Mijn Luca wa seen keer aangevallen in een losloop gebied door een hond.
Een paar dagen daarna ging ik weer in dat zelfde gebied wandelen en ik zelf was zo bang! Luca had het ook niet meer, staartje laag en alles vond ze eng.
Ik heb mijn gt gevraagd me te helpen. We zijn daar samen gaan wandelen, wat mij al een stuk vertrouwen gaf. Hij is heel rustig en ik vertrouw op hem, dat hij lastige situatie goed op kan lossen.
Hij zette me met Luca een beetje aan het werk, ik moest haar eigenlijk bij me roepen, als er een hond aankwam.
Luca was weer volledig haar zelf.
Als eigenaar heb je invloed op je hond, maar dat is helaas erg moeilijk te veranderen. Angst is een emotie, dat kan je niet negeren of zomaar even bij je zelf veranderen.
Je zou als hij in zo een bui is, samen met een gt kunnen wandelen.
Die kan je ook gericht helpen en aanwijzingen geven, hoe je het kan oplossen.
Aan Gerdine heb je een goede!
Hij is nu nog jong, dus ik zou het meteen aanpakken, anders slijt het gedrag dadelijk in en ben je nog verder van huis.
Bars stopte de eerste paar maanden ook echt alles in z'n mond. Vooral de eerste 2 maanden liep hij met zn neus tegen de grond en alles wat hij tegenkwam werd opgepakt.
Heb regelmatig een batterij of stuk glas uit z'n mond moeten trekken. Wel apart om ineens te zien hoe veel rommel er nou eigenlijk op straat ligt.
Op een gegeven moment werden de kleine gevaarlijke dingetjes wel minder interessant gelukkig. Ook lukte het best snel om 'los' te leren. Hij reageert daar nu zo automatisch op dat hij soms lijkt te denken 'hè, waarom heb ik hem nou niet meer?'. Ik zie niet in je berichtjes of je daar ook mee hebt geoefend?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?