Hond meeverhuizen bij gescheiden ouders

Hallo Ik ben een 15-jarige jongen en mijn ouders zijn net gescheiden. Ik zou graag een hond hebben die ik zelf opvoed en ik zou hem willen meenemen telkens ik verhuis van ouder naar ouder. Ik heb nog nooit een hond gehad en zoek een echte vriend en speelkameraad. Graag zou ik een middelgrote hond hebben. Mijn papa woont in een appartement en mijn mama in een huis met middelgrote tuin. Is het dan wel aan te raden om een hond te nemen? Zoja, welk ras raadt u me dan aan.

Het lijkt me een goed begin om te weten of je ouders überhaupt ook een hond willen. Ik ben zelf 19 en heb ook gescheiden ouders. Twee jaar geleden heb ik mijn eigen hond genomen en die gaat/ging ook altijd met mij heen en weer. Echter heb ik heel erg geluk met mijn opleiding en kan ik het allemaal prima combineren. Maar er zijn ook twee dagen dat ik oppas voor hem nodig heb. Een dag doet mijn moeder het een de andere dag komt mijn broer hem uitlaten of gaat hij met een uitlaatservice mee. 

Je bent pas 15.. met een eigen hond moet je heel veel opofferen. Ik kan ook niet zomaar even een avondje stappen want ik moet ook rekening houden met Kaylo. Na school direct naar huis om er met de hond op uit te gaan etc. En ook als het stormt moet hij eruit. Je moet dus echt prioriteiten stellen. Nu vindt ik bij wijzen van een avond trainen met de hond veel leuker dan een avondje stappen. Dus voor mij is die keuzen niet heel moeilijk. 

En dan moet je het ook nog over de kosten gaan hebben. Wie onderhoudt je hond? Doe jij dit, doet een van je ouders dit of delen jullie de kosten? Ik moet Kaylo wel in mijn eentje financieel onderhouden en heb dus veel minder ruimte om iets leuks voor mezelf te kopen omdat hij op de eerste plaats komt. 

Als je beide ouders het er mee eens zijn en je hebt een oplossing/antwoord op al die punten is het best mogelijk. Heeft het appartement van je vader een lift? Dat is wel iets dat jullie mee moeten nemen in de overweging van welk ras, niet elk ras is even geschikt om (dagelijks) trappen te moeten lopen. 

Wat naar dat je ouders gescheiden zijn... Ik snap dat je misschien troost zoekt in een maatje die altijd bij je is, in dit geval een hond. 

Ik zou als ik jou was eerlijk gezegd niet nu gelijk aan een hond beginnen. Je bent pas 15 jaar, je gaat nog studeren of je bent dat van plan. Een vriendinnetje, stappen etc. 

Wat je natuurlijk wel kan doen is rondvragen voor eventueel uitlaathondjes. Zowel bij je vader als bij je moeder. 

En als je dan toch echt een hond zelf wilt, overleg dan eerst met je ouders. Zijn zij er mee akkoord? Willen zij ook een deel de opvoeding doen? Pup moet nog veel leren, hondenschool zindelijkheidstraining etc. Kosten? 

Bedenk goed wat je wilt, een hond neem je niet even maar heel zijn leven! 

Een hond kan prima mee verhuizen, mits je hem dit rustig aan leert. Ik begrijp heel goed dat jij nu een hond wil. 

Zijn beide ouders het er mee eens? Is er iemand thuis die op de hond kan letten? Het is belangrijk dat een pup veel gesocialiseerd wordt en dus niet alleen thuis hoeft te zitten.   Wat betreft je studie later, je kan ook plannen om je hond heen, ik heb mijn hond genomen in het 2e jaar van mijn studie en dit ging heel erg goed. 

Wat wil jij met de hond gaan ondernemen? Ben je van plan veel en lang met de hond te gaan wandelen? Wil je met hem op cursus of een sport beoefenen met je hond? Naderhand van die vragen kun je kijken welke hond geschikt is voor je. 

Een hond kan neem ik aan prima in een appartement wonen, wel moet je er rekening mee houden dat een hond het eerste jaar niet veel trappen mag lopen, Is er een lift? Anders is het handig om voor een hond te gaan die je evt zou kunnen optillen. 

Denk ook goed na over later, komt de hond nogsteeds op de eerste plek als jij straks stages gaat lopen? Gaat stappen? Een relatie krijgt etc. Er moet veel worden opgeofferd voor een hond, maar als je dat er voor over hebt wordt het je alles beste maatje.

 In jouw situatie past prima een hond. Bespreek het met je ouders, aangezien iedereen het ras moet zien zitten.

Moet opzich kunnen. Maar vraag je goed af wat je de hond kunt bieden en of de hond gelukkig gaat worden met hetgeen jij hem kunt bieden. 

Geen hond wordt vrolijk van 5 dagen thuis zitten en vervolgens 3x daags een blokje om. Bedenk goed dat honden goede lichamelijke en geestelijke uitdaging nodig hebben. 

Hoe kijken je vader en moeder naar het hebben van een hond? Kunnen zij of een van de twee de medische kosten, de kosten van het voer, de aanschaf en dergelijke bekostigen? 

Lees je goed in, in diverse hondenrassen. Bezoek de website van de rasvereniging van desbetreffend ras. Daar vind je de meeste informatie. Ook kun je daar fokkers op vinden. Maar Let wel op dat de fokkers hun honden laten testen op erfelijke afwijkingen, zorg dat wanneer je interesse hebt je de uitslagen van deze testen mag inzien. 

Let ook op dat niet altijd alle fokkers even zuiver zijn en dat er een aantal tussen kunnen zitten die het met de regels niet al te nauw nemen. Via internet, fora zoals deze kun je vele vragen stellen en er zijn altijd mensen hier die je meer informatie kunnen geven.

Ik ben 17 jaar oud en mijn ouders zijn een aantal maanden geleden gescheiden. Ik ga om het weekend naar mijn vader die tijdelijk op een vakantiepark woont en mijn 2 (en binnenkort 3) honden gaan altijd mee. 

Het kan dus prima :)  zeker als je het vanaf het begin aanwent. 

Ik moet eerlijk zeggen dat ik mensen hier wel altijd snel een stereotype jongere weergeven; willen stappen, een relatie hebben, met vrienden willen omgaan. Ik ben zelf totaal niet een persoon die elk weekend uitgaat en als ik met vrienden wil afspreken wordt dat aangepast op mijn honden. Komen ze bij me, laten we samen even de honden uit. Ben ik bij hun, laat ik voordat ik ga de honden uit en kom ik optijd naar huis om ze weer uit te kunnen laten. Of ik neem ze mee :)  (gelukkig hebben veel van mijn vrienden ook een hond) 

Je zal inderdaad wel even moeten afvragen hoe je het gaat doen qua kosten. Een hond hoeft niet duur te zijn, de aanschaf van een asielhond bijvoorbeeld (kan ook een pup zijn) is natuurlijk wel goedkoper als de aanschaf van een rashond. 

Dit is wat ik kwijt ben per maand, voor 3 honden gerekend: 

- €12,75 hondenbelasting (dit is de helft, mijn moeder neemt de andere helft op zich) 

- €40 a €50 hondenvoer. 

Dit zijn de vaste lasten. Dan spaar ik elke maand wat voor een dierenartspotje, stel dat er wat gebeurd is het fijn als je wat achter de hand hebt. Ligt eraan hoe ik spaar, net hoeveel ik die maand verdien. 

En dan nog eens in de tijd een cursus van €80 per 4 maanden. En natuurlijk nog wel eens een uitje met OV ofzo maargoed dat zijn extra's. 

Qua ras; wat wil je zoal met de hond gaan doen? Een Markiesje kan een leuk gezelschapshondje zijn, middelgroot en ook nog wel lekker wat energie :) 

Het zou inderdaad wel kunnen, maar het gaat er natuurlijk ook om wat de ouders zelf ook willen. 

Zelf ben ik nu 21 en zelf ook nog thuis, anderhalf jaar geleden heb ik Denise geadopteerd. De kosten komen vanuit mij en alles daarom heen ook. Ik heb het geluk dat mn moeder thuis voor het bedrijf werkt en Denise mee neemt tijdens de wandelingen. 

Ik snap je wat bedoeld Angelique met dat bijna iedereen jongeren anders weergeven mbt hondeneigenaar. Ben wat dat betreft hetzelfde als jou, niet ieder weekend uit en mn vriendinnen passen zich ook aan de honden. Ben er zelf tenslotte ook een dus weet er alles van

Met mijn andere post wil ik alleen maar zeggen dat er eerst goed overlegd en nagedacht moet worden voordat er een hond wordt aangeschaft. 

Ik denk niet dat het uitgaan en dergelijke echt een probleem moet zijn. Niet ieder vindt het erg om dat te 'missen'. 

Wel is het, naar mijn mening, erg belangrijk dat er nagedacht wordt over de toekomst. Als je 15 bent, zit je nog op de middelbare school. Wat zijn de plannen voor vlak daarna? Hoe ga je het met hond aanpakken als je fulltime met school bezig moet, of als de school van jouw keuze niet te bereizen is en je dus op jezelf (moet) gaan wonen (of je wilt gewoon op jezelf wonen). Dan heb je niet meer de 'luxe' dat er mogelijk een ouder thuis is, zodat de hond niet alleen is en misschien uitgelaten kan worden. Tevens heb je meer kosten (huur, studie, vaste lasten, boodschappen, etc.) en is het voor velen dan vaak nodig om ook een baantje te hebben en is het lastiger om een betaalbare huurwoning te vinden als student waar ook honden toegestaan zijn.  

Het kan natuurlijk wel, maar denk er wel goed over na. Bedenk echt of het voor jou goed mogelijk is. 

Ik zou me minder druk maken over het heen en weer gaan van de hond, en meer over het algemene houden van honden. Een hond kost tijd, geld en heel veel liefde. Het eerste jaar ben je vaak al €500-€1000 euro kwijt voor een hond, en dan heb ik de kosten voor een rashond er niet bij in genomen. Je kan ook gaan voor een asielhond, natuurlijk!

Verder moet je je hele schema aanpassen op een hond. Wat vinden je ouders daarvan? Zij moeten namelijk sowieso de eerste maand(en) vrij nemen om bij de pup te blijven, of je moet elke dag oppas regelen. Verder moet een pup om de twee uur een plasje kunnen doen enz enz. Ik zou eventjes naar de bieb gaan en een boekje of twee lenen over hondenverzorging.

Hoezo zou je maanden vrij moeten nemen voor een pup? Wat een onzin.. 

De eerste week even wat wennen, of hij neemt zijn hond in de zomervakantie, dan zijn er 6 weken de tijd om de hond te laten wennen en om te werken aan de zindelijkheid :)  

Over de studie is inderdaad ook slim na te denken wat je plannen zijn hierna. Een HBO studie leverd gemiddeld zo 20 contacturen per week op, maar als je van Hoorn naar Amsterdam zal moeten bijvoorbeeld, moet je er per dag wel zo 2 uur reistijd bij optellen. 

Ik snap eigenlijk niet dat iedereen valt over het uitgaan. Wij gaan ook wel eens een avondje stappen waarin de honden alleen thuis zitten. Ik hou een maximum tijdsduur aan van 6u alleen zitten, nou komen wij daar toch niet aan (misschien wel vanwege de leeftijd ) maar als je daar als scholier rekening mee houdt hoef je echt je avondjes weg niet op te geven hoor. Hou er wel rekening mee dat je midden in de nacht met je aangeschoten/dronken koppie nog even de hond uitlaat voordat je gaat slapen

Sowieso heel goed overleggen met je ouders, of zij het wel willen en hoe het financieel gaat. Hou er rekening mee dat een gemiddelde hond de 10/15 jaar haalt, dus kijk ook of het je gaat lukken met je toekomstige situatie (studie).

Ik denk dat met uitgaan niet alleen bedoeld de avondjes stappen, ook feesten, dagjes weg met vrienden etc. Dit kan prima met een hond, maar je moet er in je achterhoofd altijd rekening mee houden dat er een hond thuis op je zit te wachten, ik ging geregeld uit, maar nam of mijn hond mee, of ik zorg dat ze van te voren goed is uitgeweest, laatst na het stappen om 05.00 uur nog n half uur met de hond wandelen zodat je in de ochtend langer kan slapen etc haha, allemaal dingen om rekening mee te houden, jij kiest voor de hond, de hond niet voor jou en dus is het jou verantwoordelijkheid. Ik ben ook 21, en ik ben liever met mijn hond bezig dan dat ik weg ga, dat is altijd zo geweest, maar alles kan veranderen en daar moet je hond niet de dupe van worden. Je kunt beter alle mogelijkheden overwegen met wat zou kúnnen gebeuren, het betekend niet dat deze 'ook zo is' 

" Hoezo zou je maanden vrij moeten nemen voor een pup? Wat een onzin.. 
De eerste week even wat wennen, of hij neemt zijn hond in de zomervakantie, dan zijn er 6 weken de tijd om de hond te laten wennen en om te werken aan de zindelijkheid  
 
Over de studie is inderdaad ook slim na te denken wat je plannen zijn hierna. Een HBO studie leverd gemiddeld zo 20 contacturen per week op, maar als je van Hoorn naar Amsterdam zal moeten bijvoorbeeld, moet je er per dag wel zo 2 uur reistijd bij optellen.  "

Angelique; Bruno, Charlie & Fenna

 Een pup van acht weken ga je 6 uur alleen thuis laten? Nou sorry, maar dan ben je in mijn ogen geen goede hondeneigenaar. Net weg van mama en het veilige nest en jij zou ze na een week al dagen alleen laten?

Ja, maar dan moet er maar net een pup beschikbaar zijn in de zomervakantie. Meestal sta je toch al gauw een paar maanden of een jaar op een wachtlijst voor een pup.

Maanden vrij nemen is ook wat overdreven en een week vrij kort. Maar ook daarom is het zo belangrijk dat de ouders er voor 100% mee in stemmen. 

een hond is een hele verantwoordelijkheid. Misschien teveel voor iemand van 15. Ik ben ook student met een hond. Maar ik ben altijd al iemand geweest die het liefst met de honden bezig was. Ik kon alleen Kaylo nemen met de weet dat mijn moeder altijd wilt bijspringen als ik het kwa tijd niet red, maar dat probeer ik altijd te voorkomen. Daarvoor heb ik ook geen hond genomen. 

Met stappen denk ik ook dat vooral alles daaromheen ook wordt bedoeld. Na een dag school kan ik niet met klasgenoten op een terrasje gaan zitten omdat er wel iemand op me zit te wachten thuis. 

Dat je thuis woont is juist een voordeel, ook ik woon nog thuis en mijn moeder kan altijd inspringen, ik woon met mijn moeder en zusje, en er is eigenlijk altijd wel iemand thuis, ze hoeven dus nooit lang alleen te zijn al komt er wel eens voor. Denk dat 5 uur de max is dat ze hier alleen zijn, En we hebben 4 buren die ze altijd kunnen uitlaten, wij doen dat ook voor hun honden dus dat is prettig. Ook ik doe het liefst alles met Kahlúa dus dat je graag met je hond bezig bent is belangrijk. 

Ik heb Kahlúa in de zomervakantie gekocht, en had dus 8 weken de tijd was heel erg prettig was. Zo kun je alles stap voor stap aanleren wat erg belangrijk is en ook fijn aangezien je rustig kan bekijken waar je hond tegenaan loopt en dit in stappen op te lossen. Natuurlijk kan dit ook in een kortere periode gebeuren als je moeder of vader je helpt met de hond, maar ik heb er bewust voor gekozen dit allemaal zelf te doen, en ik had niet anders kunnen wensen :) 

 Ik wil alleen maar zeggen dat je rekening met alles moet houden. Daarom zei ik maand(en). Ik ken niemand die hun pup na een paar weken al meerdere uren alleen laat. Er zijn misschien wel meerdere maanden nodig, voor hetzelfde geld kan de hond helemaal niet alleen zijn en moet je dit extreem traag opbouwen. 

Ben ik het ook absoluut mee eens. Kan ook nog rasafhankelijk zijn. Hier een buitenlandse herplaatser met verlatingangst. Dat heeft ook maanden geduurd voordat hij alleen kon zijn. Met het adopteren van een hond (ongeacht de afkomst) is het zo belangrijk om op alles voorbereid te zijn. 

Het is ideaal dat ts thuis woont. Maar dan moeten de ouders er ook tijd en energie in willen steken. Maar we kennen zijn situatie en die van zijn ouders helaas ook niet. 

" Ik snap eigenlijk niet dat iedereen valt over het uitgaan. Wij gaan ook wel eens een avondje stappen waarin de honden alleen thuis zitten. Ik hou een maximum tijdsduur aan van 6u alleen zitten, nou komen wij daar toch niet aan (misschien wel vanwege de leeftijd ) maar als je daar als scholier rekening mee houdt hoef je echt je avondjes weg niet op te geven hoor. Hou er wel rekening mee dat je midden in de nacht met je aangeschoten/dronken koppie nog even de hond uitlaat voordat je gaat slapen

Sowieso heel goed overleggen met je ouders, of zij het wel willen en hoe het financieel gaat. Hou er rekening mee dat een gemiddelde hond de 10/15 jaar haalt, dus kijk ook of het je gaat lukken met je toekomstige situatie (studie). "

Trimmer

 Ik heb twee 'kinderen' in de leeftijdsfases waar TS naar toe gaat. En die hebben een drukker leven dan ik.

Jongste is 17. Doet vwo dus al aardig wat uren school en een behoorlijk huiswerkbelasting. Een baantje in horeca voor één avond per week (in het weekeinde) en meerdere dagen in de schoolvakanties (dan vaak 4 dagen per week). Haar hobby is waterscouting waar sowieso elke zaterdag (6 uren) naar toe gaat waarna er nog geborreld wordt in de kroeg (2 uur). Doordeweeks gaat zij daar ook vaak nog één avond heen om bv te klussen aan de boten, het gebouw of om spel voor te bereiden. Zo'n 4 weekeinden per jaar is er kamp en in de zomer een kamp van anderhalve week. Voor school moeten er in groepen werkstukken gemaakt worden waar per werkweek ook zo'n 4 avonden aan besteed worden elders met die groep en dat dan zo'n 6 maal per jaar en natuurlijk de studiereis van 8 dagen in het buitenland (groep 4 en 5) maar in 6 zijn de examens en dan is het blokken.  Daarnaast is er het sociale leven; elkaar opzoeken of chatten, een dagje ergens samen heen (zo'n 3 maal per jaar), feesten (zo'n 12 maal per jaar), festiviteiten zoals koningsdag en Bevrijdingsdag, oppassen voor wat extra geld en natuurlijk de liefde waar ook aardig wat tijd in gaat zitten. En uitslapen... liefst tot 13:00 als het kan.

Oudste is 20. Doet een studie voor defensie. Is vaak weken van huis waarbij een hond ook niet mee zou kunnen (kazernes). Als zij thuis is heeft ze uiteraard ook nog het één en ander aan huiswerk. Ze werkt ook in de horeca, als ze thuis is zo'n 4 avonden per week met regelmatig ook de zondagmiddag. Ook zij zit bij de waterscouting en is daar leiding dus daar gaan meer uren in zitten en meer weekeinden kwijt aan kampen en natuurlijk ook dat zomerkamp. Zij gaat ook alleen op vakantie en bezoekt met regelmaat concerten en festivals. Ze sport ook nog eens fanatiek maar dat is juist wel een pré voor een jonge hond (bootcamp, samen hardlopen). Door haar lange werkuren ligt zij op vrije dagen vaak om 14:00 nog op bed.

Toen wij de hond net hadden waren ze nog te jong om veel te helpen al lette ze wel goed op voor me bij de zindelijkheidstraining. Toen ze ouder werden gingen ze om toerbeurt helpen met uitlaten eens per dag doordeweeks maar alle andere dingen bleven toch op mij rusten omdat ik meer regelmaat had en meer overwicht op de hond. Bij beiden was het zo rond hun 16e zo'n beetje over met de hulp. Puberen, geen zin meer, mobieltje belangrijker, weinig tijd, veel andere zaken enz. Als oudste langskomt wil ze nog wel eens spontaan een echt lange wandeling gaan maken, jongste kan ik alleen met barse toon zover krijgen dat ze een snelle uitlaatronde doet als ik echt geen tijd heb of ziek ben. Toch zijn ze beiden helemaal verknocht aan de hond, spelen en knuffelen er in huis veel mee.

Een pup aanschaffen voor een 'kind' van 15 die al in de puberteit zit maar waarbij het ergste nog moet komen, die zich moet gaan ontwikkelen, wiens brein bewezen nog niet in staat is om gevolgen van het eigen doen en laten op de echt lange termijn te overzien.. Ik zou het niet doen. Dat de hond dan ook nog eens moet gaan pendelen tussen mams en paps die gescheiden zijn vind ik al helemaal geen goed idee. Al staan mams en paps er beiden achter, de kans dat ze verschillende opvoedstijlen en regels hebben is levensgroot. Misschien zijn ze ook niet instaat om echt goede afspraken daar met elkaar over te maken. De verzorging en opvoeding zal, wat TS ook allemaal voor zich ziet, grotendeels op hun schouders neerkomen. Dan heb je een pup, niet eens een volwassen hond, die met 8 weken al geconfronteerd wordt met verschillende gezinnen, verschillende huizen, verschillende regels (bv wel of niet op de bank), verschillende hoofdverzorgers en verschillende opvoedstijlen (gemakkelijk versus streng bv).

Nog een paar jaar en dan zal TS waarschijnlijk niet meer pendelen tussen de ouders. Wie gaat dan voor de hond zorgen?

Mijn advies: Niet doen. Wil je het persé toch, zoek dan een goede herplaatser die weinig verzorging en beweging meer nodig heeft. Denk bv aan een afgekeurde schapendrijver die met pensioen mag en aan korte wandelingen genoeg heeft.

Als je ouders het ook allebei zien zitten om een hond te hebben kan het prima. Ik denk dat het druk wordt om alles helemaal zelf te doen, dat is niet erg, als je ouders het ook zien zitten om voor de hond te zorgen dan komt het helemaal goed. 

Er zijn een hele boel middelgrote honden die bij jouw situatie passen. 

Waar zeg ik dat ik een pup meteen 6 uur alleen thuis laat? Je kan ook je eigen conclusies trekken he  

En hartelijk dank voor je belediging, ik zal even aan Bruno en Charlie horen of ze het met je eens zijn, heb nooit klachten gehad namelijk.

Voor Fenna heb ik niet op een wachtlijst gestaan; het nest was geboren en alle pups waren nog beschikbaar. Ik heb contact opgenomen en mijn situatie + toekomstplannen voorgelegd. 4 weken later zijn we wezen kijken en heb ik Fenna uitgekozen. Zij mag precies het nest verlaten wanneer ik klaar ben met mijn examens. Ervan uitgaande dat ik slaag, is de timing perfect

Heb je er al over nagedacht hoe je het gaat doen als je gaat werken,  op je zelf woont, etc.? 

Het kan zijn dat de hond dan prima in je leven past, maar het kan ook zijn dat je fulltime werkt en de hond niet mee mag. Heb je daar al iets op bedacht? 

Ik heb sinds ruim een jaar mijn eerste eigen hond. (Was toen 20) Maar Puck mag eventueel thuis blijven wonen als het niet anders gaat. 

Waarschijnlijk is dat niet nodig,  en kan Puck mee naar het werk. (Bijna afgestudeerd) maar een achtervang is wel heel fijn. 

Heb je verder genoeg tijd voor iedere dag een lange wandeling? Kan het financieel? 

Dan lijkt me een hond prima kunnen. Een hond kan er wel aan wennen om in 2 huizen te wonen denk ik. 

En Qua ras: wat zoek je precies? Wat voor vacht? Hoeveel energie? Baasgericht?  Sociaal naar andere honden? Los lopen? Etc. Etc. 

Allereerst moeten je beide ouders een hond willen en niet alleen jij. Waarschijnlijk gaan zij toch een deel op zich moeten nemen van zowel de opvoeding (als je eens naar de bioscoop wil of whatever), als de kosten.

Verder denk ik, dat het prima te doen is voor een hond om te verhuizen elke week. Zolang je hem dit gewoon maakt op een verantwoorde manier en hem niet gaat 'droppen' in een andere woonst, zal dat wel allemaal meevallen.

Het belangrijkste zal toch zijn dat je beide ouders mee zijn in je verhaal en je steunen. Alsook dat ze wel mee voor de hond willen zorgen!

Hey Joske,

Als je alles goed met je ouders doorgesproken hebt en bereid bent een klein beetje vrijheid op te offeren op  voor je hond te kunnen zorgen is vooral het eerste jaar veel werk) zijn er denk ik geen bezwaren. Ook zit het in de aard van een hond om te reizen dus dit voeltvaak heel natiurlijk voor een hond als je het maar goed begeleid.Ga er dus lekker voor! Als je verder kijkt naar een hond mee op kamers etc als je later gaat studeren zul je het wat moeilijker krijgen qua woonruimte zoeken, maar als je echt graag een hond wilt lukt het je toch wel om een goed compromis te sluiten tussen je leven buiten de hond en je leven met de hond samen. Bedenk wel goed voordat je een vriendje aanschaft of je een hond neemt om er echt voor te zorgen en als maatje i.p.v. als troost op dat je ouders gescheiden zijn. Ik heb het zelf ook meegemaakt en wij hebben toen ook een pup aangeschaft, maar dat bleek achteraf niet altijd even goed uit te komen.

Heel veel succes!