Pup wil eigen zijn eigen route lopen

Hi,

Onze Golden Retriever pup Jax wil, eigenlijk al vanaf jongs af aan, zijn eigen route wandelen buiten.

Eerst was deze vooral gefixeerd op huis. Dan wist hij precies de kortste route naar huis en bleef dan lang en hard aan de lijn trekken tot we die kant op gingen. Dat hebben we niet toegelaten en konden hem toen nog optillen en een stukje verder neerzetten, waardoor hij die 'route' een soort vergat en verder liep. Nu, met zo'n 14kg is dat al wat lastiger en houd het nog niet echt op.

Op onbekend terrein loopt hij heel goed mee, maar we wonen eigenlijk ideaal om een mooi rondje te lopen, met genoeg groen en gras om (evt) los in te spelen. Toch zijn het niet die plekken waar hij naartoe wil, maar zijn mijn ouders (300 meter verderop) en huis de enige route die hij vrijwillig wil afleggen.

Zijn favoriete speeltje geprobeerd, zijn favoriete snoepjes, waar hij thuis een moord voor doet en gewoon blijven wachten hebben we al geprobeerd, maar geen resultaat. Ik kan nu naar buiten lopen en 10 minuten op dezelfde plek staan terwijl hij constant aan de lijn trekt om zijn kant op te gaan.

Hebben jullie hierin misschien tips? (andere gebieden bezoeken, evt met de auto doen we wel, maar is wat lastig om iedere uitlaatbeurt te doen)

(sorry voor de fout in de titel )

Loop je de route altijd in de zelfde richting, dan zou je hem ook andersom kunnen lopen.

En JULLIE zijn natuurlijk de baas, dus JAX moet wel naar jullie luisteren. Als je met twee personen loopt, kan de gene zonder hond misschien eens weglopen, een andere kant op, dan volgt Jax misschien wel?

Er staat geen fout (meer?) in je titel hoor!

" Loop je de route altijd in de zelfde richting, dan zou je hem ook andersom kunnen lopen.
En JULLIE zijn natuurlijk de baas, dus JAX moet wel naar jullie luisteren. Als je met twee personen loopt, kan de gene zonder hond misschien eens weglopen, een andere kant op, dan volgt Jax misschien wel?
Er staat geen fout (meer?) in je titel hoor!
  "

jantien

 Nee, de route wisselen we ieder keer af, om te kijken of het dan toch wat beter wil gaan..
Met twee personen gaat het sowieso wel beter, maar dat is helaas niet altijd mogelijk.

ik zou het afwisselen, Jax mag soms zijn eigen route kiezen (is goed voor zijn zelfvertrouwen en jullie band) maar soms wil jij ook weleens wat anders, dan probeer je hem mee te lokken, met vrolijk/enthousiast doen oid.

Toen Lola er nog was liep ik soms een paar stappen mee in de richting die zij wilde en dan in een boogje de richting heen die ik wilde, dan is er geen stress.

"Hebben we al geprobeerd" is een behoorlijk standaard zinnetje als het gaat om het afleren van verkeerd gedrag bij een hond.

Je pup is van 18 november? Dan heb je hem pas en heb je nog niets echt geprobeerd want daar heb je de tijd nog niet voor gehad. Het kan maanden of zelfs langer duren voor je verkeerd gedrag hebt afgeleerd en al die tijd moet je geduldig zijn en vooral consequent blijven. Veel mensen proberen een methode een paar dagen en geven dan op. Bij het stil blijven staan geven mensen het tijdens het stilstaan vaak al op met het idee 'het werkt niet'. Daarmee leer je je pup echter alleen dat de aanhouder wint en hij dus moet blijven volhouden.

Iedere keer dat je toegeeft aan dat trekken beloon je dat gedrag en conditioneer je je pup om te blijven trekken. 10 minuten blijven staan? Al moet je een uur wachten; uiteindelijk zal je pup opgeven. Je gaat mij namelijk niet vertellen dat een pup een uur aan de lijn blijft trekken als jij stilstaat en hem volledig negeert. En pas dan kan je richting huis. Na de eerste stappen zal je pup weer gaan trekken en moet je weer stil gaan staan zonder iets te zeggen. Ook dan kan het lang gaan duren. Maar gaanderweg zal je pup in de gaten krijgen dat als hij naar huis wil, hij beter niet kan trekken en worden de momenten dat je stil moet gaan staan steeds korter.

Neem een paar dagen vrij en bereid je er op voor dat een wandeling die je in 10 minuten kan doen je minimaal 3 uur gaat kosten. En geef vooral nooit toe. Na een paar dagen zal je verbetering zien maar nog steeds om de haverklap stil moeten gaan staan; 'bevriezen'. Alleen je pup zal dan eerder stoppen met trekken omdat hij begint te leren dat niet trekken belonend werkt in de vorm dat jullie de kant op gaan die hij wil.

Ik heb een Border Collie en die zijn super intelligent maar staan er ook om bekend om te trekken aan de lijn. Ik ben vanaf het begin met de pup met deze methode bezig geweest. Na een maand of 3 trok ze niet meer standaard maar nu ze 10 is moet ik haar nog steeds zo'n 2 maal per week corrigeren. Nu hoef ik nog geen minuut stil te gaan staan want ze reageert onmiddellijk. Het toont echter wel aan hoe hardnekkig dit slechte gedrag kan zijn.

Puck heeft dat ook altijd gedaan. Ze liep graag terug naar het huis waar mn moeder woonde. De ene keer gaf ik daar gehoor aan en de andere keer liepen we een andere kant op. Soms liepen we er ook naartoe om vervolgens langs het huis verder te lopen. 

Ik denk dat je voor jezelf moet uitmaken waar het in wezen om draait, en waarom je het bepalen van de route belangrijk vindt.

Als dit puur een uitlaatrondje is (dus om even z'n behoeften te doen en de pootjes es te strekken), maakt het dan uit waar je loopt? Is het dan een probleem dat ie zelf een richting kiest?

Je schrijft dat je genoeg andere gebieden opzoekt, en hij daar wel goed meeloopt. Dat zijn dan de echte wandelingen, neem ik aan? Waar je samen op pad gaat en samen de omgeving verkent en pure qualitytime tijd maakt voor elkaar. Da's mooi, toch?

Persoonlijk zou ik bij de uitlaatrondes er dan niet om malen dat de hond z'n route kiest. Who cares? Op de wandelingen doet ie het prima!

Maar dat is dus iets wat je voor jezelf moet afwegen. Waar het belang van iets ligt...

" Ik denk dat je voor jezelf moet uitmaken waar het in wezen om draait, en waarom je het bepalen van de route belangrijk vindt.
 
Als dit puur een uitlaatrondje is (dus om even z'n behoeften te doen en de pootjes es te strekken), maakt het dan uit waar je loopt? Is het dan een probleem dat ie zelf een richting kiest?
Je schrijft dat je genoeg andere gebieden opzoekt, en hij daar wel goed meeloopt. Dat zijn dan de echte wandelingen, neem ik aan? Waar je samen op pad gaat en samen de omgeving verkent en pure qualitytime tijd maakt voor elkaar. Da's mooi, toch?
 
Persoonlijk zou ik bij de uitlaatrondes er dan niet om malen dat de hond z'n route kiest. Who cares? Op de wandelingen doet ie het prima!
Maar dat is dus iets wat je voor jezelf moet afwegen. Waar het belang van iets ligt... "

Alaska's Finest!

 Mmm.. Deze pup en straks toch aardig sterke hond kiest niet zo zeer een route maar wil regelrecht naar huis of het huis van de ouders van TS.

Dat laten gebeuren (door middel van trekken dus) zorgt er straks voor dat je als eigenaar geen moer te vertellen hebt bij het wandelen. De hond sleurt je gewoon over straat. Lijkt mij geen optie.

Wat ik bij java deed was zodra de lijn strak ging, omdraaien de hond meenemen een paar stappen terug lopen en daarna weer terug de goede kant op. Dan leren ze dat ze door te trekken juist het tegenovergestelde bereiken. Heeft hier goed gewerkt.

het gaat hier om denk ik meer dan alleen het trekken, hij trekt omdat hij zo te lezen ergens heen wil waar hij zich veilig voelt niet omdat hij perse de dienst wil uitmaken.

Ik zou dus ook gaan werken aan zijn zelfvertrouwen.

In Turid Rugaas haar boekje help mijn hond trekt staan ook veel goede tips om rust in de wandelingen te brengen.

Hier is een goede lijnvoering ook van groot belang, daar waar het kan de lange lijn, daar waar steun nodig is kort naast, en op gepaste afstand blijven van "het gevaar" op een natuurlijke manier.

 Dat hangt ervan af. Trekt hij sowieso aan de lijn, of trekt hij alleen aan de lijn om duidelijk te maken dat ie tijdens dat bepaalde rondje een andere kant op wil...

Zoals ik de tekst lees (kan alleen maar daarop verder gaan) trekt ie helemaal niet als ze ergens anders gaan wandelen.

Dus lijkt me het trekken aan de lijn me niet zozeer de issue, maar het zelfbeschikkingsrecht. En daarbij spelen dan nog es verschillende motivaties: nogal wat pups willen, als ze nog erg jong zijn en in de buurt van hun huis wandelen, graag snel weer naar huis toe.

Kan veel redenen hebben: ze vinden dat rondje maar niks, het is te saai, het is te druk, ze houden niet van de prikkels in die omgeving, enz. enz. Neem zo'n pup mee naar een bos, en er is geen sprake meer van al dat getrek. 

Vandaar dat het naar m.i. belangrijk is om even bij de waarde/betekenis van het uitlaatrondje stil te staan.

Dient het enkel om de hond even te laten plassen en een luchtje te scheppen? Zie ik er geen probleem in om de hond te laten kiezen waar ie wil lopen.

Of gaat het hier ook over een training van het netjes meelopen? Is het een socialisatie-route? Dan is de inzet anders, dan gaat het niet over dat plasje doen, maar over iets aanleren aan je hond. En uiteraard ligt de nadruk en de aanpak dan heel anders.

" 
Vandaar dat het naar m.i. belangrijk is om even bij de waarde/betekenis van het uitlaatrondje stil te staan.
Dient het enkel om de hond even te laten plassen en een luchtje te scheppen? Zie ik er geen probleem in om de hond te laten kiezen waar ie wil lopen.
Of gaat het hier ook over een training van het netjes meelopen? Is het een socialisatie-route? Dan is de inzet anders, dan gaat het niet over dat plasje doen, maar over iets aanleren aan je hond. En uiteraard ligt de nadruk en de aanpak dan heel anders. "

Alaska's Finest!

 Zou een hond het verschil zien in de intentie van de eigenaar?

 Als de mens een andere intentie heeft, heeft ie -als het goed zit- ook een andere aanpak. Door de andere aanpak, leert de hond de bedoeling.

Bijvoorbeeld:

1) Ik wandel met m'n hond over de hei. Mijn intentie is samen genieten van de natuur. M'n hond mag snuffelen, rollen in de hei, we huppelen samen over de struiken, gaan es gluren in een konijnenpijp. Deze wandeling draait puur om plezier en op een fijne manier samenzijn. Verder hoeft er niets.

2) Ik loop met mijn hond naar de markt. Mijn intentie is hem te socialiseren met de drukte, de geluiden, enz.

Nu loop ik niet te huppelen en te dollen met m'n hond. De inzet is anders, ik ga hem leren relaxed te blijven in een situatie, op een rustige manier vreemde prikkels op te doen, zelfbeheersing aan te leren bij het zien en ruiken van zoveel nieuws. En dus gaan we leren wachten, leren kijken vanop afstand, enz. 

Een heel andere 'wandeling' dus. M'n honden hebben dat altijd goed begrepen, en ik denk dat de meeste honden dit onderscheid goed kunnen maken, als hun mens duidelijk is.

"  Als de mens een andere intentie heeft, heeft ie -als het goed zit- ook een andere aanpak. Door de andere aanpak, leert de hond de bedoeling.
Bijvoorbeeld:
1) Ik wandel met m'n hond over de hei. Mijn intentie is samen genieten van de natuur. M'n hond mag snuffelen, rollen in de hei, we huppelen samen over de struiken, gaan es gluren in een konijnenpijp. Deze wandeling draait puur om plezier en op een fijne manier samenzijn. Verder hoeft er niets.
2) Ik loop met mijn hond naar de markt. Mijn intentie is hem te socialiseren met de drukte, de geluiden, enz.
Nu loop ik niet te huppelen en te dollen met m'n hond. De inzet is anders, ik ga hem leren relaxed te blijven in een situatie, op een rustige manier vreemde prikkels op te doen, zelfbeheersing aan te leren bij het zien en ruiken van zoveel nieuws. En dus gaan we leren wachten, leren kijken vanop afstand, enz. 
Een heel andere 'wandeling' dus. M'n honden hebben dat altijd goed begrepen, en ik denk dat de meeste honden dit onderscheid goed kunnen maken, als hun mens duidelijk is. "

Alaska's Finest!

 Het is nog een klein pupje hé? Die doet nog niet zo veel.

Mijn hond weet inderdaad ook het verschil tussen werken, bij blijven (drukke gebieden) en lekker uitrazen. Ik kan daarbij wel elke seconde schakelen als ik wil. Bij lange wandelingen komt er altijd een stukje werk bij omdat ze dat leuk vindt en nodig heeft.

Hoe bedoel je? 

" Hoe bedoel je?  "

Alaska's Finest!

 Dat de meeste wandelingen nog 'uitlaat' wandelingen zullen zijn en niet zo lang.

 Ah zo. Ja, dat weet ik natuurlijk niet, hoe dat bij TS gaat.

Bij ons gaan de pups vanaf hun 8 weken meteen mee naar het bos voor de fun, en doen we andere rondjes voor de socialisatie. Dus die opdeling is er meteen.

hondonvriendelijk advies verwijderd

Wat is er eigenlijk zo erg aan?
Ik laat mijn hond ook vaak kiezen waar hij heen wilt gaan.
Vind hij leuk, en geniet hij meer van zijn wandeling.
Ik bepaal het ook wel is zelf.
Ik vind het wel is grappig welke weg hij kiest en wat hij leuk vind om te lopen.
Je krijgt er geen valse hond van hoor! Die van mij luisterd goed, en is hartstikke lief.

 Maar trekt jouw hond ook? Als je dat doet bij een hond die trekt, levert het trekken wat op voor hem en gaat hij dat meer en vaker doen. Als de hond netjes met een slappe lijn loopt is het natuurlijk prima. Dan beloon je goed gedrag.

 het hangt er ook vanaf denk ik

Jenna trok uit spanning, icm dat het een snelle hond is. Toen ze hier eenmaal wat gewend was hielp het zelf de route bepalen juist om te ontspannen en dus minder en op de duur geen trekken meer. 

Hier is dat ook hoor.....   twee x per dag neem ik de honden mee naar een ongerept natuurgebied, daar mogen ze dr gangentje gaan, er wordt gespeeld gelopen en gezwommen...twee x per dag, meer niet.           In bet dorp zijn het uitlaat rondjes extra, niets meer, wil ik wat verder dan staat Bams bij de hoek al stil van...hier heen, dat laat ik toe, en ogin ( ik laat ze in bet dorp apart uit) wil nog wat verder, ook dat laat ik toe...  je schrijft dat je hond overal komt, dan is dat helemaal niet erg als ze bij je thuis zelf de route bepalen toch ? 

De pup gaat direct mee, op de grote wandeling ...is het tever zoeken we een bankje op, zodat de  pup direct overal komt.......en gaan we daar een poos zitten en laat ik Bams dr gang gaan, bijvoorbeeld zwemmen en dan staat de pup te trappelen om mee te gaan.....nog geen negen weken oud, mee met de grote hond, geen misverstand, de pup loopt geen uren hoor.