Franse bulldog Luna 9 jaar

Dag allen,

Ik ben nieuw op dit forum en helaas mee als aanleiding het plotse overlijden van onze Franse bulldog Luna.

Ze werd eind vorige week plots wat zwak en moest braken. Diezelfde ochtend had ze ook in huis geplast (Na bijna 8,5 jaar zonder plassen in huis leek me dat niet meteen normaal). 

De DA kon toen constateren dat ze wat ontsteking in het bloed had zitten en dat er wat vochtophoping tussen de organen in de buikstreek zat. 
Ze was ook nog niet zo lang geleden loops geweest en gaf wat melk uit de tepels. De DA concludeerde dat schijndracht (onze Luna is niet gesteriliseerd) een baarmoederontsteking heeft opgewekt en dat ze na enkele dagen antibiotica en ontstekingsremmer wel terug beter moest zijn (anders zou de baarmoeder operatief verwijderd moeten worden).

Eén dag later (we spreken zaterdag laatstleden) was ze inderdaad al wat levendiger (hoewel nog té slap naar mijn mening). Ze at wel terug wat... en ook koekjes. Dus we hadden goede hoop.

Het viel me wel op dat haar ademhaling sneller ging dan normaal. Maar gezien een baarmoederonsteking pijn doet en ze verder normaal deed, hebben we hier in eerste instantie géén ernstige zaak van gemaakt.

'S anderendaags (zondagmorgen) werd ze vrolijk wakker en lag op haar rug te rollen op de mat, tot ze blijkbaar een verkeerde beweging maakte en zich omdraaide op de buik en eigenlijk wat naar adem snakte en sneller ademde.
Ze heeft dan nog wat rustig op de mat gelegen, maar ik merkte dat ze onwennig was en wat last had om rustig te ademen. 
Op het moment dat mijn schoonouders passeerden, wilde Luna ze uiteraard vriendelijk gaan groeten en snelde naar buiten. Dit was amper 20 meter, en op de terugweg naar onze achterdeur, viel ze plots om... ze krabbelde overeind en viel op haar andere zij. Toen sloeg uiteraard de paniek hier wat groter toe. Ik legde haar binnen en zag hoe ze zwaar hijgend en veel drinkend terug wat tot haar positieven kwam.

Direct richting DA die na een RX vaststelde dat er veel vloeistof rondom de longen zat en de longen hierdoor naar binnen verdrukten. Hij adviseerde een verdere scan in de loop v/d volgende dagen in een gespecialiseerde kliniek.

Ik stond er echter op om die scan meteen te doen. Mijn hond voelde zich helemaal niet goed en lag daar plat en moeizaam te ademen. Dus wij richting die kliniek. De arts daar zei me dat we meteen met een punctie vocht moesten aflaten naast de longen zodat ze beter vrij kon ademen.

Gezien ze al zo kortademig was nu, stelde ze voor een lichte verdoving te doen en ze niet volledig in slaap.
Echter is haar hartje tijdens die ingreep plots gestopt en blijkt nu dat er veel 'cellenarm' vocht rondom de longen en hartstreek zat wat volgens haar toch op een hartkwaal zou kunnen wijzen.

Schrijnend gezien Luna het kind des huizes was en voor mij de beste hond en zelfs vriend die ik ooit gekend heb. Maar als het echt zo'n ernstige (en acute) afwijking was, kan ik me enkel troosten met het feit dat ze snel en rustig is kunnen gaan.

Voorheen heeft ze nooit last gehad en zij rende als zot rond op het gazon tot vorige week woensdag. 
Ik moet me erbij neerleggen dat ik het niet kon voorkomen vermoed ik?

De pijn en het gemis zijn zo groot. Lig hier nachten van wakker... amper een hap door de keel te krijgen. Denk dat meerderen dit hier wel kennen? Een nachtmerrie van dewelke ik niet kan ontwaken...

Ik weet dat ze nu beter is, en ik weet dat ik bijna 9 jaar véél plezier aan haar gehad heb.

We spraken vandaag over een nieuwe pup... Maar gaan we niet teveel vergelijken? Is dit niet allemaal veel te snel? Zij was gewoon onze nummer 1 in huis. Mag je zoiets vervangen zonder meer? 

Groetjes

Kim

Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke tyd ik weet wat je voelt maar ik heb een ander hondje genomen na 7maand het is iets wat jezelf moet uit maken of je er klaar voor bent na 2j mis ik nog steeds myn lieverd maar je moet niet schuldig voelen je deed wat je kon héél veel sterkte verder 

Wat verdrietig voor je, en wat was Luna een prachtig bulldogje!

Heel veel sterkte!

heel veel sterkte ik weet hoe het is
wat een prachtige hond was ze

ikzelf zou een nieuwe pup nemen als ik zeker weet dat ik er klaar voor ben.

Sterkte

''Gewoon'' een nieuwe hond nemen als je er aan toe bent. Er is geen regel voor hoe lang dat moet duren voordat dat ''mag''. Wanneer jullie er aan toe zijn is het goed.

Wat erg.. Nee, dit hadden jullie niet kunnen voorkomen, daar hoef je je geen zorgen over te maken. Zo iets zie je niet aankomen ver van tevoren.. 

Sterkte.   Ze doet me overigens denken aan een Boston, ook een erg mooi ras. En iedereen bepaalt voor zichzelf of hij al toe is aan een nieuwe hond. Vergelijken is bijna onvermijdelijk, dat gebeurt hier ook nog steeds, maar dat is niet per se slecht. Vervangen doe je ze nooit.

Mooi Naomi.

Vergelijken doen we nu nog.

Een paar dagen voor mijn stage in een Spaans asiel is Radja overleden. Tijdens mijn stage heb ik Puck geadopteerd en 7 weken nadat Radja was overleden kwam Puck thuis. Ze heeft best wat trekjes van hem en daar hebben we het nu nog regelmatig over. Het zijn wel 2 totaal verschillende honden verder.

Dat is ook niet erg. Als je maar niet verwacht of hoopt dat de nieuwe hond hetzelfde wordt als Luna, want dat kan niet. En dat is voor jullie en voor de hond niet fijn.

Ik weet dat geen enkele hond haar kan vervangen, maar ik ben overtuigd dat ook zij zou willen dat wij een gelukkig vooruitzicht hebben, en als dat een andere hond inhoudt, zou ze ons dat absoluut gunnen.

En terecht opgemerkt dat ze wat weg heeft van een Boston... En dat maakte haar zo mooi in mijn ogen. Maar het is geen zuivere Boston Terrier, en naar mijn beleving ook geen zuivere Franse Bulldog.

Echter het karakter dat dit ras heeft is zo sierlijk, dat ik eigenlijk absoluut geen ander ras meer wil.

Veel sterkte met het verlies van Luna.

Weet wat je deze dagen doormaakt maar Luna zal altijd in jullie hart blijven en vergeten doen jullie haar nooit.

Een ander hondje brengt weer nieuw leven in huis en zal jullie ook helpen om het verdriet over het heengaan van Luna draagzamer te maken (dit is mijn ervaring).

Allereerst heel veel sterkte met dit enorme verlies.

Ons Zyrko en Zorky waren beide de nummer 1 in huis.

Alles draaide hier om de "jongens".

Zyrko stierf, toen was Zorky er nog.

Zorky stierf( na lang ziek te zijn geweest).....mijn aller grootste schat was niet meer.

Ik was totaal verloren en mijn huis was mijn huis niet meer.

De eerste keer in 30 jaar geen hond (schat) meer in huis.

Ik heb altijd zwarte reuen gehad.

Een week later zag ik een blond teefje op een site van Spaanse zwerfhonden.

Ik die altijd zwarte reuen wilde keek bewust naar blonde teefjes.....zodat ik niet kon gaan vergelijken.

Na anderhalve week was Zebee hier.

De eerst tijd heb ik me enorm schuldig gevoeld naar Zorky.....maar dat werd minder.

De afleiding heeft me geholpen om de scherpe randjes van het verdriet af te halen.

Je schrijft : mag je zoiets vervangen, zonder meer.

Dat mag je niet denken.....je vervangt het NIET

Een nieuw hondje is een nieuw leven en zo ook een nieuwe start en zeker geen vervangen !!

Is het niet te snel.....toen Zebee hier was had ik het gevoel dat het t e snel was maar ik ben dol gelukkig dat ik het gedaan heb.

Anders het ik het verdriet niet kunnen händelen.

Ga je niet vergelijken......daarom heb ik heel bewust voor iets heel anders gekozen.

Nogmaals hou jezelf voor ogen.....een nieuw leven een nieuwe start.

Geen vergelijk.....iedere hond is zichzelf, niet vergelijkbaar

Nogmaals sterkte en veel kracht bij het maken van een keuze.

Heel veel sterkte.

Heel veel sterkte met het verlies van Luna.

Als je aan een andere hond toe bent zal ik er gewoon voor gaan.

Na het overlijden van Mowgli wilde ik er in de eerste instantie geen hond bij. Maar Balou had het moeilijk met het verlies van zijn grote vriendin en was zichzelf niet. Hierbij vond ik het vervelend dat hij alleen was als ik weg moest en Balou maar ook ik zelf konden wel wat afleiding gebruiken. Ik ben op zoek gegaan naar een pup en vond er eentje die precies was wat ik voor ogen had. Dat het nog een paar weken zou duren voor ze het nest mocht verlaten vond ik prima, dan kon ik aan de gedachte wennen dat er weer een pup in huis zou komen. De tijd dat ik op de pup moest wachten en het contact met de fokker over de pup heb ik als een leuke tijd ervaren. Inmiddels is Lotus bijna een half jaar oud en ik zou haar niet meer willen missen.

Ik mis Mowgli nog erg en de pijn van het verlies is niet over. Maar Mowgli was Mowgli mijn allerliefste hondenmeisje, zij zit diep en mijn hart. Lotus is gewoon Lotus mijn klein, schattig donderstraaltje.

Je hebt heel goed ingegrepen toen er wat aan de hand was, dat je niet hebt kunnen helpen is heel triest, en je moest je liefste vriendinnetje laten gaan ....voor jou heel moeilijk te verwerken, nog zo jong .    Wat betreft een nieuwe pup, dat is moeilijk om aan te raden of af te raden, ik zelf zou het eerst even verwerken en dan met je gezin eens gaan kijken naar een nieuw huisgenootje, vervanging is er nooit maar een nieuwe huisgenoot kan zeker de pijn verzachten....heel veel sterkte.

Heel veel sterkte met het gemis Luna.

Die stilte in huis,ik begrijp dat je snakt naar een hondje niet om te vervangen maar om de stilte te verbreken,het verdriet te verzachten.

Iedereen doet het wanneer hij er zelf aan toe is, ik heb een half jaartje gewacht om zeker te weten of ik nog wel een hond wilde,dat verdriet iedere keer als je een hondje moet afgeven....wist niet of ik dat nog eens wilde meemaken.

Toen ben ik heel goed gaan nadenken welk ras ik wilde,een goede fokker zoeken,mijn huiswerk maken. Niet te overhaast te werk gaan.

Maar nog nooit heeft 1 hond de andere vervangen,iedere hond die ik heb moeten afgeven heeft een stukje van mijn hart meegenomen die alleen maar voor hem/haar bestemd was.

Zeer veel sterkte, ons buldogske "wopke" hebben we op 13/4/17 moeten laten inslapen na een korte maar hevige aandoening. Wij missen hem enorm en hij zal ALTIJD een plaats in ons hart hebben. Op 13/6/17 om 17 u (uur inslapen) heb ik op reis aan het strand zelfs geweend. Langzaam aan zal ik het een plaats moeten geven. Hij was 12,5 jaar toen hij stierf. Vorig jaar sprak ik erover dat we zeker 6 maand zouden wachten bij het eventueel overlijden om te beslissen een nieuwe kameraad aan te schaffen. Ik wil mij niet laten meeslepen door de emotie. Wopke kan nooit vervangen worden. Mocht ik een nieuwe vriend aanschaffen zal hij terug dezelfde liefde krijgen. Sowieso. Ik denk dat iedereen dat moet uitmaken voor zichzelf maar K zou toch wat wachten. Ik denk dat dit het beste is. 

Zeer veel sterkte.

Vreselijk.. heel veel sterkte.. 

Sterkte met dit verlies ,heb een zwak voor bullen !verder gewoon doen wat goed voelt ,dat kan alleen jij beslissen .

Ik weet hoe het is ben zondag mijn francebulldog plotseling verloren door een onbegrijpelijk iets ik hoef eff geen andere hond ik mis mijn hondje verschrikkelijk ze is niet vervangbaar zij was mijn schatje hopelijk is ze nu bij mijn moeder maar dat moet andere mensen die hun dierbare hondje kwijt zijn zelf beslissen of ze klaar zijn voor een andere pup