Gebeten bij afpakken been

Hallo. Dit is mijn eerste post. Ik heb al veel geleerd van alle onderwerpen hier.

Ik gaf mijn (grote)schnauzerpup (half jaar oud) gisteren een hol stuk been met vulling. Dit had hij nog niet eerder gehad. Normaal gesproken kan ik alles weer afpakken, dat had ik hem aangeleerd, maar dit keer was het grommen en bijten alsof zijn leven er van af hing. Ik schrok me een ongeluk!

Vandaag gaf ik hem opnieuw zo'n been. Hij ging weer grommen als ik te dichtbij kwam. Ik kon hem toen wel bij me roepen met HIER! dus hij luisterde wel. Ander eten afpakken mag ook nog steeds.

Moet ik dit proberen te corrigeren om de 'baas' te blijven? Of is het een oerinstinct dat boven komt en dat je toch niet kunt corrigeren?

En ik vraag me af, hebben meer (opgevoede) honden dit?

Van mijn vorige hond mocht ik ook geen botten afpakken. Hoewel het natuurlijk en normaal gedrag is voelde ik me er niet prettig bij en ik liet het dan ook zeker niet toe. Botten afpakken deed ik niet zonder reden maar als het bot bijna op was (klein stuk, gevaar voor inslikken) pakte ik het wel af door wat anders lekkers bij hem te leggen en gauw het bot weg te pakken. Als hij het  in zijn hoofd had gehaald om uit te halen of te bijten had ik geen hand meer.

Maar streng toespreken of wat ook heeft allemaal niet geholpen hoor, hij probeerde ook niet boven mij te staan door te grommen, afleren zullen ze het niet zo makkelijk.  Maar dat het over gaat tot bijten... daar zou ik toch niet blij mee zijn.

Dat is aangeleerd.

Je hond heeft geleerd dat jij eten afpakt. 

Het bot is heel belangrijk voor hem en hij heeft geen zin, dat jij het afpakt. Best wel terecht.

Iets afpakken wat je hond belangrijk vind is niet fijn.

Is eigenlijk ook niet nodig.

Het enige wat je bereikt, met iets afpakken van je hond, dat hij het kan gaan verdedigen, als hij het belangrijk vind.

Als je nooit iets afpakt, is je hond, is het ook geen probleem, dat je een keer iets weg pakt. Je bent dan geen bedreiging voor hem.

Je kan je hond: los, leren en dat belonen, met speeltjes.

Je kan botjes ruilen, voor iets lekkerders. Maar echt nooit eten afpakken.

 http://www.moniquebladder.nl/voerbakverdedigen/

Ik heb nog nooit iets van mijn honden afgepakt,  als ik ze iets te kauwen gaf.

Ik vind dat ze dat in rust moeten kauwen. 

Maar ik kan er rustig omheen lopen of ze aanraken o.i.d,  ze kauwen rustig door. 

Waarom zou je je hond commando 's gaan geven, net als je hem iets heel lekkers hebt gegeven? 

Als ik iets afpak, krijgt hij het direkt weer terug. Ik doe dat omdat ik iets anders ook wil kunnen afpakken wat hij absoluut niet mag hebben, zoals dingen van de straat of kauwen op giftige spullen die hij vindt. LOS ben ik ook aan het aanleren.

Kijk ik vind dat dat wel moet, er kan altijd een gevaar optreden dat je niet ingecalculeerd hebt als je het bot hebt gegeven.....het laatste stuk wat de hond niet verder moet opeten , grote kans dat het laatste stuk in een keer naar binnen glijd....oefen het....hier ook gedaan, ik geef de hond al van verre het commando..los en ze laten het los geoefend met vasthouden en desnoods met ruilen.........eten vind ik heel wat anders, dat is van hun...en dat geef je en is zo op....veronderstelnou eens dat er iemand een kip over de schutting gooit wat gebraden is, voorbeeld, je hond heeft het te pakken, ik hoef dan alleen maar...los te roepen en ze laten het los...of op straat, bos of waar dan ook...oefen het loslaten.

Geef die hond eens ongelijk. Als iemand bij mij het bord met eten voor m'n neus wegpakt, reken dr maar op dat diegene flink wat kan verwachten. 

Je hond denkt hetzelfde. 

Gewoon geen eten afpakken, dat is nergens voor nodig, je creëert er alleen maar een slecht band en wantrouwen mee.

Mocht je echt iets moeten afpakken, probeer dan te ruilen tegen iets lekkers. 

 Deden je ouders dat vroeger ook bij jou?!!

Natuurlijk bevalt dat niet..niet bij een mens,niet bij een hond.

Ik kan alles van mijn hond krijgen ,dát heb ik haar aangeleerd.

Het is idd een instinct. In een roedel, of dit nou wolven zijn of roedels op straat of in een huis heeft een soort rangorde en dus ook een volgorde qua eten. Maar ook de laagste in de rangorde zal moeten eten en zal zijn deel wat hij te pakken heeft gekregen verdedigen tegenover de rest. Of het hem lukt en of hij het deel behoud is een tweede, maar hij zal moeite doen om zijn deel te behouden. In een huis roedel heb je hier minder mee te maken want vechten voor je eten is dan meestal niet nodig omdat er gewoon genoeg te eten is en wij mensen sturen dit meestal netjes zodat ieder zijn deel in rust kan opeten.

Maar dat je het moet kunnen af pakken kan idd in sommige gevallen belangrijk zijn, maar soms is een bot of been zo lekker dat ze er feller op reageren. Je zou dan idd ervoor kunnen zorgen dat als je een bot afpakt (bijvoorbeeld omdat er nog een te klein stukje over is en je hond hierin kan stikken of omdat het bot nog niet op is maar dat jij als eigenaar weg moet of gaat slapen en je gewoon niet wil dat je hond nog met het bot bezig is zonder toezicht. 

Wen je hond eraan dat als hij eet of kluift dat jij geen bedreiging bent, geef er bijvoorbeeld wat koekjes bij als je langs loopt. En als je het echt moet afpakken ruil het dan voor een ander heerlijk botje of kauwstaafje. Maar leg er ook zeker niet teveel druk op, bemoei je er gewoon niet te veel mee. Hij is aan het kluiven en laat hem dan ook lekker met rust. 

Bedankt voor de reacties.

Ik heb al eens meegemaakt dat hij een half vergaan dier gevonden had in het bos. Zie dat maar eens te ruilen voor iets lekkerders. Ging dus niet.

Ik volg even.

Het is heel normaal dat een dier zijn eten verdedigt. Als je dat gedrag gaat corrigeren, kan het wantrouwen alleen maar toenemen waardoor het gedrag verergert. Beter corrigeer je hem dus niet. 

In principe is gegeven ook daadwerkelijk gegeven, dus dan moet je er niet meer aankomen. Iets dat zoveel waarde heeft voor de hond, zo'n speciaal lekkers, dat moet je niet steeds willen afpakken, want dat komt gewoon neer op treiteren. Zo voelt de hond dat althans, waardoor hij zijn eten gaat verdedigen. 

Moet je het écht willen afpakken (dus als daar een noodzaak toe is) roep je hond dan bij het lekkers weg, geef hem iets anders of leidt hem af, en pak dan het lekkers. Ruilen kun je ook proberen, maar als het een enorm high value item is dan is er waarschijnlijk niet zoveel waar je hond het voor zou willen ruilen haha. 

Veel mensen denken dat je eten continu moet afpakken van een hond om hem te leren dat jij als baasje altijd alles af moet kunnen pakken. In werkelijk leer je je hond hierdoor juist aan om zijn eten te verdedigen. Immers, telkens als jij in de buurt komt, pak je zijn eten af. Daardoor gaat hij je wantrouwen en daardoor ontstaat voedselnijd. 

De beste manier om geen voedselnijd te krijgen bij je hond, is door hem het vertrouwen te geven dat hij zijn gegeven lekkers rustig mag opeten zonder dat het hem wordt afgepakt. Als je hem met rust laat, kweek je ook geen voedselnijd. 

Ik vind het wel belangrijk dat ik àlles uit hun bek mag nemen, zelfs een zeer gegeerd rottend beest dat ze ergens scoren. Ik wil erop kunnen vertrouwen dat ze me niét bijten in dat geval.

Daar heb ik wel van pup-af heel erg op ingezet: een positieve link leggen tussen hun voedsel en mijn hand die erbij komt.

Door eerst alleen maar extra te geven, en nooit weg te nemen. Daarna kan je gaan ruilen voor iets wat nòg lekkerder is, zo leren ze uit zichzelf hun snackje los te laten (want ze willen graag dat andere hebben).

En pas nog later kan je vragen hun lekkers te laten vallen, als dat noodzakelijk is.

Rottende beesten die ze bv. in het bos vinden, die laten ze niet zomaar los, maar ik kan ze wel uit hun mond nemen. Dat laten ze toe, ze bijten me niet. 

Eerst een stevige vertrouwensband opbouwen dus. Anders werkt het niet, en is het ronduit gevaarlijk.

Alles wat hij vindt moet in zijn bek, en sommige dingen slikt hij nog door ook. Zelfs houtskool en piepschuim. Is dit wel normaal puppengedrag, en gaat dit over na verloop van tijd?

 Omdat ik nooit iets af hebt gepakt van mijn hond, kan ik haar zonder problemen weg halen, bij zo iets super lekkers.

Ook kan ik, zonder problemen als het moet, zelf een biefstuk uit haar mond halen.

Omdat je oefent met weg pakken, zal je hond iets wat hij echt belangrijk vind, verdedigen als je het wilt afpakken.

Dat is dus wat er gebeurd is.

Je maakt er nl zo zelf een issue van! 

Je kan het wel anders doen, geef je hond vanaf nu, iets lekkers erbij, als hij eet. Zo wordt het zelf leuk, als je in de buurt van eten bent.

 Zoveel mogelijk proberen voorkomen dat ie dat doet. Kleine pups kunnen de neiging hebben alles in hun mond te proppen, maar jouw hond is al een half jaar, dat is dus aangeleerd gedrag geworden.

Kijk dus zelf goed uit waar je wandelt, kies plaatsen waar geen afval wordt gedumpt, blijf weg van vuilbakken en picknickplaatsen, enz.

Hou de wandelingen interessant en leuk zodat ie minder de behoefte voelt om overal naar voedsel te lopen zoeken.

Zo kan het gedrag langzaam weer afnemen.

"  Omdat ik nooit iets af hebt gepakt van mijn hond, kan ik haar zonder problemen weg halen, bij zo iets super lekkers.
Ook kan ik, zonder problemen als het moet, zelf een biefstuk uit haar mond halen.
 
Omdat je oefent met weg pakken, zal je hond iets wat hij echt belangrijk vind, verdedigen als je het wilt afpakken.
Dat is dus wat er gebeurd is.
 
Je maakt er nl zo zelf een issue van! 
 
Je kan het wel anders doen, geef je hond vanaf nu, iets lekkers erbij, als hij eet. Zo wordt het zelf leuk, als je in de buurt van eten bent. "

Suzanne en Luca

Ja hier inderdaad precies zo. 

Ik heb nooit zomaar iets afgepakt of erop geoefend. 

Maar ik kan bij beide honden zonder problemen iets uit de bek pakken. 

Is bijna nooit nodig maar ze laten het gewoon toe. 

Ruilen...

Ander zou je eerder nog voedselnijd creeeren dan dat je iets oplost.

Zo'n bot vinden ze erg lekker dus ja afgeven willen ze liever niet. Hetzelfde als een kind een lolly geven en weer terug vragen. Mijn ervaring is dat als je voor vertrouwen tussen jou en je pup zorgt je heus iets uit de bek kan pakken als dat nodig is. Je kan natuurlijk wel oefenen met een speeltje en dan "los" en een beloning. Ik denk dat iedere keer dingen afpakken ervoor zorgt dat je pup onrustig wordt van jou handen richting zijn bek.

Ben het eens met de reacties dat je toch echt iets van een hond moet kunnen afpakken als het nodig is. Zeker een gevuld bot wat hol is kan gevaarlijk zijn omdat de kaak daarin vast kan komen. Grommen en snappen is echt niet nodig en zou ik aan gaan werken. Zeker met deze leeftijd. 

Zomaar iets afpakken zou ik trouwens niet doen. Maar dit op een leuke manier oefenen wel. Hier hebben we bijvoorbeeld geoefend door een heel lekker bot samen vast te houden. Alleen dan kreeg hij het. Effect was dat hij zelf met alle andere kauwbotten ook aan kwam zetten om samen vast te houden want dat kauwt veel makkelijker ofzo.. .

Nu doe ik soms nog steeds tussendoor even het bot vastpakken en na 'los' meteen weer teruggeven en flink belonen, of een nog lekkerder bot voor teruggeven. 

Ook bij z'n voerbak kom is graag even in de buurt. Ververs dan even het water ofzo wat er naast staat. Dus niet om z'n eten weg te pakken, maar wel in de buurt komen zonder directe gevolgen. Of geef z'n eten in 2x, dat als ik aan de bak kom ik er iets bij doe. Nu weet ik zeker dat als het echt nodig is ik zonder problemen z'n etensbak kan wegnemen. 

Wij hebben tijdens het wandelen bah geleerd. Is hij geïnteresseerd in iets wat niet voor hondjes bedoeld is zeg ik bah. Dan weet hij als hij het netjes laat liggen hij een snoepje krijgt. Truc was wel daarna snel doorrennen zodat die je volgt omdat meneer dan dacht, snoepje is binnen, nu weer terug naar dat interessante vieze iets. Alles in de bek willen nemen is wel normaal puppengedrag. Zomaar dingen doorslikken ken ik eigenlijk niet. Misschien komt dat omdat die anders bang is dat je het afpakt? Zou er niet al te spastisch op reageren. Tenzij het natuurlijk echt gevaarlijk is. 

Hier was paardenpoep een 'dingetje'. Vond dat zo vies en gevaarlijk. Maar hoe meer ik reageerde hoe leuker het was. Nu zeg ik alleen 'bah' loop door en meneer is gestopt met het eten van paardenpoep. 

 honden nemen elkaars eten niet af, Raiko verdedigt zijn voer niet, omdat er geen reden toe is, ik neem niets af, in het begin gromde ie ook wel eens, maar ik maakte hem duidelijk dat ik niets afneem maar een extra brokje kwam brengen bvb, zo leert je hond dat er niets bedreigends is als je in de buurt komt als hij eet of een bot heeft, het is van hem, je hebt het gegeven en dan heeft ie eigenlijk het recht zijn voer te verdedigen, heeft niets met rangorde te maken, de ranghoogste en pups eten idd eerst, dan de ranglageren, maar de ranglagere mag zijn voer beschermen tegenover de ranghogere want het is dan van hem, een ranghogere zal geen voer afnemen van een ranglagere, dus pest je hond niet door zijn eten af te nemen en zo de baas te blijven... je pest je hond eigenlijk op die manier..

wat ik deed was hem leren dat het niet bedreigend is als je in zijn buurt komt als ie eet of een been heeft, neem het niet af, geef hem iets extra als je in de buurt bent, prijs hem.. hij hoeft niet te vrezen dat je t afneemt, de meeste bijtincidenten gebeuren op deze manier, hond is iets aan t eten, baasje maakt een beweging richting de hond (of nietswetend bezoek) en de hond knapt...

Ik ruil hier hun stuk runderkophuid tegen iets heel lekkers meestal een stukje kaas. Met een hondenkoekje hoef ik niet komen aanzetten daar ruilen ze hun kophuid echt niet voor.

Mijn hond is een herplaatser en die had dus baknijd. Ik heb een paar weken lang iedere keer wat extra's bij zijn eten gegooid en eigenlijk nooit afgepakt. Als het nu een keer nodig is, zoals oeps vergeten brokjes erbij te doen, dan pak ik de bak, brokjes erbij, bak terug. Nul drama.


Met botjes had hij het wel, tot er een botje klem kwam te zitten om een kies en ik toch echt in zijn bek moest om dat los te duwen. Botje meteen weggegooid. Nooit meer problemen gehad met zijn botjes.


De truc is dus blijkbaar om iets positiefs aan te leren, of dat nou "eten erbij is" of "ack, raar botje zit niet meer klem".

Wij kunnen alles afnemen van onze honden, maar we hebben ook nooit eten afgepakt.  Integendeel, wij gaven als ze pup waren hun eten en gingen met onze hand in hun kom en gaven het uit onze hand voor we het écht neerzetten, of als we het net hadden gegeven nog even met onze hand onder hun snuitje met iets lekkers.

Ik vind dat je iets afnemen wat ze gevonden hebben in het bos niet te vergelijken met hun eigen eten afnemen.  Voor de bossituatie hebben wij onze "neen, los" dat is meer opvoeding dan eten afpakken.  Als ze toch blijven doorgaan, grijpen we ze bij de halsband en trekken ze eraf, als ze nog iets in hun mond hebben neem ik enkel hetgeen er nog uit hangt vast en trek het weg.  Lossen ze vanzelf, dan leid ik ze af en beloon ik met iets lekkers als ze met me mee gaan.

Als je hond je vertrouwt zal hij je wel laten begaan.  Maar nooit hun eten wegnemen, dat is van hen en blijft van hen.

Het idee van  'Jij bent alfa leider' dus jij bent in principe baas over het voedsel', is al lang achterhaalt.

Ook in een wolven roedel zie  je dat een alfa nooit een bot zou afpakken van een rang lagere. Dit geld ook niet voor ander voedsel achteraf.

Zoek een plek waar hij ongestoord zijn bot kan eten zonder dat er stress ontstaat doordat er andere mensen of dieren in de buurt komen.