Border Collie pup van 8 weken is zeer angstig

Hallo allemaal, Begin van de week hebben we een Border Collie pup gekocht van 8 weken oud. Het beestje zat niet echt in ideale omstandigheden. Hij zat samen met 3 labradors (van ik schat een jaar) in een hokje. Hij zat niet meer met zijn ouders. Als we hem daar zagen liep hij mee rond met de andere honden, maar je zag aan hem dat hij bang was als wij er naartoe gingen. We vonden dat niet erg, het was allemaal nieuw voor hem. Hij kende ons ook nog niet. We hebben hem gekocht omdat hij zo mooi was en omdat het echt een lief beestje is. Hij is nu 3 dagen bij ons en we merken toch dat het een heel angstig beestje is. Hij staat en loopt nog steeds met de staart tussen zijn achterste poten en ligt als we in de buurt zijn meestal ergens in een hoekje te kijken. Hij is duidelijk gesocialiseerd met andere honden, maar niet met mensen. We zijn nu stap per stap aan het proberen om hem naar ons toe te laten komen en sinds gisteren eet hij snoepjes uit de hand, maar uit zijn bench komen doet hij niet als we ze open zetten. Ik heb al veel gehoord dat je de angst van je hond niet mag bevestigen door hem dan te aaien of snoepjes te geven, maar hoe pak je het aan? Als we hem eruit willen nemen, denk ik dat we hem ook banger maken. 

Angst zit er al, dat kan je helemaal niet bevestigen.

Je kan hem wel steunen en de tijd geven aan jullie te wennen.

http://www.moniquebladder.nl/angst-kun-je-niet-belonen/

Wat enorm sneu voor de pup...

Mijn gevoel zegt: geef hem tijd. Niet forceren om contact te zoeken of dwingen om hem uit de bench te halen. Hij heeft geen idee wat hem overkomt, alles is anders en onbekend. 

Laat hem dus eerst de kat uit de boom kijken en hem rustig wennen. Wanneer hij zich vertrouwder voelt met de omgeving, kun je langzaam stapjes gaan zetten m.b.t. de socialisatie.

Border Collies zijn zeer gevoelige honden met een duidelijke lichaamstaal (al wijkt die wat af van die van andere honden).

Mijn eerste tip is vooral; Laat je pup met rust. Hoe meer druk jij gaat leggen op socialiseren in jouw gezin, hoe banger de pup zal worden. Dus: Bench deur open en je eigen ding gaan doen. De pup komt er echt wel uit als ze moet poepen of plassen want ze bevuilen hun nest liever niet. Je zou er dan de eerste paar dagen zelfs voor kunnen kiezen je pup de behoeftes te laten doen in huis. Die zindelijkheidstraining komt nog wel.

Uiteindelijk zal de pup nieuwsgierig gaan worden naar jullie en voorzichtig komen kijken. Ook dan gewoon met rust laten. Uiteindelijk zal ze zich zo vertrouwd voelen dat ze ook vlak bij jullie gaat zitten of liggen. Dan kan je gaan aaien maar doe dat dan niet op een bedreigende manier dus niet over de pup heen hangen en niet aaien op de kop.

Voertjes strooien (dus niet uit de hand) rond jullie als jullie op de bank zitten helpt ook. Maar dan de pup negeren (niet kijken, niet toejuichen, niet proberen te aaien).
De pup moet eerst leren dat jullie niets van haar moeten voor ze kan leren dat jullie geen kwaad in de zin hebben als jullie iets van haar moeten.

Waar was de moederhond dan?

Je zult hier een hele kluif aan krijgen. Doe t rustig aan voorlopig.

Mijn gevoel zegt dat je hier een heel lastig hondje aan gaat krijgen. Border collies zijn al heel gevoelige honden die redelijk snel onder de indruk kunnen zijn.

Ik denk eigenlijk dat voor deze pup een hele rustige stabiele andere hond het mooiste zou zijn in het gezin...

Je hondje heeft al heel veel gemist, al zo jong geen moeder meer, niet in huis opgegroeid, weinig socialisatie. Het advies is om, zoals anderen al adviseren, rustig aan te doen. De pup moet jullie gaan vertrouwen. Het mee maar buiten nemen voor plassen en poepen, lukt dat al? Zo ja hou dit kort met niet te veel nieuwe dingen anders ga je mogelijk te snel en wordt de boze buitenwereld alleen nog maar enger. Omdat je hondje al zo angstig is ben ik bang dat je niet veel aan de socialisatie kan werken en omdat hij nu al zo bang is denk ik dat deze angst er nooit uit zal gaan...

Maar ja dat is mijn gevoel. Misschien heb ik het wel helemaal mis.

Ik heb zelf en hondje gehad die constant in angst leefde dus ik hoop echt dat ik het mis heb, want zo'n hondje is niet makkelijk en zuigt je leeg qua energie en aanpassen van je eigen leven. Maar ook is het echt heel erg voor de hond, om zo in de stress te moeten leven...

Hoe jong je hondje nu ook nog is, ik zou je aanraden om een hele goede gt op te zoeken!

Ik sluit mij aan bij de anderen, advies vragen aan een gt die kijk op angstige pups heeft lijkt mij het beste. Deze pups zijn al zo gevoelig en je kunt denkend dat je het goed doet toch heel veel stuk maken.

Ik zal het deurtje van de bench open laten staan en alleen s, nachts of als jullie even niet op hem kunnen letten hem dicht doen.

Veel geluk met jullie pup.

De moederhond liep buiten samen met de andere honden en de pup zat in een hok met andere labrador (pups), als je dat nog pups kan noemen (ze waren al meer dan een jaar oud). Bongo is nu een kleine week bij ons en hij is al fel opengebloeid. Hij komt nu zelf uit zijn bench mits wat aandringen met een snoepje, maar het is al een hele vooruitgang. Als hij er eenmaal uit is loopt hij rond en verkent hij alles. Als we binnenshuis bij hem zijn loopt hij ons de hele tijd achterna en kwispelt hij toch al regelmatig met zijn staart. Enkel snelle onverwachte bewegingen of harde geluiden zijn nog erg voor hem. Dan zie je dat zijn staart terug tussen zijn poten gaat en dat hij een rustig plaatsje gaat opzoeken. Als we buiten gaan met hem (het is nogal groot en ik ben bang dat hij plekjes zoekt om weg te glippen) doen we hem een lange leiband aan van 5m. Hij loopt nu flink mee en begint af en toe rond te springen van blijdschap, hij begint echt meer puppy streken te krijgen. Hij komt nu ook naar ons als we hem roepen, bij andere mensen is dit niet het geval maar dat is natuurlijk heel nieuw voor hem en gaat als het ooit komt veel tijd vragen denk ik. 

Goed dat je het rustig aanpakt.

Hoe gaat het met de huisgeluiden? Stofzuiger, kraan, noem maar op.

Mijn ervaring met buitenlandse en binnenlandse bange herplaatsers is dat je best zelf de rugzak van de hond overboord gooit en doet alsof er niks aan de hand is.

Door gewoon te doen, je dagelijkse bezigheden in huis, (ik zou wel even niet gaan stofzuigen in dezelfde ruimte!), je pup met rust te laten en hem enkel te belonen als ie zelf naar jullie toe komt, en dat zal wel gebeuren eens het nieuwe verdwijnt voor hem, geef je hem al vertrouwen.

Soms, bij volwassen honden dan, duurt het meer dan een week, zelfs meer dan 2 à 3 weken, eer de hond beetje open gaat staan voor echt contact met de nieuwe baas...

Niet te snel willen gaan en hem de tijd geven, is de belangrijkste boodschap, denk ik.

Wens jullie veel succes en vooral veel geduld toe!

Met de geluiden gaat het ook steeds beter met Bongo. In het begin had hij van elke geluid bang. Buiten hebben we schapen en ganzen lopen, in het begin ging hij lopen en schuilde hij in een hoekje vanaf ze een kik gaven, maar nu gaat hij zelf al verkennen met de schapen en wil hij zelfs in de wei lopen waar de schapen zitten. Ook binnenshuis gaat het veel beter, hij komt nu meestal kijken van waar het geluid komt. Stofzuigen hebben we nog niet gedaan in de kamer waar zijn bench staat. 

Fijn om te lezen dat hij al wat vrijer wordt!