Demente hond

Eigenlijk wil ik alleen maar mijn verhaal kwijt. Mijn lieve hond Kasha van 12 jaar heeft dementie. Wat is dat verschrikkelijk treurig om mee te maken.Toen ze 5 maanden was heeft ze door een auto-ongeval haar beide heupen gebroken en is door de zeer kundige Dr. Cama behandeld middels een gipsbroek en ja hoor na een week of zes en wat revalidatie mbv een wagentje is ze geheel genezen en rende ze de rest van haar leven heerlojk achter alle konijnen en eenden aan. Vorig jaar werd een knobbelje bij haar tepel ontdekt. Dit is weggehaald en ook daar is ze zeer snel van hersteld. Het lopen werd wat minder en in januari dit jaar is er een foto gemaakt van haar heupen en bleek links flinke artrose te zitten. Ze kwam echter niet helemaal lekker uit het "roesje" dat ze had gekregen voor het maken van de foto. Bleef lang suf, viel om, dus wij weer terug naar de dierenarts, bleek ze ook een onregelmatige harstslag te hebben. Hij schrok er zichtbaar van. We hebben besloten het op zijn beloop te laten en ja ze trok diezelfde avond/nacht weer bij. Een paar weken later heeft ze bij een rar beweging aan haar linkerpoot waarschijnlijk een scheurtje in haar meniscus of kruisband opgelopen. Pijnlijk! Daar hebben we pijnstillers voor gekregen. Deze hielpen niet, Kasha viel om, hijgde veel. We zijn toen naar een dienstdoende arts gegaan en deze heeft aar novacan gegeven en daar reageerde ze heel goed op.  En toen ineens in twee weken tijd veranderde onze lieve hond: hijgen, aan de verkeerde kant van de deur wachten tot deze opengaat, geen trek in eten, angstig, staart hing, kwispelde niet meer en herkenning van ons en anderen werd steeds minder. De dierenarts concludeerde: dementie ( je noemt het anders, maar het komt op hetzelfde neer). Ik was zeer verdrietig toen ik dit hoorde, maar had al zo'n vermoeden. Ik vroeg naar medicatie en na aarzeling schreef hij selgian voor 10 dagenvoor, waar ik weinig van hoefde te verwachten. Als dat niet hielp dan moesten er toch over denken haar in te laten slapen. Ik vroeg ook om b/d van Hills (ik zoek altijd alles op op internet) Daar was ook een aarzeling, maar het kon geen kwaad. Dus begonnen met de selgian en b/d en zowaar ze reageerde al heel snel. Ze kwispelt weer, haalt af en toe een bal, herkent mensen, maar lopen gaat slecht. Het gezellig bij je op de bak zitten is er niet meer bij en dat mis ik enorm.Soms toch ineens in tempo lopen. Maar nu na 4 weken lijkt ze weer wat af te glijden. Heeft soms een pompende ademhaling, gisteren een enorm snelle ademhaling, erg onrustig. Wat bleek ze moest midden in de nacht plassen. Daarna is ze rustiger geworden. Eten vond ze altijd een feest, voor je het wist was het op. Nu kijkt ze er naar en kijkt me aan van: dat eet ik niet. De brokken van b/d gaan er niet meer in ( brokken heeft ze nooit fijn gevonden). Ik merk dat ze langzaam minder wordt. Dit doet zo'n verdriet. Vanmiddag naar een goede dierenarts waar iedereen vol lof over is. Het is een heel verhaal geworden, maar het doet goed het te posten op een site waar men je begrijpt.....

Sterkte hoor, lijkt me heel naar om te zien. Ze zal ook wel extra last van de warmte hebben.

Wat een zorgen om je grote vriendin zo te zien.

En ja klopt misschien speelt de warmte ook mee.

Dit is verdrietig...kijk goed naar je hond, dementie daar kan je mee om leren gaan, jouw hond heeft op het moment vele kwaaltjes, kijk wat de dierenarts zegt vanmiddag, kwaliteit van leven moet er echt zijn voor je hond, dementie daar kan je je hond in bijstaan, maar de kwaaltjes erbij....ga een goed gesprek aan met de arts.....verdrietig voor jullie beiden. 

" Dit is verdrietig...kijk goed naar je hond, dementie daar kan je mee om leren gaan, .  "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 Moeilijk Willemijn.

Sommige honden worden zelfs heel agressief ervan.

Voor mij is dat de grens, het betert toch nooit meer.

 Ik heb dat gehad bij ons Zanny.

Hij werd dement.

In begin zorgde dat voor grappige situaties.

Na een tijd kon ik niet meer aan hem komen.....met verzorgen vloog hij me recht naar mijn hals. Beet dan ook echt,

Zo was hij rustig en lief maar als je iets wilde doen bij hem.....

Ik hield hem dan vast, verzorgde hem , voor ik hem losliet gooide ik een badlaken over hem heen....ik liep snel weg, voordat hij onder badlaken uit was.......dan beet hij om zich heen in het wilde weg.

Hoe triest ook.....ik heb hem laten inslapen op sociale redenen......het was niet meer te doen.

Dus klopt.....dat is een grens.

Als je hondje zoveel kwalen heeft en "de weg kwijt is " dan moet je eerlijk naar hem zijn.

Het leven moet wel nog hondswaardig zijn.

Ik weet dat dit vreselijk moeilijk is.

Wens je heel veel sterkte in deze tijd.

Ik heb ook een demente hond gehad, een duitse herder, kijk goed naar je hond, tuurlijk kan het niet langer als de hond agressie krijgt, zolang de dementie daarin niet uit , kan men er mee omgaan, niet iedere hond wordt agressief....en zeker is er een grens, moet voor de hond en de eigenaar waardig zijn.

Kasha is inmiddels naar de andere dierenarts geweest en hij heeft een bloedonderzoek gedaan. We hebben een gezonde hond, alleen is ze dement. Met vlagen gaat het beter met haar. Soms haalt ze een bal, loopt ze ineens in tempo. Twee weken geleden rende ze zelfs huppelend naar me toe. Eten gaat beter. Op advies van de dierenarts nu begonnen met cholodin en de selgian aan het afbouwen. Ik weet nog niet of ik dat inderdaad ga doorzetten. Merk dat ze een stuk instabieler met lopen en sowieso wat onrustiger. Ze is nog te goed om een beslissing te nemen, maar wat kost het veel energie. We doen alles met liefde, want dat verdient ze. Niet op vakantie. Gelukkig werkt mijn man vanuit huis. We bekijken het per dag....

Wow..je zorgt echt goed voor je hond.
Ik hoop dat ze nog een tijdje bij jullie kan blijven.

Mooi Anita dat je het nu weet, je kan er rekening nu mee houden....zolang het zo gaat en het voor jullie allemaal te doen is, oudere honden krijgen kwalen en als het nog waardig is dan ook moeten wij voor ze zorgen, en dat doe jij.....

Helaas gaat het niet goed met Kasha. Ze loopt aan het eind van de avond in cirkeltjes rond. Wil tussen van alles door, waar het niet kan en loopt zich vast. Ik denk dat ze vannacht de marathon heeft gelopen. Ook als je naar buiten gaat duurt het heel lang voordat ze eindelijk gaat poepen en plassen. We hebben het besluit genomen om haar in te laten slapen. Dit is geen leuk leven voor haar. Dit heeft ze niet verdiend. Ik weet dat jullie allemaal zeggen de liefste hond van de wereld hebben, maar dat kan niet, die heb ik. Ik ga haar heel erg missen, maar ben erg dankbaar dat ze bij ons is geweest. Toen we naar puppy's gingen kijken, heeft zij mijn man uitgezocht. Ze ging tot twee keer toe op zijn voeten liggen met van die ogen: neem me mee.. En dat heeft zeer goed uitgepakt.. Onafscheidelijk die twee. Hij werkt vanuit huis en dus was hij voor haar de roedelleider.  Wat doet dit pijn....... We willen haar thuis laten inslapen en een individuele crematie doen. Het as gaan we boven de Maas uitstrooien want zwemmen, daar was ze gek op......

Een heel wijs besluit om je oude hondje rust te gunnen en haar verder lijden te besparen. Houden van is ook op tijd kunnen loslaten. 

Wat zal het verdriet en gemis van jullie lieve hondje groot zijn

Heel veel sterkte.

Anita wat een verdriet. Knap hoor dat je het juiste voor je hond doet ook al is dat oh zo moeilijk.

Heel erg veel sterkte in deze moeilijke periode.

Heel erg hoor het is zo moeilijk weet hoe het voelt leef met Jullie mee heel veel sterkte 

Heel veel sterkte Anita.

Hoe moeilijk..

Heel veel sterkte.

Vanavond komt de dierenarts bij ons thuis om haar in te laten slapen. Vannacht was een drama. Ze heeft van 23-5 uur rondjes gelopen op ons terras. Was niet tegen te houden. Uiteindelijk kon mijn man haar oppakken en op schoot nemen, zoals hij wel vaker doet. Zo waar werd ze ineens heel rustig en viel ze bij hem op schoot in slaap. Hij heeft haar bij ons op bed gelegd en ze slaapt nu nog steeds. Wat een raar fenomeen dat dwangmatig rondjes lopen. Het besluit wat we hebben genomen is goed, maar oh zo verrietig. Ik ben zelf ook in slaap gevallen, maar bij het wakker worden, moest ik direct huilen. Wat is dit naar. Ik kan alleen maar huilen. Iedereen bedankt die heeft gereageerd , bedankt voor de steun. We kennen elkaar niet, maar dat maakt niet uit. Ik weet niet of ik het op kan brengen om na alles nog verslag uit te brengen. 

Dat hoeft ook niet. Soms helpt het om er over te schrijven, maar doe vooral wat je zelf fijn vindt. 

Heel veel sterkte vanavond.

Hoi Anita en je man,

Ik wil jullie heel veel sterkte toewensen!!!

Natuurlijk voor vandaag maar ook voor de aankomende tijd.

Ik hoop dat je het nog leest dat er hier veel mensen met jullie meeleven.

Heel veel mensen hebben het ook hier meegemaakt hun maatje verliezen.

Dit zijn zulke moeilijke dingen.

Sterkte!!!

Kasha is gisteren vredig ingeslapen. Wat een rust kwam er over haar heen. Het voelde goed. Maar wat een pijn doet dit. Het is niet onder woorden te brengen wat dit doet. Om 13.00 uur gaan we naar het crematorium, dan kan ik haar nog 1 keer zien en bedanken voor alles wat ze voor ons heeft betekent. Tranen stromen nu over mijn wangen. Wat moet ik zonder mijn lieve Kasha? Het huis is leeg, ze hoort hier. Hoe komen we hier overheen?

Laat gaan de tranen dat is goed.

Ooit ooit heb je er vrede mee dat ze nu rust heeft.

Het is ook leeg en erg.

Je vriendin is ingeslapen het ritme van de dag is anders.

Geef het de tijd zolang je wil,je verdriet.

Ze heeft het goed gehad bij jullie.

Veel sterkte komende tijd..

Ik wens jullie heel veel sterkte toe en leef met jullie mee.

Gelukkig dat het goed voelde, Sterkte straks!

Met tranen in mijn ogen gelezen.

Heel veel sterkte.

 Verstandig, en ja je hebt de liefste hond ......het is voor haar geen leven zo...mooi dat je de dierenarts bij je thuis laat komen, zoveel sterkte voor jullie, neem ze in je armen en knuffelt ze nog maar eens.

Gisteren is onze lieve Kasha gecremeerd. Daarvoor heb ik nog afscheid van haar kunnen nemen. Ze lag er mooi en vredig bij. Geaaid, kusjes gegeven en haar nogmaals bedankt voor alles, terwijl de tranen over mijn wangen stroomden.

Haar as hebben we al mee gekregen. Wanneer we de as gaan uitstrooien weet ik nog niet. Voorlopig nog niet.

Oh, Kasha, we missen je zo!! We zullen altijd van je houden. Rust zacht lieve, lieve hond van ons.

Jullie hebben de juiste beslissing genomen en ze zal jullie dankbaar zijn geweest. Tot het laatste moment heeft ze jullie liefde gevoeld. Nu heeft ze rust. Jullie zijn geweldige baasjes! In jullie hart blijft ze voor altijd. En in de herinneringen leeft ze voort. 

Heel veel sterkte.

Nóg héél veel sterkte 

Je hebt de juiste beslissing genomen.
Je lieve schat kon niet meer.
Ze zal als ziel nog een lange tijd bij jullie in de buurt zijn.

ik hoo dat vaker, over de ziel van een hond. Fijn om te horen maar is t ergens aan te merken?