Goedemiddag, sinds een week hebben wij een niet gecastreerde reu van 11 maanden. Hij komt uit een gezin die door omstandigheden niet meer voor hem kon zorgen. Het is een kruising grote hond en heeft een bennersenner uiterlijk. Afgelopen zondag begon hij op mij te rijden, eerst z'n neus in mijn kruis en daarna wil hij me bestijgen. We zijn ons er heel goed van bewust dat deze lieverd vol in de pubertijd is en nog moet wennen bij ons en het rijden ook een teken teken van stress kan zijn, maar het is een grote hond en ik ben geen geen grote vrouw. Wat het negeren/wegduwen/doorlopen dus praktisch onmogelijk maakt. Hij hapt hierbij ook speels in mijn armen wat het dus dubbel vervelend maakt als hij het doet. Nou kwam ik net tijdens mijn wandeling een man tegen met een reu en die gaf aan dat zijn hond ook "vervelend" was omdat er een loopse teef in de buurt loopt. Zo. Dat even allemaal ter verduidelijking van mijn volgende vraag: Wie heeft hier ook mee te maken gehad hoe reageren jullie erop en wat was jullie "oplossing"? Hoe denken jullie over (chemische) castratie? Want los van dat ik het vervelend vind voor mijzelf omdat hij dan best volharderd kan zijn en heel sterk is, heb ik ook sterk het idee dat hij zichzelf geen raad weet met de situatie op dat moment. We willen hem het liefst niet laten castreren want het is verder een heel makkelijke en lieve hond eniet supergezond. Ik ben erg benieuwd naar jullie ideeën en als ik iets niet verteld heb wat van belang zou zijn voor het verhaal, vraag gerust :-)
Je hond zit nu in een puberende fase, net bij u, en dat is ook heel wat voor een jonge hond, ik had een teefje van deze leeftijd, 75 kilo reeds en ook deze besprong me, ik liet haar wat dragen in haar bek, als afleiding, vaak heeft het niets te maken met sexuele prikkelingen maar anthousiasme van de hond.... .en wat castratie betreft, zeker bij een reu, is er niets medisch aan de hand zou ik het zeker laten zoals die is, intact..... maak je toch de keuze, laat eerst je hond dan echt voleassen worden, castratie heeft ook nadelen...voor nu, wees rustig tegen je hond zie je dat tie druk is, negeer hem even, wacht tot tie tot rust gekomen is, en laat hem wat dragen buiten als je de hond uitlaat en aan de lijn is.
Ik las...niet super gezond, wat heeft je hond ?
Ik typte het stukje op m'n tablet. Dat was een fout maar kon niet vinden waar ik het stukje nog aan kon passen.
Hij is dus gelukkig volledig gezond :-)
We geven hem inderdaad ook de rust. Het is ook niet niks voor hem alle veranderingen, en dat beseffen wij ons heel goed.
Het heeft volgens mij ook inderdaad niets te maken met sexualiteit maar meer met de combinatie van alle indrukken en al het nieuws. Het spreekwoordelijke druppeltje in de emmer..
Dat is zeker begrijpelijk. Ik heb hem toen hij het net buiten probeerde een commando gegeven dat hij kent. Zit, in dit geval. Dat onderbrak zijn gedachte en hij ging zitten. Toen heb ik hem daarvoor beloond. De rest van de wandeling ging weer perfect.
Ik ben niet van de harde aanpak en ben ervan overtuigt dat de hond dat ook als zwakte kan zien van de baas. Maar ik kon af en toe niet anders dan hem hard van mij afduwen wat voor hem een soort spelletje leek waardoor het stoeien en happen in m'n arm erger werdt.
Ik ben er dus ook zeker van dat rustig blijven ten alle tijden beter is, maar op sommige momenten kan je even niet anders..
Dan voel ik mijzelf daarna ook een soort van zwak omdat ik niet rustig gebleven ben.
Rond die periode reed Obi wel eens op een voetbal. Daarna nooit meer gedaan hij heeft sowieso nooit een andere hond of mens willen berijden.
Obi is ook niet gecastreerd trouwens.. Maar hij was toen echt ontzettend overprikkeld door van alles en nog wat. Nu doet ie dat soort dingen helemaal niet meer. Die periode is sowieso moeilijk...
Ja dat het niet makkelijk zou worden wisten we vantevoren. We hebben veel ervaring met honden in verschillende maten en karakters. :-)
Dat geeft ook niets, we komen er wel uit, maar de ervaring en oplossingen van anderen kan altijd helpen:-)
Iedere puber zal het rijden een keer proberen en castratie is niet de oplossing. Grenzen stellen en duidelijkheid wel.
Mijn honden hebben het ieder ook welgeteld 1x geprobeerd. We hebben ze toen heel duidelijk gemaakt dat dat echt niet ok is. Niet alles is met een koekje en lief vragen op te lossen. Soms moet je als baasje even boos worden.
Gefeliciteeerd met jullie nieuwe hond! Zelf heb ik een ongecastreerde reu van bijna 10 maanden. Kan vooral in huis tijdens spelen/stoeien dit gedrag op een gegevenmoment tonen. Is erg snel overprikkeld en heeft dan even geen uit knop meer. Wij zetten hem dan rustig even op de gang of geven hem een kauwbot om weer rustig te worden. Heeft niks met sexuele handelingen te maken maar puur met een te vol koppie.
Zou dit zelf geen reden vinden voor chemisch castreren. Mijn advies is, geef het tijd en laat je hond eerst uitgroeien tot een stabiele reu. Wees duidelijk en bied een alternatief aan waardoor hij weer rustiger wordt. Wat dit voor jou reu is is misschien even zoeken. Succes!
Misschien wat goede kauwmaterialen in huis halen (botten) en zodra je merkt dat het teveel in zijn kop aan het worden is zo'n bot geven.
Deden wij hier.. soms liep de emmer over en had je alleen nog maar zo'n druktemaker zonder stop-knop over. Boos doen snapte die niets van dat triggerde hem alleen maar meer.
Dat terwijl die nu echt ontzettend veel ontzag voor je heeft als je een keer boos reageert omdat hij weer sokken aan het stelen is of zo. Zijn karakter toen was absoluut geen goede graadmeter voor wat het uiteindelijk geworden is, echt he-le-maal niet. Hopelijk stelt dat je wat gerust!
Superlief al die reacties!
En castreren is ook echt niet de bedoeling. Zoals ik al schreef is hij super gezond en gaan wij hem ook echt niet zomaar laten castreren, omdat de nadelen vaak groter zijn dan de voordelen. Het is een onderdanige reu die het inderdaad af en toe gewoon niet weet. Dus overprikkelt. Dat zeker. Waardoor hij na castratie onzekerder kan worden?
Wat ik bedoelde met zachte aanpak is dat een harde aanpak bij hem misschien juist tegendraads werkt omdat hij dit dus doet op een overprikkelt moment, en zijn bazinnetje die hem dan hardhandig op de grond duwt kan naar mijn idee niet echt helpen aan zijn overprikkeling ;-)
Als ik na denk over de keren dat hij dat deed, is dat inderdaad na een druk enthousiast gedag zeggen van de buurvrouw of zoiets dergelijks. Dan moet hij even omschakelen.
Hij is helemaal gek op z'n bal dus misschien een optie die mee te nemen. Goed idee sowieso :-D
@koning obi
Jazeker het stelt me gerust. Ik zie ook zoooooveel goeds en liefs in deze hond.
Botjes heeft hij in overvloed, maar het gedrag doet hij hoofdzakelijk buiten. Binnen heeft hij het een keer geprobeerd en was het over. Hij weet dat wij de baas zijn binnen, buiten is er zo veel anders aan de gang ;-)
Geurtjes, weggetjes, eendjes, zwanen, auto's, schaapjes, stokjes, bloemetjes, de wind, regen enz enz haha
Als het buiten is en hij vertoont dit gedrag. Misschien heb je hier iets aan, probeer wat met je mee te denken: Geef een duidelijk zit commando en laat hem even afkoelen, daarna belonen met een super lekker snoepje en rustig weer verder lopen.
Luistert hij niet goed naar het commando zit en is hij je echt te sterk op zo een moment bind hem dan even aan een paal/boom/hek/bankje etc. Ga dan net buiten bereik staan en wacht tot hij weer rustig wordt, liefst gaat zitten/liggen. Doet hij dit belonen met een lekker snoepje, weer losmaken en rustig verder lopen.
Binnen is een situatie vaak ook te overzien voor je hond, wat je beschrijft doet me ook enigszins denken aan mijn hond.
Obi heeft rond die periode tijdens het wandelen vaak regelmatig aan mijn jas gehangen, happen, opspringen als een mafkees helemaal niet leuk. Mensen kijken je dan aan alsof ie je "aan valt". Het was toen al een grote hond dus dat was alles behalve handig. Buiten op straat gebeurde zoveel en hij raakte binnen no time overprikkeld, wist niet wat te doen en deed letterlijk gewoon maar wat, dat dus.En ik was degene die hij vertrouwde dus zocht hij die aandacht bij mij.
Ook dat is van zelf gestopt toen hij ouder werd. Wat ik toen deed om het te stoppen was wat kleine brokjes of zo meenemen en dat even wat strooien ging z'n neus naar de grond, uit de loop en we konden weer. Boos doen hielp ook hierbij niets het was compleet nutteloos.
Wat jouw hond doet, doet me weer aan dat met OBi denken,kan het niet zijn dat je hond het buiten toch wat te spannend vind nog? Rijden op kan ook een uiting kunnen zijn van overprikkeling. Bij ons deed Obi het rijden op de voetbal eigenlijk ook alleen maar buiten in de tuin als we met de bal speelde. Paar keer op en neer gooien met de bal en dan pakte hij de bal zelf en begon ie...
Je wilt niet dat ie ergens een gewoonte van maakt. Dus ja wij haalde de bal gewoon weg. Bij jou is dat wat moeilijker...
Hij is nog maar zo kort bij je, dat kan t gedrag wel versterken.
Wees conseqwent , en zelf rustig, en het is nu even afzien, gelukkig een tikfout van je, daar ben ik blij mee, je hond gezond.... de hond is net bij je, zoveel nieuwe dingen, heel normaal dat je hond opgewonden reageerd...als jij maar rustig blijft komt het goed...zeker wat ik lees van...het is een lieve hond...
Wil je toch even vertellen dat iedere hond toch anders is, hier een meis Bams...opeens een rijgedrag, buiten, dacht wat is dat nou, ze besprong me en ik hield me vast aan de lantaarnpaal gelukkig stond die daar, even laten uitwippen, ook ik ben niet voor straffen op dat moment, na nagedacht te hebben.....ik kwam thuis pakte de riem en ging gelijk wandelen met Bams, tja helemaal door het dolle, hoera ze is weer thuis, en als ik nu haar eerst even rustig had gekregen thuis, was dat niet gebeurd.....en zij was ook pas zo,n 7 maanden oud.....en nu een jonge hond erbij, nimmer rijgedrag, twee hele verschillende karakters....kan altijd gebeuren dat ze zo doen door prikkels .....
Rijden> naar de plaats sturen. Eenmaal duidelijk dat ie netjes op de plaats blijft. Kauwmateriaal aanbieden.
Naast dat kauwen wat energie kost, afleiding geeft, werkt het ook ontspannend.
Dat is in elk geval wat ik als eerste zou proberen. Maar ik zeg er wel bij. Ik heb geen ervaring met reuen.
Betreft een eerdere post. Als gast kun je niet je tekst na posten nog aanpassen of schrijffouten uit halen.
Als geregistreerd en ingelogt op het forum kan dit wel.
Jazeker Willemijn, zeker weten dat iedere hond weer anders is. Wat bij de een wel helpt, helpt soms bij de andere niet.
Het is ook echt niet zo dat ik met m'n handen in het haar zit, ik geniet met volle teugen van hem :-)
Maar hoe meer mensen hun ervaringen delen hoe meer je ervan kunt leren denk ik altijd maar.
Hij is er inderdaad nog maar zeer kort, dus hem is absoluut niets kwalijk te nemen. Maar ik ben gewoon benieuwd welke aanpak en afleiding het beste bij onze kanjer past. Zodat we het begin positief beginnen en het alleen nog maar mooier kunnen maken.
Het commando zit en dat opvolgen om het te doorbreken heeft inderdaad geholpen net zoals ik al schreef. Dat hou ik ook vol mocht het vaker gebeuren, en ik neem z'n bal mee.
Consequentie is het aller belangrijkste, ben ik ook van mening.
Daarom als ik de juiste manier gevonden heb dan zal ik dat consequent blijven volhouden ;-)
Geweldig....het anthousiaste even rustig benaderen, komt goed, je merkt het al, lekker de bal meenemen en laat maar dragen....als jij ook rustig blijft , voelt de hond het ook aan en gaat zich gedragen...en het zal heus nog wel eens gebeuren, en blijf dan rustig en probeer de hond te kalmeren...komt goed.. vind het heel leuk om te lezen hoe blij je bent met deze..kanjer.
De bal meenemen ging goed, alleen was ik twee keer zo lang onderweg omdat hij de bal steeds voor m'n voeten gooit omdat hij wil dat ik ga gooien. Prachtig is dat haha
Maar het zal ook nog wel vaker gebeuren ja dat weet ik ook zeker, maar als ik dan terug ga denken dan is er in 9 van de 10 gevallen wel een soort van "trigger" geweest wat het overenthousiaste veroorzaakt. En waardoor hij dus dan even niet weet wat hij doen moet en daar ben ik dan de "dupe" van.
Ach het is een lieverd. Een reuzepuppie en een enorme kleuter ;-)
dat denk ik ook, toen Lola net bij ons was en we elkaar dus nog niet goed kenden, sprong ze soms vanuit een soort impuls ineens op mijn schoot met haar twee voorpoten. Ik vond dat indertijd best eng, maar heb geprobeerd dat niet te laten merken en haar geruststellend toegesproken en zo snel mogelijk rustig een einde aan de situatie gemaakt. Later eenmaal goed gewend deed ze zulke dingen niet meer.
Nog maar net daar, veel prikkels te verwerken en de hormonen die nu opspelen die combinatie zal het gedrag denk ik veroorzaken.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?