Altijd in de weg liggen...

Hierbij nog een vraagje van mijn kant;

Wij zijn recent verhuisd en zijn er een flink stuk op vooruit gegaan, we hadden gedacht dat Duke hierbij ook minder "in de weg" zou liggen.. Helaas

Duke ligt gewoon graag waar ik bezig ben... In de weg dus waardoor ik regelmatig me nek over hem breek.

Ik laat hem vaak liggen, want vindt het dan zo zielig om hem uit ze slaap te halen om zich voor 5 minuten ergens anders te leggen. Om dan toch weer heel sneaky op de plek komt te liggen waar ik bezig ben..

Nu ga ik eerlijk zijn en begint het serieus op me zenuwen te werken, niet perse het feit dat hij in de weg ligt maar wel dat ik hem elke keer met een rot gevoel moet verplaatsen en hij sjokkend weg loopt. Hij is een leonberger dus als hij in de weg ligt, ligt hij echt in de weg.

Op welke manier kan ik het dus het beste aanpakken om hem niet constant achter me aan te hebben en te gaan liggen waar ik stop..? Of hoe zouden jullie het aanpakken..?

Niet alleen voor mijzelf maar ook voor hem, hij heeft toch ook zijn rust nodig...

Ik ben benieuwd!

Oei, sorry, hier geen tips...

Ik stap gewoon over ze heen of ga er rond, hangt er van af waar ze liggen.

Ze durven wel eens in de deuropening liggen...

Misschien toch wat vaker op z'n eigen plaats (mand/kussen) leggen en daar consequent in zijn?

Heeft hij wel een fijne eigen plaats?

oh heerlijk he ! Sadi doet het ook legt zich ook neer waar ik of vriendlief zijn

en ze ligt daarbij soms ook lekker in de weg hahaha.

ik laat ze enkel stuur ik haar opzij als ik me zoontje vast heb want dan durf ik niet over haar heen te stappen.

Probeer het moment waarop hij 'in de weg' wil gaan liggen voor te zijn door hem dan al naar zijn mand te sturen / of een plek waar hij wel rustig mag blijven liggen. Dan hoef je hem niet wakker te maken om zich te verplaatsen. Want dat zou ik inderdaad ook niet doen, ben ik gewoon te soft voor . Blijf dit structureel even volhouden. Ja zal zien dat hij op een gegeven moment vanzelf voor die plek kiest om te gaan liggen en dan belonen met lekkere snoepjes of een kauwbotje.

" Hierbij nog een vraagje van mijn kant;

Wij zijn recent verhuisd en zijn er een flink stuk op vooruit gegaan, we hadden gedacht dat Duke hierbij ook minder "in de weg" zou liggen.. Helaas

Duke ligt gewoon graag waar ik bezig ben... In de weg dus waardoor ik regelmatig me nek over hem breek.

Ik laat hem vaak liggen, want vindt het dan zo zielig om hem uit ze slaap te halen om zich voor 5 minuten ergens anders te leggen. Om dan toch weer heel sneaky op de plek komt te liggen waar ik bezig ben..

Nu ga ik eerlijk zijn en begint het serieus op me zenuwen te werken, niet perse het feit dat hij in de weg ligt maar wel dat ik hem elke keer met een rot gevoel moet verplaatsen en hij sjokkend weg loopt. Hij is een leonberger dus als hij in de weg ligt, ligt hij echt in de weg.

Op welke manier kan ik het dus het beste aanpakken om hem niet constant achter me aan te hebben en te gaan liggen waar ik stop..? Of hoe zouden jullie het aanpakken..?

Niet alleen voor mijzelf maar ook voor hem, hij heeft toch ook zijn rust nodig...

Ik ben benieuwd! "

Saskia

 Ik stap erover heen...maar als ik ergens bij moet, zal de hond zich echt moeten verplaatsen, geen meelijden mee hebben......opzij is opzij. ....hier is bams niet echt een slaper, maar ook ogin zal opzij moeten hoor.

Een leonberger, hihi, hier twee newfoundlanders, hahahaha.....neem een polsstok zodat je er over heen kan springen, maak er geen probleem van, gewoon wegsturen hoor, ...als ik naar boven wil, of de kelderkast in moet....opzij opzij opzij, wat hebben we een haast, hahaha

dat is eigenlijk heel normaal, een hond is nu eenmaal graag bij zijn mens. Of heb je de indruk dat hij iets als verlatingsangst heeft en je daarom niet uit het oog wil laten?

Als hij slaapt zou ik hem ook gewoon laten liggen. Als hij wakker is kan je natuurlijk gewoon even vragen of hij opzij wil gaan als je ergens bij wil komen waar hij voor staat of ligt.

Bedenk dat er ooit een tijd komt dat je zou willen dat hij nog "in de weg" ligt en of je de ergernissen in je hoofd misschien om kan buigen naar positievere gevoelens.

" Hierbij nog een vraagje van mijn kant;

Wij zijn recent verhuisd en zijn er een flink stuk op vooruit gegaan, we hadden gedacht dat Duke hierbij ook minder "in de weg" zou liggen.. Helaas

Duke ligt gewoon graag waar ik bezig ben... In de weg dus waardoor ik regelmatig me nek over hem breek.

Ik laat hem vaak liggen, want vindt het dan zo zielig om hem uit ze slaap te halen om zich voor 5 minuten ergens anders te leggen. Om dan toch weer heel sneaky op de plek komt te liggen waar ik bezig ben..

Nu ga ik eerlijk zijn en begint het serieus op me zenuwen te werken, niet perse het feit dat hij in de weg ligt maar wel dat ik hem elke keer met een rot gevoel moet verplaatsen en hij sjokkend weg loopt. Hij is een leonberger dus als hij in de weg ligt, ligt hij echt in de weg.

Op welke manier kan ik het dus het beste aanpakken om hem niet constant achter me aan te hebben en te gaan liggen waar ik stop..? Of hoe zouden jullie het aanpakken..?

Niet alleen voor mijzelf maar ook voor hem, hij heeft toch ook zijn rust nodig...

Ik ben benieuwd! "

Saskia

 Wij hebben destijds Sadi het commando "staan" om haar daarna aan de kant te kunnen sturen.

Omdat vroeger onze eerste berner echt in de weg ging liggen en dus ook echt niet aan de kant ging. Ook niet als ze in de deuropening lag en je de deur dicht wilde doen.

Met Beauty de berner voor Sadi had ik nog een aparte keuken. Haar leerde ik dat ze niet zonder toestemming over de drempel naar de keuken mocht.  Later in woning met open keuken werd dat lastiger.

Sadi leerden naast "staan" ook terug.

Ze mocht gerust in het keukendeel maar als er werd gekookt of een van ons was in de keuken bezig. Stuurden we haar steevast terug.  Opdat ze dan minimaal op 2 a 3 meter afstand ging toekijken. Maar daarmee voorkwamen we lelijke struikelpartijen.

Na volhouden en steeds terug sturen. Ging ze uit zichzelf op iets grotere afstand liggen kijken wat er werd gedaan. Dit hebben we wel direct van pup af aan aangeleerd.

In ons belang maar ook in die van haar omdat vriendlief vrij lomp was (ook) en later na zijn infarcts bleek het aangeleerde nog meer welkom.

Achter de pc of op de bank zittend lag ze er wel vaak bij. Maar als we er langs moesten en vroegen ff "staan" dan maakte ze zelf al ruimte dat we er langs konden.

Echt slapen deed ze op haar eigen plek, op de bank of midden in de kamer.

Herkenbaar....... Bink lag altijd OP je voeten als je in de keuken bezig was. Beer ligt altijd languit achter je (of is iets vervelends aan het uitvreten waar ik hem niet kan zien, zucht) dus ook best gevaarlijk. We hebben een gladde vloer dus, heel onaardig, soms schuif ik hem gewoon aan de kant. Maar Beer is maar 25 kilo. Ik vrees dat jij, als je Duke weg wil schuiven, grote katrollen nodig hebt om hem weg te hijsen....

Heel herkenbaar! Kimmi ligt ook altijd in de weg, heel irritant maar meestal stappen we erover.. Soms moet ze toch even opschuiven, en dan kijkt ze zo boos 

(Ik graak even niet ingelogd omdat ik bij men opa en oma ben)

Obi doet net zo. Of tijdens het eten ligt ie weer zo dat je je stoel niet weg kunt pakken bij de tafel. "Ga nou es weg Obi!"


En dan kijkt ie zo suf... Bijna zielig. Maar op staan.. nou... soms doet ie dat niet. En schuif ik de stoel zachtjes tegen zijn hoofd aan en dan snapt ie het. En dan ga ik zitten, loopt hij een rondje rondom de tafel, kruipt er snel onder en voor ik gedraaid ben met beide benen onder de tafel is mijn beenruimte alweer foetsie. En nee hij verplaatst zich niet zomaar. Ook niet als je beide benen OP hem plaatst. Hij gaat alleen als je hem dat boos verbaal laat merken. Voeten op hem vind hij niet erg.


Bij de TV ligt ie ook altijd enorm in de weg. Owja en bij het bureau. Niets aan te doen, Obi is zo. Hij wil er altijd bij zijn. Wij hebben nooit een hond gehad die niet in de weg ging liggen. Alleen is Obi enorm groot... Achja hij kan wel tegen een stootje mocht je hem per ongeluk raken. Bij lady was dat wel anders...

Wat grappig dat het zo herkenbaar is!

Ik had dit eerlijk gezegd niet verwacht

@Jantien Hij heeft inderdaad een eigen plaatsje, maar wil hier niet op geforceerd worden. Als het een plicht is, wil hij daar of nergens liggen. Want hij zal zich uiteindelijk altijd verplaatsen tot waar hij wil gaan liggen (achter, naast, opzij van mij.. )

@Pim dat zou ik zeker kunnen doen, maar ik heb het niet altijd door wanneer hij zich verplaatst.. Je zou denken zo een grote hond.. Maar nee, hij kan zich op zijn sokken verplaatsen, haha.

@Willemijn Misschien ga ik er wel te gespannen mee om.. Ik laat hem liggen tot ik er niet zomaar meer langs kan, als ik bv iets vast heb en dan moet hij direct ergens anders gaan liggen.

@Dutch Auti Wellicht leren wij hem ook beter een commando ervoor aan.

Maar dat eigenlijk iedereen er "last" van heeft vind ik wel typisch Misschien zelfs een beetje geruststellend haha

Omdat ik beneden gezichtsveld mis struikelde ik geregeld over Paddy. Hij heeft zich keurig aangepast en zoekt nu een plekje uit het looppad.  

"  

Ik heb hem de laatste weken door de verhuis en vermoeidheid van mij kant, inderdaad al een paar keer te pakken gehad met me voeten...
Ik voel me dan uiteraard super slecht, maar wie weet leert hij er wel wat van... "

Saskia

 Uiteindelijk wel. Geen sorry zeggen dan he? 

Diesel doet dat ook altijd, soms loop ik erom heen, soms zeg ik, nou moet in in dat kastje zijn, hij snapt het dan meteen en ploft een meter verder weer neer.

En soms na 3 x erom heen te zijn gegaan, zeg ik, ga je nu even in je mand liggen, en dat doet hij ook meteen.

Mij man stapt er nooit langs, die zegt gelijk, ga eens aan de kant jij!!

Zelfs kleine honden kunnen in de weg liggen of staan. Polly en Loes hebben er ook een handje van weg. Maar zij zijn natuurlijk klein genoeg om er wel over te stappen.

Als je het echt vervelend vindt, kun je hem misschien aanleren om op een bepaald doekje te gaan liggen?

Je weet dat hij graag bij jullie is. Leg dan op voorhand het doekje op een plek die voor jullie niet hinderlijk is. Komt hij bij jullie geef je hem het commando "plaats" en moet hij dus op zijn doekje gaan liggen.

Een mand of kussen kan ook, maar dat is minder makkelijk te verplaatsen. En aangezien het om een leonberger gaat, vermoed ik dat hij het ook snel warm heeft en dus sneller voor een plek zonder kussen zal kiezen.

Op deze manier is iedereen tevreden: de hond kan bij jullie zijn en hij ligt niet in de weg.

Honden zijn sowieso graag bij hun mensen. Maar soms zit er ook meer achter.

Bvb Door de verhuis en het verdwijnen van de vertrouwde omgeving. Dan ben je zeker hun houvast.

Waar we ook niet altijd bij stilstaan, soms is het ook voor hun van strategisch belang. In het deurgat bvb, het geeft hun vandaaruit zicht over de gang, keuken en woonplaats

Hier gebeurt het ook vaak. Gaat ze languit tegen mijn stoel liggen waardoor ik me schuldig voel zodra ik op moet staan. En als ik in de keuken de vaatwasser uit wil ruimen of iets uit de vriezer moet hebben dan ligt zij er natuurlijk weer precies tegenaan. Vervolgens gaat ze zonder zeuren wel gewoon op haar kussen liggen maar ik vind het ook altijd zo jammer voor haar als ze net zo lekker lag te slapen. 

Tsja, ik zal wel een rare zijn; maar ik vind t juist heel aandoenlijk dat mijn grote knuffelbeer vlak bij me wil liggen

Ik laat haar. Stap eroverheen als het moet. En als ze vast in slaap is: lekker laten liggen....

Ligt ze half te dutten omdat ze bij me wil zijn ( maar houdt me in de gaten of ik bv niet wegga) dan mag ze even opstaan omdat ze niet handig ligt bv. Een geblokkeerde ijskast is lastig; maar ze is zelf als 1e overeind dan: koelkast! Hapjes!

Ik ben dan nog raarder Coby en Wanda ,

Hier ligt groot en klein vaak in de weg ,Je blijft heel lenig door er over heen te stappen ,er omheen te lopen en moet ik echt ergens zijn dan zeg ik  ,heee kan ik er ff bij  en degene verplaatst zich dan gewoon .

Juist gezellig overal die honden die in en uit de weg liggen ,ik zou me juist zenuwachtig maken als ze het niet meer doen .

Mijn hond heeft meerdere mandjes in huis staan. Op plekken waar hij niet in de weg ligt. Hij heeft geleerd dat in een mand liggen hem vaak iets lekkers opleverd, dus hij gaat er graag in liggen. 

Ja, mij stoort t dus ook niet......

Ik heb de leukste deurmat van de wereld en ach, als t toch even moet?: