Hallo,
Ik heb een Shiba Inu hond van 1 jaar en 2 maanden. Ik zit met problemen en ik begin het steeds meer beu te worden.
Mijn Shiba vind het geweldig om continue tegen mijn bezoek aan te springen, te happen (niet doorbijten) en te likken. Ik ben dit al vanaf het begin aan af te leren maar ze blijft doorgaan. Zodra ze tegen ons opspringt draaien we ons om maar ze blijft doorgaan. Als ze merkt dat ze zo geen aandacht krijgt begint ze te happen. (Hand, been, kont etc.) Ik geef haar vaak een speeltje waar ze dan in kan bijten maar ze houd hem maar 10 seconden in haar bek en ze komt weer op het bezoek afgestormd. Wie heeft voor mij de gouden tip?! Is er niks wat ik op mijn handen kan smeren wat ze echt walgelijk vind? Ik weet dat kennissen van ons dit met chilisaus hebben gedaan en de hond per direct ermee gestopt is maar ik vind dat zelf toch wel een beetje zielig. Toch neig ik steeds meer ernaar om het te doen want ik schaam me kapot als ik bezoek krijg. Haar even in een andere kamer heeft ook geen zin want zodra ze eruit komt is ze weer erg enthousiast.
Mijn volgende probleem. Het wandelen.
Onze wandelingen zijn altijd een ramp. De ene keer moet ik haar continue meetrekken, de andere keer blijft zij continue trekken. Dan wilt ze alleen maar aan alles ruiken. Zo duurt een rondje om het park bij mij geen 20 minuten maar minstens een uur!!!!!!! Als zij trekt, sta ik stil en wacht ik totdat ik haar aandacht krijg, maar ze blijft het gewoon doen. Tuurlijk probeer ik haar netjes naast me te laten lopen door haar telkens te belonen als ze dat doet (met wat lekkers) maar het probleem is, zodra ze buiten komt is alles veel leuker dan mij. Haar aandacht krijg ik dus ook niet. Ik heb van alles geprobeerd, rody worst, harde snoepjes, zachte snoepjes, plakken kipfilet etc. etc. (Ook heb ik cursussen gevolgd, en in een kleinere ruimte gaat het wel goed, maar zodra ik buiten kom is haar aandacht weg) Ik vind dit zo jammer. Ik heb laatst honden over de vloer gehad om op te letten en wat heb ik genoten (!!!!!!) met het uitlaten van die 2. Die lopen lekker door, ruiken af en toe, luisteren als je ze roept. Ik word er een beetje verdrietig van waarom mij dit gewoon niet lukt.
Wie oh wie kan me alsjeblieft helpen?! Ik vind het uitlaten ook echt absoluut niet leuk meer terwijl ik me hier het meest naar uitgekeken heb!
Welkom in de wereld van de oerhond, die een hekel heeft aan luisteren.
Wat je met visite kunt doen, is haar aanlijnen, zodat ze er niet bij kan. Geef een hersenwerkje (snuffelmat duurt vaak wat langer bijvoorbeeld), en laat haar pas los als het bezoek zit en ze zelf rustig is.
Met wandelen denk ik dat je het "aandacht krijgen" een beetje los moet laten. De buitenwereld is voor jouw hond wat Facebook voor jou is. Ze wil op de hoogte blijven.
Laat haar maar rustig snuffelen of sjokken.
Als zij begint te trekken is stilstaan inderdaad een goede, maar de andere kant oplopen kan ook.
Wat ik doe bij mijn Tamaskans, is: als jij trekt, trek ik terug.
Maar ik weet niet hoe gevoelig jouw meisje daarvoor is.
Als ze echt aan elk plantje of dingetje ruikt mag je haar gewoon even meetrekken hoor. Balou krijg ook wel de tijd om te ruiken en te doen. Maar als hij bij elk Dingetje tien min wilt gaan snuffelen bekijkt hij het maar mooi.
Wat betreft het happen etc. Gewoon even in een bench zetten waar ze jullie wel kan zien. En haar pas er uit halen als ze rustig is gaan liggen. In het begin zal ze even heel moeilijk doen denk ik met piepen en het hele circus. Maar als ombuigen niet werkt moet je toch even een time out geven.
Als je haar er weer uit haalt en ze begint weer te springen begin je weer van voren af aan en stop je haar weer even terug in de bench.
Ze moet leren dat wat zij doet niet beloond wordt. Het happen geeft haar duidelijk een beloning. Want jij reageert omdat het zeer doet of naar is. Dus dan maar time out zo dat ze even niet bij jou of je bezoek kan komen.
Je kan goed gedrag ook heel specifiek trainen met een clicker. Dus als je dan iemand die je goed kent vraagt om te oefenen kan je het positieve gedrag snel er in krijgen. Elke keer bij een rustige reactie (lees: kwispelen en alleen likken zonder springen of bijten) click je met de clicker.
Heeft je hond geen energie teveel?
Een rondje park van 20 minuten is niet echt veel.
Het zijn in principe sportieve honden die veel beweging/wandelingen nodig hebben.
Doe je ook verder nog iets met je hond, training of sport?
Misschien kun je als er bezoek is, haar bij je houden aan de riem.
Als iedereen eenmaal rustig zit, geef haar dan een lekker bot of zo.
Met opspringen zou ik ze consequent naar haar plaats sturen.
als ze dan weer komt en rustig is kan ze erbij blijven , gaat ze weer druk dien , handen bijten of springen terug naar haar plaats.
dat vergt wat geduld en oefening maar dat kwartje gaat eens vallen.
De wandeling begrijp ik het probleem niet zo eerlijk gezegd?
de wandeling is toch voornamelijk voor de hond? Waarom niet wen kwartier stil staan op dezelfde plaats om dat ze wilt snuffelen?
je hebt toch geen haast als je gaat wandelen?
ik sta hier weleens in de stromende regen te wachten op madam die iets lekkers ruikt.
en dan duurt de wandeling wat langer..... Heerlijk toch
een hond hoeft helemaal niet naast je te lopen of steeds commandos op te volgens tijdens het wandelen.
laat toch lekker overal snuffelen en ruiken dan heb je een veel voldanere ( is dat een woord? ) hond en ben jij ook blijer
Mensen hebben nog wel meer dingen te doen behalve de hele ganse dag hun hond te plezieren.
boodschappen, huishouden, werk, een hobby misschien.
Even reëel gezien hebben doorsnee mensen gewoon niet altijd zin of tijd om elke dag drie uur aan een plas/poep ronde te spenderen.
edit: ik bedoel dan 3 uur per ronde, gezien mensen hier denken dat ik drie uur voor de hele dag weinig vind.
3 uur vind ik persoonlijk toch wel een minimum voor elk ras.
Zulke mensen zouden dan beter geen hond in huis halen.
Je hebt een hond die het zeer moeilijk heeft met zelfbeheersing.
Probeer in te zetten op leren wachten, leren geduldig zijn. Dat zit in 101 dagdagelijkse dingetjes. Bij het eten, bij bezoek, bij prikkels, bij spel, bij beweging, enz. Wacht altijd eerst af tot de hond rustig is (niet gewoon op haar kont zitten, maar echt in een rustige stemming komen) vooraleer je tot actie overgaat.
Wat het bezoek betreft: vraag een vriend of vriendin om met jou te oefenen. Spreek af dat ze aan de voordeur aanbellen, maar ga niét meteen opendoen. Wacht eerst tot je hond rustig is. Want het is daar dat de opwinding al start. Al duurt het een uur, eerst rust. (vandaar afspreken en in scène zetten, haha, anders is je bezoek al lang weer weg). Lijn je hond aan en open de voordeur. Merk je dat je hond alweer opgewonden raakt? Dan zet je je voet op de lijn zodat je hond naast je blijft en wacht je weer af tot de rust is weergekeerd. Je bezoek blijft dan net zo rustig in de deuropening wachten. Wordt de hond rustig, dan vraag je de bezoeker om binnen te komen. Enz.
Dus steeds eerst rust, dan pas actie.
Dat is een heel tijdrovend proces om het aan te leren, maar eens het erin zit, hoef je nooit nog wat te vragen.
Zorg wel voor een goeie balans. Je hebt een actieve hond. Dus zorg dat ze ook voldoende beweging en voldoening kan halen uit wandelingen, spelletjes, snuffelen, samen dingen ondernemen. Als je aan de ene kant de hond voldoening en actie kan bieden, is het veel makkelijker om aan de andere kant zelfbeheersing te vragen.
Dat denk ik zelf niet. Ik loop 4 x per dag met haar. Zodra ik thuis kom doe ik nog even een flink speelkwartier inlassen. (Oke, niet letterlijk een kwartier, soms langer, soms korter maar je snapt me wel) totdat ze er genoeg van heeft. Ook speel ik voordat ze gaat werken even lekker met haar zodat ze lekker kan uitrusten als ik aan het werken ben. (ik werk maar halve dagen van max. 5 uur, 4 dagen in de week) Zo tussen de dag door speel ik ook nog met haar, of knuffel ik haar. Ook gaan we zo'n 1 a 2x per week naar het bos toe met andere honden. Als ik zelf naar het bos toega durf ik haar niet los te laten maar met anderen honden wel, want ze volgt de andere honden. Ik probeerde haar ook aan de fiets te laten lopen (Geloof me ook dit heb ik geprobeerd met trainen) maar ze trekt naar alle kanten toe waardoor ik bang ben dat ik van de fiets ga vallen of nog erger, dat haar wat overkomt.
Dat je hond snuffelt is helemaal niet erg, sterker nog, het is juist goed voor ze! Het geeft de hond informatie over een prikkel, ze nemen dingen waar door te ruiken. Snuffelen kan de hond ook vermoeien, het is voor hem een mentale uitdaging. (20 minuten snuffelen staat gelijk aan 20 minuten wandelen, geestelijk dan)
Snuffelen zorgt voor minder stress, en het geeft met meer controle en alles is meer voorspelbaar voor hem.
Ik laat mijn hond minstens 1 wandeling per dag zolang snuffelen als ze wilt, ik spreek dan af dat dat rondje bijvoorbeeld 20 minuten mag duren, en als zij 20 minuten op dezelfde plek staat is dit goed, als ze 20 minuten op verschillende plekken snuffelt us dit ook prima, mijn hond mag dan ook de weg bepalen.
Natuurlijk is elke wandeling snuffelen niet fijn. Je zou je kunnen aanleren onderscheidt te maken tussen halsband en tuig. Halsband is relaxed snuffelen, wandelen met een tuig betekend doorlopen.
Je kan ook een paar keer per week gaan fietsen met je hond, zo kan hij niet snuffelen maar moet zich consenteren op het rennen (langzaam opbouwen en alleen laten draven)
Wat betreft het bezoek, geef hem inderdaad een hersenspel, een kong bv en laat het bezoek hem totaal negeren. Als hij hapt ben ik van mening dat je hem best even flink op zn kop mag geven (niet slaan uiteraard) en laat hem pas naar het bezoek gaan als hij rustig is. Begint het enthousiasme dan weer, meteen weer aanlijnen of apart zetten.
Ik vind het ook niet erg om af en toe stil te staan, maar om de meter?
dat is misschien een rede tot nadenken om te kijken wat voor hond je neemt?
geen excuus om er niet goed voor te zorgen als hond andere behoeftes heeft dan jij
Je kan ook grote ronde door uitlaatservice laten doen als je geen tijd/zin hebt
of een gt in de hand nemen om je te helpen
hersenwerk
Maar honden en kinderen zet je niet zomaar op pauze als het niet schikt
je zal dingen aan moeten aanpakken en oplossen
Vanzelf gaan problemen niet over
En ja dat mag je doen zoals het ook in je eigen leven past
maar iets ondernemen is wel noodzaak
die tijd heb ik ook niet nee.
maar een ronde hoeft niet perse kilometers maken te betekenen.
ik kom soms ook niet verder als 500 meter van huis omdat sadi elk plantje interessant vind en overal snuffeld en door de velden denderd.
je hoeft echt niet perse uren te lopen om een blije hond te hebben hoor.
en een beetje tijd màken voor je hond tijdens de wandeling gaan we niet dood aan.
ik had een fulltime baan hus ging mee de camionette in elke uitlaat beurd zou ik later thuis zijn want ongeacht de tijd je rit moet af.
maar toch ging ik regelmatig met hem lopen en vaak genoeg rond een half uur 45 minuten.
Dan maar later klaar met werken maar hondje was happy
als jij een tijd in de planning hebt van een half uur bijvoorbeeld. Laat je een keer een half uur de hond lekker haar gang gaan lekker snuffelen al sta je dat half uur op dezelfde plek dat maakt niet uit .
ben je het zat ga je terug naar huis.
je wandeld 4 keer per dag?
begin eens met haar om de wandeling snuffelrondes te geven.
en kijk eens hoe het dan gaat buiten.
Go with the flow.....
Het soort hond dat je hebt is niet meteen vatbaar voor en door menselijke manipulatie.
Ik ben het voor een stukje eens met Alaska's finest.
(Je hebt een hond die het zeer moeilijk heeft met zelfbeheersing. Probeer in te zetten op leren wachten, leren geduldig zijn. Dat zit in 101 dagdagelijkse dingetjes. Bij het eten, bij bezoek, bij prikkels, bij spel, bij beweging)
Maar dat leren wachten en geduldig zijn is iets wat je eigenlijk oefent en aanleert om te beginnen zonder prikkels. Als je gaat doen wat hier beschreven staat komt de hond al volledig in de staat van opwinding. En duurt alles ontzettend lang en is de hond ook veel moeilijker vatbaar voor andere zaken.
Opsluiten, wegzetten, vast hangen aan..... zijn dan allemaal lapmiddelen om je hond te onderdrukken, ipv iets degelijk aan te leren. Plus het feit dat geen van jullie beide rustig is. En is dan al zeker niet het moment om iets aan te leren.
Omdat er namelijk bepaalde stoffen (door de opwinding) in het lichaam vrijkomen die dan zichtbaar worden dmv het (niet gewenst)gedrag. En die verdwijnen absoluut niet zo snel als dat ze gekomen zijn, helaas Vandaar dat het ook belangrijk is je hond iets aan te leren in een prikkelarme omgeving en je dit gelijdelijk aan opbouwt.
Ga op een plekje in huis oefenen waar het heel rustig is.
Zoek uit (als je dit nog niet weet tenminste) op welk soort van voedsel je hond echt gek is.
Neem een oude grote handdoek, leg die op de grond. Leer hem daar eerst op gaan staan dmv shaping. Dwz dat elke keer jou hond daar (volledig) op komt, je hem dan ook direct beloont.
Eens dit duidelijk is, vraag hem dan om te gaan zitten. Zodra de hond zit onmiddellijk belonen. Met dit belonen geef je aan de hond aan dat het net dat is wat je graag wil dat hij doet.
En dan is het de bedoeling dat je hem aanleert van daar, in opbouwende vorm, te blijven zitten. Je geeft ook constant bijna opeen volgend in het begin, beloning. Zolang hij blijft zitten toch.
Het is afhankelijk van hond tot hond. Bij de ene lukt het amper een halve minuut, terwijl een andere al een 1,5 minuut kan blijven zitten.
Belangrijk is niet meteen teveel willen. Je moet gaandeweg jouw hond leren dat het de bedoeling is van geduldig te wachten.
Komt hij recht of van de handdoek af? Dan ga je beide een stukje van de doek weg. Laat hem dan terug plaats nemen. En start opnieuw.
Dus je gaat de oefening in tijd opbouwen (komt de hond toch recht, dan ga je te snel. Je moet net voorkomen dat hij recht komt). En de beloning afbouwen (nooit helemaal stoppen, want dit is de communicatie van jou aan hem te zeggen dat hij het flink doet).
Uiteindelijk is het de bedoeling dat behalve opbouwen je de oefening ook gaat uitbreiden. En ga je langzaam aan prikkels toelaten. Ook hier rustig beginnen. Vocaal hoef je weinig toe te voegen, behalve flinke jongen, goed zo. Ook nooit vocaal corrigeren.
Dit vanuit het standpunt, je bent bezig met iets aan te leren, niet met iets af te leren. Blijf steeds rustig. Oefen enkel wanneer je zelf rustig bent. En als iets minder goed lukt? Bedenk dan.... er is altijd morgen nog
Persoonlijk vind ik dit een geweldige oefening voor de hond. Zelfs pups en jonge honden doen dit super.
Uiteindelijk maak je ook de handdoek steeds kleiner (je gaat van zodra dat je dat doet er een attribuut bijleggen). Iets wat met de tijd de handdoek zal vervangen. Zo weet de hond dat wanneer het voorwerp ergens wordt neergelegd dat het ZEN tijd is ;-)
In mijn lessen noem ik dit de terrasjes oefening.
Zodat mensen rustig van hun koffie of ijsje kunnen genieten terwijl de hond erbij is.
Het wandelen...... tegen het been plakken van de eigenaar is een niet natuurlijk gedrag voor een hond. Heel wat mensen vinden dit geweldig, maar de hond niet.
Honden hebben een fenomenaal reukorgaan. Dat willen ze bij het buiten komen dan ook gebruiken. Shiba's hebben ook een jachtinstinct. Tja en daar heb je dan als hond een 2voeter aan de lijn hangen die verdomd traag is en niet kan volgen. Wat ga je dan doen? Juist! Trekken.
Trekken is een zelfbelonend gedrag. Als we trekken gaan we vooruit. Zo simpel is het voor een hond.
Maak gebruik van een lange lijn, zodat je hond toch een beperkte vrijheid heeft (en je kan geven en nemen, afhankelijk van daar waar je wandelt). Laat hem gaan snuffelen ipv naast je been te plakken. Eens jou hond door heeft dat er op die manier kan gewandeld worden, zal hij zich een pak beter voelen.
Mensen hebben steeds het idee (zeker ivm energie) dat ze van hun hond een kilometervreter moeten maken..... Laten lopen en rennen.... Terwijl een hond op ontdekking wil gaan, de neus achterna.
Hoe meer je van de hond weet, kent en respecteert? Des te beter jullie relatie zal worden. En het voor beide genieten is ipv een bom frustraties
Succes
Roos..... Ik hou van je ;-)
Bedankt!!
Ik lees niks anders dan aannames.
Er staat NERGENS dat ik niet voor haar wil zorgen, ik wil onze band sterker maken onder het wandelen zodat wij er beide plezier aan hebben. Kia krijgt genoeg liefde en aandacht. Ikwil graag met Kia wandelen maar ik heb er geen zin in om om de 2 minuten minstens 5 minuten stil te staan omdat ze weer wat ziet wat haar aandacht trekt.... Ik weet dat ik dit moet aanpakken en moet oplossen daarom plaats ik mijn verhaal ook hier. Beetje een domme reactie... Vraag om hulp maar dit voelt toch wel als een belediging alsof ik mijn hond niet goed opvoed.. Toch wel erg jammer dit ..
Roos heeft dit niet aan jou gericht. Maar op een reactie van .....
En ik ben het met die persoon eens die het geschreven heeft. Ik kan niet 24/7 uur met mijn hond bezig zijn, er zijn ook momenten dat ik genoodzaakt ben om anderen dingen te doen zoals bijvoorbeeld het huishouden, de boodschappen doen of werken.
Dus ik voel me aangesproken helaas ..
Ik denk dat ze gewoon bedoelt dat het heel natuurlijk is voor honden om te willen snuffelen. Sommige rassen hebben dat nou eenmaal meer dan andere rassen. Voor honden gaat het niet om gewoon doorlopen. Ze willen snuffelen en hun neus achterna. Goed voor een hond zorgen gaat niet alleen over aandacht geven, maar ook de hond laten doen waar ze behoefte aan heeft. Dat hoeft niet altijd, maar is zeker wel belangrijk om te doen.
3 uur per ronde zei ik. Even beter lezen luz voor je commentaar geeft.
Laten we ophouden met discussiëren.
Ik herken je situatie. Ik heb zelf een Akita en volgens mij zijn ze qua karakter toch wel hetzelfde
Paxje is ook altijd erg enthousiast bij het zien van het bezoek. Ik heb een traphekje dus zodra mijn bezoek komt doe ik het hekje dicht en krijgt ze pas aandacht als ze zit. Ook hier heeft ze af en toe moeite mee want zodra het bezoek naar binnen wandelt word ze weer erg enthousiast. Ik heb van een collega van mij te horen gekregen dat ik het beste mijn knie kan gebruiken om haar tegen te houden. Dan bedoel ik niet schoppen maar eerder je knie hoog houden zodat je haar kunt blokkeren. Het gaat langzaam maar ze begint het wel steeds meer te snappen
Succes!
Antoinette, ik begrijp je onmacht, hier ook een jonge rebel, als er bezoek komt zet ik even tussen het bezoek en de jonge hond een traphekje, ik negeer haar even, opgewondenheid zakt...... bezoek zit, koffie hebben ze, en dan roep ik haar en laat ze plaats nemen naast me, zitten, dat is makkelijker dan af voor de hond, gaat dat goed dan laat ik haar af gaan.... .lukt het helemaal niet dan gaat ze weer achter het traphekje... op een gegeven moment weten ze echt wat er van ze verlangd wordt, en omdat ze nieuwsgierig zijn en er graag bij willen zijn, wordt het steeds makkelijker dat ze zich dan rustig gedraagt......wat buiten betreft, ik heb een teefje wat zo graag haar neus achter na loopt, ik laat haar dat gewoon doen , tot op een gegeven moment dat het voor mij genoeg is en dan laat ik haar pas volgen, even weer de energie en opgewondenheid laten zakken, honden van deze leeftijd zijn vol energie, ga je er tegen in dan wordt het alleen maar erger....
Ooo wat leuk dat ik dit van jou lees....een traphekhe er tussen....doe ik dus ook, ik wacht echt tot de opgewondenheid gezakt is.. een knietje zal ik nimmer geven als het verkeerd tegen het borstbeen komt omdat de hond anthousiast is kan dat echt zeer gevaarlijk zijn, juist om dat de hond opgewonden is...
mijn hele betoog gaat over oplossingen zoeken voor je eigen leven
om je leven makkelijk te maken
maar jij voelt je liever aangevallen
wat wil je dan horen
Schijnbaar heb je prima idee zelf over hoe het beter kan in jou huis
In mijn huis gebeurd niks vanzelf helaas
wat ik heb bereikt heb ik moeite voor moeten doen
en ja ...OOK om het makkelijker te maken voor mij zelf
Dus snap je reactie niet op mijn antwoord
niks komt zomaar aanwaaien
al is oplossing ook niet altijd zo lastig als je denkt
je moet hem wel even vinden...dat vergt frustraties..bij iedereen op zo'n moment
maar ga die niet op mij botvieren svp
Ik kijk maar door een sleutelgat dat forum heet
dus dank je voor je antwoord is aardiger
al doe je er helemaal niks mee
ps kan zelf ook niet heledag naast mijn hond hangen
heb een drukke baan en oplossingen die voor ons werken
het gaat om de balans die werkt in jou leven
Antoinette, wil ik je toch even vertellen, Ogin snuffelt echt vanaf dat ik naar buiten ga tot ik weer terug ben, in het begin dacht ik...dat is een reu en geen teef.... had ik Bams eerder even uitgelaten en daarna ging ik met Ogin, die ging de ganse weg haar neus achteraan....ik ergerde me er ook aan...nu niet meer, gaat wel over als ze volwassen zijn, ik heb het geaccepteerd dat ik nu een hond heb die overal aan wil ruiken snuffelen...en dan kom je niet ver, niet erg, ze zijn lekker in beweging geweest..dat is belangrijk niet de afstand...en mijn Ogin vergat dan ook wel eens te plassen en te poepen, nou volgende ronde dan maar....
Oei .. niet over nagedacht. Ze springt nu wel een stuk minder doordat ik dat dus gedaan heb. Het traphekje heb ik in eerste instantie aangeschaft zodat ze me niet de hele tijd achtervolgt. Ze moest ook leren om op zichzelf te zijn. Maar goh wat kan een traphekje handig zijn zeg! Wat grappig dat jij dit dus ook gebruikt!
Heb je een puppy / honden cursus gevolgd?
Hier een Shiba en hier hebben we vooral op "rust / zelfbeheersing getraind". Commando's als volg zijn we niet eens aan begonnen deels omdat we er vanuit gingen dat het niet zou werken bij een Shiba en deels omdat we het niet belangrijk vonden. Waar we wel op hebben getraind zijn dingen als snoepje op de grond (hand er overheen) en die pas geven als hij het snoepje met rust laat.
Wandelen is hier ook meestal rustig rond sjokken en overal snuffelen. Beetje samenwerken als hij voor mij loopt trekt hij niet en als hij snuffelt stop ik met lopen.
Probeer tussen alle adviezen iets te vinden waar jij je in kan vinden en met 1 ding per keer aan de gang te gaan en ga er vanuit dat het veel tijd gaat kosten voordat je vooruitgang ziet. Shiba's kunnen nogal volhardend zijn. Het mocht ooit dus ik blijf proberen tot het weer mag.
Ja ook voor als ik weg ben, bams is immers al op leeftijd, en ik vind het echt ideaal, zeker ook voor bezoek....geen kritiek op je hoor, maar een borstbeen is heel kwetsbaar, en als de hond tegen je knie aanloopt, dat is een heel hard bot kan het zomaar gebeuren dat het borstbeen van de hond kan scheuren...je kan beter je hand voor de hond plat houden en ..laag... oefenen, en opeens valt het kwartje...
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?