haar over. Ik heb dagen niet geslapen, want ik wil haar in de gaten houden. Mijn grootste nachtmerrie is om haar nu te verliezen. 

Als ze vannacht toch een hypo krijgt, dan haal ik wat brokjes van haar tevoorschijn. En anders misschien een stukje brood? Mag ze dat anders hebben? 

Anders ga ik toch weer wat proberen met de honing, in de vorm van thee zoals hier net werd gezegd, of gewoon 'dwingend' bij wijze van. 

Ik weet hoe ernstig een hypo kan zijn en ik heb het ook nog nooit eerder meegemaakt, behalve via de verhalen van mijn moeder. Om heel eerlijk te zijn schijt ik al vier dagen ervan in mijn broek. 

Ik kan je helaas niet helpen, maar wil je heel veel sterkte wensen. En heel veel beterschap voor het hondje.

Ik zal voor jullie duimen!

Een hypo kan binnen enkele minuten alweer over zijn. Dat kan heel snel gaan. Tevens kan in het geval van type 2 diabetes het lichaam zelf ook hypo's nog oplossen wat deze minder dreigend maakt. Bij mijn weten is er bij honden geen verschil tussen type 1 of 2 (of MODY) maar het zou kunnen dat er bij dit hondje ook zoiets speelt wat het verdwijnen van de hypo's verklaart.

Brood kan inderdaad ook... In dit geval kun je van alles uit de kast trekken hoor. Als ze graag een mensenkoekje eet, kaas, het maakt niet uit wat. Zolang het niet giftig is en ze het eet zou ik het geven in het geval van een hypo want ze moet dan gewoon iets binnen krijgen. Althans nu dan eventjes nu de situatie nog zo kritiek is.

Kan me voorstellen dat het heel spannend is allemaal. Probeer rustig te blijven voor jullie allebei. Jullie hebben het beiden immers al zwaar genoeg zo te horen! Zo te horen doe je het goed want ze is al deze voorgaande dagen ook doorgekomen ondanks de kwakkelende gezondheid. Nog een paar uur dan kun je weer overleggen met de dierenarts en hopelijk heeft die dan ook nog wat nuttige tips en hulpmiddelen voor je.

Hoi, hoe is het met het hondje? 

Ik hoop dat je wat geslapen hebt. 

Ga je toch nog even vervelen met wat tekst voor wat extra uitleg. 

Suiker in de vorm van honing of stroop op het moment dat er een hypo is, is nodig om je hond zo snel mogelijk uit een hypo te halen. 

Maar het heeft ook nadelen en dat is dat het een snel werkend koolhydraat is. 

Iets wat snel stijgt kan ook weer snel dalen en dan krijg je een grote schommeling. 

Koohlydraten die langzaam werken houden de suikerspiegel beter op pijl. 

Dat voedsel (bv zetmeel) moet eerst verbrand worden zodat er suikers vrij komen zodat die weer opgenomen kunnen worden. 

Bij een hypo moet je dus acuut helpen en een snel werkende koolhydraat toe dienen, maar om te voorkomen dat er een hypo optreed kan je wel wat langzaam werkende koolhydraten toevoegen aan de voeding zodat er minder kans is op een hypo.

Normaal na een maaltijd stijgt de suikerspiegel tot ongeveer 2 uur. Dan gaat de suikerspiegel dalen en ongeveer 3 uur na de maaltijd zit die op z'n laagst. Zou je dus 2 uur na de maaltijd weer iets aanbieden wat langzaam werkt daalt de spiegel niet meer extreem. 

Daar voorkom je dus een hypo mee. 

Dus bij een hypo zoet wat snel werkt zoals honing en op langere termijn iets kleins tussen de maaltijden door. 

Ik hoop dat je hondje van je moeder weer goed ingesteld kan worden. Beterschap. 

Nou vannacht was het toch echt flink mis. We zijn om half drie in de nacht naar de dierenarts gereden. Daar hebben ze haar waardes opgemeten en het was gevaarlijk laag. Meteen wat suiker gegeven en weer gemeten, maar de waardes stegen te langzaam. Zometeen gaan we weer langs de dierenarts zodat het weer opgemeten kan worden en dan wordt ze meteen een dagje opgenomen zodat ze haar goed in de gaten kunnen houden. Dat neemt voor mij ook even wat zorgen weg. De dierenarts denkt dat er misschien meer aan de hand is, want ze heeft zoveel hypo's. Dat kan echt niet alleen aan het voer liggen. Ze denkt dat er misschien een tumor kan zitten ergens die extra insuline aanmaakt. Ach ja, ik hoop dat ze vandaag meer ontdekken. 

Slapen is me niet gelukt vannacht. Zometeen als ik haar weg heb gebracht duik ik nog even het bed in, want ik ben doodop. 

Ontzettend bedankt allemaal voor de tips enzo die hier gegeven zijn. Ik lees ze allemaal en hecht er veel waarde aan. 

 Een tumor kan de klachten inderdaad best verklaren al is het wel apart dan dat hiervoor de diagnose suikerziekte juist toevallig is gesteld. Maar inderdaad sluit niks uit, even goed na laten kijken in de hoop dat er een oplossing gevonden wordt. Hopelijk zal het verblijf bij de dierenarts niet al te stressvol zijn en lukt het hen daar de bloedsuikers onder controle te krijgen. Sterkte voor jullie allemaal! 

Mag ik weten waarom jullie nu vasthouden aan kvv als het met brokken zoveel beter ging?

 Advies van de dierenarts. Want er waren ook ontzettend veel voordelen te zien door het KVV. En zoals ik ook al eerder aangaf ga ik niet zomaar aanmodderen met haar en doe ik alles in overleg met de dierenarts. 

Dankjewel!

Die diagnose is al twee jaar geleden gesteld bij haar. Het zou ook goed kunnen dat die tumor later is ontstaan denk ik. Ze heeft al zoveel gezondheidsklachten. Tegenwoordig kijk ik er echt niet meer van op als ze er nog wat bij heeft.