Blinde teckel, pup bij?

Beste mensen, ik heb een ingewikkelde vraag. Onze dwergteckel heet Bruno, is 9 jaar, heeft een stevige ziektegeschiedenis op een zesde/zevende gehad met een dubbele, zeer gecompliceerde hernia. Hij is daaraan,met uiteindelijk succes, geopereerd.  Vorig jaar, begin van de zomer ontwikkelde hij ineens (achteraf) een retina atrofie. Resultaat: in september was hij stekeblind. Hij en wij zijn inmiddels redelijk gewend. Echter, zijn wereldje is een stuk kleiner en hij is ook echt passiever geworden, mij te passief voor een knul van 9, die verder in goede gezondheid verkeert. Bruno is een dominant typje. Gezien het bovenstaande is bij ons de idee komen bovendrijven voor een nieuwe huisgenoot. Omdat volwassen honden normaal gesproken veel toleranter zijn naar pups, gaat daar ons idee naar uit. Nou is onze vraag wie hier advies over kan geven: Bruno's handicap en de kans van slagen met een hond erbij. Alle ervaringen en ideeën zijn welkom.

Wat bedoel je met Bruno is een dominant type?

Ik weet niet of t een goed idee is eigenlijk. Je weet nooit van te voren of t klikt, en omdat Bruno nog niet zo lang blind is weet ik ook niet hoe t voor hem is, een pup die onverwachts op m afspringt enzo. 

Heb je wel eens een andere hond in je huis gehad?

Niet alle honden zijn tolerant naar pups, sommige moeten er zelfs niets van hebben.

Niet dat ze dan een pup iets aan doen of zo, maar meer proberen te ontwijken.

Voor je teckel is het misschien heel bedreigend, omdat hij niets kan zien wat de pup doet.

Wat is dan het plan met de nieuwe hond en het teceltje.

Als je met de nieuwe hond uitstapjes en wandelingen gaat maken, kan het teckeltje dan wel mee of moet hij door z'n handicap thuis blijven?

Wij hebben een stokoud hondje en een jonge hond.

Het oude hondje kan niet meer mee op lange wandelingen, hij kan alleen kleine stukjes in de buurt van huis.

Maar hij hoeft nooit alleen thuis te blijven, als er met de andere hond lange wandelingen worden gemaakt.

Soms is het wel plannen, maar het zou niet eerlijk zijn het oude hondje alleen thuis te laten en met de jonge hond leuke dingen te doen.

lastig, ik weet ook niet of het slim is. Pups zijn erg speels, je teckel ziet niets.. wat als de pups plots op je teckel springt? Hij kan dit van te voren niet aan zien komen. 

Wat bedoel je met een dominant typje? Je moet wel onthouden dat je pup veel van het gedrag van je teckel kan overnemen.. ze kopiëren gedrag van andere honden.. zou je dat in dit geval willen? 

Denk ook na in hoeverre je teckel er blij mee zou zijn... niet alle honden hebben behoefte aan een maatje, zeker niet als je hond gewent is het rijk voor zich alleen te hebben. Ze hebben uiteraard geen tijdsbesef dus als je pup er eenmaal is, is de kans groot dat je hond dit gaat accepteren, maar dit hoeft niet zo te zijn...

Als ik in jouw situatie zat had ik het persoonlijk niet gedaan.. een blinde hond gaat daar niet vrolijk van worden.. als je dus al besluit een pup te nemen, doe je dit voor jezelf, en niet voor je andere hond. 

Zelf had ik het juist andersom gedaan, met Bruno een maatje gaan zoeken. Op het eerste zicht zelf kijken naar het aanbod in asiels en dan samen kijken met welke hond hij wel of geen klik heeft.

Kan me namelijk best voorstellen dat jullie voor hem een hond zoeken waar hij zich een beetje aan op kan trekken. Vaak werkt dit ook heel goed. Maar zomaar een pup er bij nee.... Hij is vast in staat zijn eigen geleidehond uit te zoeken 

Wat S&F dus al zegt

ZOals meerdere al aangeven lijkt mij een drukke pup geen goed idee omdat ie pas blind is
Ook haal ik uit je verhaal dat hij gewend is alleen te zijn.

Misschien kan je betere kwaliteits tijd met hem hebben om hem fit te houden want wie zegt dat hij een maatje wil.

Daarom beter in een asiel eens gaan kijken , dan kan je kijken of hij een match heeft met een hond of niet. Op die wijze zit je ook niet met het probleem later dat je er 1 wil herplaatsen omdat het dan toch niet gaat

Ik zou er absoluut geen pup bijnemen. Blinde honden trekken dat sowieso meestal al niet, dat gespring en geklier om hen heen, en omdat jullie teckel ook niet meer de jongste is, denk ik dat jullie Bruno er helemaal geen plezier mee doen, en dat de kans dat hij zich diep ongelukkig gaat voelen erg groot is.

Ik weet niet of de 2e hond ook een dwergteckel moet zijn; er zijn best wat andere rassen die klein zijn en er goed bij passen omdat ze wat rustiger zijn dan de kleinere terriërsoorten en chihuahua's, ik denk dan aan bijvoorbeeld een maltezer, shi-tzu, een 'boomer' of andere kruising...

Ook de hondenbescherming heeft een project voor het herplaatsen van oudere honden (en die zijn echt niet altijd bejaard!) en ze zouden jullie best kunnen helpen om een geschikt maatje voor Bruno te vinden. Je kunt eens contact opnemen en jullie situatie uitleggen en vragen of zij misschien kunnen helpen bij jullie zoektocht.

EDIT: ik zag net Louie op ikzoekbaas.nl, een niet al te jonge, vermoedelijke kruising basset fauve x cocker spaniel, wat een hele fijne kruising is: rustig, zorgzaam voor hun roedel, maar wel wat groter dan 'dwerg-formaat'... De Basset Fauves zijn bovendien erg empathisch en voelen veel aan en gaan ook goed met teckels - Dat zou heel goed kunnen werken.

Wat vind je van de antwoorden Ruud? Kun je er wat mee?

Persoonlijk zou ik geen tweede hond en al zekers geen pup erbij nemen als de aanwezige hond steeds zonder maatje heeft geleefd. Een tweede hond zou voor hem alleen maar stress meebrengen en aangezien zijn leeftijd is dat geen zins aangewezen.

Iedere nieuwe verandering voor een blinde hond bezorgd hem alleen maar stress. Als hij heeft samen geleefd met een maatje en deze was overleden was het wel raadzaam om een tweede hond te nemen daar hij zich daaraan dan kon optrekken.

Beste mensen, heel erg bedankt met alle input, heeft ons aan het (verder)denken gezet en geholpen met het besluit.

Bruno heeft wel geleefd, ruim half jaar, met een griekse zwerfhond die wij tijdelijk opvingen en dat ging hartstikke goed.

Toch is onze beslissing om er van af te zien.

Nogmaals bedankt allemaal.

ruud.