Dit gaat niet zo zeer over een probleem maar is meer een vraag uit nieuwsgierigheid.
Als je een hond een kluifje geeft zullen sommige honden die gelijk verslinden, anderen begraven hem. Weer andere gaan er mee op een rustig plekje zitten om 'm op te knagen. En dan zijn er honden die ze niet hoeven en uittuffen of niet eens aannemen.
Maar Twinko doet het nog anders. Als ik hem een botje geef (zojuist bijvoorbeeld gedroogde lamstaaf) dan is hij enthousiast, pakt het aan en legt het dan neer. Er aan ruiken. Kwispelen. Dan zitten en negeren. Alsof hij niet weet wat hij er mee moet. Maar hij eet geregeld zulke dingen.
Vervolgens hou ik het botje vast. Toe maar. Goedzo. Snuffelen ja goedzo. Weer gaat hij schaapachtig zitten kijken.
Dan breek ik er een mini stukje vanaf, dat eet hij gretig op. Nog een stukje eraf. Ook dat wordt opgegeten. En na het derde stukje lijkt hij opeens te beseffen 'Oh zó smaakt dat bot!' en gaat vervolgens zelf zeker een kwartier heerlijk liggen kluiven. Zonder dat ik het botje vast hou.
Maar elke keer lijkt het of ik z'n snack opnieuw moet introduceren aan hem.
Zijn er nog meer honden met zulke maffe gewoontes? En heeft iemand enige idee waar dit gedrag vandaan komt?
Is het onzekerheid? Onderdanigheid? Luiheid? Dementie?
Goede vraag! Ik heb geen idee.
Misschien, is hij te onzeker om er zelf aan te gaan beginnen.
Dan wacht hij, op jou goedkeuren, jou steun.
Aangeleerd gedrag kan ook.
Je zou eens kunnen kijken wat er gebeurd als je hem geeft en weg loopt.
Het lijkt aangeleerd gedrag, of gewoon uit gewoonte? Zou hem zijn botje geven en niet verder mee om pakken, maar gewoonweg je eigen ding gaan doen. Denk dat hij heel snel in en gaten heeft wat de bedoeling is ;).
Dobber doet me ook weleens versteld staan van haar fratsen ;). Die heeft soms gedrag dat ik denk: wat héb je eigenlijk geleerd in de afgelopen 9 jaar?! Maar als ik haar dan negeer word al snel duidelijk dat ze niet zo onnozel is als dat ze voor doet komen ;).
Het lijkt me eerder dat ie het fijn vindt om het plezier van zijn snackje samen met jou te beleven.
Snackje is niet louter voedsel maar ook qualitytime.
Zoals op restaurant het niet alleen om het eten gaat, maar ook om het gezelschap, hahaha!
Ohja vergeten te zeggen. Weglopen doe/deed ik ook wel, met gevolg dat ik na een paar weken een uitgedroogd botje kan weggooien. Dat heeft dan onaangekloven onder de tafel gelegen. Want hij verplaatst ze wel maar laat het daarna liggen. Ook wanneer ik het botje opruim kan het hem weinig schelen.
Beetje zonde van het geld dus vandaar dat ik sinds een tijdje maar wat aandring.
Geen trek, en als jij een stukje er afbreekt dat tie dat dan opeet, jou een plezier doet ? Als jij wegloopt kijkt tie het niet aan.
Hm, interessante gedachten. Zou het kunnen dat hij snackjes is gaan linken aan 'het baasje heeft geen aandacht voor me'. Want vaak krijgt hij wat lekkers om te kauwen als ik even druk bezig ben of wanneer ik weg moet.
Nee want als ik daarna weg loopt ligt hij heerlijk te smikkelen van zn bot.
Ooooo ik ging hier van uit.....
En dan......haha....heb ik wat verkeerds gelezen......of heb je twee honden ?
Als ik 1 ding over honden heb geleerd, is het wel dat ze heel snel links leggen en daar dan zeer creatief mee aan de slag kunnen gaan.
Dus ja, ik las in het verhaal wel een hondje dat een prima manier heeft gevonden om even lekker met z'n mens te troetelen (heerlijk, toch? )
Maar 't kan natuurlijk dat ik te veel kijk vanuit m'n eigen ervaring met m'n twee zeer doortastende dames, haha.
Ik herken dit ook. Al sinds ze een pup is heeft ze dit. Ik heb inderdaad het idee dat ze het gewoon gezellig "samen" op eet. Het liefst speelt ze er eerst even samen mee, dan hou ik het vast en dan rent zij er achteraan. En als ze er dan aan begint ligt ze graag op schoot of op zijn minst naast mij op de bank. Dus die gezelligheid kan ik me wel in vinden.
Als er andere honden in haar huis zijn eet ze het wel meteen op. Toen we een poosje een tweede hond hadden verdween dit gedrag. Maar nu hij er niet meer is is het weer terug gekomen.
Helemaal eens!
Ik vind het een goede gedachte, knagen is gezellig met de baas.
Jou steun, liefde en aandacht.
Maar ook wat Hilde zegt, botje betekend baas heeft geen aandacht.
Dan zorg je, dat je zeker weet dat de baas niet weggaat, door zonder de baas, niets met het botje te doen.
Casper is niet fel op botten, maar is dan ook enige hond.
Als hij niet snel genoeg vat krijgt op een bot, gaat hij er mee smijten. Neemt bijv. een runderoor in zijn bek en smijt deze weg. Dit doet hij meerdere keren achter elkaar en laat het vervolgens liggen. In zijn mand met hondenspeeltjes liggen verschillende botten en ander kauwmateriaal. Zo af en toe schuift hij net zo lang met dit mandje door de woonkamer, stoot er tegenaan met zijn hoofd tot deze omkiepert en alle spullen eruit rollen. Clowntje.
Finley doet ook van alles met zijn botjes, maar opeten ho maar. Hij wacht vaak tot Paddy wat van zijn botje geknaagd heeft, en gaat dan ruilen. Paddy krijgt zijn botje en Finley knaagt verder op Paddy's botje.
Waarom???? Geen idee, misschien vindt ie de nieuwigheid niet fijn?
Kaylo doet precies hetzelfde! Terwijl hij inderdaad geregeld botjes eet etc. Hij barft zelfs. Maar als hij dan een stuk kophuid of iets krijgt reageert hij precies hetzelfde als Twinko!
Ik lees mee!
Vita doet namelijk precies het zelfde! Maar owee als de andere 2 voorbij lopen, dan wordt er gegromd en pakt ze het kluifje weer op, maar legt hem later weer neer.
We houden Fanny en Denise zo goed mogelijk of afstand hoor, om conflicten te voorkomen. En als we weggaan en Vita heeft het kluifje nog, dan pakken we het toch maar af
Oh idd wat jij zegt Sanne, op het moment dat er een andere honden (of in mijn geval ook vaak visite etc) in de buurt komen wordt het botje wel verdedigd. Maar daarna gewoon weer neer gelegd!
Wel leuk om te lezen dat Twinko niet de enige is die een beetje maf is met botjes. En zo te lezen maakt Casper er helemaal een feestje van!!
Hier is "kluifjestijd" gerelateerd aan "theetijd".
Als ik de ketel op zet, krijgt Charlii haar kluifje. Ze speelt ermee, totdat ik zit met mijn kop thee en pas dan begint ze met kluiven....
Een stukje samen zijn, tijd samen doorbrengen. Heel belangrijk.
mijn hond heeft hetzelfde probleem
maar dan met brokken
als ik het uit haar bakje haal en op mijn hand geef eet ze het, maar als ik het weer in haar bakje doe eet ze niet meer
Ik besteed inmiddels meer aandacht aan het eten en kluiven. Ik ga er bij zitten, moedig hem aan, maak er een spelletjes van, beloon met enthousiaste stem als hij eet. Ik ga er echt even rustig voor zitten met hem.
En dat werkt
Tenzij hij gewoon geen trek heeft. Dan kan ik nog zoveel brokjes in m'n hand leggen, hij eet ze niet op. Kijkt me aan alsof ik gek ben.
Heb je al eens geprobeerd de brokjes uit het bakje te laten, dus bijv. op de grond leggen en haar laten zoeken naar ze. Of een voerbal is ook een leuke manier om van het eten een spelletje te maken.
Herkenbaar!! Doet Binky ook altijd.
Wat leuk om te lezen dat iedere hond zijn eigen manier heeft. Shadow moet altijd knagen waar ik zit of sta. Loop ik na de badkamer gaat ze voor de deur liggen. Ga ik na buiten gaat ze buiten verder knagen voor mijn voeten. Loop ik na de bank dan komt ze het regelmatig op mijn schoot gooien haar runderkop. Dan moet ik het voor haar vast houden.
Als ik Maylo echt een kauwstaafje geeft dan kan hij er eerst 5 min idioot mee zitten doen. Er om heen zitten te springen, speelbogen aannemen enz. En dan laat hij het liggen. Dan kan het dagen duren voordat hij erop gaat kauwen. Zo'n ding gaat hier vaak 2 á 3 weken mee....voordat het echt op is. En als hij kauwt, dan vliegt het regelmatig door de lucht heen.
Een koekje of zoiets in die vorm dat wordt gelijk opgepeuzeld. Met gedroogde kippenpoten kan hij ook nog wel eens wachten voordat hij het opeet, behalve als Eddy er is. Dan eet hij het wel gelijk op, want stel dat Eddy de zijne op eet.
Eddy......is weer een ander verhaal....als het maar eten is..
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?