Lui / oud of gewoon geen zin meer in leven

Ik zou ook toch nog een keer naar de dieren arts gaan.
De hond goed laten onderzoeken.

Misschien een ander soort pijnstilling die wel helpt?
Misschien een hogere dosering dan de vorige keer?

Jeuk wordt de hond ook zeker niet vrolijk van...
Misschien kun je Apoquel proberen.
Misschien wordt de hond dan ook weer vrolijker.

Op een andere manier aandacht geven door de band weer proberen te versterken..zodat jullie de leuke kanten ook weer gaan zien.
Ga lekker bij hem zitten naast de mand, lekker kroelen, aaien of borstelen.

Voor zo een soort hond is de leeftijd niet oud.
Zou zelf dingen willen uitsluiten en anders de hond voor evt ontdekte kwaal laten behandelen.

Honden kunnen echt veel meer aanvoelen dat je misschien denkt..
Hopelijk kunnen jullie als gezin ook de lieve dingen nog zien..dat verdient jullie hond echt.

Mocht het echt niet meer gaan binnen jullie gezin is inderdaad zelfs herplaatsing een optie.
Klinkt hard maar er zijn genoeg vooral ouderen mensen die een gezelschap hondje willen.
Inslapen....laten gaan(zoals je schrijft) vind ik heel radicaal mocht het door irritatie komen.
Dan liever een ander baasje.

maar nogmaals medisch kan je ook de hond goed laten nakijken dat verdient de hond gewoon.

Ik hoop dat je ons echt op de hoogte houd met jullie beslissingen.

Veel honden worden sloom van pred, hoeveel mg krijgt ze per dag?

En het zal de eerste Jack niet zijn met 10 kilo overgewicht, als dat het geval is, zijn het ook vaak zombies

na de vele berichtjes hier te hebben gelezen kan ik alleen nog zeggen dat wij er samen voor hebben gekozen om de hond lekker te laten doen wat zij wil. Dus als zij niet verder wil, dan maar niet. Dan kijken wat er gebeurd.

bij de dierenarts lopen we al. De prednison is niet voor lange tijd. Die wordt deze week weer afgebouwd en hopelijk is de jeuk dan weg anders krijgen we een alternatief. De hond loopt dus al bij de dierenarts maar er is niets specifieks te vinden behalve die poten. Maar aangezien pijnstilling niets veranderd geven we dat niet meer. 

Zo een kar is nu geen optie omdat ik nog een mannetje in de buggy mee moet nemen. Maar ik heb daar zeker wel aan gedacht. 

momenteel 2 tabletten, en ja ze is hierdoor in korte tijd goed door aangekomen. Haar gewicht is nooit laag geweest maar nu met prednison wel echt teveel. Er mag echt wel, 2 kilo af. 

Twee kilo is behoorlijk overgewicht voor een Jack, dus dat (in combi met de pred) kan zeker de klachten verklaren.

Ik zou inzetten op verantwoord gewichtsverlies, je dierenarts kan je daar zeker bij helpen. Vaak hebben ze speciale gewichts reductie programma's op de praktijk. Ik heb honden zien afvallen en echt, het is een verschil van dag en nacht. Ze worden veel actiever en fitter.

Succes!

Och wat sneu, dat jullie hondje moet leven waar mensen zich aan hem ergeren omdat hij niet zoveel meer kan.

Ik heb 2 honden, de oudste is bijna 16 en die kan ook allang niet meer wat hij vroeger kon.

Dat is toch geen reden om hem af te kraken en aan hem te ergeren?

Misschien heeft je hond pijn of voelt hij dat jullie hem liever zien gaan dan komen, en trekt hij zich terug.

Laat hem inderdaad onderzoeken, doe wat je kan voor hem.

Dat is toch je plicht als je een hond hebt?

Ik weet niet hoe krom de pootjes zijn, ik heb hier ook een teefje die aangeboren x-pootjes heeft. Wordt met de jaren ook erger. Hier op de foto (linker hond)is ze nog maar 3.

Ze is nu ook ruim 9 jaar en het lopen gaat wat moeizamer (nageltjes en eeltgroei moet je goed in de gaten houden vanwege scheefgroei). Moet wel zeggen dat ze ook een behoorlijk ernstig artrosepoot heeft, daar krijgt ze medicatie voor. Zij heeft soms ook geen zin om te lopen, maar ondanks haar kromme pootjes gaat ze bv op het strand helemaal los. Denkspelletjes, koekjes zoeken vindt ze ook leuk op zijn tijd. Als ze gewoon lekker wil hangen op de stoel of bank heel de dag, dan laten we haar ook. Dat ziet er dan misschien depressief uit, maar zij geniet gewoon van het bankhangen. Als ze met de wandelingen geen zin heeft, proberen we haar even mee te trekken door een beetje gek te doen, heeft ze dan nog geen zin dan keren we weer om. Ook zijn we soms een klein uur onderweg terwijl het rondje maar een 20 minuten duurt, maar snuffelen is voor haar een feestje. Kost ook energie, dus ook prima.

We laten haar een beetje bepalen wat ze wil. 

Uiteraard hebben wij overlegd met de DA wat betreft haar x-pootjes, mocht zij er echt belemmering van gaan ondervinden, is er nog een mogelijkheid om braces aan te laten meten die haar pootjes in de juiste stand houden. En verder dingen zoeken wat ze wel leuk vindt. Ons teefje doe je geen plezier meer met gewone wandelingen, maar even naar het centrum, of de stad of markt, dan komt ze helemaal tot leven.

Maar zoals de andere ook zeggen, ik zou haar wel nog een keer goed na laten kijken door de DA.

Vind het wel erg om te lezen dat het hele gezin zich ergert aan het beestje. Alles wat ouder wordt, mens en dier gaat nu eenmaal niet zo makkelijk meer mee in het dagelijkse ritme.

 Twee tabletten per dag van 5 mg?

Dat is best hoog voor een jack russell .

Is haar gedrag niet verandert na de komst van de kleine?

Misschien dat ze wat minder aandacht krijgt van jullie ? 

Dat kan ook onbewust natuurlijk ,of dat ze kinderen niet zo aantrekkelijk vindt ,als ze altijd alleen geweest is ?

En met een eenvoudig bloedonderzoek als ze een tijdje van de pred af is ,weet je ook al veel meer .

Nu heeft dat geen zin want dan krijg je vertekend beeld door de pred .

In elk geval hoop ik dat jullie nog veel plezier aan elkaar beleven .

Er is ook pred van 2 mg dus "twee tabletten" zegt niet zoveel 

9 jaar is inderdaad niet heel oud voor een JR, maar ik begrijp dat ze van haar geboorte af al deze pootjes heeft. Het kan best zijn dat ze, omdat ze altijd wat moeilijker gelopen, ook eerder versleten is en op relatief jonge leeftijd al loopt als een veel oudere hond.

Mijn oudste hondje wil ook niet echt meer lopen in grote parken en losloopgebieden sinds ze blind werd. Ik heb het nog geprobeerd met een karretje, en toch doorzetten met het idee dat een hond 'toch lekker mee hoorde te gaan', maar uiteindelijk ook geaccepteerd dat ze gewoon niet meer wilde.
Het ging bij haar niet om vermoeidheid, maar ze voelt zich niet prettig in groot gebied waar van alles kan gebeuren en dat ze niet meer kan overzien.
Het heeft mij ook wat moeite gekost om dat te accepteren, vooral het idee dat mijn jongste hond wel lekker overal mee naar toe mocht en de oudste thuis moet blijven. Nu pas ik mijn rondjes inderdaad aan haar aan, laat haar lekker wat rondscharrelen in haar eigen vertrouwde buurtje, op het veldje voor mijn huis mag ze heerlijk rondsnuffelen zo veel ze wil en verder lopen we letterlijk een blokje om en dat gaat prima zo.

dank je Heidi!

jullie begrijpen mij verkeerd denk ik. Ik ben dol op mijn hond. Onze andere hond is altijd ziek geweest en mankeerde echt van alles. Uiteindelijk wel afscheid van moeten nemen. Maar ondanks dat zij van alles mankeerde was ze altijd blij om ons te zien, al waren we maar 5 minuten weg. Lopen kon ze niet en dat was prima.

deze hond gunt ons geen blik, slaapt de hele dag en wil niet lopen. Terwijl dit een jack is en jacks normaliter vol energie zitten. Dus ook ten opzichte van de andere hond die al geen energievol ras was is dit een wereld van verschil. En nee ik vergelijk de honden niet! 

We gaan nu gewoon haar zin doen en laten haar haar ding doen.

De kilo's zijn er met de prednison aangekomen dus na afbouwen gaan we er weer voor om die eraf te krijgen. 

Ik voel onderl.iggend jullie irritatie, en dat voelt jullie hondje ook.

Ze kan het nu eenmaal niet meer.. denk je dat er geen mensen zijn die OOK niet meekunnen zoals anderen van hun leeftijd?

De ene hond is oud op acht jaar , de andere op twaalf.

Als je van je hondje houdt dan mag dit geen probleem zijn .

Ja, dat nauwelijks nog op de omgeving reageren heeft mijn oudste ook. Ze zit gewoon in haar eigen wereldje.
Ik weet niet of het bij haar komt door de blindheid, of haar gehoor dat ook achteruit gaat, of de leeftijd, of door medicijngebruik (zij heeft helaas ook veel jeukklachten en krijgt nu prednison), of een soort dementie, of alles een beetje, maar ze geeft gewoon bijna geen respons, nergens op.

Vroeger was ze dol op kinderen, ze hoefde maar ergens een kinderstemmetje te horen of ze raakte helemaal in knuffelmodus. Nu komen kindjes ook wel eens vragen of ze haar mogen aaien, maar ze lijkt ze niet eens meer op te merken, zelfs terwijl ze haar aaien loopt ze gewoon door.

Laatst was ik een weekendje weg en was Kimmi bij een haar vertrouwde oppas. Ik kom thuis en ze loopt gewoon langs me! Niet eens een kwispeltje.
Terwijl ze vroeger echt wel duidelijk blij was als ik na een weekend thuiskwam.

Maar goed, Kimmi is 13. Ik heb dit vaker gehoord bij oudere honden, dat je op een bepaalde manier gewoon het contact kwijtraakt.

Verder heeft ze het best naar haar zin voor zover ik kan beoordelen. Ze eet lekker, scharrelt heerlijk rond op haar snuffelrondjes, slaapt natuurlijk veel, en als ze wat in haar koppie heeft gebeurt het ook. Zo moet ik echt de keukendeur dicht doen als ik met mijn andere hond wegga, anders gooit ze de prullenbak om en eet hem leeg. Vraag me niet hoe ze het voor elkaar krijgt.

heidi, jou verhaal past wel bij hoe het gaat hier. Ook wij zullen het dus moeten accepteren. Accepteren is waarschijnlijk de beste stap en de rest volgt.....Bedankt voor je verhaal.

 Ik denk dat dat een extra bezoekje aan de dierenarts ze beste stap is.. Kimmi is 13, jouw hondje is 9.. 

 Je zegt dat je de honden niet vergelijkt maar dat doe je dit hele bericht.. neen, dat doe je zeer zeker wel. Daar kan je zelf niet veel aan doen, maar je moet je wel bedenken dat geen enkele hond hetzelfde is. Dat vergelijken creërt alleen maar ongelukkigheid. Al helemaal als je alleen de fouten ziet. Daar kan een hondje ook heel ongelukkig van worden, mijn honden voelen het ook aan als ik bv. boos ben en dan gaan ze in hun mand liggen en kijken ze mij echt niet aan hoor. Ja, of heel zielig.

Ook omdat het een jack is, hoeft de hond niet per se energiek te zijn. Al helemaal niet omdat hij ouder word.

Het moet wel van twee kanten komen, als jij niet naar haar toe gaat en haar lekker aait zonder reden komt zij ook heus niet naar jou. Waarom zou ze ook? Geef haar dus meer aandacht binnenshuis en laat haar aangeven wat ze buiten wil.

 Prednoral heb je van 5 ,20 en 100 mg .

De dierenartsen geven voor kleine honden standaard 5 mg mee of je moet een ierse wolfshond hebben .

Prednisolon is er van 5 en 10 mg ,maar inkoop is de prednoral voordeliger dus daar werken de meeste dierenartsen mee .

zoals eerder gezegd is de ene hond eerder oud dan de ander. Ze loopt al bij de dierenarts maar behalve haar poten niets specifieks. Dus ik kan wel naar de dierenarts gaan maar dat geeft in dit geval geen ander resultaat. Een beetje erkenning is fijn om te lezen, en ja wij zullen moeten accepteren. Maar dit heeft niets met de liefde voor de hond te maken, want die is er toch wel! 

Er zijn zoveel onderliggende problemen mogelijk.. dus naar de DA gaan heeft wel degelijk zin. Nieren, gewrichten, spieren, problemen in het hoofdje.. ga zo maar door.

 Ik denk ook wel dat er liefde is ,anders zou je ook niet op een honden forum deze klachten melden .

Wij hebben hier jack russells varierend in de leeftijd van net geboren tot 16 jaar ,en de oudjes van vijftien en zestien slapen veel .

Met negen jaar is een jack net jong belegen ,en ook omdat je zei dat het de laatste jaren erger is geworden kan het heel goed zijn dat er iets sluimert van binnen ,daar zijn nu de bloedonderzoekjes voor ,om dat uit te sluiten ,want ja  de ene jack is de andere niet maar op deze leeftijd heel de dag slapen heb ik in de ruim 30 jaar dat ik ze heb nog niet meegemaakt .

De pred kan het verergert hebben ,dus als je langzaam afbouwt wordt ze misschien wat actiever .

De dierenarts kan haar nagekeken hebben maar dat is een onderzoek van hart longen beluisteren  buik voelen en naar de kaalheid en jeuk kijken .

Verder onderzoek zie ik niet gemeld van je .

Jammer dat je op de andere vragen verder niet in gaat .

 In dit geval kies je, naar mijn mening, de makkelijkste weg.. gewoon accepteren en door. Ben jij niet niet benieuwd wat er mis kán zijn? Zoals hier boven gezegd wordt, nieren, gewrichten, spieren, problemen in het hoofd.. hier wordt namelijk niet naar gekeken door een dierenarts als je hond komt voor jeuk.. 

Maar toch schrijf je in je openingspost dat jullie hele gezin zich aan de hond ergert.

En dat zelfs jij je nu ook begint te ergeren aan het hondje.

Dat klinkt toch niet echt alsof het hondje heel geliefd is?

Eerder als een last.

En ik snap best dat het hondje wel eens bij een dierenarts is geweest.

Maar de situatie kan toch veranderen, misschien zou een dierenarts nu iets ontdekken wat nog niet bekend was, of dat iets verergerd is.

Het gedrag van je hondje laat in ieder geval zien dat hij niet lekker in z'n vel zit, misschien continue pijn heeft?

En jij maakt je maar druk dat hij niet wil wandelen of spelen, terwijl je hondje niet anders kan.

Die hond heeft waarschijnlijk pijn aan haar poten en jullie stoppen maar met pijnstilling omdat het 'niks' doet??

Stel dat het maar de helft van de pijn weghaalt is dat voor de hond al mooi meegenomen. Maar nu moet ze met álle pijn leven en nog eens overgewicht wat zeer nadelig is voor deze pootjes. 

Honden zijn geen mensen die elk pijntje en elk stukje verbetering haar fijn kunnen vertellen. Honden zijn kei en keihard voor zichzelf. 

Daarom is het zeker van belang dat de pootjes nog eens goed worden nagekeken. Desnoods bij een andere dierenarts! En niet zomaar stoppen met pijnstilling en daarna niks doen... 

Ik zal wel weer het harde kutwijf zijn.. maar hoe kan jij van je hond verwachten dat ze zich als een echte hond gedraagt als jullie je niet als echte baas gedragen?? 

Je irritatie druipt letterlijk van het scherm af. Dat merkt je hond ook allemaal. Daarbij heeft de hond medische problemen die haar gedrag kunnen verklaren. 

Je zegt zelfs 'zal ik haar laten gaan?'... hoe durf je?? Je hond is niet dood ziek(waardoor een spuitje geoorloofd is) maar is de situatie waarin ze leeft waarschijnlijk gewoon spuugzat. 

ik vind niet dat je het moet accepteren maar verder onderzoek moet laten doen, zie mijn eerder advies.

uiteraard de irritaties wel laten gaan, de hond kan er niets aan doen en voelt zich gewoon niet goed.

"  
 
ik vind niet dat je het moet accepteren maar verder onderzoek moet laten doen, zie mijn eerder advies.
 
uiteraard de irritaties wel laten gaan, de hond kan er niets aan doen en voelt zich gewoon niet goed. "

Dobry

 Eens 

Als ze niets mankeert, dan kan het ook zijn dat ze gewoon geen zin meer heeft in lange wandelingen. Je kan een buggy kopen of een speciale hondenrugzak zodat ze toch nog mee kan op lange wandelingen.

Dit doet me ontzettend denken aan de maltezer van mijn moeder. Daar was ook iets mis mee toen ze nog maar 5 was. Bij de dierenarts geweest, maar kreeg de verkeerde diagnose en dus de verkeerde medicijnen. Ze wilde niks meer, ook geen aandacht van haar baasjes. Toen ik de tip gaf om naar een andere DA te gaan kwam er een andere diagnose uitrollen. Ze heeft suikerziekte. Ook is ze blind, begint doof te worden, is haar huid slecht en heeft ze artrose. Ze is nu 7. Ontzettend jong voor een Maltezer. Mijn moeder gaat om de twee weken naar de DA om te blijven onderzoeken. Het hondje zit al flink aan de medicijnen en ondanks dat ze er nooit de oude mee zal worden, is het toch echt een stuk verbeterd. Buiten lopen doet ze al ruim een jaar niet meer. Ze laat horen wanneer ze even haar behoefte moet doen en gaat daarna weer verder rusten. Het is geen hondje die nog kan spelen, of goed kan wandelen, maar ze blijft aanhankelijk. Ze houdt van knuffelen en geniet nu weer echt van de aandacht. Nu ik Charlie heb speelt ze af en toe weer een beetje en daarna gaat ze weer lekker rusten.

Ze begint nu wel erg snel af te takelen en het zal niet lang meer duren voordat ze echt op is, maar door de juiste diagnoses en medicijnen heeft ze geen last en geen pijn meer. 

Misschien is het handig om toch maar naar de da te gaan, of naar een andere. Er kan zoveel meer aan de hand zijn en het zou toch fijn zijn als je het wat draaglijker kan maken voor je hondje. 

Persoonlijk vind ik het echt jammer dat je niet hem laat onderzoeken.

Je schrijft dat hij voor zijn poten bij de dieren arts loopt...

Wat doet de dieren arts daar dan aan als hij daarvoor bij de dieren arts loopt..??????

je schrijft ook dat eerdere pijnstilling niet werkt..

Er bestaan meer medicijnen...

Ook al is er eerder niets uitgekomen dat kan nu toch wel zijn....

bv als de schilkier niet goed werkt is de hond ook slomer...zijn simpele goedkope tabletten voor.

Zelf zou ik het onderste uit de kan halen met betrekking betreft de dieren arts.

En dan helaas mij uiteindelijk mij erbij neerleggen maar niet eerder voordat ik echt alles heb uitgesloten.

Dit verdient de hond gewoon.

Niet geschoten altijd mis..

(zelf ga ik liever 1 a 2 keer teveel bij wijze van spreken naar de dieren arts dan 1 keer te weinig kost altijd geld maar dat wist ik van tevoren voor het aanschaffen van onze honden!!)

En in de tussentijd en ook daarna gewoon lekker vertroetelen.

Als wandelen nu moeilijk gaat geef hem meer positieve aandacht.

Lekkere kluif geven waar die mee bezig kan zijn.

Ik lees dat je ook een kleine in huis heb rond lopen? Kan het zo zijn dat de hond hier zich misschien niet mee kan vinden? Voelt die zich buitengesloten omdat er alleen verplichte rondjes gelopen worden?

Deze is al vaker voorbij gekomen maar misschien vragen of de dierenarts verder wil kijken dan alleen de poten, onze jack was ook altijd rustig (wel blij ons te zien en gek op spelen) maar uiteindelijk werd ook dat minder dus naar de dierenarts gegaan bleek dat die van binnen helemaal verkankerd was en niet meer te redden.