Hond reageert slecht op nieuwe pup

Hey,  Ik ben nieuw op het forum, dus ik zal even schetsen: we hebben thuis een maltezer van 4 jaar en een Golden retriever puppy van 8 weken. Onze golden retriever is op 14 jarige leeftijd in december overleden. De laatste 2 jaar is hij sterk achteruit gegaan en lag hij maar op zijn mat de hele dag. De aandacht is toen vooral naar de maltezer gegaan. Nu met de nieuwe puppy merken we wel dat ze zich wat 'bedrogen' voelt. Ze moet niet veel hebben van de puppy, wat mij nog normaal lijkt omdat ze nog aan elkaar moeten wennen. Maar ze moet ook niets meer van ons hebben. Ze loopt weg van ons, we mogen haar niet aanraken, ze gaat apart liggen, luistert niet meer, ... Terwijl het voordien eigenlijk echt een flauwe knuffelmie was. Ik probeer doorheen de dag op bepaalde momenten echt met haar alleen te zijn zodat alle aandacht naar haar gaat, maar ze moet er niets van weten. Momenteel proberen we alles zo normaal mogelijk te laten verlopen zoals we altijd doen en spenderen we niet te veel aandacht aan haar afstandelijk gedrag, maar is dit de juiste manier? Of kunnen we beter haar die ruimte nu geven en haar zelf laten beslissen als ze terug meer betrokken wilt zijn?  Graag jullie mening want het doet toch wel pijn dat mijn schat van mij wegkruipt en niets meer met ons te doen wilt hebben 

Ze zal denk ik nog wel bijdraaien.
Als ze echt nuffig doet van ik wil niet zou ik haar maar even laten. En verder haar apart meenemen op uitstapjes. B.v. alleen mee naar hondenpark, pleintje op terrasje zitten met beter weer. Of naar de dierenwinkel. Dat soort dingen. Zal ook makkelijker worden als de pup zover is dat hij ommetje kan maken door wat straatjes en ze samen kunnen wandelen, roedeltje kunnen vormen. Dan zal die band ook wel groeien.

Heb hier zo eentje zitten, een Havanezertje.

Opgegroeid met 2 Duitse staanders. Daar heeft ze ooit zalig bij gespeeld. Jaren achter elkaar.

De volgende pups die erbij kwamen, toen was zij nog maar 5 jaar oud, moest ze absoluut niet meer. Gaat altijd ergens apart liggen en is blijven nuffig doen tegen alle volgende honden die hier komen wonen.

Ze moet wel mee wandelen gaan van mij en dan gaat alles prima en is ze er graag bij. Maar eenmaal thuis gaat ze weer ergens alleen liggen.

Ook honden rouwen zeker als ze altijd samen zijn opgetrokken, en dan opeens komt er een ander en die blijft ook nog.....trek er op uit met de oudere hond en geef dan extra aandacht, ga ook eens ergens naar toe waar je nimmer bent geweest met de andere hond zodat het een nieuwe omgeving is, daarna ga je korte wandelingentjes maken met de pup en de oudere hond, klein houden....thuis , laat de oudere hond rustig wennen aan de nieuwe situatie, heus het trekt wel bij...geef beiden honden apart eten, en aparte aandacht.

Wat heel moeilijk is voor een hond is altijd samen zijn en als deze dan er niet meer is wordt dat niet goed verwerkt........hier sinds kort twee honden, alles apart, wel gaan ze samen mee naar de blauwe stad maar er wordt niet met elkaar gespeeld, mijn dierenarts vroeg me toen ik met ogin kwam, is er een hechting tussen ogin en Bams...nee die is er niet....daar zorg ik voor...ik geef beiden apart alle aandacht..... en ik zorg dat ze niet altijd samen zijn, ze accepteren elkaar goed, snachts kunnen ze bij elkaar, maar daar blijft het bij....ze zoeken beiden een eigen plek...nu is het leeftijd heel groot hier, tien jaar.....als de oudere hier er niet meer is wil ik dat de jongste verder kan.