Halleluja dacht ik, Tibbe houdt eindelijk echt van water en lijkt het ook leuk te vinden om te zwemmen. Het aller leukste vind hij om stokken op te vissen uit het water en veilig op de kant te leggen Perfecte timing nu met dit enorm warme weer.
Hij vind het nu alleen een beetje te leuk. Hij raakt er zo enthousiast van dat hij er enorm gefrustreerd van raakt als het hem niet snel of goed genoeg gaat, en luisteren uuuhmm.. dacht het niet
Ik zorg nu dus dat als er zwemwater is hij aan de lange lijn zit. Ik oefen nu ook met het bij me roepen. Dan gooi ik bv een stok hij haalt hem maar springt vervolgens direct weer in het water, maar ik hou vol en roep hem bij me. Pas als hij rustig bij me zit zeg ik "ga maar" en mag hij weer in het water en gooi ik eventueel weer een stok.
Dit ging moeizaam maar de eerste keer kwam hij (uiteindelijk ) wel goed, maar hij bouwt dan zoveel enthousiasme op dat hij vervolgens het water in spurt en hoog blaffend het water door gaat, vervolgens gefrustreerd omdat hij geen stok kan vinden. Waarna ik hem helemaal niet meer kan bereiken. Dit lijkt het dus niet echt beter te maken.
Het lijkt ook zo te zijn dat (maakt niet uit hoe lekker of speciaal) hij de snoepjes zodra er water is totaal niet meer als beloning ziet. Die worden nog net aangenomen maar vervolgens 9/10x uitgespuugd
Hoe kan ik het aanleren van hier komen vanuit het water het beste aanleren zonder dat het bij hem enorme frustratie opbouwt (of zo min mogelijk).
Hij mag overigens best enthousiast zijn en het leuk vinden, maar liever in combinatie met wel luisteren als dat nodig is
Up. ik weet het niet dus maar een upje voor jou.Hein.
Wij hadden vroeger zo een heerlijke golden die helemaal watergek was, en het liefst in hele vieze sloten vlak voor die de auto weer in moest....
Onze aanpak toen, alleen het water in mogen op commando: toe maar. Zag jou al ga maar schrijven, ook helemaal goed. Vooral volhouden...en snel doorrennen als die toch het water in duikt als het niet op commando was!! Grote kans dat die denk sh*t en je volgt. Bij onze golden viel het kwartje zeker na de pubertijd heel snel en keek ons altijd even aan wachtend op het commando toe maar voordat die het water in stormde.
En frustratie als er geen stok is. Neem iets mee van een dummy ofzo als die echt mag zwemmen. Zorg voor afleiding in de vorm een leuk speeltje wat goed hoog drijft (daardoor makkelijk zichtbaar voor je hond) en makkelijk vast te pakken is in het water.
Oke ga ik doen! Misschien als ik idd een speeltje gebruik dat het voor hem ook duidelijker is wanneer er wel en niet geapporteerd word.
Is het dan wel slim om hem vaak bij me te roepen tijdens het zwemmen, of beter om dat maar een enkele keer te doen zodat frustratie laag blijft?
Laat hem eens gewoon vrij in het water spelen, zonder dat apporteren, speeltje of dat dikwijls bij je roepen.
Laat hem gewoon doen. Na een tijdje wordt hij het beu en komt hij wel naar je toe omdat jij niet gooit of met speeltjes staat te zwaaien, omdat er niks gebeurt.
Met lange lijn als jij dat wil, ga gewoon aan de kant zitten.
Ik zie dikwijls dat de eigenaren zelf hun hond obsessief maken door altijd beginnen te gooien met vanalles op elk moment dat hun hond in het water zit of constant te zitten roepen op hun honden. Stik nerveus wordt ik er als mens van....
Niet moeilijk dus dat die honden voor de rest van hun leven telkens uit hun bol raken op het moment dat ze water zien. Baasjes hebben dat gedrag zelf aangeleerd.
Daar zit ook zeker wat in.
Al is het stokken eruit halen ook een taak die hij zichzelf oplegt. Maar ik zal hem eens zijn ding laten doen en kijken hoe dat gaat.
Want als de focus van het water afgaat dan zal het luisteren ook wat beter gaan denk ik
Zou je hond als die het commando heeft gekregen om te mogen zwemmen zeker niet tussendoor steeds roepen. Lekker laten gaan dan.
En wat betreft iets meenemen om te apporteren. Liefst niet altijd maar afwisselen. Het is meer als soort van oplossing bedoeld voorlopig als je hond zo gefrustreerd is als er geen tak is en enorm gaat blaffen. Kan me voorstellen dat andere honden en baasjes dat ook erg vervelend vinden en bovendien stressvol voor je eigen hond. Nu kan je je hond mooi een taak geven door te apporteren en bij je te laten brengen. Na een paar keer als die het apport komt brengen aanlijnen en flink belonen. Eventueel kan je daarna nog aangelijnd even pootje baden samen voor een ontspannen afsluiting als dat lukt.
Oja nog een kleine toevoeging. Zit het apporteren bij je hond er nog niet goed in oefen dan eerst op het droge.
http://www.doggo.nl/artikelen/hondentraining/hoe-leer-ik-mijn-hond-apporteren/
Gelukkig is het daar waar ik hem met dit warme weer laat zwemmen eigenlijk altijd rustig.
Ik ga dit allemaal eens toepassen en kijken hoe het na een paar keer gaat
Ik denk dat hij op dit moment iets te enthousiast is voor stokken gooien?
Als hij het zelf haalt prima, maar laat hem maar even zijn eigen ding doen uiteraard
Ik weet niet waar je gaat zwemmen en of dit een veilige optie is, maar ik zou hem even zijn ding laten doen, dan weglopen van het water, wachten tot hij achter je aan komt, belonen, even twee keer een simpele zit of als dat nog te moeilijk is even aanlijnen en een stukje lopen, en dan belonen met nog een keer zwemmen
Zo leert hij dat naar jou luisteren rondom het water niet einde van de pret betekent.
Zo heb ik het met Gijs afgepakt want die was letterlijk niet uit het water te krijgen
Ik benadruk ook altijd heel erg waar hij wél het water in mag. Dan zeg ik vooruit of ga maar. Als ik het liever niet heb zeg ik kom maar, loop ik door en zeg ik waar het wel mag
Maar ik denk dat het een kwestie van even doortrainen is, aangezien hij nog maar net ontdekt heeft hoe leuk het water is
Wat soms ook wel goed helpt om hem even uit zijn stokken/overenthousiasme te krijgen is wat snoepjes in het gras gooien, laten zoeken, kijken of ze dan bereikbaar zijn
Ik denk idd dat je gelijk hebt. Ga dan ook even geen stokken meer gooien denk ik. Snoepjes of anders lekkers is totaal niet meer interessant zodra hij bij het water is dus dat gaat helaas niet.
Wat ik idd nu doe om rust in hem te brengen is weglopen (terwijl hij aan de lange lijn zit) en hem rustig uit het water begeleiden. Dan lopen we even een stukje weg van het water, even een paar zit oefeningen inderdaad en dan gaan we weer naar het water. Dan merk ik dat hij weer wat bereikbaarder word :) Dus dat ga ik volhouden!
Helaas is het water waar we heen gaan met dit warme weer niet veilig genoeg om hem los te laten lopen (niet veel verder staan schapen waar hij dan bij kan raken) dus daar blijft hij aan de lange lijn. Maar ik ga het zodra we weer wat verder kunnen lopen als het is afgekoeld eens uitproberen.
Dit enthousiasme is er idd echt nog maar net dus het word idd even doorzetten en trainen. Maar ik vind het wel heerlijk dat hij nu zo kan genieten van water
Oh oh, Tibbe is een echte Stabij geworden
Ik heb verder even geen nuttige tips voor je, maar zo te lezen ben je al goed bezig
Ja heerlijk lekker spetteren in het water
Gewoon doorgaan met waar je al mee bezig was, het heeft even tijd nodig maar Tibbe is een slimme vent dus dat komt wel goed
Weet je, ik vergelijk het altijd met mijn kinderen: je laat ze los in de speeltuin.
Maar dan ga je ze na een minuut of 5 ook niet terug bij je roepen en laten stil zitten op een bankje.
Neen die willen spelen gaan en zeker niet de hele tijd terug naar mij komen.
Sterker nog ze bekeken me zelfs niet meer.
Laat hem maar eens lekker desnoods een uur zijn dingetje doen zonder al die dril oefeningetjes.
En als hij dan wat moe wordt en het water is niet meer zo interessant (zonder dat de baas iets gooit) dan lukt dat komen naar jou en zitten gaan ook beter.
Zo'n hond zit vol energie en dat moet er eerst uit op één of andere manier. (en zeker die jachthondjes )
Wij zitten hier dikwijls aan een vijver waar heel veel honden samen komen.
Veel verschil in hondenbaasjes: je hebt er waar de hond nog echt hond mag zijn, die lekker mogen badderen en je hebt er die zich totaal niet kunnen inleven in hun hond. Die zijn al commando's aan't brullen tegen de hond voor ze aan die vijver komen. Eenmaal aan de vijver mag zo'n hond zich geen seconde ontspannen, de hele tijd moet hij driloefeningen doen....zo zielig.
Jaa het is geen nepperd meer ! En dankjewel :)
Ik moet zeggen dat ik het nog niet bekeken heb op die manier. In het algemeen mag Tibbe lekker doen wat hij wil tijdens een wandeling (hij zit graag in zijn eigen bubbel )
Maar het hierkomen goed aanleren (wat weer wat minder gaat) vind ik toch ook wel erg belangrijk. Dus ik ga proberen om daar een goede balans tussen te vinden. Want hij moet bij het water ook zeker lekker hond kunnen zijn!
Hou er ook rekening mee dat wat wij zien als spelen? Er eigenlijk op neerkomt dat je de hond zijn jachtinstinct activeerd.
Hierdoor komen er stoffen in het lichaam waardoor de hond extra scherp staat. Je gaat hem dan ook op deze manier niet rustig krijgen.
Want op deze manier zorg je letterlijk en figuurlijk voor tegenstrijdigheden bij de hond.
Die stoffen die in het lichaam vrijkomen? Daar heb jij geen effect op, maar die hebben wel degelijk effect op de hond. Het is niet zoals een knopje dat je aan en uit doet.
Afhankelijk van het soort hond en karakter, wordt de onzekerheid en spanning alleen maar groter.
Een beetje heel fel overdreven....
Bij een jachthond met echte jachtpassie kan je het jachtinstinct niet "feller activeren": het is er gewoon altijd, elke minuut van de dag.
Zelf een dwarrelend blaadje is al genoeg voor hun.
Bij het wandelen zullen die constant rondkijken of er ergens iets beweegt.
Dat extra scherp staan komt pas echt als ze effectief achter een dier aanhollen, echt niet van in water te spelen (of er moeten in de verte eenden zitten...)
Ik denk dat zijn jachtinstinct wel te maken heeft met het leuk vinden van bepaalde spelletjes zoals achter ballen aangaan of stokken pakken. Maar zijn soort van focus bij het stokken halen is heel anders dan als hij bv een vogel ziet.
Natuurlijk. Honden zijn prooi en prikkeldieren.
Het gaat over stokken gooien.
Een iets wat intelligente jachthond kent het verschil wel tussen stokken apporteren of echt op strooptocht gaan naar wild.
Voor hun is het echt gewoon een, aangeleerd, spel.
Ze zullen het absoluut niet associëren met jagen.
Maar wat stel jij dan voor met betreft het stokken gooien? En hoe beïnvloed dat dan de spanning/onzekerheid
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?