een 2e hond voor mij?

Hoi, 

Ik weet niet precies hoe ik het hier neer moet zetten, maar het heeft me wel aan het denken gezet. Ik heb eigenlijk altijd gezegd dat 1 hond voor mij prima is. En dat is het nog steeds uiteraard. Echter heeft de eigenaar van de vader van Kahlúa nu zelf een nest gefokt, ze heeft dekreuen, maar ook 2 teefjes waarvan 1 gisteren is bevallen van 9 prachtige pups, uit, al zeg ik het zelf, een pracht combinatie. Ik heb haar meteen een berichtje gestuurd, we hebben veel contact met Kahlúa haar familie, om te vragen hoe mams en de pups het deden, alles ging goed, en ook zijn ze nog niet allemaal besproken, op 2 na dacht ik. Ze vroeg of ik interesse had in een pup, en zei erbij dat ze het super zou vinden omdat ze weet hoe ik met Kahlúa om ga. Meteen nee gezegd uiteraard, hoe graag ik het ook zou willen. 

Nu blijft het echter in mijn hoofd spoken. Hoe zou het zijn om er een 2e hondje bij te nemen? Hoe zou Kahlúa reageren? Wordt ze niet jaloers? Zou ze zich slecht voelen als de aandacht niet meer alleen naar haar gaat? of zou ze vanaf dat moment gewoon een kameraadje hebben? 

Wij hebben best vaak logeetjes hier, het gaat altijd goed, alleen merk ik voor mezelf dat ik het moeilijk vindt om beide honden aandacht te geven, ze ook individuele aandacht te geven dmv individuele wandelingen en trainingen. 

Ook woon ik nu nog thuis, het plan is er om op mezelf te gaat wonen, alleen ben ik ook nog van plan nog wat meer te gaan reizen (met hond) dus dat moet eerst uitgevoerd worden. Het voordeel van hier thuis wonen is, dat er eigenlijk altijd wel iemand thuis is, we super buren hebben die altijd even kunnen bijspringen mochten we wel weg zijn, ik nog geen vaste baan heb maar wel genoeg werk, maar dus ook genoeg tijd heb / vrij kan nemen voor een hond, we een tuin etc hebben. Ik weet niet waar ik later 'terecht' kom, en dus zou het een voordeel zijn een 2e hond in dit huis aan te schaffen, al is het ook een nadeel omdat alles nog 'onzeker' is. 

Nu, ik ben niet van plan een pup uit dit nest te nemen, ze verwacht over 2 jaar weer een nest met haar te gaan fokken, en ook dan weet ik niet of ik een 2e hond ga aanschaffen. Maar wat zijn de voordelen? En ook hoor ik héél graag de nadelen van het hebben van 2 honden zodat ik dit idee uit mijn hoofd kan zetten 

Alles kost 2 x zo veel! Echt een meganadeel! 

Ik heb nu twee honden...bams en ogin, groot leeftijds verschil, apart aandacht geven vind ik is een must...en dat geeft best veel tijd, verzorging neemt hier een groot aandeel van de dag in, een is veel, twee nog meer, nou heb jij een kortharige hond even wat anders.....twee honden meenemen is altijd moeilijker dan een, met een kom je overal, twee is altijd even vragend afwachten of het wel kan.....dan het opvoeden van de pup terwijl er een oudere hond bij is.... ogin is een makkelijke hond, nog nimmer zo,n makkelijke hond gehad, maar als je er een rebel bij krijgt....... dan zijn er ook nog de kosten, voeding en dierenarts kosten, waar je je soms best op verkijkt.....   ik lees van je dat je straks voor je werk reist en dat dan de pup/jonge hond bij je mams vertoeft, zijn zij er blij mee straks twee honden te hebben als jij er niet bent ? 

Ik heb nooit ogin genomen als maatje voor bams, bams was en is tevreden met het alleen zijn met mij, voor haar hoeft het niet....ze accepteerd ogin super, maar ik ben alleen haar maatje, niet ogin, ik heb ogin genomen uit egoistische redenen, straks als bams er niet meer is, ben ik te oud om nog een pup te nemen...ik zorg dat ik veel apart met ze doet...zodat als er een weg valt de ander verder kan.....en tuurlijk gaan ze ook samen iedere dag met elkaar mee hoor, en ik behandel ze het zelfde....

Het voordeel vind ik, dat ze echt wat aan elkaar hebben.

Het blijven roedeldieren.

Zelfs hier, 2 honden die zo totaal verschillend zijn.

Ze zoeken elkaar op, het zijn maatjes van elkaar.

Terwijl dat niet eens de reden was om 2 honden te hebben.

Het enige nadeel wat ik kan bedenken, zijn inderdaad de kosten.

En oppas vinden is misschien lastiger.

Ik reis niet voor mn werk, ik werk nu, om te kunnen reizen. Mijn moeder vond het prima om tijdens mijn reis in Australië een jaar op Kahlúa te letten, en wil het best nog een jaar doen, maar ik wil dit niet. 1 jaar was voor mij max, zelfs te lang eigenlijk, het is mijn hond en ik heb voor haar gekozen, niet mijn moeder. Daarom, als ik ga reizen gaat Kahlúa mee. 

Ik zou ook absoluut geen hond voor Kahlúa erbij nemen, eerder juist voor haar geen hond, omdat ik me er zelf lullig over zou voelen, al weet ik wel zeker dat Kahlúa het accepteert en het zelfs leuk gaat vinden. 

Ze is vanaf dag 1 al een maatje gewent natuurlijk, het kleine hondje van mijn zusje woont hier ook, en ik merk dat zij iets aan elkaar hebben, al kunnen ze ook prima zonder elkaar. Ze is het dus gewent het huis te delen met een andere hond, alleen geef ik mijn hond aandacht, en mijn zusje haar hondje. Al wandelen we geregeld samen, en als ik werk doe ik haar hond, en vise versa.

Puur uit persoonlijke ervaring

Nadelen : 

- 2x zo duur

- 2x zoveel haar

- 2x zoveel poep / kots

- in het begin is het haast een "opdracht" om beide even veel aandacht te geven (gaat later weg)

- huidige hond en nieuwe pup moeten nog wennen aan elkaar (gaat later ook weg)

- wandelen met 2 lijnen is een uitdaging (gaat later wel weg, als het bij 2 honden blijft die het uiteindelijk wel leren...)

- hond meenemen naar vrienden toe wordt lastiger

- oppas vinden wordt lastiger

- die leuke fase waarin de pup/puber niet luistert en je volwassen hond dan plots ook bedenkt "screw you" 

- ohja, ook 2x zoveel modderpoten

- 2x zoveel tijd kwijt aan eventuele gehoorzaamheid trainingen e.d.

- altijd de kans dat het gewoonweg niet klikt

Voordelen 

- de realisatie na een jaar dat je honden uiteindelijk zó hecht aan elkaar zijn geworden dat ze samen werkelijk 1 zijn en dat je je afvraagt of honden uberhaupt gemaakt zijn om alleen te houden of dat het niet stiekem toch écht roedeldieren zijn die je samen hoort te houden zo hecht dat ze zijn en zo evenwichtig dat ze samen gaan.... 

 De  modderpoten, poep, wandelen met 2 lijnen weet ik allemaal, hier nog een klein hondje in huis. Kosten is zeker een nadeel, zelfde voor de cursussen, hoe volg je die beide met 2 honden? Kahlúa zal gek worden als zij moet wachten, en ziet dat ik met de pup bezig ben. 

Dat laatste is een mega voordeel natuurlijk, en ook waar ik mee zit, ze is zó gewent samen met een andere hond te leven. Al is mijn zusje vaak weg met haar hondje, en ik met Kahlúa dus zonder elkaar kunnen ze ook prima, maar er is hier wel altijd iemand voor haar, al zijn het maar de katten. Ik merk niet perse dat Kahlúa iemand mist als ze helemaal alleen is, en ze spelen niet vaak samen, nogal een groot verschil in grootte, maar ze slapen samen in de mand, en zoeken elkaar toch geregeld op. 

 De cursussen doe je apart van elkaar natuurlijk, dus geen probleem dat er 1 moet wachten. Ja thuis.. slapend 

Cursus doe ik niet tegelijk met 2 honden, Molly op woensdag en Jenny op vrijdag, hun zouden ook niet kunnen wachten nee, te ongeduldig 

 Bij mij op de cursus, die alleen op zondag is, zijn er veel baasjes met meerdere honden, die wachten dan in een kennel in de auto, of op het veld aan de riem op een kleedje. Je zou er natuurlijk 1 s'ochtends vroeg en een smiddags kunnen doen, maar ik weet dat bv bij de G&G er maar 3 groepen zijn die achter elkaar gegeven worden. 

Hier is de hondenschool 4 dagen in de week open, 2 avonden een ochtend en een ochtend+middag, dus gelukkig dan geen last van. Als dat echt een issue is waar je tegenaan loopt zou ik gewoon even kijken naar een andere hondenschool tegen die tijd  

 Heerlijk, hier wel veel hondenscholen, maar bij die waar ik zit (KC de Peel) had ik het beste gevoel. Deze zit in n klein dorpje, 2 dorpen verder van waar ik zit, dus wordt er op zondag les gegeven, en op dinsdag avond kun je er trainen. Maar goed, tegen die tijd kan ik altijd naar een andere oplossing zoeken natuurlijk. 

 Ah ja dat kan ook natuurlijk.. maakt het wat lastiger! 
Ik ging er vanuit wat J&M zei, dat is bij ons nl ook het geval 

Buiten dat het wat meer kost kan ik eigenlijk geen nadelen opnoemen..

Ik vind het heerlijk, meerdere honden..,

omdat ze het fijn hebben met elkaar, en daar geniet ik dan weer van.. 

en ook niet onbelangrijk;

ze leren enorm veel van elkaar.., 

Cursussen doe ik op het moment niet meer, maar destijds ging ik apart, dus met 1 hond tegelijk naar de cursus..

Ik vind het ook fijn om naast de gezamelijke wandelingen, ook 1 op 1 tijd met elkaar te hebben...beetje quality time..

dus als het ff kan loop ik per dag met ieder van hen 1 ronde apart..dat is soms wel een beetje organiseren,  maar dat vinden ze echt heerlijk..

Wij hebben een tweetal op dit moment en we weten nu dat wanneer er eentje wegvalt, we niet op zoek gaan naar een nieuwe 2e.

Beide dames hebben hier bijvoorbeeld andere dingen nodig tijdens het wandelen dus ik 'moet' apart met ze gaan wandelen. De één wil echt wandelen en vooruit, de ander kuiert en snuffelt liever (en kan ook niet langer dan 20 minuten wandelen). En om de één nu mee te slepen tijdens een wandeling of de ander de hele tijd te laten wachten, dat vind ik dus niks. Ik ga voor hén wandelen, niet persé voor mezelf, dus dan wil ik ze de wandelingen geven die ze nodig hebben.

Dat kost dus 2x zoveel tijd.

Ook ga ik met de één naar de hondenclub, met de ander kan dit niet, dus de aandachtsverdeling is niet gelijk. Dat is iets wat ik zelf best lastig vind, want het liefst verdeel ik de aandacht gelijk.

De kosten zijn inderdaad ook dubbel (niet alleen voer, maar ook evt. DA-kosten, oppas-/pensionkosten, halsband, lijn, hondenbed, etc.), dubbel zoveel haar en zand in huis, maar ook dubbel zoveel liefde en plezier!

Spijt van dat we een tweede hond in huis hebben gehaald hebben we absoluut niet, maar zoals gezegd zouden we het niet nog een keer doen 

Het enige waar ik eigenlijk tegen aan ben gelopen is het beïnvloeden van elkaars gedrag/overnemen van elkaars handelingen. Waar Lupa altijd heel sociaal en onderdanig met andere honden omging is Cody meer een bemoeial en durft een weerwoord te geven. Lupa is geneigd dat over te nemen want met zijn tweeën sta je sterker. Echter beïnvloeden ze elkaar ook positief. Cody trok zich enorm aan Lupa op en vond veel heel vanzelfsprekend omdat het voor Lupa al goed is. Soms baal ik wel dat als Cody begint te blaffen tegen een vreemde hond, Lupa nu mee wil doen. Maar aan de andere kant zie ik het maar als een uitdaging om dat zo goed mogelijk te begeleiden. 

Wat daarmee samen valt en ik wel heb gemist is álle tijd en ruimte om je pup te socialiseren. Lupa was natuurlijk de enige en ik had alle tijd en aandacht voor haar en kon alles rustig doen met haar. Met Cody ging ik veel sneller in het al bestaande ritme mee omdat Lupa ook haar tijd en aandacht nodig heeft. Nu had Lupa die tijd ook veel meer nodig dan Cody maar dat miste ik wel! 

Heel soms denk ik wel dat het met Lupa alleen heel fijn rustig en stabiel was en weet ik dat dat nooit meer terug komt. Maar als ik ze samen zie stoeien, zelf weer hele andere uitdagingen krijg van Cody en hij me weer hele andere dingen biedt en leert, ik hun band heb zien groeien en me bedenk waar we over een jaar staan met zijn drietjes weet ik waarom ik voor een tweede heb gekozen. Ik had namelijk geen idee waarom ik nou persé een tweede hond wilde en ook voor Lupa hoefde dat absoluut niet maar nu hij er is snap ik dat hij in ons leven hoort. 

Die individuele aandacht lijkt mij inderdaad heel moeilijk. Ik wandel echt heel veel, Kahlúa gaat minstens 1 keer per dag een uur naar het bos en beweegt gemiddeld zo'n 3 u per dag, soms meer, soms iets minder.. om dat dan met beide honden apart te doen is geen doen, en om Kahlúa een paar boswandelingen per week minder te geven wil ik niet, daar zou ik me enorm schuldig over voelen. 

Dat ze veel van elkaar leren is dus weer een pluspunt. Kahlúa heeft zo'n fijn karakter, dus ik zou het super vinden dat de pup van haar leert. Nadeel, kahlua is best beschermend. Alleen is ze heel leuk met andere honden, met het kleintje er bij heeft ze erg het gevoel dat ze het moet opnemen, en stelt zich dan heel anders op. Ik wil niet dat een pup dit overneemt, of dat Kahlúa altijd in een beschermmodus zit. 

Denk dat je je daar ook niet te druk om moet maken Pascale..je bent er altijd zelf nog bij om Kalhua eventueel wat te sturen daarin, (mocht dat nodig zijn..)

En ook die groeit daar in...

Klopt, het zou ook niet voor nu zijn, puur om me erover in te lezen. Ik heb mn handen nogsteeds vol aan adhd-Kahlúa 

Maar zonder dollen, voor mezelf kan ik geen enkel nadeel bedenken voor nog een hond erbij. Nu kunnen Paddy en Finley het vanaf t begin heel goed met elkaar vinden, dat scheelt wel. 

Hier ook vaak logeetjes en omdat onze hond die altijd enorm miste als ze weer gingen, zijn we gaan nadenken over een tweede. En omdat dat dan een rescue hond zou worden, hebben we daar heel lang over nagedacht en mee gewacht. Toen onze hond 5 was, en dus nog wel heel energiek maar ook volwassen en stabiel, zagen we in hem een belangrijke steun in de opvoeding.

En dat is ook echt zo gebleken. Hij geeft onze rescue hond steun door zelf heel zelfverzekerd en vol vertrouwen overal aanwezig te zijn.

Maar het is toch echt wel meer werk, en het valt me niet altijd mee. Ik zou hem voor geen goud willen missen, maar ik ben heel dankbaar dat ik er niet alleen voor sta maar een man en grote kinderen heb die kunnen bijspringen. Want een nieuwe hond opvoeden, dat moet toch voor een deel een op een. Dus ik loop nu toch vaak dubbelop. En waar je bent gewend aan je 'oude' hond en precies weet hoe hij reageert, een nieuwe hond doet dat weer anders. En ook alleen thuis blijven etc, je begint weer op 0.

en mijn hemel, twee honden geven MEER dan twee keer zoveel haar door het stoeien 

Maar ja, als ze heerlijk samen slapen, samen spelen, allebei net zo goed in het gezin passen, allebei hun eigen karakters hebben maar toch zo goed samen gaan........... dan weet je dat je de juiste keuze hebt gemaakt....

Als je veel wilt reizen is 1 hond sowieso veel gemakkelijker.

Ik hou het op 1 hond ondanks dat ik bijna altijd 2 honden heb gehad.

Heb ook meer tijd om weg te gaan en buiten de deur en 1 hond is gewoon veel makkelijker om mee te reizen.

De medische kosten zijn tegenwoordig veel duurder dan vroeger.

Een jonge hond verzekeren dat valt mee maar als je 2 oudere honden hebt van een bepaald formaat dat kost dat best duur en dan moet je nog veel zelf betalen.

Ik heb een andere reden maar het gemak en de kosten spelen ook mee in mijn overweging om geen 2e hond meer te nemen.

Op zich zou ik ook wel graag twee honden willen. Nog 1 thuisloze hond een thuis geven .

Maar idd je aandacht verdelen is dan zo lastig lijkt me. Ik step ook graag met Moh en ik neem Moh eigenlijk bijna overal mee naar toe. Gaat dat dan nog wel? Zitten mensen er op te wachten als ik met twee hondjes aan kom zetten? 

Ook met cursussen lijkt het me heel onhandig... 

Maar ja het aller aller grootste probleem is dat ik met twee honden geen 200 euro kwijt ben per maand aan de uitlaatservice maar dik 350... Das toch wel echt serieus heel veel geld...

Maar ik heb nu een pony en daar betaal ik dus ook pensionstalling voor. Dus mocht ik een tweede hond willen dan moet eerst mijn paardje er niet meer zijn. Hij is alweer 26 dus die gaat ook geen eeuwen meer mee...

Maar ook dan weet ik niet of ik het wel zou willen... maar tot die tijd hoef ik er gelukkig niet over na te denken 

Een tweede hond erbij… je kan het allemaal niet op voorhand voorspellen, he.

Hoe gaan ze onderling overeenkomen? Gaan ze zo verschillend zijn dat je extra tijd/energie/activiteit aan beiden moet spenderen, of zitten ze net op één lijn en wordt alles prettiger?

Voor ons heeft de tweede hond erbij het alleen maar leuker gemaakt.

En wat reizen betreft: het hangt helemaal van je soort reis af of 2 honden moeilijker worden dan 1. Bij ons is dat helemaal niet het geval, ook op reis vind ik het veel leuker met twee… al heb je wel een grotere auto nodig 

Tja 2 honden is gewoon 2 keer zo leuk als 1! 

Hier geen moment spijt dat wij aan een tweede hond begonnen zijn! 

Wij hadden Willem anderhalf jaar (als herplaatsertje van 4.5 maand bij ons komen wonen) toen Boaz kwam. Boaz was toen anderhalf! 

Dus hier zijn ze op een maand na even oud! 

In het begin was het best even aftasten, voor de honden, maar zeker ook voor ons! 

Met uitlaten, de 'gewone' rondjes loop ik meestal apart, Willem wil vooruit en lopen, Boaz wil slenteren 

Nadelen? Uuuh ik kan eigenlijk alleen de kosten bedenken.. Maar ja dat wist ik van te voren, dus eigenlijk is dat ook niet echt een nadeel hahah

Maar als je nu toch geen pup uit dit nest wil en het volgende nest er pas over twee jaar is dan hoef je er nu toch ook niet perse heel erg over na te denken. In twee jaar kan er zoveel gebeurd zijn. Wie weet heb je de hele wereld dan al gezien, wie weet heb je dan een relatie en woon je samen, wie weet heeft diegene zelf al twee honden en hebben jullie er dan drie... 

Wie weet heb je wel net zulke ideale buren als nu of juist echt vreselijke... Wie weet werk je wel zoveel dat je met een uitlaatservice moet gaan werken en dan zijn twee honden wel heel erg duur.

Ik zou gewoon lekker naast je neer leggen, genieten van je hondje en dan zie je bij het volgende nest wel weer...

2 honden maken wel echt een groot verschil. de stap naar 3 honden is minder verschil.

Nu, nadelen, inderdaad 2 die je aandacht nodig hebben, 2 grote nemen best wel wat plaats in, 2 honden die ziek kunnen worden/gekwetst geraken..

voordelen: als er 1 wegvalt, val je niet in een 'leegte', ze hebben echt veel aan elkaar (als ze overeenkomen uiteraard), 2 individuen met elk hun eigen karakter en gewoontes,...

Ik persoonlijk zou geen hond meer alleen kunnen houden. Ik neem ze niet voor elkaar, maar honden onderling hebben uiteindelijk zoveel aan elkaar, dingen die je ze als mens écht niet kunt geven en waar ze in mijn ogen nood en deugd aan/van hebben.

2 is ideaal, nu heb ik er 3, de 4de is er ook al, maar die ga ik niet thuis houden, die is er ook met de optie op verkoop op latere leeftijd. 4 honden thuis zou echt wel een stap te ver zijn.
3 honden is echt plezant, maar dan wel als er al een bejaarde bij zit, dan scheelt dat in schuldgevoel als je die ene moet thuislaten. 3 honden binnen zelfde leeftijdscategorie of activiteitsniveau zou ik nooit kunnen geven wat ze nodig hebben.

Ik heb de laatste twintig jaar altijd twee honden gehad omdat, alleen maar alleen is, ook voor honden. Eerst had ik twee kleintjes (cairn terriërs) na het veel te vroege overlijden van Coco (hij mocht maar 1 jaar oud worden) besloten we na een tijd een grote hond er bij te nemen, dit werd bordeauxdog Gipsy. De onkosten maakte voor mij geen verschil omdat Gipsy van mijn dochter was en zij de onkosten betaalde. Ondanks het verschil in grote hebben de honden altijd veel aan elkaar gehad. Gizmo was dol op Gipsy maar hij kon het na het veel te vroege overlijden van Gipsy (ze mocht maar twee jaar oud worden) minder goed vinden met Mowgli de pup die mijn dochter na het overlijden van Gipsy kocht. Na het overlijden van Gizmo (hij werd vijftien) kocht ik de kleine Balou, Mowgli en Balou waren ook weer gek op elkaar. Na het overlijden van Mowgli in januari dit jaar wilde ik er geen hond meer bij. Maar uiteindelijk heb ik pup Lotus gekocht in de hoop dat ze wat afleiding in huis zou brengen. Afleiding bracht ze zeker, al zal het tussen haar en Balou denk ik nooit zo worden als tussen Mowgli en Balou. Ik heb dus eigenlijk vooral twee honden om elkaar gezelschap te houden maar ik denk niet dat ik er weer 1 bij neem als Balou weg valt.

Gipsy en Gizmo.

Gizmo en Mowgli.

Mowgli en Balou.

Balou en Lotus.

Toen ik Charlie erbij nam als tweede hond was mijn grootste nadeel dat Bruno Charlie helemaal niet leuk leek te vinden. Hij nam steeds meer afstand van ons en begon echt op zichzelf te leven; alleen liggen in de gang, als ik hem aaide en Charlie kwam erbij liep hij weg, met het wandelen achteraan sjokken etc. 

Dat raakt je natuurlijk want het is sneu om te zien dat een hond zich afzondert, het is toch een deel van het gezin. 

Ik heb zelf nooit gevonden dat Bruno en Charlie een hechtte roedel vormde, ze zijn allebei totaal anders, maar laatst gingen ze voor het eerst in 2 jaar naar een oppas toe en die zei me dat ze echt ontzettend aan elkaar hangen en sinds dat ik Fenna erbij heb zie ik dat ook wel. Dat is mooi om te zien, dat 2 honden echt samenleven en elkaar respecteren en kennen. 

De kosten worden 2x zo hoog zoals al gezegd is, maar dat vind ik prima te doen tot nu toe. 

Ik betaal nu het volgende voor Bruno en Charlie; 

- €30 voer per maand.

- €13 hondenbelasting per maand.

- €20 cursus Charlie per maand.

- €10 snacks (eventueel).

En dan probeer ik maandelijks wat geld te sparen voor de dierenarts. Ik ga bij de Ranzijn naar de dierenarts voor de jaarlijkse enting en dat scheelt me zooo veel :P  laatst alledrie mijn honden laten enten voor €60 terwijl ik bij de dierenarts op het dorp sowieso het dubbele kwijt was geweest. 

Verder ben je meer tijd kwijt als je naar de hondenschool wil, maar daarom wilde ik juist een tweede hond; ik wilde meer trainen en verder komen, met Bruno lukt dat niet. Fenna is er bij gekomen grotendeels omdat ik van Charlie zoveel heb geleerd en dat wil ik in de praktijk gaan brengen met Fenna en kijken hoever ik daarmee ga komen. 

Een echt nadeel vind ik wel oppasadressen vinden, nu heb ik gelukkig heel lieve vriendinnen bij wie ik ze mag brengen (wel gescheiden maar dat is geen punt) maar naar een pension brengen bijvoorbeeld is veel te duur. Als ik ze mee wil laten gaan met de uitlaatservice ben ik al €25 per keer armer...