Herderpup samen met shitzu probleem

Hallo mijn naam is mark.

Wij hebben sinds kort een Duitse herder pup (langhaar).

Hartstikke lief beest en speels natuurlijk.

Ook hebben wij een shitzu van 2 jaar.

Daar wringt de schoen een beetje want onze shitzu is niet van plan zich zomaar over te geven aan de pup.

Het spelen tussen de twee gaat in het begin goed maar de pup inmiddels 4 maanden is veel te sterk voor onze shitzu en de pup denkt dat ze een speeltje is en gaat echt te ruw met haar om.

Ik probeer ze het zoveel mogelijk zelf uit te laten zoeken maar ik moet toch regelmatig ingrijpen omdat het spelen anders uitdraaid op vechten waarbij de pup nog steeds denkt dat het spelen is.

Tevens is het ook zo dat zodra de.pup moe is en lekker gaat liggen de shitzu naar de pup gaat om haar te likken en als de pup het toelaat te rijden.

Iets wat voor beide honden niet.goed is denk ik het rijden wijst op stress van de shitzu en de pup krijgt geen rust.

Ik ben er niet zeker van wie ik moet corrigeren en wanneer of moet ik juist niks doen en ze het zelf uit laten zoeken.

Misschien hebben jullie tips voor mij

Ik snap er soms niks van ene moment staan ze elkaar ogenschijnlijk naar het leven en 5 minuten later liggen ze samen in de bench 

En buiten tijdens het uitlaten gaat het ook prima dan is er totaal niks aan de hand.

Daardoor krijg ik het idee dat de shitzu gewoon jaloers gedrag vertoond en daarom dominant wil zijn in huis.

Ik hoor graag van jullie

Mvg mark 

Ik lees dat ze weleens samen in de bench liggen. Daar zou ik als eigenaar mee beginnen.

Niet samen in de bench! Ieder een eigen bench en de andere bench is verboden terrein. Zodra de ene hond aanstalten maakt de bench van de ander in te gaan (al is het alleen maar met de kop) "Nee!", weghalen en in de eigen bench zetten met het deurtje open. Dan komt hij er waarschijnlijk direct weer uit maar dat is niet erg.

De honden hebben een 'eigen' veilige plek nodig om te rusten of aan de ander te ontsnappen als ze even geen zin in elkaar hebben. Geef ze daarnaast dan een plek voor 'samen' zoals een ruime mand of een plaid op de bank.

Persoonlijk als ik het zo lees zou ik toch eerder ingrijpen..toch proberen zover dat het lukt dat spelen buiten is.
Als het binnen is gedoseerd en beslist niet te ruw.
Je herder groeit snel en ook met nu met de scherpe kleine tandjes tandjes en na het wisselen grotere tanden.
Het kleine hondje is een kwetsbare partij met heel het lichaam bv rug en nekje.
Het voordeel is dat herders echt makkelijke honden zijn om iets te leren maar ook af te leren.
Gewoon met stem en dergelijk manier.
bv met vrolijke klanken en normale klanken en belonen.
Met vrolijke stem de pup afleiden tijdens het spel zodat je deze eruit haalt zonder dat deze het zelfs door heeft...
(In de loop der jaren vroeger vijf verschillende herders gehad in de loop der jaren)
Dit ras wil graag echt wat doen voor de eigenaar.

Ja dat spelen blijft een probleem als je groot ras gaat combineren met een klein ras.

De grote hun poten zijn altijd te zwaar en te ruw op die kleintjes.

(Slaat de kwispelende staart van de grote nog niet in het snuitje van het kleintje? Hier wel:zweepslagen)

En toch moeten ze samen blijven spelen.

Je shi zal wel piepen als de grote te ruw wordt en daar leert de grote dan weer van dat hij wat rustiger aan moet doen..

Als het op ruzie gaat uitdraaien moet je echt ingrijpen, ze moeten leren hoe ze moeten samen spelen. 

Net als kinderen: ingrijpen als mens wanneer het te wild wordt.

Dat rijden moet je echt niet toelaten.

En eens wakker schieten kan echt geen kwaad voor een pup: ze zijn meer gewoon vanuit het nest.

Lekker samen slapen is zalig voor de honden en versterkt de band onder elkaar. Zeker dan niet apart leggen! 

Niks is zo rustgevend voor een pupje als tegen een andere hond kunnen slapen.

Ik heb ook een grote hond, die drie jaar geleden als pup kwam.

En we hadden ook al een klein hondje thuis.

Ik heb nooit toe gelaten dat de pup met het kleine hondje ging spelen.

Dan leidde ik hem af, en liet hem iets anders doen.

Komt ook omdat ons kleine hondje toen al 12 was, en zijn lijfje kon het niet meer hebben als er te wild werd gedaan, dus het was ook noodzaak om het goed te begeleiden.

Dat zal anders zijn bij jouw hondje van 2 jaar, die is nog veel sterker.

En ons kleintje kon gelukkig ook van zich af snauwen om de pup te waarschuwen te stoppen.

Als de pup rustig ging snuffelen met het kleintje, dan zeiden we 'goed zo!' 

Dat heeft in het begin enkele weken geduurd, toen was het wel goed.

De grote hond is heel voorzichtig geworden met het kleintje, zelfs ook naar kleine hondjes die we onderweg tegen komen.

Nu zijn het echt vriendjes geworden, maar op een hele rustige manier, ha ha.