Verkiest hond iemand anders als baasje?

Ik heb een rottweiler puppy van 6 maand, heel lief, speels, leuke hond, had haar vanaf 8 weken maar ik vind iets raar. ik ben dus haar baas, heel veel mee bezig, op hondenschool 3 keer per week, elke dag 1-2 uur mee gaan wandelen, vrij laten loslopen, thuis mee spelen, ze slaapt ook in een bench op mijn kamer, geef haar eten,... maar ben soms streng met haar en consequent omdat dit moet met een rottweiler natuurlijk, ... Wat een baas dus doet, maar aan de andere kant mag ze van mijn moeder veel meer, geeft haar stukjes vlees, mag trekken aan de leiband (ze gaat 1-2 keer per WEEK maar mee wandelen) maar mijn moeder is een beetje te lief om haar te 'corrigeren'  en is dus helemaal niet streng met haar en mag alles, Maar nu komt het, altijd als we ergens naartoe zijn geweest en ze dus een tijdje alleen in de tuin is geweest en we de deur opendoen gaat ze altijd naar mijn moeder, met een harde kwispelende staart en draai toertjes rond haar en naar mij komt ze de eerste 5 minuten niet en heeft dus alleen aandacht voor mijn moeder, ik vroeg me gewoon af hoe dat dit komt en wilt dit zeggen dat mijn hond mijn moeder liever heeft als ik??? misschien een raar onderwerp maar wou dit gewoon is vragen

Je hond zal niet iemand anders als baasje verkiezen. Je hond weet niet eens wat dat is.

Maar je hond zou misschien wel een voorkeur van mens kunnen hebben.

Hoe corrigeer je eigenlijk? En hoe ben je streng?

haha natuurlijk trekt de hond naar je moeder..daar mag alles wat verboden is 

Trek het je niet aan het zijn net kleine kinderen

uiteindelijk zal je hond zich bij je je moeder stierlijk vervelend gaan gedragen 

en bij jou kalmeren en relaxter worden...

je hond heeft door dat daar iets te manipuleren valt 

Denk dat het jou niet super enthousiast begroeten juist een teken is dat jij haar baas bent. Het is namelijk helemaal niet zo aardig om op iemand af te stormen en daar aandacht van af te dwingen. Onbeleefd en degene waar je respect voor hebt doe je niet onbeleefd tegen toch?

Er is in mijn ogen nou eenmaal een bepaald type hond (zelfstandige waak en verdedigers) dat wel degelijk zijn eigen baas kiest. En ze weten ook dondersgoed wat dat betekent. Ik probeer mijn hond al jaren aan te leren te luisteren naar anderen bijvoorbeeld. Doet ze niet. En die is niet opgegroeid met alleen mij om haar heen. Die heeft geen respect voor niets niet. Mijn vorige honden ook niet trouwens. Behalve als ik het zeg.

Maar ja wie die baas wordt, dat weet je nooit. Kiezen ze toch echt zelf. Je kunt het zo zien door op te letten naar wie ze zich het meest respectvol opstellen. Willen samenwerken, willen luisteren, rustig benaderen enzovoort.

Ben het wel met Ruby eens, maaar ik ken mijn hind vanaf dat ze 10 weken was. Liet haar 2x in de week uit. Ze was al vrij snel heeeel erg op mij gericht. Ze sprong dan ook met 14 weken al tegen de ruiten op als ik aankwam. Ookal woonde ze bij een familie had ze een erg sterke voorkeur voor mij.

Met 7/8 maanden heb ik haar dan ook overgenomen toen ze teveel.werd voor de andere familie...

herken het hier wel.

alle honden die we gehad hebben. ..... Ik deed het meeste ermee.

vriendlief en ik zitten ook niet op een lijn.

op mijn husky na trokken ze toch allemaal meer naar me vriend toe dan naar mij.

alleen mijn hus niet die was echt liever bij mij.

 S&F

Dat is het als ik alleen thuiskomt is ze super blij om mij te zien, als ik bij mij thuis 2 seconde uit de living ben ligt ze aan de deur dus zelfstandig is ze echt niet en ze luisterd aleen echt goed naar mij naar mijn moeder luisterd ze zit met een snoepje ander niet, ik zeg niet dat mijn hond haar liever heeft als ik ofzo maar vind dit gewoon raar

 S&F

Dat is het als ik alleen thuiskomt is ze super blij om mij te zien, als ik bij mij thuis 2 seconde uit de living ben ligt ze aan de deur dus zelfstandig is ze echt niet en ze luisterd aleen echt goed naar mij naar mijn moeder luisterd ze zit met een snoepje ander niet, ik zeg niet dat mijn hond haar liever heeft als ik ofzo maar vind dit gewoon raar

Misschien vertrouwt ze je moeder beter, net omdat die haar niet "corrigeert" en zij er niet automatisch vanuit gaat dat je een Rottweiler "streng en kordaat" moet aanpakken ....

Misschien is het gewoon de houding van je moeder? Honden zijn daar heel gevoelig voor. Vooral een pup zal sneller naar iemand toegaan die overenthousiast doet, jubelende geluidjes maakt, helemaal op zijn opwinding ingaat, hem nog meet opjut etc. dan naar iemand die er gewoon rustig bij staat.

Dat heeft op zich niets met baas zijn te maken. Als ik een wildvreemde pup op straat tegenkom en ik zou heel enthousiast gaan doen, komt ie waarschijnlijk ook naar me toe. Gewoon puur een reactie op mijn houding op dat moment. Oke, dat doe ik dus niet, omdat de baas daar waarschijnlijk niet zo blij van wordt, maar ik zie het wel gebeuren.

met corrigeren bedoel ik: als ze aan de lijn trek een na commande voet (8 op 10 doet ze het dan) niet doet dan geef ik een korte ruk aan de lijn, als ze iets vasheeft dat ze niet mag zols bv een schoen pak ik het af, als ze in een kamer binnen gaat dat niet meg ze ik neee en zet haar terug aan de deur opening enzovoort, dus niks erg en ja mijn moeder is zeer enthousiast enzo

Ik zou dat rukken aan de lijn weglaten. Niet erg prettig voor de nek van je hond en het kan later ook nog nekklachten geven. Geef je hond voor de verandering eens 'ruimte' om lekker te lopen, te snuffelen en de route te bepalen. Erg leuk, je komt op andere plekken en het is ook goed voor de band en het vertrouwen kweken voor de hond.

Aan de voet lopen is ook niet erg 'natuurlijk' voor een hond. Ze lopen eenmaal sneller dan wij.

Verder inderdaad niks ergs, misschien heeft je hond gewoon een andere voorkeur ondanks dat jij veel met haar doet.

kijk eens naar het boekje "help mijn hond trekt" van turid rugaas

dun simpel en duidelijk

Ach je moeder is gewoon een wandelende koektrommel,  welke hond vind dat nou niet leuk?  

Stel je hebt besloten van een scholing/cursus te volgen.

A) Ik geef je les. Je moet constant vanalles doen van mij wat niet echt bij je past en je niet echt leuk vindt. Ik ben kort en roep nee als je iets niet goed doet. Je moet de ramen poetsen, de grond vegen. Als je dat niet doet, geef ik je een mep tegen je oren. Je taak die je moest maken vind ik niet goed, dus scheur ik ze maar stuk en zet je terug aan je bureau. Enz.....

B) Ik geef je les. Je komt binnen en ik zeg je vriendelijk gedag en vraag hoe het gaat.

Ik vraag om je taak te laten zien. Die is toch niet helemaal zoals het hoort en geef ik uitleg. Ik laat je ook zie hoe je tot een bepaald resultaat komt.

Tijdens de pauze krijg je een tas thee met een stukje cake.

Waar ga jij het liefst les volgen?

Ook jouw hond wil graag leuk en lief behandeld worden.

Consequent zijn betekend, ja is ja en blijft ja. Nee is nee en blijft nee. Maar hoeft niet met rukken aan de lijn en nee roepen....

Kijk een hond heeft er echt niks aan om 10 of 20 keer naast je voet te komen zitten. Is echt wel saai. Ga met je hond wandelen en laat haar snuffelen, laat haar los, of aan een lange lijn (als ze niet los kan) d'er neus achterna. Dat is hond zijn

Verstop stukjes gezond lekkers op, naast, achter die takken. Laar haar gaan zoeken. 

Als ze jouw schoen pakt (misschien beter gewoon wegsteken en zorgen dat ze daar niet aan kan)? Geef haar een groot lekker stuk kophuid om op te kauwen.

Gaat ze in een kamer binnen waar ze niet binnen mag? Vraag effe of ze tot bij je komt. En als ze naast je staat? Flinke meid en geef haar een lekker stukje vlees.

Je zal snel het verschil merken. Honden hebben ook gevoelens. 

Een hond is toch zeker niet van suiker gemaakt... een ruk aan de riem zorgt er heus niet voor dat die hond iemand anders als baas ziet, of jou niet meer mag. Als een ruk aan de riem ervoor zorgt dat hij niet meer trekt, prima. (Je hoeft die nek niet in tweeën te trekken natuurlijk) Of je hebt wel echt met een wel heel erg zielepootje te maken. Bink was dol op mijn opa. Ik bestond niet meer als mijn opa er was. Opa gaf hem worst en borrelnootjes... opa was feest. Ik was normaal want ik was er elke dag, ik wandelde elke dag met hem en hij kreeg van mij elke dag zijn eigen eten.   Ik denk dat jouw hond dat ook met jou heeft en naar je moeder trekt omdat zij hem veel snacks geeft bijvoorbeeld.  

Men kan nooit te lief zijn hoor,

het gaat er om dat een hond zich veilig en fijn voelt bij je en zich niet onder druk gezet en of onbegrepen voelt.

Als dat bij jullie goed zit is het vast ok

Dit is een goede link om eens door te nemen

http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien

Van oma mag alles wat moeder verbied.. ze verkiest heus niemand als baasje, honden zien dat sowieso niet zo. Maarja, ging jij vroeger niet ook graag naar oma omdat daar veel mocht? Oma was vaak liever dan mama, want daar mocht zoveel! Een pup denkt niet heel anders.

Het kan ook zijn dat ze je moeder minder vaak ziet en dus dan enthousiaster is op de momenten dat ze er is. Hier wordt met hondenvriendjes ook onwijs uitbundig gespeeld wanneer ze elkaar zien, maar als ik dan bij zo'n zelfde hondenvriendje 3 dagen logeer is het toch weer normaler en wordt er minder uitbundig gedaan. 

Ik word vaak ook minder enthousiast begroet bij thuiskomst dan mijn vriend, want ik ben bijna nooit weg en als ik weg ben is het kort. En mijn vriend is de hele dag werken. Doet verder weinig met onze hond behalve af en toe spelen en heel soms uitlaten. Dus de momenten dat ze aandacht van hem krijgt is ze heel blij! Maar ze wordt wel sip als ik een nacht logeren ben zonder haar en ze is alleen thuis met mijn vriend. En begroet mij dan bij thuiskomst even enthousiast. Dus ik geloof niet dat ze mij minder graag mag dan mijn vriend. 

Om even een voorbeeld te noemen hoor, ik hoop dat het je misschien wat gerust stelt.

 Dat dus.

Begrijp ik t goed dat je bij je moeder woont met je hond?

Ik herken het verhaal heel goed. Ik heb een Border Collie en die zijn heel puur (oer) in hun gedrag en taal. Mijn vriend is ook totaal niet consequent met haar en doet alleen leuke dingen met haar. Het gedrag van mijn hond is heel anders bij hem dan bij mij.

Bij vriend:

Oortjes rechtop, vrijpostig, enthousiast, pakt zijn eten uit zijn hand als ze de kans krijgt, speels, vrolijk, luistert slecht, springt op hem, kruipt over hem en is onvoorzichtig in spel (tandjes raken hem weleens, ze springt boven op hem.. auw, krabt hem soms per ongeluk), blaft niet tegen hem in wild spel. Ze weet zich geen raad van enthousiasme als hij hier binnenkomt. Ze reageert niet op zijn stemmingen.

Bij mij:

Oortjes plat, lage houding, vraagt om aandacht zonder bovenop me te springen, is alleen vrolijk als ik met haar speel, pakt niets bij mij weg zelfs haar eigen speeltjes niet tot ik zeg dat het mag, is voorzichtig in spel, blaft als ik haar echt uitdaag (uit verwarring). Ze begroet me blij maar redelijk rustig. Ze luistert echt extreem goed naar mij. Ze reageert op mij stemmingen. Komt me troosten als ik verdrietig ben, houdt afstand als ik ongesteld moet worden (en ik heb niet eens PMS), is vrolijk en uitgelaten als ik blij ben en als ik moe ben komt ze bij me liggen.

Tja. Ik ben soms ook wel een beetje jaloers op mijn vriend en dacht soms ook wel dat ze hem liever zag dan mij. Maar dan komt het:

Als wij op een terrasje zitten bv en hij gaat even naar het toilet dan reageert ze daar niet op. Ook niet als hij terug komt. Maar ga ik naar het toilet dan gaat ze op het einde van haar lijn richting de toilet zitten en blijft al zachtjes piepend kijken, wachten tot ik terugkom. Dan zucht ze diep en gaat weer gerustgesteld onder de tafel liggen.

Helemaal duidelijk wordt het bij de DA waar ze, helaas door een nare ervaring, heel erg bang voor is geworden. Wie uit ons gezin ook mee is, ook mijn vriend, ze wil dan alleen bij mij, dichtbij mij, liefst onder mij. Datzelfde doet ze op minder opvallende wijze bij spannende dingen; altijd naar mij toe trekken.

ik ben dus haar baasje, haar leider, haar rots in de branding, haar stabiele factor, haar 'thuis' van waaruit ze kan spelen, enthousiast kan zijn naar anderen die dat niet zijn. Mijn aanwezigheid geeft haar vertrouwen, steun. Dat is toch eigenlijk de mooiste rol die een hond je kan geven.

Ik denk zeker niet dat jouw jonge hond je moeder verkiest boven jou.

Net zoals iemand anders al schreef het kan gewoon echt heel simpel zijn.

Jou ziet ze elke dag je moeder minder en wordt ze wat extra verwend.
Ik zou mij echt geen zorgen maken en blij zijn dat jouw hond blij is om jouw moeder te zien.
Gelukkig zo.
Als dat ze je moeder niet leuk vindt...

Het is pas een hond van 6 maanden en (bijna) elke (vooral jonge) hond houdt wel van wat extra aandacht.

Hier als "oma" komt vinden onze 2 newfoundlanders het ook helemaal geweldig.
Ik geniet er ook van als ze blij en vrolijk zijn als oma komt.

Ik zou er niet teveel over nadenken maar gewoon lekker genieten als je moeder en de hond elkaar leuk en lief vinden.

En verder ook gewoon lekker genieten van je hond want zo te horen hebben jullie verder een hele fijne band samen!!!!

Heel veel geluk met je hond toegewenst!!

Voel je zeker niet minderwaardig! Het is net als bij kinderen. Van de oma mag alles dus daar gaan ze graag naartoe want daar krijgen ze alles gedaan. Maar het absolute respect en de volledige liefde krijg je toch nog altijd als moeder hoor.

Mijn vriend en ik voeden onze hond samen op, wisselen de hondenschool enz af dus we zijn, in mijn ogen, echt heel gelijk. Maar een hond is slim. Wil ze spelen, dan is Sven alles wat ze ziet...wil ze 's avonds op de bank knuffelen, dan verkiest ze mij. Denk ik op zo'n momenten dat ze mijn vriend liever ziet? Helemaal niet....maar soms verkies je gewoon eens iets anders.

Blijf ook veel zorgen voor contact. Wij hebben vanaf 'tbegin steeds zeer lichamelijk contact met onze hond gehad. Aanrakingen, strelingen, wrijven over de buik of het hoofd....contactarmoede is zeer belangrijk om een band op te bouwen. Maar is je hond hier niet zo bekend mee, begin dan rustig en blijf de eigen ruimte van de hond wel respecteren. Ga dus niet liggen knuffelen als hij in zijn mand ligt te slapen 

Aanvulling;

Ik zie dat ik erover heen heb gelezen..
Maar je woont thuis samen met je moeder...

maar toch kan ieder een verschillende band met de hond in huis te hebben zonder elkaar in de weg te staan.

Als mijn partner thuis komt zijn de honden even echt super blij en extra/super vrolijk.(een beetje gezellig gek )
wij moeten er altijd om lachen stelletje clowns!!

Ik doe ook ontzettend veel met ze.
Maar ik ben de hele dag met ze en dan zijn ze alle twee rustiger.

Ik durf er mij niet over uitspreken.

Zelf zou ik dat ook niet zo fijn vinden denk ik als het echt mijn hond is waar ik het meeste voor doe. Misschien toch eens naar je aanpak kijken. Niet dat je opeens alles moet toelaten. Maar de manier waarop misschien...

Natuurlijk ja, soms is dat wel zo dat een dier gewoon meer naar de ene persoon trekt dan naar de andere. Je kan het ook niet forceren.

 Ik zie het altijd zo: Als jij aan de lijn trekt leer je je hond alleen maar dat druk op de lijn normaal is.

Beter is de methode zwijgend stilstaan en omdraaien; de andere kant oplopen. Het kost je een lange adem (kan maanden duren voor het echt heel goed gaat) en in de eerste periode zal het lang duren voor je daar bent waar je wezen wilt. Als je hond eenmaal doorheeft dat spanning op de lijn betekent dat je juist niet daarheen gaat waar hij heen wil zal alleen zwijgend stil gaan staan voldoende zijn voor je hond om om te kijken en naar jou toe te lopen. Mijn hond gaat dan naast me zitten tot ik weer ga lopen want zo eens per week is het toch weer nodig. Ze trekt dan niet meer maar loopt op de galerij niet aan de voet wat nodig is om anderen geen overlast te veroorzaken.

Pepijn en ik zijn 24/7 samen.  Als ik wegga zég ik dat altijd tegen hem en dat ik zó terug kom..

Als ik terugkom blijft hij soms gewoon liggen of komt hij me rustig tegemoet.

Het 'baasje' zien we alleen in het weekend, bij mij thuis of bij het baasje thuis. Als Pepijn hem ziet springt hij een meter hoog van blijdschap. Het baasje verwent hem absoluut niet en ik geef 9 van de 10  keer het eten aan Pepijn.  Pepijn zit graag tussen ons in op de bank.

En ik vind het allemaal prima zo!

Zet 10 vreemde mensen op een rij met mij er tussen, mijn hond begroet eerst die, en dan pas komt hij voor mij zitten

" Zet 10 vreemde mensen op een rij met mij er tussen, mijn hond begroet eerst die, en dan pas komt hij voor mij zitten "

Diesel

 Hihi zo grappig dit. Zo zijn honden soms.  Dat is echt de aard van het beestje. Bij die van mij echt omgekeerd.  Enkel ik en mijn vriend zijn van belang al de rest kan de boom in. Uitzondering kan gemaakt worden als ze iets heel lekkers bij hebben maar als dat op is terug de boom in.  Niet aaien niks, niet nodig doei. Zegt niets over jou, is echt aard van het beestje.