Opvoeding samojeed Noa

Beste hondenvrienden,

het is nu reeds 6 maanden dat onze 8 maanden oude Noa bij ons is ingetrokken. Hij is een guitige, speelse en enorm lieve samojeed. We hebben hem van bij een super fokker gehaald die haar hart en ziel in het ras en in haar honden steekt. Noa luistert vrij goed, en op de hondenschool is hij werkelijk een voorbeeld. Er is echter 1 probleem dat niet lijkt opgelost te worden. Vanaf we met Noa ergens komen waar er veel mensen zijn, veel lawaai is of gewoon een plek die hij niet kent, is hij niet te houden. Hij blaft en piept de hele buurt bij elkaar en hij trekt en sleurt alsof hij dol is. Het is onmogelijk om met hem ergens te komen waar veel passage is, en dat is heel erg jammer. Het vreemde is dat ik erg vroeg begonnen ben (toen hij 2 maanden oud was) met het socialisatieproces (samen naar het stad gaan, naar een wandelpark,...), maar dat heeft precies niet veel geholpen. Op de hondenschool doet hij het niet, en ook niet op plaatsen die hij kent/waar niet veel mensen zijn. Ik zou heel graag willen dat dit opgelost geraakt want ik vind het super om hem overal mee naartoe te kunnen nemen, iets wat nu niet lukt. 

Bedankt alvast voor jullie verhalen, tips. 

Wat een leuke hond! 

Misschien weer heel langzaam opbouwen op nieuwe plekken. 

Niet direct er vol ingaan maar ergens rustig zitten totdat je hond weer rustig is. 

Zorg dat z'n aandacht bij jou is, door even met hem bezig te zijn.

En zo kun je hopelijk steeds wat meer opbouwen. 

Wat een mooi hondje succes ermee 

Het is misschien handig om het eens vanuit de hond ipv de mens te bekijken.

Voor ons (in het algemeen gesproken) is de wereld daarbuiten, gekendn bekend en begrepen.
Maar honden steken anders in elkaar. Dan heb je natuurlijk ook nog eens het individu. Net als de mens. Je hebt mensen die voor veel te vinden zijn, veel volk, drukte, enz....
Maar anderzijds heb je ook individu's waarvoor het allemaal niet hoeft. En dat is bij honden net zo. Daar bovenop komt heb je dan ook het feit dat honden vanuit de lichaamstaal werken. Dus al wat op hen afkomt, veel, druk, rechtstreeks e dit allemaal als een bedreiging wordt aanzien.

Een hond laten wennen als pup houdt heel wat meer in dan ze gewoon overal mee naartoe nemen.

Het is ook belangrijk dat hen ook werkelijk wordt aangeleerd, dat alles wat voor ons als mens zo bekend en vanzelfsprekend is, geen bedreiging vormt.

Daarom dat het zo belangrijk is om op afstand en steeds beetje bij beetje de hond laten ondervinden dat het ok is. Dat die brandweerkraan of brievenbus niet eng is en ook niet gaat aanvallen.

Cursisten lachen dan als ik dit zeg. Maar wij weten dat dit zo is, maar daarom de hond nog niet.

Dus op drukke plekken weet jou hond het echt allemaal niet meer. En wil dan maar 1 ding.... en dat is vluchten!

Hou steeds voldoende afstand en voeg beetje bij beetje toe om aan te wennen. En wanneer dat allemaal goed gaat kan alles ook steeds beetje bij beetje dichterbij.

Mee eens, opbouwen vanuit wat je hond aankan, niet wat jij graag wil.

kleine stapjes, zekerheid geven, steeds een klein beetje verder maar pas als iets helemaal in orde is. Dus geen volgende stap maken als de hond daar nog niet aan toe is. En gerust een stapje terug af en toe.

En dan nog, niet elke hond is geschikt voor altijd mee op pad.

Mijn oudste hond is dat qua karakter in principe wel (lief voor alles en iedereen, nooit bang) maar altijd gedreven om aan het werk te gaan. Hem meenemen naar een terras of de sportclubs van de kids is gewoon geen optie. Hoe graag ik het zou willen, ik plaats hem dan in een omgeving waar hij zeer beperkt wordt, terwijl hij zodra de lijn omgaat in de werkmodus komt en op alles alert is. En hierop trainen ben ik ook mee gestopt toen ik me realiseerde dat ik dus tegen de aard van het beestje in ging. Hij vindt het heerlijk thuis, dan is hij ontspannen en op het luie af. En als we dus op pad gaan, dan gaan we waar hij zijn ei kwijt kan.

Onze tweede hond is totaal anders. Die kwam binnen en na even acclimatiseren kon hij al snel mee. Waar we ook zijn, hij gaat rustig zitten of liggen en kijkt een beetje om zich heen, ondanks dat het eigenlijk nog een pup is.

Oefen dus gerust en ik hoop voor je dat het lukt.

Maar hou ook alsjeblieft in de gaten of je je hond er wel een plezier mee doet, of dat het echt voor jezelf is.

Ken je de 'Samojeden groep' op Facebook al? Die hebben vast ook tips voor je.. Zitten aantal fokkers en leden die al jarenlang ervaring hebben met deze honden. 

Soms kun je een hond ook teveel willen socialiseren. Bij ons was bij ons teefje de braderie, markt en menigtes teveel van het goede. Toch altijd overal meegenomen en nooit problemen. Hier nemen we haar dus ook niet meer mee naar toe, zij is dan liever alleen thuis. 

Wat wij nu wel eens doen als wij bijvoorbeeld op vakantie zijn en toch naar een plek willen waar menigtes zijn en/of lawaai en de honden mee moeten, gaan we bijvoorbeeld de dag voor de markt daar in de buurt wandelen en door die straten heen. Dag erna gaat het dan wel goed op de markt. Maar bij te drukke plekken zou dit niet werken hoor. 

Beste samojeed liefhebbers 

Mijn zoon heeft ivm een echtscheiding een samojeed overgenomen. ..een reutje van 18 maanden....echter als hij de kans krijgt dan loopt hij weg. Gelukkig is dat tot nu toe steeds goed afgelopen.  Maar vervelend is het wel. Ook het trekken aan de riem blijft een probleem. En hij gromt naar mijn kleinzoon van 5...naar mijn kleindochter van 11 doet hij dat niet.

Mijn zoon en schoondochter weten het ff niet meer...vooral dat weglopen is een grote ergenis.

Hebben jullie advies hierin.

Gr. Hanny 

 Hoelang heeft hij de hond al? Een herplaatser heeft tijd nodig om aan z'n nieuwe situatie te wennen, tenslotte is z'n hele wereld veranderd: neuwe mensen, nieuwe omgeving, nieuw huis, nieuwe regels...

Bedoel je weglopen van huis (dus ontsnappen uit de tuin bijvoorbeeld), of weglopen tijdens een wandeling? Hoe ver of hoe lang loopt ie weg? Komt ie uiteindelijk ook weer terug? In welke omstandigheden loopt ie weg (naar andere honden toe, een geurspoor achterna,…)

Trekken aan de lijn kan meerdere oorzaken hebben.

Bijvoorbeeld: Omdat het tempo waarin de hond loopt sneller is dan dat van de mens, omdat ie erop gebrand staat ergens te komen, omdat ie gefrustreerd is dat ie niet genoeg vrijheid krijgt, omdat zijn wandelroutes te druk zijn en hij te opgewonden wordt, of net omgekeerd: de routes zijn te saai en te alledaags.

Het komt er dus op aan eerst de reden van het trekken aan de lijn te achterhalen. Dat kan je doen door veel afwisseling in de wandeling te steken (nieuwe gebieden, bos, heide), je tempo aan te passen, hem meer ruimte te geven (lange lijn) enz. en dan erop te letten of er een moment is waarop ie niét trekt. Dan kan je daarop gaan inspelen.

Grommen naar kleine kindjes kan ook vele oorzaken hebben: msschien heeft ie er slechte ervaringen mee, misschien kan ie het jongetje niet goed inschatten en voelt ie zich bedreigd (kinderen maken wel es onverwachte bewegingen, hangen over de hond heen, willen hem vastgrijpen bij de vacht, of gillen of roepen luid,…)

Samojeed-reuen houden er absoluut niet van om door andere reuen (en dus vaak ook mannetjesmensen) van voren benaderd te worden. Zorg dat het neefje dat niet zomaar doet. Castratie kan daarom een goede optie zijn.

Mijn zoon heeft de hond nu een maand of 3.

Hij kan sowieso nooit los meelopen....dan smeert hij m gelijk en komt ook niet terug als je m roept. Bij de vorige eigenaar deed hij dat ook al niet...ook daar kon hij nooit los.

Hij probeert thuis op alle mogelijke manieren te ontsnappen. .voordeur...tuinpoort...alles wat maar niet snel dicht gedaan wordt heeft hij snel in de gaten....ook dat gedrag had hij bij de vorige eigenaar....roepen heeft geen zin..hij komt niet terug....waarschijnlijk volgt hij geursporen...loopse teven bv....

Mijn zoon en schoondochter zijn er zo klaar mee dat ze al aan het overwegen zijn om een nieuwe baas voor de hond te gaan zoeken.

Castreren kan een optie zijn maar veel samojeed fans raden dat af omdat ze zeggen dat ze daardoor een lelijke vacht krijgen.

Misschien kunnen ze een chemische castratie overwegen.

Dan kunnen ze zien, hoe het gedrag zal worden en of de vacht veranderd. (hoeft niet perse) 

Overwegen om een nieuwe baas te zoeken, je zoon en schoondochter waren bekend met het gedrag van de hond?

Nee..mijn zoon was niet bekend met het gedrag vd hond.

Pas later toen eea zich voor ging doen en ze de oude eigenaar erover belde kwamen ze het te weten

 Er zijn wel meer honden die nooit los kunnen lopen. Om daarom een hond te herplaatsen, vind ik wel ver gaan.

Je kan er ook soepel mee omgaan: naar goed omheinde en overzichtelijke gebieden zoeken en 'm enkel daar laten loslopen, met een lange lijn wandelen zodat ie toch wat ruimte krijgt, andere bezigheden zoeken dan alleen maar wandelen: mushing voor de step, bikejöring, canicross, enz.

Wat het grommen betreft: Eerst goed observeren hoe kind en hond met elkaar omgaan, goed kijken naar de eerste signalen van de hond, hoe hij aangeeft wat ie niet fijn vindt, en dan de relatie kindje-hond nauwgezetter gaan begeleiden.

Hier geen Samojeed maar wel een
Shiba verder heb ik ook geen
ervaring met een Samojeed dus of
ik hier iets over kan/mag zeggen
weet ik niet. Ik herken het lekker
zelf willen gaan wandelen wel
(Ondanks dat onze hond erg
trouw is en ik het idee heb dat hij
wel terug zou komen uit zichzelf
alleen dan lekker op zijn shiba's
tijd ) het is niet zo extreem
Als bij je zoon moet ik zeggen. Ik
(Wij, mijn vriend en ik) hebben
ons wel zo goed mogelijk
geprobeerd te verdiepen in het ras
voordat we een Shiba namen dus
de kans dat hij niet los kan wisten
we, dat ze nog wel eens zelf aan
de wandel willen wisten we. Toch
hebben we het geluk (het is een
herplaatser) dat hij gek is op een
bal met een piep erin dus zodra
we een veld (al dan niet omheind)
vinden dat hij even los kan en
even kan rennen er vandoor gaat
hij dan echt niet. Ik zou ook niet
de hond herplaatsen maar ook
deels rekening houden met zijn
leeftijd van 18 maanden hij kan
nog een stuk kalmer worden als
hij die kans ook maar krijgt. Ik kan
duidelijk verschil merken aan hoe
onze herplaatser hier in het begin
kwam en nu, een stuk rustiger en
niet de hele tijd op zijn hoede. Het
scheelt natuurlijk wel dat wij
(nog) geen kinderen hebbben en
er niet onverwachts iemand
"bovenop" hem kan springen. Hij heeft
ook lekker zijn eigen hoekje om
terug te trekken maar 9 van de 10
keer ligt hij het liefst rustig bij ons
tegen de bank aan of bij je in de
buurt.

Leuke hond! 

Dank voor jullie reacties. 

Veel tips en trucs waar ze wat mee kunnen. Ze gaan het proberen.

Wbt die step...die heeft mijn zoon erbij gekregen maar mag dat met deze temperaturen.

Had begrepen dat dat mag als het onder de 15 graden is.

 Dat klopt, niet mushen (trekken voor de step) als het te warm is, of de luchtvochtigheid te hoog is.

Maar ook de zomer heeft wel es koelere dagen, en dan vooral 's ochtends vroeg kan het in de bossen fris genoeg zijn voor een toertje met de step, of meelopen naast de fiets.

Dus als ie een step heeft meegekregen van de vorige eigenaars... wil dit zeggen dat ze vaak met de hond gingen steppen en hij dit leuk vindt?

Dan is het zeker wat op weer op te pikken van zo gauw het herfst wordt!