Obsessie van onze kat?

Onze pup van vijf maanden, Duitse herder reu, heeft lijkt het een obsessie voor ons poes.

Vanaf het begin rende hij direct op poes af en heb ik onze kat opgetild.

Zij vertoeft sindsdien boven en dat vind ik zo zielig.

Poes is niet bang voor honden maar dit ging haar even te ver.

Als ik mijn pup aan lijn of even in de bench doe en poes beneden haal dan wordt pup zowat gek.

Dwz trillerig, trekken aan de lijn springen piepen, blaffen, dit alles zeer hyper en hij staat strak vd opwindending.

Belonen met super lekkers al geprobeerd als ik hem eerst afleid en hij vervolgens even niet gefixeerd op de kat is.

Kat kan hoog zitten maar pup blijft als een dolle onder die plekken staan, uiteraard haal ik m'n pup weg.

Het is wel eens gebeurt in het begin dat m'n pup de poes opjoeg, hij bij haar was en hapte in haar rug, kat vloog de lucht in een soort sprong..

Weet niet wat er zou gebeuren als hij haar echt in een hoek zou drijven.

Laatst met wandelen kwam hij los een grotere pers tegen die gewoon bleef liggen.

Mijn pup kwam vervolgens weer met me mee na dertig seconden ofzo.

Wie kan advies geven?

wissel ze af van ruimte en kleedjes

dus laat de hond boven  snuffelen onder leiding als de kat beneden is

en leg kleedje van de kat op slaapplaats hond en andersom

wrijf het katten kleed over de vacht van je hond

de bedoeling is dat ze naar elkaar gaan ruiken en tijd hebben voor onderzoek zonder teveel opwinding

Ik heb het commando laat de poes aangeleerd

aan de lijn

en op afstand

kop afdraaien van de kat belonen met iets erg lekkers..

geleidelijk aan met ervaring uitbreiden..tot je bv met kat op  de zelfde bank kan zitten en de hond naast je benen bv

aankijken is uitdagen...dat geldt voor kat en hond

en reken maar dat dat snel kan escaleren die ene blik

Daarnaast kan je trainen dat de hond niet op de kattenplek mag komen

Je had ze gewoon samen moeten laten, dan was het nooit een obsessie geworden voor je hond.

Tja.....ik heb ook geprobeerd  te voorkomen dat de hond hier de poes lastig viel. Meestal luisterden ze naar mijn bevel. Soms echter was het gebeurd en.....dan blies poes serieus van zich af, gaf soms een krab op een weke neus 

En geloof me nadien ging de hond er NOOIT meer achter aan. 

Ik heb altijd honden en katten gehad. Dat is mijn ervaring wat hierboven staat.

Bevelen aanleren is het veiligste, maar leren door eigen ervaring...is beste manier. En geloof me, een gezonde poes blijft nog altijd de baas .

" Tja.....ik heb ook geprobeerd  te voorkomen dat de hond hier de poes lastig viel. Meestal luisterden ze naar mijn bevel. Soms echter was het gebeurd en.....dan blies poes serieus van zich af, gaf soms een krab op een weke neus 
 
En geloof me nadien ging de hond er NOOIT meer achter aan. 
 
Ik heb altijd honden en katten gehad. Dat is mijn ervaring wat hierboven staat.
 
Bevelen aanleren is het veiligste, maar leren door eigen ervaring...is beste manier. En geloof me, een gezonde poes blijft nog altijd de baas .
 
  "

Anny en Lance

Dan ken je mijn boxer boef nog niet.... toen die klein was ging het prima met de katten. Totdat hij na een paar maanden door kreeg dat er achteraan gaan een veel leuker spelletje was. En ach soms een krab op z'n neus doet hem niet zoveel. De katten rennen uiteindelijk toch weg want zo een grote boxer is natuurlijk ook bedreigend. Al bijt hij niet, het is echt uitdagen tot spelen. We proberen de hond hierin te corrigeren en ook door het zoveel mogelijk voor te zijn maar ook nog niet echt een oplossing gevonden.... hopelijk is het ook een beetje de puberleeftijd van de hond en keert de harmonie op een dag weer terug. 

Tuurlijk zit zijn leeftijd er voor iets tussen, en dikke huid op zijn neus 

Als poes nu eens niet zou weglopen, zou ook al veel schelen....het daagt hem uit van erachter te zitten .

Lance ook...stormt als hij kan achter iedere poes, of konijn...juist omdat die weglopen denk ik.....en in zijn eigen tuin is hij heel onderdanig naar mijn Rosse toe. 

Hij raakt zo gespannen omdat hij de kat ruikt en hoort en er niet bij kan.

Het was fout ze te scheiden, een pup is sneller onder de indruk van een krab van de kat, een volwassen hond niet.

Hier ook altijd honden én katten gehad.

Mijn pups mochten niet naar de poezen.  Gingen ze een keer snuffelen als de kat op tafel zat, liet ik dit toe, als ze een krab kregen, riep ik ze heel theatraal bij me en troostte ze, zo kregen ze de bevestiging dat de kat wel héél erg gevaarlijk was.

Als ze ouder werden was een neen voldoende.  Ze mochten nooit, maar dan ook nooit achter de kat aan lopen, ook niet wandelen.  De katten zijn heilig hier in huis, en de honden weten dit héél goed.

Het kost in het begin veel tijd en ogen op je rug, maar het loont.