Vorige dinsdag hebben we ons Jack Russell meisje moeten laten inslapen, ze was 14 jaar. Eigenlijk denken we nog niet aan een nieuwe hond binnen het gezin aangezien we nog in de verwerkingsfase zitten, maar gisteren hebben we ontdekt dat onze andere hond, die nu 16 jaar is, heel onrustig is als hij alleen thuis is. We hebben een camera in huis, en kunnen dit dus goed volgen.Hij loopt de hele tijd heen en weer door het huis, en zit soms ook te janken.Toen ze nog met 2 waren deed hij dit nooit, hij liep wel wat rond als we pas weg waren, maar nadien lagen ze dan beiden in de zetel te slapen.Maar gisteren waren we 4 uren van huis weg, en heb ik hem geen enkele keer zien liggen. Ik maak me hier dus zorgen over.We hebben hem van toen hij 6 maanden was, dus nu 15,5jaar.In al die tijd heeft hij dus nooit alleen geweest, steeds was er een andere hond bij.Iemand tips hoe we hem toch kalm kunnen doen zijn tijdens onze afwezigheid?Is een nieuw vriendje zoeken aangeraden gezien zijn leeftijd?
Wij hadden een jack russell van 15 en een spaniel van 11.
Hoe het hier ging.
De jrt was bijna 15 jaar en van ouderdom gestorven,we hebben haar in laten slapen.
De spaniel was 11 jaar en liep te joelen en te zoeken.
Dat huilen ging een tijdje door echt zielig.
Zelf hebben we heel lang 2 honden dus na een half jaar kwam er een pup bij,bij de spaniel.
Het oudje moest even wennen en het ging verder prima.
Vorig jaar september is onze spaniel van ouderdom gestorven en in laten slapen ze is 14 jaar geworden.
Veel sterkte nog met het verlies van je hondje.
De hond die nu 3 jaar is kwam in mijn gezicht janken zocht de kamer rond en het was verder klaar.
Hij miste de spaniel daarna niet merr.
Je ziet het kan per hond verschillen.
Nu nemen wij geen 2e meer.
Maar als jullie het willen en je denkt dat je hond een maatje leuk vind waarom niet?
Het zal een tijdje kunnen duren het wennen aan elkaar.
Weer een druk pupje erbij.
Allereerst wat erg en droevig met het verlies van jullie hond!!
Mijn ervaring is dat honden na overlijden elkaar kunnen missen.
De 1 gaat gewoon door en de ander vind het moeilijk(er).
Een nieuw vriendje erbij kan natuurlijk wel mits jullie er ook aan toe zijn.
Een nieuw maatje is voor jaren.
Misschien is het dan een optie om een volwassen(misschien) oudere hond te nemen.
Ook ivm de leeftijd van jullie hond nu.
(heeft ook zijn voordelen ,minder druk, zindelijk ed!!
Wij hebben ooit een Canadese herder uit het asiel gehaald van ongeveer 9 a 10 jaar .
Vonden hem zo zielig!!
Niet lang erna lagen ze lepeltje aan lepeltje te slapen.
Hij was gek op het teefje.
Onze Duitse herder en hij!!
Belangrijk om te weten dat Echt niet alle honden die uit een asiel een rugzakje hebben(door scheiding, ziekte, overlijden, andere baan, ed komen honden ook vaker in asiel ed terecht!!)
Succes!!!
Hier waren 2 honden van 12 en 13 jaar.
Zimmy van 13 stierf en Zanny van 12 bleef alleen.
Hij zocht de hele tijd.
In de gang heb ik een spiegel tot op de grond.
Hij krabde daar de hele tijd om die hond te krijgen die hij in de spiegel zag.
Heb toen een pup erbij gepakt.......dat liep even anders.
De pup accepteerde hij niet.....hij was te oud en de pup de speels, enthousiast.
Alles geprobeerd......nee......afstand, grommen, snauwen, negeren.
Na maanden toen een 2e pup erbij gepakt want dit was ook zielig voor het pupje wat zo graag vriendjes wou worden.
En zo waren het er 3.
Zanny, van inmiddels 13 toen, leefde zijn leven en de 2 pups hun leven samen.
Wandelen, eten alles kon samen zolang ze hem maar met rust lieten.
Terwijl hij met zijn gestorven maatje altijd samen alles deed.
Zo hebben we nog 2 jaar , onbedoeld, 3 honden gehad.
Dus een 2e hond erbij nemen hoeft niet altijd een succes te zijn.
Ik heb mijn honden samen geadopteerd
recent Jeff weggevallen..onze steunpilaar in gedrag
waldo heeft veel gehad aan bloesem remedie om op eigen benen te staan
met die druppels veranderde hij snel ..kreeg meer zelfvertrouwen en weer zin in het leven (wandelen ect)
16 jaar? Kan ook beginnende dementie zijn.
Was hij misschien daarvoor al een beetje en viel het misschien toen nog niet zo op.
Ik zou er op die leeftijd echt geen andere, nieuwe hond meer bij zetten.
16 jaar, het laatste stukje van je hond komt eraan, het wennen met een nieuwe hond kan voor maar zeker ook nadelig zijn...misschien is het een optie als je als je wat langer wegblijft een oppas te nemen...dat tie niet alleen is.....16 jaar en daar een nieuwe hond bij nemen zou ik niet doen, de nieuwe krijgt wat logisch is dan alle aandacht, de oudere kan lang zoveel niet meer wandelen, en zal dan wat achter gesteld gaan voelen...zou toch wachten en een oppas nemen als het te lang gaat duren dat je hond lang alleen is.
Heb je het hondje het dode hondje laten zien? Anders blijven ze zoeken, en duurt het iets langer voor de hond om te begrijpen dat zijn maatje er niet meer is.
Misschien kan je de hond meenemen naar werk? Ik weet niet of je werk hebt wat dat toelaat, maar als je de baas de situatie uitlegt werf je wat begrip. Als dit niet kan zou ik misschien kijken naar een senior asielhondje. Er zitten heel veel oude jacks in het asiel, aangezien ze niet al te lang geleden een 'trend' waren en mensen ze kochten zonder te weten waar ze aan begonnen.
Bedankt voor jullie antwoorden.
Ons meisje is ingeslapen hier thuis terwijl ze in mijn armen lag.
Dus hij heeft het wel kunnen zien.
Dementie heeft hij niet, als we thuis zijn is er geen probleem.
Als we gaan werken zit hij 8 uur alleen en vrees dat hij dan de hele tijd zo heen en weer zal lopen. En dit kan niet goed zijn voor hem, want hij neemt ook reeds medicijnen voor zijn hart.
Deze week is mijn man thuis, en zal hij dus niet alleen zijn, hopelijk is het daarna beter.
Ben ook geen voorstander om er een pup bij te steken.
Een ouder hondje zie ik wel zitten, maar mijn man zo niet.
Omdat we van een ouder hondje alweer sneller afscheid zullen moeten nemen, wat steeds verschrikkelijk veel pijn doet.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?