Nieuwe pup (6 maanden, uit Cyprus), heel erg bang/onzeker

Beste Forumleden, graag wil ik even wat voorleggen. Ik hoop op reacties van mensen met ervaring met een dergelijke situatie. 

Deze week hebben wij onze langverwachte pup in ontvangst mogen nemen op Schiphol. Zoals we hadden verwacht is hij erg onzeker en vindt hij deze nieuwe situatie erg eng. Hij woonde in Cyprus al ongeveer 4 a 5 maanden in een opvanggezin, samen met andere honden en zijn zusje. Daar speelde hij heerlijk maar vond hij nieuwe situaties (bijvoorbeeld bezoek) ook behoorlijk spannend. 

We hebben ons goed voorbereid op zijn komst en ingelezen in hoe om te gaan met de onzekerheid van een (buitenlandse) hond. We geven hem de ruimte en tijd om zijn vertrouwen te winnen, dringen ons niet op, laten hem zelf zijn eigen tempo bepalen. 

Ik vraag mee echter af hoe ik (maar ook mijn man en kinderen, die braaf afstand houden) het beste kan ondersteunen. Ik laat hem enkele malen per dag uit, steeds hetzelfde rondje. Hij plast en poept keurig. Maar we lopen met een dubbele lijn (halsband en tuigje) omdat hij de neiging heeft weg te willen vluchten en zich te verstoppen. Nu lukt dat niet en met geduld loopt hij uiteindelijk altijd met me mee. Hij blijft dan redelijk dicht bij me in de buurt maar reageert wel erg schrikachtig. Eenmaal weer thuis weet hij niet hoe snel hij bij mij weg moet komen en zich moet verstoppen. Het liefst in het spleetje naast de bank en de verwarming, met zijn kop verstopt. Zo blijft hij uren liggen. 

Vandaag waren wij allemaal even afwezig. Ik heb toen onze beveiligingscamera's aangezet om te zien wat hij zou doen. Hij heeft heerlijk rondgescharreld en de woonkamer van onder en boven verkend. Zijn lichaamshouding was ontspannen! Toen ik thuis kwam lag hij weer onder de verwarming. Die plek voelt blijkbaar veiliger dan de afgedekte bench of de mand in de kamer.  

Op advies van een vriendin geef ik hem sinds gisteren middag Bach Rescue druppels. Die zouden de scherpe kantjes van de stress kunnen afhalen. 

Sommige mensen adviseerden me om hem bij me te nemen en te aaien, een paar keer per dag, en zo het contact te versterken. Gisterenavond heb ik dat gedaan, hij vond het vreselijk spannend maar heeft uiteindelijk liggen slapen. Vandaag heeft hij even bij mijn dochter gelegen (we moeten hem hiervoor dus uit zijn schuilplaats halen), zij was heel voorzichtig. Toen zij opstond dook hij snel weer onder de verwarming. 

Ik heb er eigenlijk geen goed gevoel over om hem contact met ons op te dringen. Ik heb het gevoel dat hij hier nog helemaal niet aan toe is en dat we hem forceren. 

Nu mijn vraag: hoe bouw ik het vertrouwen op zonder het te forceren? Wat kan ik doen om hem te helpen en ondersteunen? Meedenken en eigen ervaringen zijn welkom! 

Wat leuk dat jullie voor een rescue pup hebben gekozen! 

Mijn eerste reactie is: laat hem maar even! Een paar dagen is nog zo kort, en als hij al bang is, dan is zo'n reis echt heel ingrijpend. Als hij achter de verwarming blijft wegduiken, dan zou je die plek wat minder toegankelijk kunnen maken, maar ik zou hem niet dwingen bij je te komen liggen. Blijf zelf ontspannen, luchtig, beloon hem als hij uit zich komt kijken. Draag altijd lekkers bij je, om direct die brok te kunnen geven als hij komt.

maak het hem wel makkelijk om jullie te vinden. Kies zelf een lekker plekje op de grond met een paar kussens, waar je een boek gaat lezen. 

Verder bestaat er ook iets als Adaptil spray of halsband. Dat schijnt rustgevend te werken. Maar vooralsnog zou ik hem gewoon een paar weken de tijd geven om heel goed uit te rusten (waarschijnlijk is hij doodmoe) en tot zichzelf te komen. Durf te vertrouwen dat het wel goed komt, dan ga je dat ook uitstralen naar hem.

Heel veel succes, en ik hoop binnenkort een fijne update te lezen!

Helemaal eens met de tips van Vixen, een paar dagen is echt nog heel kort. En probeer zoveel mogelijk met lekkers te komen als je hem bij je wilt hebben...dat is de beste manier om jezelf aantrekkelijk te maken voor een angstige hond,maar wel niet direct dan toch snel aaien op die momenten.Er komt ook een moment dat hij toch zelf bij je op schoot zal kruipen,zeker als je op de grond zit..je kan er zelfs bij gaan liggen,ben je nóg minder dreigend.

Als je eindelijk aan aaien toekomt,doe dit dan onder de kin, richting borst en langs de flanken,zo min mogelijk bovenhands op de kop,dat is namelijk het meest dreigend voor de hond en minst uitnodigend om zelf te komen.

Ik denk dat deze pup geluk heeft hoor,als ik hoor hoe je je al in hebt gelezen,hem dubbelop aanlijnt en niet over zijn grenzen wilt gaan en daar zo graag rekening mee wil houden,bach bloesem inzet, dan kan ik alleen maar zeggen dat hij het heeft getroffen.Die komt heus wel uit zijn schulp hoor.

Als ik een angstige hond adopteerde praatte ik altijd zachtjes op een speelse manier tegen het dier (zoals je tegen een baby praat),door op deze manier te praten laat je de hond weten dat je hem niets zal doen. Als het dan maar één klein teken in je richting doet hem/haar met een vrolijke opgewekte stem belonen. Wat je zekers niet mag doen is ongeduldig worden en beginnen te roepen en schreeuwen hoe moeilijk dat soms ook is. Merk je dat hij/zij u al een beetje vertrouwd kan je hem/haar belonen met een snoepje (dat mag je nu ook als het dier dit van je aanneemt). Het belangrijkste bij een angstige herplaatser is dat je geduld moet hebben een eindeloos geduld en nooit laten merken dat je gefrustreerd bent op hem/haar,voel je enige frustratie opkomen ga dan even naar buiten en haal eens diep adem,ga pas weer naar binnen als je weer rustiger bent. Een hond voelt je gemoedstoestand erg goed aan.

Veel mensen maken de fout om een hond tot iets te dwingen...Doe dit nooit!!!! Is het dan eindelijk zover dat de hond minder angstig is ga dan kleine stukjes aangelijnd wandelen zonder dwang laat hem/haar maar beslissen of hij/zij mooi met je meegaat of liever ergens aan snuffelt. Ik gebruik in het begin altijd een rollijn en laat de hond zelf bepalen of hij/zij voorop loopt of liever wat achterblijft of snuffelt. Dat de ik nu na een maand met Qjell ook nog steeds,ik dwing hem tot niets ook al duurt het een uur voor we het blokje om zijn geweest wat normaal een kleine 10 minuutjes wandelen is. Komt hij dan even rustig naast me lopen beloon ik hem met een klik en een snoepje (ik gebruik altijd een klikker en hebben altijd beloningssnoepjes bij me).

Dank jullie voor jullie reacties. Ik wil hem inderdaad nergens toe dwingen. Gisternavond hebben we twee keer hetzelfde kleine rondje gewandeld, in zijn tempo en zijn neus volgend. Dat was heerlijk en deed hem zichtbaar goed. 

Belonen met snoepjes of brokjes zit er helaas echter nog niet in, hij durft nog niets aan te nemen.... Dat zal denk ik nog wat meer tijd nodig hebben...

Mijn ervaring leert dat als jij de rugzak overboord gooit, je hond dit uiteindelijk ook doet. Hier 3 herplaatsers, de ene al banger dan de andere.

Geef je hondje gewoon alle ruimte die hij nodig heeft en geloof me: het komt echt wel goed!!!

Bij sommige honden duurt het maanden eer ze zich ok voelen, bij andere gaat het heel erg snel en die zijn na enkele weken aangepast.

Verwacht niet te veel! En probeer ook niks (contact zoeken, snoepjes aanbieden, ...). Op een dag komt ie zelf wel een keertje bedelen om iets of tegen je aan staan of liggen. Je moet er vertrouwen in hebben dat die dag komt en nooit je moed laten zakken!!!

Geen ervaring, maar ik kan alleen maar zeggen: geduld.

 Als je inderdaad met wat kussens op de grond een boek gaat lezen, dan kan je wat snoepjes om je heen neerleggen.

Pakt hij ze dan negeer je dat totaal en legt ze later net een paar centimeter dichter bij je. Net zo lang tot hij ze echt van bv tegen je been aan moet komen halen.

Door te negeren leert hij dat komen niet meteen betekent dat jij op hem reageert wat hij namelijk nog erg eng vindt.

Hierbij de beloofde update. We zijn inmiddels enkele weken verder. het vertrouwen groeit langzaam maar gestaag! hij voelt zich al stukken meer op zijn gemak en is binnen speels zelfs baldadig! Wij zijn blij dat we hem met rust hebben gelaten de eerste dagen. Hij kwam vanzelf meer contact zoeken... dank voor het meedenken! 

wat pakken jullie dat goed aan,

fijn dat het vertrouwen er steeds meer komt en dat hij ook al lekker speels kan zijn.

Wat goed! Heeft ook gewoon allemaal tijd nodig. Jullie gaan de komende tijd zeker nog veel meer groeien. Geniet ervan en wees ontzettend trots op alle stapjes die jullie met zijn alle zetten! 

Leuk hoor,ook de update.
Geniet van hem

Zeer mooi van jullie maar neem veel geduld het komt wel goed succes 

Wat fijn deze update! Ik las mee :-). Super.

Heb net even alles gelezen, blij om te horen dat het beter gaat. Heb zelf ook sinds 1,5 week een pup van 5 maandjes uit portugal. Binnen gelukkig niet angstig maar wel bij oppakken en hij moet savonds toch naar boven en weer naar beneden en op straat staat hij regelmatig stil of schiet weg....zelfs al een keer uit het tuigje ontsnapt. Heb voor hem een rollijn gekocht want wou niet lopen aan riem. zo merkt hij dat het leuk is om buiten te wandelen. Kon eerst rechts de straat niet uit maar nu laat ik de lijn steeds paar meter lang , kniel en roep hem dan en als hij komt ben ik heel lief en beloon hem heel overdreven. Sowieso heel onderweg haha als hij loopt. 

Je weet niet wat ze meegemaakt hebben

met veel geduld en liefde komt alles goed met jullie pup, alles op de pup z'n tempo :)