Tja nouja ik wou achteraf dat ik dat wel gedaan had, niet op hele jonge leeftijd maar wel eerder en zeker voordat er problemen ontstonden
en ik me daarna teveel heb laten beïnvloeden door spookverhalen en adviezen van mensen die mijn hond niet in het echt kennen die zeiden dat ik een moeilijke eter aan het creëren was en hem maar beter moest trainen en dan maar niet meer bij vreemde honden moest laten
(en dan was Gijs niet eens een extreem geval maar het leuke aan wandelen was er echt wel af)
In zijn algemeen vind ik dat het goed is om op eventuele voor en nadelen te wijzen zodat iemand een bewuste keuze kan maken
maar vaak worden er dingen aangeraden die je eigenlijk helemaal niet kan beoordelen
Plus ik ken in het echt niet 1 gecastreerde reu (laten we het maar even bij reuen houden) die er slechter van geworden is maar wel een aantal niet-gecastreerde reuen die toch niet zo leuk zijn
(dan heb ik het puur over de honden die ik voor en na de castratie zie, anders kun je het niet beoordelen)
dus vind ik het vaak onnodige bangmakerij en het effect van trainen word daarbij overschat
Ik vind dit artikel wel zeer misleidend- zelfs bijna gevaarlijk zeker als het serieus wordt genomen door GT , het is immers meer als zwaar genoeg bewezen dat zowel een te laag testosteron/te laag serotine of te hoog testosteron/te verhoogde serotine voor in elk geval een groot stuk dezelfde soort van effecten hebben en daarom moeilijk te onderscheiden zijn – elke zware instabiliteit voldoed aan de effecten weergegen in het artikel,
Ik vind wel dat ze een zeer belangrijk zichtbaar effect vergeten en dat is zware eetstoornissen.
Voor maar voorbeeld het Compulsive disorders stoornis te geven, het is wel degelijk zo dat deze geassocieerd gaan met vb autisme – verhoogd testosteron in de baarmoeder (waar ze bij autisme niet weten is alle wijzen waarop deze plotse verhoogde testosterone allemaal kan onstaan)– een extreem mannelijk brein – verhoogde serotine. Het is wel zo dat verhoogd serotine blijkbaar bijna niet voor komt op natuurlijke wijze, tenzij medicatie (SSRI) of dus reeds ontstaan in de baarmoeder. (of natuurlijk door inname van LSD en andere ...)
Ben niet tegen hoor integendeel hier ook reuen gehad die geholpen zijn.
Gaat bij mij om dat er te vaak gesproken wordt om het te doen voor 1ste loopsheid of bij reu voor 1ste jaar en meer om van ... want stel ... zonder verder te kijken hoe hond zich ontwikkeld
En ene hond heeft er baat bij ... zoals bij mij was en andere hond heeft het niet nodig ... zoals bij mij was
Ik vraag me altijd af hoe ze kunnen onderzoeken dat een reu na het castreren angstiger kan worden (nog niet dikwijls gezien maar soit).
Je kan toch nooit vergelijken hoe diezelfde reu zou zijn geworden indien ie niet gecastreerd zou zijn geworden.
Ik vind t vrij eenzijdig. Maar ik heb dan ook alleen maar positieve ervaring met castratie. Geen enkel nadeel tot nu toe.
Ik ken ook heel weinig slechte ervaringen met castratie hoor, behalve dan de ontplofte cockers in de trimsalon.
Maar ik was mee er nooit zo bewust van wat testosteron nou eigenlijk doet en wat er mijn of meer gebeurd in het lichaam als je deze hormonen weg neemt.
Ik vind die bewust wording wel goed ipv zomaar castreren.
Ik vraag me dus ernstig af hoe je alle niet geholpen reuen,
over 1 kam kunt scheren...door eigen "studie" van twee jaar op je veldje...
en tot dit soort uitspraken komt..
* En inderdaad, het zijn de niet-gecastreerde reuen die constant in confrontatie komen met anderen (gecastreerd of niet).
Dol gedreven door hun hormonen..*
en er dan vervolgens nog dit aan vastplakt...;
* Van mij mag er een regeltje komen dat niet-gecastreerden nooit op een speelweide mogen komen *
ben niet tegen castreren hoor..., maar dit slaat natuurlijk helemaal nergens op..
Wat ik me wel afvraag na het lezen van dit artikel. Had mijn vorige hondje met al haar angsten niet gewoon hele hormoonhuishouding in de war? Ook al was ze een teef die hebben sowieso minder testosteron. Had dan een behandeling met testosteron niet kunnen helpen?
Ach het maakt ook nu niet meer uit want ze is er niet meer.
En mijn ruin is al 25 jaar balloos en heeft nu te veel aan cortison in zijn bloed waardoor hij (zonder medicijnen, hij heeft cushing) zeer schrikkerig en gestresst is? Zou hij dat dan minder last van hebben gehad als hij nog hengst was geweest?
Ja ik vind het hormonen/testosteron enzo in het lichaam wel interessant.
Maar ik zou ook een reu laten castreren die duidelijk last heeft van zijn testosteron spiegel.
ik denk op je bovenstaande vraag - ja
zware angsten gaat samen met instabiliteit in serotine enz.. daarom ook dat die wat is het 3de (of is het 2de) generatie antidepressiva goed tegen angst werken.
wel Ciska - ik vroeg het u reeds eerder - was het de hond waarin je autisme zag ?
maar lees hierboven wat bv autisme is het is een te hoog aan serotine , geen te laag of een overload aan testosteron in de baarmoeder. het zorgt voor soortgelijke effecten, iedere instabiliteit , en zwaar onevenwicht in hormonen zorgen ook voor andere lichamelijke aandoeningen (wat je hond ook had dacht ik) - maar voor de geboorte valt niet meer te herstellen. Hier een volledig nest met allen aandoeningen door toediening van hormonen.
Nee ik heb nooit aan autisme gedacht. Ik heb met haar meerdere artsen gezien en gesproken en verschillende GT's, maar nog nooit is er onderzoek gedaan naar haar hormoonhuishouding.
Ik ben door wanhoop gedreven op zoek gegaan naar een bestemming voor haar omdat ik het niet meer aan kon en die mensen daar (een opvang voor onplaatsbare asielhonden) hadden veel te maken met onverklaarbare angsten en stress bij honden en zij rade mij een medicijn tegen epilepsie aan. Daarmee ben ik naar een arts gegaan waar ik toen 1 dag in de week bij werkte en zij wilde dit toen wel proberen. Ze had er nog nooit van gehoord, maar vond het het proberen waard. Ze kreeg een hele hoge dosering (die we opbouwde) waar Bambi gelukkig veel baat bij had, en ik dus ook.
Maar nu, jaren later, lees je steeds meer over angsten bij honden en blijft het me interesseren.
Maar wat haar verleden was? Geen idee, vermoedelijk uit het buitenland ooit eens meegenomen om vervolgens in Nederland gedumpt te worden. Ze zag eruit als een podenco kruising vandaar ons vermoeden toen in het asiel waar ik werkte.
ik dacht ik las dat van jou - maar dat ging over andere hond dan?
en btw een - "teefje"- kan best hoger testosteron hebben als een mannetje dacht ik - bij mij geval 2, een echt teefje was het dan wel niet meer
http://www.vetbook.org/wiki/dog/index.php?title=Testosterone
Abnormally high levels of testosterone are observed in hyperadrenocorticism[11], hermaphroditism, persistent Müllerian duct syndrome[12], cryptorchidism[13], luteomas, hypospadias (78, XY)[14] and trisomy-X.
Low testosterone levels in male dogs is commonly observed in neuters, hypothyroidism, hormone-responsive dermatoses, Sertoli cell tumors and with exogenous use of deslorelin[15].
btw meestal geen invloed van castratie - enkel zwaar effecten bij honden die reeds hormonaal niet in orde zijn
Zoals je ook niet meer kan onderzoeken of die reu indien hij niet gecastreerd zou worden, niet uit zichzelf rustiger zou geworden zijn bv. Het mes snijdt aan 2 kanten.
Zoals ik dit stukje lees is het geschreven door iemand met veel verstand van honden en castratie. Maar ook iemand die tegen castratie is. Het is jammer dat ze de voordelen (want die zijn er wel gedelijk) niet noemen.
ha ja sorry - ik heb het gezien was fout met iemand anders - en dus ook met de hond waarover het ging, sorry.
maar als de hormonen huishouding echt heel zwaar overhoop ligt - kan je volgens mij niet echt een hond hebben zonder (verschillende) ziektes en aandoeningen . Alleen wat ik persoonlijk -erg- vind is dat zelfs de meest evidente blijkbaar niet herkend worden door de algemene GT. volgens mij is er nauwelijks onderzoek naar gedaan.
Ja ze had lichamelijk niet veel andere problemen dus dan zou gestoorde hormoonhuishouding eigenlijk niet kunnen bij haar. Ze was wel vatbaar voor ziektes en griepjes onder de honden en haar hart werd snel slechter, maar dat verweet ik aan haar stress en aan het niet normaal kunnen slapen.
Ik merk wel dat er steeds meer te vinden is voor honden met extreme stress en angsten, dat is altijd goed.
Toen ik hier ooit om advies kwam vragen zeiden ze dat ik haar rode tomaat moest geven en iemand wilde wel reiki op afstand doen.
Nu zie ik meer topics voorbij komen met betere adviezen en tips hihi.
Maar goed dit gaat dus helemaal niet meer over testosteron...
Ja dat is ook wel zo. Maar het positieve is op internet genoeg te vinden. Een artikel over testosteron en wat het nou doet kende ik niet en vond dit dus wel het delen waard.
even corrigeren met gewoon - dat heb ik niet gezegd - een minder zwaar gestoorde hormoonhuishouding - kan volgens mij dan wel hoor , een slechte algemene gezondheid wel ja typisch , slapen ook zeer zwaar beinvloed.
ik snap wel dat een DA of een GT niet al te snel overgaat naar een --hornomaal/neurotransmitters onderzoek - bv stress beinvoed de hormonen/neurotransmitters en omgekeerd dus er is steeds de bijna onmogelijke vraag wat was er het eerst de kip of het ei (tenzij er een externe oorzaak kan gevonden woden) – het werkt dus langs twee kanten
en het gaat wel degelijk over testosteron .. en castratie, dus als bv uw hond OCD ontwikkeld (zie artikel) na castratie , wel ja dan denk ik dat de mogelijke oorzaak wel relatief evident is en zeker wel onderzocht moet worden.
ik vraag me wel af hoe het komt dat blijkbaar cushing wel zo makkelijk ontdekt wordt ?
Ben er ook geen voorstander van maarrr som is het wel een oplossing, in ons geval;
Raiko had last op 1jarige leeftijd van zijn hormonen, janken, beenrijden, overdreven kruissnuffelen bij mensen. Ik heb druppels puur geslachtsdrift gekocht en het was ietsje beter maar t was er niet uit. Enkele maanden later begon het opnieuw.. loopse teven in de buurt, terug op benen rijden, de hele dag janken, niet slapen... De druppels werkten niet zo goed, dan de beslissing genomen om toch te castreren. Hij was 1,5jaar. Wij hebben een winkel waar Raiko alle dagen mee komt, hij begroet klanten altijd rustig maar in die periodes niet, had je als klant thuis een loopse teef dan begon ie op je te rijden.. had je als vrouw je maandstonden begroef hij zijn hoofd tussen je benen .. ik kon op sommige momenten gewoon niet meer wandelen omdat hij helemaal van de kaart was. Twas geen leven op die manier voor hem. Drie weken na de castratie was alle gedrag weg, hij heeft nooit nog op benen gereden, vind zijn rust terug, kan andere honden ontmoeten en zelf ermee spelen, voor zijn castratie keek hij enkel wie t hoogst kon pissen, spelen gebeurde niet. En ja... Hij heeft nu een auto immuunziekte die vaak voorkomt bij zijn ras, met de juiste behandeling is het niets ernstigs, heeft die castratie ermee te maken ? Ik weet het niet. Maar voor zijn castratie is hij 2x weggelopen toen de deur van de winkel openging dus als het niet gebeurd was was k hem misschien al kwijt onder een auto ofzo? Als het niet hoeft zou k het overigens nooit doen. Als hij 6mnd was vroegen mensen me 'en? Ga je hem castreren?' ik zou nooit zomaar gaan castreren en zowiezo niet voor de leeftijd van 1,5jr (klein ras) ik hoor ook vaak 'we hebben dat laten doen op jonge leeftijd om probleemgedrag te voorkomen, zoals pootheffen, dominantie..' vind ik erg om te horen zoiets. Raiko markeert nog evenveel op wandeling als voorheen, is niet bijgekomen, niet onzeker geworden, maar leidt nu een rustig leven zonder opspelende hormonen die hem kwellen, dus in mijn geval was het zeer goed
In de pubertijd is het hormoon niveau iets van 5 x zo hoog als bij een volwassen hond.
Er komt na de puberijd zeker meer rust in
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?