Stress signalen

Hoi! Onze hond Benji is nu 6 maanden en we merken dat hij de pubertijd aan het ingaan is. Hij is een stuk baldadiger, haha. 

Maar hij laat sinds kort helaas ook stresssignalen zien en dit is erg frustrerend omdat ik hem wil helpen maar eigenlijk de oorzaak niet kan vinden.

Hij komt soms in een vervelende bui en gaat hijgen en rijden (op kussens, benen, honden) en als je hem dan van je af blijft halen gaat hij ook nog eens hoog blaffen en gefrustreerd piep grommen omdat hij het vervelend vind dat het niet mag. Mijn benen zijn blauw van het knijpen. Ook is hij bijna obsessief met kruis ruiken wanneer hij in deze bui is. Zijn oren staan naar achter, zijn tong hangt naar buiten en hij kwispelt. 

Voorafgaand op deze buien gebeurt er eigenlijk niets bijzonders, er verandert niets. De buien zijn wel meestal aan het einde van de middag. Dus eerst dacht ik dat hij toch nog overprikkelt was of te lang wandelde. Maar sinds 1,5 week heeft hij verplichtte rust (van de DA) omdat hij een klein beetje mank loopt. En eigenlijk heeft hij de buien nog steeds. Misschien nu juist weer door energie te veel of verveling? Buiten spelen met vriendjes vind hij toch echt het allerleukste en dat mag nu even niet. We laten hem nu vooral buiten even uit snuffelen en onderzoeken op zijn gemakje. Ook doen we verstop en (voorzichtige) stoeispelletjes binnenshuis en voor de rest is hij eigenlijk rustig in huis. Hij slaapt ook goed en doet zijn dutjes.

Ik wil hem enorm graag helpen maar ik heb moeite met het vinden van een oorzaak. Is het mogelijk dat hij zich misschien nog moet aanpassen aan zijn hormonen en de pubertijd? Al heb ik gelezen dat dat zelden de reden is.

Heb je al eens geprobeerd om met hem speurspelletjes te doen ? Dat kan al heel simpel met brokjes in huis verstoppen bijvoorbeeld.
Dan moet hij met zijn neus werken. Dan komen er endorfines (gelukshormoon)vrij en dat maakt hem rustiger, tevredener.

Hem laten kluiven na zijn eten geeft een heel tevreden gevoel bij honden.

Ik kan best begrijpen dat hij nu moeilijk vindt, dat hij niet meer met zijn vriendjes kan buiten spelen.
Als je hem daardoor andere dingen aanbiedt, zal hij niet meer zo de neiging hebben om de stress signalen te laten zien.

Ook wel ervoor zorgen dat hij voldoende rust krijgt.... dat hij niet overprikkeld wordt.

Sterkte en succes

Ten eerste complimenten dat je je verdiept in waar het gedrag vandaan komt .

Aangezien hij het gedrag op een vast moment van de dag laat zien zou ik toch wel aan overprikkeling denken (er van uitgaande dat jullie een vaste regelmaat door de dag hebben).

Maar uiteraard is het lastig beoordelen vanaf een scherm.

Komen jullie veel van zijn speelmaatjes tegen tijdens de wandeling? Dit kan uiteraard ook een stukje frustratie opleveren aangezien hij er ineens niets meer mee mag. 

Het kan ook een idee zijn om wel samen op te lopen met andere honden. Aan de lange lijn en beiden gewoon op onderzoek uit. 

Zo heeft hij toch het sociale onderdeel, maar wordt er niet druk gespeeld.

Uiteraard hangt dit wel erg van de hond af of dit kan, want als hij er erg druk van wordt is het voor nu geen optie. 

Voertjes zoeken is idd een hele goede bezigheid, net als het kluiven.

Beide activiteiten zijn stress verlagend, dus dit zou ik ook gaan doen. 

Eet hij brokken? Strooi dagelijks een deel hiervan door de tuin/woonkamer en laat hem lekker zijn gang gaan. 

En probeer het moment van het gedrag voor te zijn. Aangezien het vaak rond hetzelfde moment is lijkt dat goed te doen. 

Dus geef hem daarvoor een goede kluif.

Als je juist het idee hebt dat het verveling is kan je ook overwegen om nieuwe gebieden op te zoeken. 

Dus gewoon eens een andere kant oplopen of met de auto erop uit gaan.  Zo krijgt hij ook een hoop nieuwe indrukken  (geuren).

" 
Komen jullie veel van zijn speelmaatjes tegen tijdens de wandeling? Dit kan uiteraard ook een stukje frustratie opleveren aangezien hij er ineens niets meer mee mag. 
 
"

Yara

 Hij vertoont dit gedrag dus al langer dan hij verplicht 'rust' heeft.

Zowel overprikkeling als verveling/frustratie lijken mij daardoor minder voor de hand te liggen.

Mogelijke oorzaken:

* De hond is te dominant

* De baas is niet voldoende de roedelleider

* Extreme stress, obsessieve stoornis of angst

* Irritatie in het genitale gebied

60% van de reuen stoppen met rijden na castratie.

 Blijven steken, in het lang achterhaald, rangordetheorie-tijdperk?

Je zegt dat je hondje last heeft van stress.

Maar gelijk jij het beschrijft lijkt het er meer op dat jouw hondje gewoon "last" krijgt van zijn hormoontjes.

C'est le ton qui fait la musique.

Dankjullie wel voor het advies :)!

We doen inderdaad speurspelletjes met hem in huis, brokjes verstoppen in huis en ook in de handen, dan moet hij ruiken in welke hij zit, dit vind hij erg leuk.

Hij eet voornamelijk Carnibest KVV, maar we geven ongeveer 1/3e minder en nemen dit in brokjes vanwege het trainen en de spelletjes.

Ook heeft hij altijd wel iets te kluiven liggen en krijgt daarnaast soms een runderoor, gepofte kippenpoot, zalmhuid of een bullenpees. Maar misschien moet ik hem inderdaad deze snacks gaan aanbieden voordat hij in die bui begint te komen. Hopelijk maakt dat verschil en is hij dan afgeleid.

Samen rustig lopen met zijn vriendjes kan helaas niet, want Benji is echt een energieke enthousiasteling. Zodra hij gesnuffeld heeft gaat hij meteen springen en rennen, haha! Dus voor nu ontwijk ik ze vanwege de rust en is een nieuw gebied wel een goede tip. Hij houdt ook van snuffelen dus nieuwe gebieden vindt hij altijd geweldig. 

Ik hoopte eigenlijk zelf ook dat het vooral hormonen zouden zijn, omdat dit ook eigenlijk tegelijkertijd komt opspelen met zijn pubertijd. Maar omdat er vaak op internet wordt aangegeven dat het stress kan zijn wilde ik eerst even zeker weten of hij toch niet gestressed is. Kan het zo zijn dat hij wilt rijden door zijn hormonen en dan gestresst raakt omdat het niet mag? :')

En of het een rangorde ding is... dat zou kunnen. Hij doet het namelijk niet bij mijn vriend.  

Geuren kunnen grote triggers zijn, zeker in combinatie met opspelende hormonen. 

Door het feit dat wij zo weinig geuren kunnen waarnemen in vergelijking met een hond, begrijpen we dan niet altijd waar bepaald gedrag dan vandaan komt. 

Je zou geurspelletjes kunnen uitproberen en kijken hoe hij daarop reageert. Misschien wordt ie nog meer opgewonden (wat niet de bedoeling is), of misschien kan ie net daarin zijn ei kwijt en geeft het hem voldoening. 

" Geuren kunnen grote triggers zijn, zeker in combinatie met opspelende hormonen. 
Door het feit dat wij zo weinig geuren kunnen waarnemen in vergelijking met een hond, begrijpen we dan niet altijd waar bepaald gedrag dan vandaan komt. 
 
Je zou geurspelletjes kunnen uitproberen en kijken hoe hij daarop reageert. Misschien wordt ie nog meer opgewonden (wat niet de bedoeling is), of misschien kan ie net daarin zijn ei kwijt en geeft het hem voldoening. 
  "

Alaska's Finest!

 Als ik er eens goed over nadenk, begint het meestal inderdaad met het kruis ruiken. Dus het lijkt een trigger te zijn. Het klinkt heel gek maar ik probeer het altijd te voorkomen, maar heel soms doet hij een verrassingsaanval :') Ik wordt er wel een beetje gek van, haha. 

Hij is toevallig buiten ook echt een enorme snuffelaar. Heb je misschien tips voor wat leuke afleidende geurspelletjes? We doen soms brokjes verstoppen in huis die hij dan kan zoeken. En in de handen moet hij dan ruiken en raden in welke het brokje zit. Ik gooi af en toe ook een brokje tijdens het wandelen en laat hem er dan naar zoeken. 

 Misschien heb je hier wat aan?

http://suzanneclothier.com/geurspelletjes-om-je-hond-zijn-neus-te-leren-gebruiken#.WKr3u-nRpQ4

Je kan ook es informeren in je buurt, of er een initiatieles speuren of mantrailen is. Kan je dat eens een keertje volgen en zien hoe leuk jij en je hond dat vinden. Vermeld dat je hond nog jong is, normaal gezien past een lesgever dan de les aan.

Het gaat wel heel ver, dat je blauwe plekken krijgt.

Ik denk, dat hij gewoon te veel te verwerken krijgt. Hij weet zich met zich zelf geen raad en wordt zo grens overschrijdend vervelend.

Geur kan voor hem de druppel zijn, waardoor hij overloopt.

Stres hormonen, hebben heel lang nodig om uit het lichaam te gaan. Het kan, dat hij nog steeds overvol is, of dat hij toch nog te veel prikkels binnen krijgt.

Ik zou buiten, snuffel wandelingen doen, zo weining mogelijk drukke prikkels opzoeken. Thuis rustige hersenwerkjes, daar worden ze geestelijk moe van en verder rust.

Probeer voordat hij thuis zo vervelend wordt, hem op een rustige plek te leggen, met iets heel lekkers.

Volhouden, het zal voor hem wel wennen zijn, maar uiteindelijk, zal hij zich er prettiger door voelen.

Aan eigenaren van pups, geef ik het advies één dag iets nieuws te doen en daarna één of twee dagen saai te houden.

Zou krijgt een pup genoeg tijd alles te verwerken.

Ook als ze opgroeien en zelf volwassen zijn, heb je iets druks gedaan, de dag erna rustig aan doen.

Ook niet elke dag trainen of oefenen of spelletjes, 2 a 3 x per week, meer dan genoeg. 

" Geuren kunnen grote triggers zijn, zeker in combinatie met opspelende hormonen. 
Door het feit dat wij zo weinig geuren kunnen waarnemen in vergelijking met een hond, begrijpen we dan niet altijd waar bepaald gedrag dan vandaan komt. 
 
Je zou geurspelletjes kunnen uitproberen en kijken hoe hij daarop reageert. Misschien wordt ie nog meer opgewonden (wat niet de bedoeling is), of misschien kan ie net daarin zijn ei kwijt en geeft het hem voldoening. 
  "

Alaska's Finest!

 Eens!

Alles waarbij ze hun neus gebruiken is geweldig vind ik.

Ik doe praktijkspeuren met Luca, raad het echt iedereen aan.

 http://www.moniquebladder.nl/dominantie-het-wordt-tijd-voor-verandering/

http://www.doggo.nl/artikelen/opvoeding-van-een-hond/hoe-word-ik-roedelleider-over-mijn-hond/

Extreme stres, obsessieve stoornis of angst, waar basseer je dat op? 

Net zo als irritatie genitale gebied??

Vind het nogal een uitspraak.

Rijden is vrijwel nooit hormonaal gestuurd gedrag, castreren gaat dus ook niet werken.

Zelf pups vertonen rijgedrag, zelf gecastreerde honden vertonen rijgedrag.

http://www.startpunthonden.nl/gedrag-opvoeding/6/default

"Wanneer een volwassen hond een andere hond rijdt is het vaak een uiting van dominantie. Het is een beproeving van grenzen en een uiting dat de hond die rijdt hoger in de rang staat dan de hond die bereden wordt. Als de hond die bereden wordt het toestaat, dan accepteert hij de andere als hoger in rang. Als hij of zij gaat vechten met de andere hond, ontstaat een strijd om dominantie. Dit met inbegrip van staren, houding en vechtpartijen. Deze knokpartijtjes zijn zelden gewelddadig. De bazen vrezen echter vaak dat het tot een zeer lelijk gevecht uit gaat lopen, met name vanwege het gegrom en het ontbloten van de tanden. "

Liz, bovenstaande tekst komt uit jouw link.

Is volledig gebaseerd op de oude rangordetheorie.

Is al bijna 20 jaar achterhaald.

Ondertussen weten we al lang dat honden geboren worden met een vaste rangorde.

Die kan niet veranderen en honden zijn er daarom niet mee bezig (net als een gans of kip) 

Honden gebruiken dus NOOIT gedrag of handelingen om "in rangorde hoger te raken en om dominantie".

Spijtig genoeg zal het generaties lang duren voordat die oude gedachte van de rangordetheorie zal uitgestorven zijn. Komt oa door dergelijke artikels en hondentrainers/gts die in clubs niet mee gaan met hun tijd, niet op tijd bijgeschoold worden en daardoor mensen verkeerd blijven informeren.

Een lachwekkend voorbeeldje: gisteren op de hondenspeelweide. Een man van rond de 70 met een groenendaeler. Hond wou snuffelen aan anus van een andere hond (allemaal heel sociale honden, die zich lieten besnuffelen, oa mijn honden).

Begint die man te schreeuwen op zijn hond dat ie moet stoppen daarbij.

Hond reageert heel geschrokken, kruiperig en twijfelachtig kijkt ie naar zijn baas.

Ik sta naast die man en vraag waarom zijn hond dat niet mag doen. Man zegt:"Hij wil met dat snuffelen in rangorde hoger komen dan de andere hond.

Met dat ik begin met mijn hoofd te schudden en probeer een gesprek aan te gaan begint die man te roepen dat hij "al 40 jaar aan hondensport doet, hondentrainer is in een club en daardoor alles kent over honden".....

Zo zielig voor die hond. 

 Voorbeeld gaat nergens over.

Punt is dat ik gewoon zie, als ik observeer, dat er weldegelijk sprake is van rangorde bij en voor honden. En ook dat die rangorde niet bij de geboorte vast staat.

Gewoon mijn eigen hond; Die gedraagt zich naar mij toch echt heel anders dan naar de rest van mijn gezin. De manier waarop zij zich opstelt naar een gezinslid is ook recht evenredig met hoe goed ze naar dat gezinslid luistert.

Ook de TS geeft aan dat haar hond dit gedrag niet vertoont naar haar partner.

Toeval?

Verder dat hele idee dat rangorde 'zielig' is voor een hond en dat daar agressie, straffen en ik weet niet wat bij komt kijken... Pffff. Dát is pas een hoax.

Overigens is hier ergens een topic over een hond die gromt waar een GT bij komt kijken. De adviezen die ze geeft zijn dingen die bij de 'rangorde theorie' op de voorgrond staan. Maar dan opeens is het advies geweldig? Omdat er wordt gesproken over 'vindt de hond niet fijn' ipv 'is een rangorde dingentje'?

Waarom pikt mijn hond bijna alles van vreemde honden behalve juist die zaken die 'dominant' zouden zijn zoals een poot over haar nek/kop of rijden? Toeval? Of is er toch iets met dat gedrag dat bij veel zelfverzekerde honden iets triggert?

 Dus je bedoelt dat je hond jou op nr. 1 zet, zichzelf op nr. 2, en de rest van het gezin op nr. 3, 4, 5, enz., volgens de ladder van de gehoorzaamheid?

In een ander topic schreef je dat je partner helemaal niet consequent is, en de hond wel es dingen toelaat die in andere omstandigheden niet mogen… is het dan niet veel logischer om aan te nemen dat de hond beter naar jou luistert omdat jij duidelijker bent, en je vriend niet?

Om duidelijk te zijn, hoef je jezelf niet op een plaats te zetten. Het is gewoon een kwestie van elkaar verstaan.

Ik heb geen zin om er op in te gaan Liz want: wat baten kaars en bril als de uil niet zien wil.

Maar misschien kan dit artikeltje je een beetje inzicht geven.

 Ook hier weer gelijk de link agressie-dominantietheorie.

Ik gebruik geen agressie naar mijn hond. Nergens voor nodig.

 Maar jij geloofd nog altijd dat honden door bepaalde handelingen uit te voeren in "rang kunnen stijgen"?

En dat heb jij gemeenschappelijk met die man van 70 jaar uit mij bovenstaand voorbeeldje in mijn eerder bericht.

(Het laatste artikel gaat daar trouwens ook over, maar jij leest alleen maar wat je wil lezen)

"  Dus je bedoelt dat je hond jou op nr. 1 zet, zichzelf op nr. 2, en de rest van het gezin op nr. 3, 4, 5, enz., volgens de ladder van de gehoorzaamheid?
 
In een ander topic schreef je dat je partner helemaal niet consequent is, en de hond wel es dingen toelaat die in andere omstandigheden niet mogen… is het dan niet veel logischer om aan te nemen dat de hond beter naar jou luistert omdat jij duidelijker bent, en je vriend niet?
Om duidelijk te zijn, hoef je jezelf niet op een plaats te zetten. Het is gewoon een kwestie van elkaar verstaan. "

Alaska's Finest!

 Ik op 1, oudste op 2 en een gedeelde plek voor hond, vriend en jongste. Denk ik.

Duidelijker ben ik zeker. En consequenter. Volgens mij is dat ook het allerbelangrijkste in die hiërarchie. En oudste en ik zijn ook van het "Nee!", de anderen minder al proberen ze het soms wel. Grappig is dat de hond dan standaard naar mij (of als ik er niet ben, oudste) kijkt van: "Moet ik daarnaar luisteren baas?"

Ik geloof echt dat rijden veroorzaakt kán worden door een onvoldoende leiders-rol.

 Okee, ik snap hoe je 't bedoelt.

Zelf denk ik helemaal niet in hiërarchieën als het over relaties gaat. Niet in m'n prive-relaties met mensen, niet in m'n werkrelaties en niet in m'n relaties met de honden. Bij ons is niemand boven of onder, voor of achter de andere. 

Maar ik hou wel erg van duidelijkheid in de zin van: elkaar begrijpen, weten waar je aan toe bent, rekening houden met elkaar, oprechtheid en openheid, en je houden aan de normen en waarden die ons samenleven bepalen (voor ons draait dit rond tolerantie, respect en rechtvaardigheid). Daar ben ik een grote voorstander van.

Voor mij als persoon zijn 'hierarchie' en 'duidelijkheid' dan ook zeer verschillende zaken. Het ene vind ik belangrijk (duidelijkheid), het andere absoluut niet (hierarchie). 

 Mmmm.. Nee. Niet op die manier, denk ik. Ik denk dat dat iets genuanceerder ligt. Eerder andersom zeg maar. Ik weet meteen hoe een wandeling gaat verlopen aan haar gedrag bij de voordeur. Gaat ze zonder commando netjes zitten? Dan heb ik een schat onderweg. Kan ze niet wachten en vliegt voor me uit naar buiten? Dan moeten we de rollen weer even duidelijk stellen op het eerste stukje. Dat kan je dan 'een strijd' noemen maar daar zit 0 (nul) agressie in van beide kanten.

Normaliter loopt ze des Borders voor me uit terwijl ze me in de gaten houdt (zowel aan de lange lijn als los), op zo'n dag echter houd ik haar even strak aan de voet, corrigeer als ze niet luistert (stoppen) en als ze weer op de vaste plekjes netjes uit zichzelf gaat zitten, is 'de strijd' over. Dan 'weet' ze het weer en kan ze weer lekker haar normale gang gaan omdat ze zich aan mijn regels zal houden.

Ga ik op zo'n dag die 'strijd' niet aan dan heb ik echt mijn handen vol aan d'r dus dat gebeurd gewoon niet meer.

En die man waar jij het over had? Die denkt dat kont-snuffelen dominant is en dus ingrijpt? Ik grijp niet in, ook bij mijn gezinsleden met hond niet. Doet een roedelleider ook niet; die bemoeit zich niet met gemekker van lager geplaatsten.

Als ik al 'ingrijp' tussen honden is dat omdat ik iets anders van mijn hond wil op dat moment. Bijvoorbeeld doorlopen omdat ik al laat ben voor iets. Of omdat die andere eigenaar het wil opbreken (wat doorgaans niet lukt). Dan zeg ik 'Come' en loop door en als die andere hond dan achter ons aankomt 'Down' zodat ze gaat liggen en zo het spel afbreekt. Kan dat baasje de hond komen halen.

Maar ik moet zeggen; ik heb zelf nog nooit een echte vechtpartij met bijten meegemaakt tussen honden.

"  
Voor mij als persoon zijn 'hierarchie' en 'duidelijkheid' dan ook zeer verschillende zaken. Het ene vind ik belangrijk (duidelijkheid), het andere absoluut niet (hierarchie).  "

Alaska's Finest!

 Hiërarchie zit voor mij vooral in 'wie bepaalt'. Mijn werkgever bepaalt ook welk werk ik doe en welk eindresultaat hij hebben wil. Zijn bedrijf, zijn 'hoger in rang'. En net als de meeste honden vind ik dat helemaal niet erg. Juist prettig en duidelijk.

 Ah ja kijk, dat heb ik helemaal niet. Ik bepaal zelf m'n werk, waar en wanneer en hoe. Niemand die zich ermee bemoeit. En dat vind ik dan weer prettig en fijn. 

 Dan geloof je nog volledig in de verouderde rangordetheorie (ondanks dat je het in je volgende antwoorden weer wat afzwakt en nuanceert)

Misschien is een paar cursussen volgen ivm hondengedrag, dominantie en dergelijke meer, niet slecht. Niet bij de eerste en de beste Gt, maar wel vb bij de Gaus scholen.

Even over die dominantie theorie,

Mijn vriend en ik zitten op 1 lijn wat betreft de opvoeding en consistent & consequent zijn. Het is niet alsof mijn vriend wel corrigeert en ik niet. We zijn beiden niet van de harde aanpak maar laten ook niet over ons heen lopen. Bij mij is een nee namelijk ook gewoon een nee. Hij luistert even goed naar beiden. We gaan ook samen naar de cursus dus weten ook beiden wat er verwacht wordt van zijn training.

Als het een rangorde ding zou zijn, dan zit het verschil bij ons naar mijn idee in het zelfvertrouwen. Ik ben een stuk onzekerder dan mijn vriend en kan echt piekeren over alles, ik denk dat een hond dat aanvoelt. Ook is mijn vriend is meer imposant dan mij, het is een grote vent  en ik ruik blijkbaar interessant.  Hij ruikt niet aan mijn vriend, dat heb ik hem eigenlijk alleen nog bij vrouwen zien doen.

Het rijgedrag komt ook wel eens voor naar andere honden, maar daar wordt hij meestal meteen fel gecorrigeerd door de andere hond.
Hij heeft het laatst ook bij het bezoek geprobeerd, hij werd gewoon echt mega enthousiast en toen was het weer zover. 

Ik blijf gewoon volhouden, hem van me af halen, het voor zijn, rustig houden.

En zal alle tips tot me nemen, bedankt!

Maak je geen zorgen: is absoluut geen rangorde ding.

Maar ik heb wel al dikwijls meegemaakt dat pups die het rijden door stress al zo jong gebruiken, dikwijls later toch ook wel meer blijven rijden dan een gemiddelde hond in stress situaties.

Meestal laten ze die honden dan castreren. 

Maar ik weet alleen "van zien":ik heb zelf nog nooit een reu gehad die zo jong reed.

 Bij honden die elkaar kennen, die samen leven, die een band hebben, is er zeker een rangorde: de jongeren, die leren van de ouderen, die kijken gedrag af, die observeren en dat kan je vertalen als rangorde.

De rangorde is geen vaststaand gegeven en het interesseerd honden, werkelijk helemaal niets.

Wat wel interessant is, is bezit, de ene gaat voor de plek naast de baas en de andere voor het hrootste bot. Dat verschilt per hond. 

Om bezit, kan er een flinke knokpartij ontstaan. Goed opletten dus als eigenaar.

Dat je hond naar jou beter luisterd, is niet zo gek, waarschijnlijk luister jij ook beter naar je hond, doe je meer met je hond, beloon je meer GEEF JE ZIJN ETEN en ben je gewoon interessanter.

Heeft niets met rangorde te maken, maar met aandacht voor je hond.

Kan je je misschien nader verklaren over het rangorde dingetje betreft bijtincident? Ik snap heb even niet?

De hierarchie speelt alleen binnen de eigen roedel. Vreemde honden hebben niets met elkaar, onmogelijk, dat er daar iets van rangorde zou kunnen spelen.

Wat wel speelt is grenzen, sommige honden, zijn gewoon niet opgevoed, die gaan grenzen over bij andere honden. Dan komt er een punt, dat jou hond het genoeg vind.

Als baas, probeer ik altijd goed naar het spel te kijken. Als ik zie dat het voor mijn hond te ver gaat, stop ik het spel.

 Dat klopt, maar ik zie een verschil in zakelijk en privé. Werk is zakelijk en mijn hond is privé.

Ik zie Luca als onderdeel van mijn gezin en hier is zeker een hiërarchie.

Mijn man en ik, maken (samen met kids en hond) regels, zijn duidelijk en zorgen dat mijn kids en dieren zich veilig en geborgen voelen. Weten waar ze aan toe zijn, dat geeft zekerheid en rust.

Niet zozeer dat door de hiërarchie zelf zekerheid en rust komt maar meer door de regels die we samen hebben en duidelijk zijn.

De hiërarchie, is eigenlijk niet belangrijk in ons dagelijkse leven.

Mijn zoon, is de „baas" over de playstation, af en toe de boodschappen en keuken, mijn partner de lp's, muziek en pc , ik heb de regie in de keuken, was en schoonmaak gebeuren.

Mijn dochter, haar kamer en af en toe de keuken en boodschappen.

Luca haar taak is onze veiligheid garanderen en voor heel veel geluk en liefde zorgen.