Log over aankomende pup

 Je hebt haar 22 juni gekregen... dit is dus haar 5e dag bij jullie.

Ik heb je van het begin af aan gevolgd. Toen je nog 'opzoek' was naar een fokker maar die eigenlijk al had gevonden.

Ik kan mij niet herinneren dat je het toen zo over je thuis situatie had. Een flat met een Husky... Een vader die faliekant op een hond tegen is..

Ik kan me wel herinneren dat een aantal mensen op HP direct riepen dat een Husky misschien geen juiste keuze voor je was. Maar je zette door want het moest en zou een Husky zijn.

Een aantal mensen plaatsten vraagtekens bij je fokker...  Maar je zette door want het moest en zou die Husky zijn.

Dat bleek een voorteken van je houding te zijn. Je vraagt om advies maar weet het beter. Luistert alleen naar mensen die met je meepraten en je gelijk geven en komt dan weer met een post dat je zoo blij bent met de adviezen hier

Pup wordt overladen met prikkels en verwachtingen. Jij doet het toch goed? Dus waarom doet zij niet wat jij verwacht? Zoals buiten plassen en zo.. En waarom plast ze dan onder de tafel op het balkon ipv op de puppypad? Waarom slaapt ze niet waar jij wilt dat ze slaapt? Waarom loopt ze nog niet netjes aan de lijn?

Het moet zoals jij wilt en wel nu. Sorry, maar zo werkt dat niet met een pup. En ook niet met een hond trouwens en al helemaal niet met een Husky.

En dan raak je er zo gestrest van dat niet alles rozengeur en maneschijn is dat je er psychosomatische klachten van krijgt.

Nee, je vader gaat Kaya niet leuk vinden

Nee, Kaya is voorlopig nog niet zindelijk

Nee, dat plassen en poepen op het balkon ga je niet makkelijk weer afleren

Nee, Kaya wordt niet gemakkelijker door overprikkeling en ruzies in huis

Ja, een Husky trekt

Ja, een Husky huilt (en hard)

Ja, veel Huskies slopen alles wat los en vast zit

Ja, honden worden ook ziek

Nee, een puppycursus is geen tovermiddel.

Ik ben hier niet aardig maar ik hoop tot je door te dringen. Of je stelt je verwachtingen en manier van aanpak zeer grondig bij, of Kaya is er inderdaad meer bij gebaat dat je haar terug brengt naar de fokker.

Een pup is zwaar en bepaalt voor een paar maanden je gehele leven. Maar als je dan de behoeftes van je pup voorop zet en jezelf wegcijfert heb je na een half jaar een geweldige hond die hopelijk meer dan 10 jaar je beste maatje zal zijn. Onvervangbaar, geweldig, alles gevend.

 Wij kunnen ons enkel baseren op de teksten die je schrijft. En, je moet eerlijk zijn, daar werd niet bepaald een beeld geschetst van hoe prachtig heel je familie de hond vindt, of hoe stressloos jij in de situatie staat...

Dus harteloze reacties lees ik hier niet, enkel reacties gebaseerd op wat er geschreven staat.

Hoe dan ook… Ik hoop dat jullie er uit komen, en er een oplossing komt waar iedereen van julie zich in kan vinden.

Succes!

Denk er even heel goed over na. Ik ken niet de hele situatie, maar van wat ik lees heb je wat verkeerde verwachtingen gehad en er misschien niet helemaal goed over na gedacht voordat de pup kwam. Maar ze is er nu, je stelt veel vragen en van wat ik lees ben je dol op haar.

Maar weg is weg. Op het forum hebben we al eens eerder iemand gehad die net een pup had en na een korte tijd toch besloot dat het te zwaar was en de pup herplaatste. Paar weken later kwam er een topic dat de pup zo gemist werd en dat ze de pup terug wou. Kijk dit gaat natuurlijk niet. 

Denk er dus alsjeblieft goed over na en besluit dit niet in een moment van erg moe zijn of er doorheen zitten van het ziek zijn. Want je word weer beter en dan zal de zon ineens weer schijnen. Natuurlijk moet je het beste met de pup voor hebben, maar het fijnste voor haar zou natuurlijk zijn als ze gewoon kan blijven waar ze net een beetje is gaan wennen.

In ieder geval veel beterschap gewenst. 

 Ik blijf door jouw teksten het gevoel houden dat je veel te onbezonnen en onvoorbereid Kaya hebt aangeschaft.

Je ontkent dit nu stellig maar je teksten hebben vanaf het allereerste begin een heel ander beeld laten zien.

Misschien eens goed in de spiegel kijken?

Ach wat jammer dat het thuis niet lekker loopt. Ik denk dat het wijs is als je de pup nu terug naar de fokker doet. Tenzij er een kans is dat je snel op je zelf gaat wonen of dat je vader niet meer met je moeder verder gaat.

Het is heel moeilijk om een hondje waar je al zo snel je hart aan hebt verloren, terug te brengen naar de fokker, maar als dat het beste is voor de hond zou ik t wel doen.

Heeeeeeel veel sterkte hoor.

Ik heb heel lang er goed over nagedacht om een hond aan te schaffen, ze zou ten slotte deel uit maken van mij en tot de dood ons scheid bij mij blijven. Ik heb tot nu toe helemaal geen problemen met haar gehad en vond het fijn om echt heel de dag bij haar te zijn.

Zoals ik al zei heel mijn familie is dol op kaya, ik heb helaas alleen een geestelijke gestoorde vader die hier gebruik van maakt en mijn moeder hierdoor aanvalt als het hem uit komt. Ik denk uiteindelijk aan kaya en mijn moeder. Beter nu dan jaren later wanneer we echt heel erg gehecht zijn aan elkaar.

Hij zei er  niks meer over  maar toen ik haar  in huis had , had hij eindelijk een smoes om lekker ruzie te zoeken bij mijn moeder. Anders had ik zon keuze niet gedaan.

Sorry als ik de verkeerde indruk heb gegeven maar ik heb hier heel erg over nagedacht en informatie over uit gezocht alleen is dit mijn 1e keer en daardoor stelde ik nogal veel vragen, maar ik had helemaal geen moeite of stress met kaya. Ik zal ook nog vaak contact met haar hebben en als de fokker haar voor zich houd ga ik proberen om zo snel mogelijk uit huis te gaan en kaya weer te nemen. Ik heb in drie jaar nog nooit gehuild en ben hier echt kapot van, puur omdat een familielid geestelijk niet in orde is bij ons..

Ik stuur je even een pbtje.

 Wel makkelijk...  alles op je vader schuiven.

Zeg eens heel eerlijk.. Je noemt je vader geestelijk gestoord. Ik neem aan dat hij al langer dan vandaag zo is en dat jij hem onderhand kent als je broekzak.

Waarom begin je dan aan een hond (nog wel een Husky) als je weet dat je vader er op tegen is en zo kan reageren ook al is hij dan uiteindelijk voor de druk gezwicht en heeft 'ja' gezegd? Dit had je dan toch aan moeten zien komen?

Ik las eerder ook dat je vader er geen vertrouwen in had dat jij een hond goed kon opvoeden. Misschien had hij daar wel een puntje? Hij kent jou ook als zijn broekzak.

 Relax is even zeg, je praat tegen een kind.

Iets minder mag ook wel. Hij stort hier z'n hart uit, het heeft geen zin om hem op deze manier nog meer een schuldgevoel aan te praten. 

 Wat heeft dit allemaal voor zin Liz? Een kind dat al in de put zit nog verder in de put trappen? Een beetje meededogen zou je niet misstaan.

En toch heeft Liz 100 % gelijk.

 Dat kan best wezen, maar kan ook in andere bewoordingen vertaald worden... Hier heeft hij helemaal niks aan en is alleen maar moddergooien.

Wordt ze er zelf beter van? Nee.. Dus waarom zou je t doen...

 OH gaat het daarom??? Gelijk hebben?

Ik heb geen idee, ken de situatie van ts niet voor 100% en ben niet helderziend. 

Ik heb ook al je topics meegelezen en ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook had zien aankomen.. 

Als ik jou was zou ik dingen eens op een rijtje proberen te zetten. Ik heb namelijk ooit ook in dezelfde situatie als jou gezeten en als ik het achteraf bekeek overreageerde ik heel erg, al was het bij mij ook wel te danken aan mentale problemen. Als jij denkt dat je geen mentale problemen hebt en dus geen psychologische hulp nodig hebt, zou ik je pup gewoon houden en het wat rustiger aan proberen te doen (en misschien eventueel wel psychologische hulp proberen te zoeken). 
Ik heb in de tijd mijn pup wel weg gedaan om omstandigheden want uiteindelijk is het met mezelf toen helemaal misgelopen en ik wou dat de puppy een stabiele persoon kreeg om door opgevoed te worden. 

Ik zou zeggen bespreek eventueel met de fokker wat je kan doen maar ik lees wel dat ze soms vaag advies geeft, ik weet niet hoe jullie communicatie verloopt? 

Als je wilt mag je mij ook altijd een privé bericht sturen!

"  Wat heeft dit allemaal voor zin Liz? Een kind dat al in de put zit nog verder in de put trappen? Een beetje meededogen zou je niet misstaan. "

Paddy's & Furby's Mate & Finley's pleegmoedertje (Kees)

 Naar wat ik begreep studeert hij.. dan ben je geen klein kind meer maar minstens 18. Ik dacht ergens gelezen te hebben dat hij 20 is?

Ik heb even terug gelezen en ik waarschuwde hier al voor in mei toen hij de pup nog niet had. In dat topic werd ook met geen woord geschreven over zijn vader.. Alleen dat er nog 3 volwassenen in huis waren die ook voor de hond konden zorgen. Daar hoorde dus ook zijn vader bij. Overigens had hij het ook niet over een flat maar over een klein huis.

Deze TS is al op zoveel manieren en om verschillende redenen gewaarschuwd. Zoals ik al zei: Ik probeer tot hem door te dringen en gezien zijn korte verleden hier is dat erg lastig dus nu probeer ik het maar met een hardere aanpak. Zijn vader is niet het enige probleem.

Ik ben het ook eens met alles wat Liz hier zegt. En dat het in een andere bewoording vertaald kan worden?! Nee.. want blijkbaar begrijps TS dat niet als je even terug leest. 

Ts, wat ik zou doen als ik jou was. Bespreek de thuissituatie eens met je huisarts, en vraag hulp. 

Het is naar dat je vader je moeder aanvalt, maar je moeder is een volwassen vrouw. Hoe dicht je er ook bij betrokken bent, het is niet jouw probleem.

Jij had toestemming voor de pup in huis, dus ga niet te snel terugplaatsen. Kijk eerst even of je t voor jezelf op een rijtje kunt krijgen. Een hond kan ook een enorme steun zijn. 

Sterkte hoor, je mag me altijd pben.

Hallo

Ik ben naar de fokker gegaan en heb uitgebreid heel de situatie besproken en heel mijn verhaal verteld over mijn vader.

Ze gaat het met haar man bespreken, of ze houdt kaya tot ik uit huis kan of ze geeft het aan een ander gezin en krijg ik later een pup van haar maar ik wil mijn schatje weer terug

Wat ik zelf nu ga doen is morgen bellen naar de blijf af van mijn lichaam site voor mijn moeder en proberen hier een oplossing voor te vinden en met zijn drieeen uit huis te gaan.

Ik heb in vier jaar niet gehuild en bij de fokker kon ik het niet meer aan en kwam de tranen vrij, blijkbaar hebben bepaalde mensen zelf hier niet eens soortgelijk situatie ervaren. Ik kan er niks aan doen dat mijn vader onstabiel is. Maar hopelijk komt het goed, ik ga morgen alles informeren en hopelijk kan ik met kaya snel verenigd worden. Dit is tevens mijn laatste post hier en ik wens jullie een fijne dag verder

Heel veel sterkte en moed gewenst!

Wat een ontzettend nare situatie. Ik begrijp volledig hoe je hier in staat aangezien ik het 'type' vader wel ken jammer genoeg. Ik wens je ten eerste heel veel sterkte toe, blijf van mijn lijf is echt iets wat ik niemand toewens en ik hoop dan ook dat alles gauw iets beter word. 

Dat je Kaya terug brengt, snap ik wel. Dat had ik ook gedaan denk ik, al is het puur uit radeloosheid. Focus je op jezelf en je gezin, zorg dat alles goed gaat en dan heb je later misschien weer ruimte, tijd en liefde voor een pup.

ik wens je echt alle goeds toe.

Het is triest dat het zo gelopen is en het lijkt mij idd beter voor alle betrokkenen dat Kaya terug gaat naar de fokker zodat de rust in huis terug kan keren. Ik vrees dat zolang je bij je vader in huis woont een hond voor problemen en stres zal blijven zorgen.

Veel sterkte.

 Dankjewel Bente,

Ik heb heel de nacht niet kunnen slapen en voldoende kunnen denken hierover. Als het goed is gaan ze volgende week of de wee daarop op vakantie, ik weet het niet zeker omdat ze niet met elkaar praten. Daarnaast ga ik straks stichting arosa en een veilig huis bellen en mijn situatie uitleggen om advies, morgen langs de huisarts voor een verklaring zodat ik sneller een huurhuis kan vinden. Ik ga het met de fokker overleggen en kijken wat zij het beste vind. Ze vind het niet erg dat kaya tijdelijk bij haar blijft. Als mijn vader op vakantie is kan ik kaya terug nemen en in de 7 weken een spoed adres vinden waar later mijn moeder en broertje mee zullen verhuizen.

Ik zit nu te wachten totdat hij weggaat, kan ik even bellen.

 Gewoon even praktisch:

De kans is groot dat een blijf van mijn lijf huis alleen met je moeder wil spreken. De kans is ook groot dat jij en je broertje daar niet terecht kunnen omdat er veel vrouwen zijn die net uit een gewelddadige situatie komen met een man en niet op jong volwassen mannelijke medebewoners zitten te wachten. Ik denk ook niet dat Kaya daar naartoe mag.

Tevens kost het daar gewoon geld en moet je in je eigen levensonderhoud voorzien maar mag je geen gebruik maken van een bankrekening. Kunnen jullie zo snel aan genoeg contanten komen?

Kan je zelf een huurwoning betalen? Kom je in aanmerking voor een 4 kamer appartement als alleenstaande? Het is ook maar de vraag of je urgentie gaat krijgen want daar zijn ze heel streng in tegenwoordig. Ruzie met je Pa over een hond en stress daarvan is ben ik bang niet voldoende.

Als laatste maar wel heel belangrijk: Wat vind je moeder (en je broertje) eigenlijk van deze plannen van jou? Daar lees ik niets over.

ik denk dat dit wel meer is als alleen ruzie over een hond.

ts veel sterkte

Dit is dus precies wat ik me afvraag.

Toen ik op straat stond kreeg ik ook geen urgentie op een huurwoning. Daar zijn ze echt heel streng op. Naar een blijf van mn lijf huis is ook niet alles en of je moeder dat ook echt wil vraag ik me af. Volgens mij in jullie cultuur is het echt een taboe om weg te gaan bij je man. Althans dat idee krijg ik altijd. Correct me if im wrong 

Jah het is een soort taboe inderdaad.

Mijn broertje en moeder willen uit huis maar we weten niet welke stappen we moeten ondernemen. Ze zegt zelfs dat het niet slechter kan dan dit. En gaat niet alleen maar om een hond, hij zoekt overal ruzie op.

 Als je moeder zelf echt heel graag wil scheiden kan zij jouw vader gewoon de deur wijzen met hulp van de instanties. Wist je dat?

Maar dan moet zij dat doen en niet jij.

Ik heb alles gelezen en ik denk dat het in het belang van kaja is om haar terug te brengen naar de fokker en een nieuw huisje voor haar te zoeken. Deze periode is zo belangrijk voor haar, dan moet ze niet in ' rotzooi' zitten van gezeul naar fokker, naar andere locatie, spanningen met de familie. Onstabiele baas (sorry).

Heel veel sterkte met deze situatie.

 wauw dat is makkelijk gezegd zo vanaf je scherm! Sorry liz maar je weet niet wat er nog meer allemaal speelt.

en ook kan je vanaf je scherm niet oordelen over hoe deze man is , als je wilt scheiden moet je wel durven.