angst om met je hond te wandelen

Ik heb een dilemma. We hebben een herdershond gehad die (als ik hem uitliet) de neiging had om andere honden aan te vallen, en katten.. gevolg was.. ik die achter de hond aan gesleept werd door de modder en angst om met hem te lopen. Sindsdien liet ik de hond uit op tijden dat er niemand liep.. vaak snachts na elven of twaalven. Ook liep ik ern eind om en sprong over sloten om maar niet in aanraking te komen met andere dieren. Deze hond hebben een half jaar geleden moeten laten inslapen vanwege ouderdom en erge pijn.. sinds een aantal maanden hebben we een rottweiler van iemand overgenomen omdat deze mensen vanwege prive omstandigheden niet meer voor haar konden zorgen. Een ontzettend lief dier.. maar ik moet er wel mee uit. Zodra ik een ander dier tegenkom sta ik te trillen op mijn benen en nu wil ze ook achter die honden aan... ik vind dit heel erg maar kan mij niet over mijn angsten heen zetten. Het gebeurt vanzelf en geef dit aan haar door. Ik weet niet wat ik moet doen om mijn trauma te verwerken en ik besef me dat ik een hele gevaarlijke hond van haar asn het maken ben. Ik wil heel graag horen wat anderen adviseren.. liefst ook van een hondenexpert o.i.d.

oh wat naar zeg.

knap van je dat je weet én aangeeft dat het 'Probleem ' bij jou ligt.

ik ben geen expert natuurlijk maar ben ook van mening dat gedrag van een hond vaak ( niet altijd ) bij de eigenaar ligt.

is er niemand die tijdelijk met je mee kan lopen?

waar in de buurt woon je? Misschien kunnen we samen lopen?

probeer io een of andere manier aan je zelfvertrouwen te werken.

ook zonder hond.

denk om je ademhaling tijdens lopen .

concentreer je zoveel mogelijk op je hond.

neem snoepjes en/of een balletje mee om met je hond bezig te blijven.

Is het volgende misschien wat voor je?

http://www.moniquebladder.nl/wat-is-bat-voor-je-hond/

Het is in principe een training voor je hond, maar naar mijn idee kun je met die training ook jezelf weer herpakken en leren dat het niet eng is.

Bedankt voor de reacties.. het punt is dat er niet altijd iemand mee kan lopen want ik laat ze voor mijn uit.. dus rond 6.15uur. Er loopt dan altijd nog iemand en hij heeft het ook niet zo op rottweilers dus waarschijnlijk versterkt dat het gevoel dus.. en ik ben me er inderdaad van bewust dat het probleem echt bij mij ligt. Ik heb inderdaad ook een hondenschool ook aangeschreven.. dus maar even afwachten wat zij er van vinden. Ik kan het knopje niet omzetten.

ik zou je een verdedigingssport aanraden.

puur voor het zelfvertrouwen.

een goede sport hierin zou zijn aikido of boksen.

bij aikido leer je ook ademhalings technieken , balans en reflectie.

dit zou je enorm kunnen helpen in het zelfvertrouwen , inschatten van de situatie en controle houden.

Ruby88, ik heb de BAT training gelezen en het is super, maar dat is in Arnhem en ik woon in friesland dus dat is geen optie, maar ik denk wel dat ik zoiets moet hebben. Ontzettend bedankt voor de tip.

Oei oei......dat is een moeilijke toestand zeg.

Ik weet dat je dit niet wil horen, maar waarom heb je tóch weer voor zo'n ' vervaarlijk' ras gekozen; terwijl duidelijk is en was dat je nog niet over je angsten heen bent......

Nu dreigen zowel de hond als jij er forse problemen mee te krijgen.

Ik denk dat, als je toch besluit deze hond te houden, je zo snel mogelijk naar een hele goede hondenschool moet gaan.

Één die ervaren is met grote honden. Én die vooral positief traint.

En dan beginnen met een heel klein klasje om vooral voor jou vertrouwen op te bouwen.

Jij moet vertrouwen in deze hond gaan krijgen; dat is je grootste uitdaging nu. En daartoe heb je óók vertrouwen in jezelf nodig.

Met je vorige hond ging je over je eigen grenzen. Nu doe je t weer.

Ik zou deze hond zsm herplaatsen en een tijdje geen hond nemen.

Wil je m wel houden, zoek dan een specialist in jouw omgeving.

Doe wat minder lange wandelingen en kijk eens naar hersenwerk voor honden.

Succes hoor.

Arvid van Putten heeft ervaring met Rottweilers. Probeer hem eens. http://www.arvidvanputten.nl/ Denk dat je er alleen overheen komt door de confrontatie met je angst aan te gaan. Want de hond voelt die onzekerheid. Onder begeleiding van een therapeut oefenen andere honden te passeren. Misschien moet je van een afstand zien dat iemand anders met de Rottweiler loopt en dat het goed gaat. Ook meer de teugels in handen nemen. Dat je hond meer vertrouwen in je heeft en je geen bescherming nodig hebt. Daarbij kan helpen: laten zitten. Aankijken dan mag de hond naar de voerbak. Even controle door zitten en dan als eerste door het hek gaan. Netjes naast je laten lopen. Anders stilstaan en achter je positioneren. Zie je andere hond zorg dat jij er tussen loopt. Dat er zo min mogelijk oogcontact en fixeren is tussen jouw hond en de andere hond. Ontspan je. Breath in breath uit. Trek de lijn niet te gespannen helemaal strak. Ga iets aan de kant en laat de hond wat achter je zitten. Heb je wat meer controle. Vertrouw er op dat wat er gebeurd je het aan kan. Pak de hond desnoods even bij de halsband als je denkt er is een hond en ik red het niet qua kracht. Dan kunnen ze minder kracht zetten en houdt je ze echt wel. Dan hield ik als kleine tengere vrouw mijn grote reu ook. Je kan het! Ik begon ook zenuwachtig met macho Tibetaanse Mastiff reu. Toen dacht ik ook. Ik moet er wat aan doen. Later liep ik met dezelfde reu en Tibetaanse Mastiff teef. Als het me gelukt is kan jij het ook! Ga er voor.

Ten eerste heb je een verantwoording naar je eigen hond....

Ten tweede heb je een verantwoording naar jezelf....

Ten derde.....en zeker niet onbelangrijk.....heb je een verantwoording naar andermans honden.....

Als je hond door jou gedrag leert achter andere honden aan te gaan dan gaan er ongelukken gebeuren waar een buitenstaander de dupe van wordt.

Kun je je hond niet in de tuin laten totdat je goeie hulp hebt.

Dit gedrag groeit van dag tot dag en loopt uit de hand.

Probeer het te voorkomen door in een tuin te laten en niet te lopen tot je met spoed hulp gezocht hebt.

Je schrijft dat het zo'n lief dier is......ook hij heeft dit niet verdient.

Dit is geen verwijt maar een heel dringende raad.

Jou gedrag gaat alleen maar "slachtoffers" maken.

Zoek vandaag nog hulp aub !!!!!!!!!!!!!!!!

Dit kan niet via een vraag op het forum.....je hebt , samen met je hond, persoonlijke begeleiding nodig. Ook geen hondenschool maar eerst 1 op 1.

Er zijn nu al 2 problemen....jou gedrag en dat groeiende gedrag van je hond.

Nogmaals geen verwijt maar een goed bedoelde raad !!

Na de aanval van een herder op mijn hond ben ik ook vreselijk bang geweest en eigenlijk nog steeds wel op sommige momenten..

Misschien klinkt het een beetje zweverig in sommige hun ogen, maar doe je wel eens mediteren?
Dat zou je namelijk wel goed kunnen helpen ontspannen. Je kan ook bepaalde ademhalingstechnieken toepassen op het moment dat je andere honden tegen komt.

Heb je iemand in je omgeving die je goed kent, je hond goed kent met een hond, waarbij je oefeningen zou kunnen doen met langs lopen (op gepaste afstand natuurlijk)

Maar wat je het allerbeste kunt doen is een gedragstherapeut inschakelen.. Die kan niet alleen helpen bij ''problemen'' bij je hond, maar ook bij jouw angst

Ik zou veel sociale wandelingen doen en het liefst onder begeleiding van een goede gt.

Op die manier leren zowel jij als de hond weer ontspannen te lopen.

http://www.zterk.com/

Ik zou zo een soort tuigje aanschaffen. Ring aan de voorkant en zo kan je hond niet trekken en heb je volledig controle over hem.

Zie je een andere hond, kan je ruim van te voren weg lopen.

Ik denk dat je angst is, de controle te verliezen. Met dit tuigje, heb je alle controle over je hond.

Ik zou overleggen met een gt om samen te wandelen. Die kan je gerichte adviezen geven en je ook laten voelen, dat je controle over je hond hebt buiten.

Hier een expert.

Allereerst raad ik je aan met je eigen angst aan de slag te gaan. Zoek een coach die je kan helpen. Eventueel iemand via marleen van baal van Angst voor honden.

Daarna kan je aan de slag met je eigen hond. Want hij spiegelt nu jou angst. Het kan heel goed dat hij daarmee stopt als jij je angst onder controle hebt.

Sterkte

 Sorry ik weet dat je dit bericht op je telefoon hebt getypt maar het heeft nu mijn dag al gemaakt. Ik moet hier echt heel hard om lachen. Ik zie het ook echt al helemaal voor me. Gezellig thee leuten met je hond, beetje slagroom erbij en je hebt een heerlijk ontspannen Hi tea!! 

Verder sluit ik mij aan bij de tips zoals hierboven al gegeven zijn. Snel aan de slag!! 

Hahahah, o wat erg!

Aan de slag!!!!

Geen expert... wel ervaring! 

12.5 jaar hebben we een hond gehad die hond én mens agressief was. Hij ging nooit los. Je moest 10 stappen vooruit denken, mensen waarschuwen niet ongevraagd in de buurt te komen etc. Maar we hebben nooit dingen vermeden. Losloopgebieden en hele drukke plekken natuurlijk wel. Maar hij heeft gewoon met ons overdag gewandelt op plekken waar honden vást moeten aan de riem. We hebben ons ook nooit zorgen gemaakt of angstig gevoelt want we hadden voorzorgsmaatregelen genomen. Spijtig om te lezen dat het bij jou wel gebeurd is. 

Nu hebben we een hond dat dag en nacht verschil is met onze vorige hond. Ze is heel sociaal, wil heel graag contact. De eerste paar keer haar los van de riem doen of honden/mensen op haar af komen lopen voelde heel apart en heel tegennatuurlijk voor mij maar ik heb me nooit laten leiden door angst. 

De enige oplossing die ik kan bedenken is... geef je hond de kans om aan jou te laten zien dat het nu wel goed gaat. Gebruik die kennis in hondentaal van de vorige hond juist als iets positiefs. Ik ben nu (we hebben de huidige hond 2.5 jaar) juist heel dankbaar dat ik van beide kanten heb mogen meemaken. Het maakt mij veel zekerder in de hondentaal omdat ik ook de negatieve hondentaal herken. Waardoor ik er snel op in kan springen. 

Ipv dat je nu jou hond bang maakt en verkeerd gedrag aanleert met jou houding moet je het omdraaien en een beetje op de hond leren vertrouwen en zo je zelfvertrouwen en het vertrouwen in de hond vergroten. Ga wandelen met andere honden, maak contact met andere honden die jíj al vertrouwt. Durf je dit nog niet zou je eens iemand anders met jou hond kunnen laten lopen en dan kan jij er gewoon naast lopen en zien dat het niet zo erg is. Diegene moet dan wel vertrouwen in je hond hebben. 

Mocht je tot dit alles niet in staat zijn op het moment dan ben ik het wel eens met de mening dat je dan de hond toch weer beter kan herplaatsen voordat het gedrag er zo diep ingebakken zit. 

Ik vind dat een herplaatsing altijd iets positiefs voor de hond moet meebrengen ipv iets negatiefs. 

Echt een duidelijke oplossing bestaat er niet. Je zal zelf de kracht en het vertrouwen moeten vinden om met je hond door te kunnen. Ik vind het wel heel positief dat je inziet dat het probleem bij jezelf ligt ipv de hond. Dat geeft toch al aan dat je situaties goed kan inschatten en beoordelen.

Problemen oplossen met slagroom....mmm..kon dat maar

Tijdens 1 van onze favo wandelingen komen we voorbij een tuin met 3 blaffende volwassen Berners. Op een gegeven moment, toen onze pup nog echt een guppie was, braken ze uit. Er is niets gebeurd maar door de schrik van "HELP ZE GAAN MIJN HOND OPETEN!!!!!!!!!!" heb ik daar echt een klein trauma. Probleem....langs die route ligt een mooi open veld. Dus zolang ik bang blijf, kan Pyxis daar niet meer gaan ravotten.

Slechtste manier om een traume te verwerken is het negeren. Zolang ik niet voorbij diezelfde honden kan wandelen...verwerk ik het niet. Als jij dus niet meer gaat wandelen, gaat het ook nooit beter worden.

Tuigje kopen zodat ze niet meer aan de loop kunnen gaan. Het neemt echt zoveel kracht weg dat ze niet meer kunnen trekken, dus dat is al 1.

En dan ja...werken. Werken aan jezelf, werken aan jouw hond zodat hij niet naar elke hond wil sprinten en vooral kleine stapjes zetten. Misschien best onder begeleiding.

Maar dus vooral...NIET NEGEREN!