Hond hapt en springt op

Dag allen,

Sinds een maand zijn wij eigenaar van een 2 jaar oude rottweiler. Hij kwam uit het asiel nadat onze vorige hond (die ook uit een asiel kwam) was gestorven na bijna 10 jaar bij ons te hebben geleefd. Met hem hebben we nooit een probleem gehad. Onze nieuwe hond is braaf en zeker geen kwade hond, maar heeft één groot probleem. Soms begint hij wild te happen, dan blijft hij maar opspringen tegen ons en hapt naar onze armen en kuiten. Deze morgen heeft hij voor het eerst iemand pijn gedaan met zijn gedrag; hij heeft mijn moeder relatief hard in haar kuit gebeten (gat in broek en blauwe plek) tijdens het wandelen (we hadden al een paar kilometers afgelegd). Daarna heeft hij ook nog een keer naar mij gebeten. We negeren hem als hij dit doet en na 5 tot 6 keer bijten/happen stopt hij. Tijdens het happen is hij niet voor rede vatbaar en er is meestal ook geen aanleiding toe (we doen niet gek; als hij begint is hij echter nooit aangelijnd en lopen wij bij hem rond in de buurt). Daarna geven we hem een vermaning. Dit is echter heel onaangenaam en ik vrees dat mijn vader die iets minder goed te been is hem wil wegdoen als dit aanhoudt. Hij riskeert namelijk te vallen door het happen of opspringen. Ook vrezen we dat hij iemand van ons ook eens serieus bijt. Wat is jullie advies?

Die van mijn deed dat vroeger ook, ik heb toen een paar keer de lijn om een paaltje gegooid en gezegd, daaag, ik ga. Na een paar minuten terug gelopen, een zit gegeven, de lijn weer gepakt en volg gegeven, daarna niks meer gezegd en stevig doorgelopen. Na een paar keer was het over.

Je kan ook een balletje of stok of zoiets geven om te dragen, word het ook vaak al minder.

Zou hem om dit gedrag niet terug brengen, gewoon leren dat dat gedrag niet gewenst is. De rottweiler van mijn dochter heeft er ook een handje van, hun geven ook gelijk een stok, en dan loopt ze vrolijk mee.

Wat goed dat jullie weer voor een asielhond zijn gegaan. Gecondoleerd nog met het overlijden van jullie maatje.

Ik denk dat lang wandelen nog te veel prikkels voor hem geven en hij dit zo afreageert. Weet je iets over zijn achtergrond, en hoe lang zat hij in het asiel?

Maak eerst nog korte saaie wandelingen met hem, ergens in de natuur bijv. of een rustig park

laat hem waar het kan aan de lange lijn, misschien is loslopen nog iets teveel voor hem?, neemt hij al tijd om te snuffelen of is dat nog te spannend voor hem? Laat hem in elk geval snuffelen zo lang hij wil. Het kalmeert. Af en toe zelf de route laten kiezen is ook goed.

Hou je houding en stem altijd kalm en rustig, loop niet naar hem toe, maar laat hem naar jou toekomen

Laat hem ergens eten waar hij niet gestoord wordt

Geef hem alle tijd om de nieuwe indrukken te verwerken, als hij slaapt laat hem dan ook met rust

Geen commando's oefenen onder druk maar als hij dat wil, is een zoek spelletje oid leuk om je band met hem op te bouwen

Ga je inlezen over hondentaal, zodat je weet wat hij bedoeld.  Bijvl het artikeltje van Turid Rugaas Kalmerende singnalen is een goede basis.

Dit zijn een paar algemene regeltjes om om te gaan met een hond die je net in huis hebt. Als jullie er zelf niet uitkomen zou je een gt in kunnen schakelen. Maar dan wel iemand die positiefmet honden omgaat,  een diploma en op de hoogte van de laatste ontwikkelingen wb het gedrag van honden.

Oh, hij doet het als hij los loopt, dan zou ik hem zoals Dobry zegd idd alleen rustig aan de lijn laten wandelen. 

Honden doen dit vaak als er iets 'té' wordt. Bijvoorbeeld: te enthousiast, te spannend, te opgewonden, maar kan ook: te veel ongemak, te veel frustratie...

Kijk goed naar je hond hoe die zich gedraagt voordat het springen en happen begint, en sluit lichamelijke oorzaken uit. Bijvoorbeeld: een hond met gewrichtsproblemen kan bij lang wandelen uit ongemak beginnen happen of bijten, een tuigje dat niet lekker zit kan voor frustratie zorgen dat zich gaat vertalen in happen en bijten.

Als lichamelijke oorzaken zijn uitgesloten, bekijk dan de situaties waarin ie dit doet. Wat gaat eraan vooraf. Hoe is de omgeving. Dan kan je gaan bepalen of je hond dit doet uit enthousiasme, uit protest (omdat er te veel van hem verwacht of gevraagd wordt) of uit spanning. En dan kan je gaan anticiperen. Bijvoorbeeld: als een lange wandeling met veel indrukken de aanleiding is, kan je rustpauzes inlassen in de wandeling, of de wandeling inkorten, of rustigere gebieden opzoeken, enz.

Wat je kan doen als het toch al te laat is en hij in z'n hap- en spring modus zit, is iets anders van hem vragen. Bij sommige honden werkt het bijvoorbeeld goed om even wat aandachtsoefeningen te doen en die te belonen als ie ze goed uitvoert. Bij andere honden werkt een time out goed (even de voet op de lijn en rustig afwachten). 

Maar het best is natuurlijk dat je het gedrag vòòr bent, en dus tijdig ingrijpt in de situaties. Dus let goed op z'n lichaamstaal, je omgeving, en hoe je hond op alles reageert.

Bedankt allemaal voor de tips, ik zal nog wat bijkomende info geven;

1) wij wonen in een dorp en waren op veldwegen aan het wandelen. Er zijn geen kleine kinderen in ons huis en we stellen de hond niet bloot aan drukke situaties. Hij heeft al heel lange wandelingen gemaakt.

2) ik kan het aan hem zien wanneer hij dat gaat doen, maar weet niet goed in welke situaties, meestal vindt dit thuis plaats. Er is meestal geen enkele aanleiding; het is al gebeurd wanneer ik met hem probeerde te spelen, gewoon wanneer hij even moest wachten of wanneer ik voorbij zijn mand wandelde,... Ook vanmorgen was dit zo, hij was rustig aan het over en weer aan het wandelen op een heel rustige weg en mijn moeder had hem juist even over zijn hoofd gestreeld en hij begon plots. Bij mij was het bij het thuis komen, ik stond gewoon buiten en hij kreeg eten van mijn moeder in zijn ren (hij mag ook veel binnen, maar daar geven we hem eten). Het poortje stond open en hij wandelde naar mij en begon zonder enige aanleiding te springen en happen. Het is alsof het plots in zijn hoofd schiet.

3) Hij bijt dus niet als hij aan de lijn is en het is ook geen angstige hond. Hij is niet agressief naar andere dieren toe, maar mijn vader, die niet echt heel goed met honden om kan gaan, is er niet meer gerust op.

4) de hond is officieel afgestaan omwille van te weinig tijd door vorige eigenaar. De eigenaars hadden gezegd aan het asiel dat hij opsprong, maar niet beet (ik denk dat ze dit gelogen hebben). Hij zat nog niet lang in het asiel.

 Dat je het 'ziet aankomen' is al positief. Dat je nog niet meteen begrijpt waarom ie dat doet, of wat hem in de omgeving of in de situatie triggert, is natuurlijk niet zo vreemd. Tenslotte is dit een herplaatser waarvan je de voorgeschiedenis niet kent en je hebt de hond zelf ook nog niet zo lang. Jullie moeten elkaar nog leren kennen.

Op momenten dat je aan hem kan zien dat ie wil springen of happen (dus vòòr ie het ook effectief doet), kan je hem dan wat anders vragen? Bijvoorbeeld iets banaals als een 'zit' of een 'kijk'?  

Probeer ondertussen zo veel mogelijk de persoonlijke ruimte van de hond te respecteren. Dus enkel aaien als ie zelf toenadering zoekt, niet vlak naast z'n slaapplaats lopen, maar wat ruimte laten, enz. 

"  Dat je het 'ziet aankomen' is al positief. Dat je nog niet meteen begrijpt waarom ie dat doet, of wat hem in de omgeving of in de situatie triggert, is natuurlijk niet zo vreemd. Tenslotte is dit een herplaatser waarvan je de voorgeschiedenis niet kent en je hebt de hond zelf ook nog niet zo lang. Jullie moeten elkaar nog leren kennen.
 
Op momenten dat je aan hem kan zien dat ie wil springen of happen (dus vòòr ie het ook effectief doet), kan je hem dan wat anders vragen? Bijvoorbeeld iets banaals als een 'zit' of een 'kijk'?  
 
Probeer ondertussen zo veel mogelijk de persoonlijke ruimte van de hond te respecteren. Dus enkel aaien als ie zelf toenadering zoekt, niet vlak naast z'n slaapplaats lopen, maar wat ruimte laten, enz.  "

Alaska's Finest!

 Wel ik zie het aan zijn gedrag, hij gaat zijn hoofd laag houden om op te springen. Eenmaal hij zover is, krijg ik er geen commando meer tussen. Ook tijdens het happen zelf krijg ik er niets meer tussen. Na wat negeren stopt hij.

 Heb je al eens geprobeerd je meteen om te draaien (hem de rug toe te keren) als je ziet dat z'n hoofd laag gaat (en dus vòòr ie opspringt)?

Ja ik doe het dan onmiddellijk, hij doet dan gewoon door jammer genoeg

Heel moeilijk natuurlijk om dit vanachter een scherm in te schatten.

Maar heb je de indruk dat hij dit doet als mensen hem te dicht benaderen?

het lijkt erop alsof hij jullie nog niet vertrouwd en gewoon nog niet door en door kent, wat logisch is ook. Voor de hond zijn dit wel aanleidingen.

Spelen kent hij misschien niet en weet niet wat er van hem verwacht wordt, raakt gefrustreerd en... springt, of het is te spannend, ik zou voorlopig even geen wilde spelletjes doen totdat je elkaar wat beter kent.

Over het hoofd aaien het is goed bedoeld maar , ineens die hand boven je hoofd kan voor sommige honden bedreigend overkomen. Ik zou dat ook nog even laten.

Hij kreeg eten en hij zag jou en begon te springen en happen. Het lijkt me ook een teken dat hij je nog niet vertrouwd.

Flinke afstand houden als hij eet zal hem het vertrouwen geven dat niemand zijn eten afpakt.

In situaties dat hij springt zou ik hem even geruststellend iets zeggen, "rustig maar jouw eten wordt niet afgepakt" en dan idd afstand maken.

Komt goed maar het heeft tijd nodig, blijf rustig en kalm en ga niet te snel, geen druk maken op de hond en hem af en toe eens gewoon letterlijk zeggen dat dit zijn forever home is en hij nooit meer weg hoeft, als hij eenmaal dat vertrouwen heeft zal je er vast een wereldhond aan hebben.

Hallo Sander,

heel herkenbaar dit verhaal. Gelukkig zou ik bijna zeggen, want ik dacht dat we de enigen waren. Bij ons is het absoluut gerelateerd aan spanning; positief of negatief. En soms pas in tweede instantie, als wij denken dat het moment allang weer voorbij is. 

Een voorbeeldje.. onze hond doet het als hij los mag lopen in de boomgaard. Normaal mag dat niet, omdat er mensen aan het werk zijn. Maar als het mag, is hij dolgelukkig en rent enthousiast al snuffelend langs alle bomen en konijnenholen. Na bijvoorbeeld een kwartier keert hij ineens om en begint tegen ons op te springen en te happen (best hard). Wij zijn beiden goed ter been en stoeien/spelen dan met hem om de spanning te laten afvloeien. Binnen 20 meter is de rust terug en lopen we gewoon verder.

Hij doet het ook als we bezoek hebben gehad. Zolang de visite er is, is hij de rust zelve en ligt ogenschijnlijk te slapen. Maar zodra de visite de deur achter zich sluit, is het springen en happen. Een minuut of 2-3, daarna is het klaar.

Niet altijd fijn en soms zelfs ronduit pijnlijk, maar zoals je zelf zegt, de hond is op zo'n moment even niet aanspreekbaar. 

Wij kiezen ervoor om er actief mee om te gaan als het zich voordoet (dus bewust samen spanning af laten vloeien door middel van spel). Naar mate hij ouder wordt, verwachten we dat dit gedrag minder wordt.

Misschien kun je -samen met je ouders- een vaste manier vinden om hem op die momenten te helpen te ontspannen, zodat hij jullie reactie herkent en hij snel stopt?

Wij hebben iets soortgelijks met onze pup. Altijd op einde van een uitlaatbeurt. In riem bijten grommen etc. Ook spanning vermoed ik. Onze hondentrainer raadde aan hem dan een klein speeltje te geven voor in zijn bek zodat hij niet naar ons of riem bijt en springt.....
Succes

Zorg dat je een flostouw bij je hebt en stop deze in zijn mond.

Ik heb er zo eentje in behandeling voor dit gedrag.

Ik heb een vaag vermoeden dat deze hond geen stamboom heeft? Is dit van belang? 

Ja toch wel. Al ben je daar nu niet meer echt iets mee.

Eerst en vooral bij een degelijke fokker zou de hond terug naar daar moeten en zeker niet naar een asiel. Ten 2e die fokken op karakter. En daar begint het verhaal.

Gedrag wordt zowel door interne als externe factoren bepaald. Als ze van broodfok afkomstig zijn, is er al meer onzekerheid in hun karakter. Afhankelijk van de opvoeding die hij als pup zijnde krijgt (zo te horen niet de juiste) ben je vertrokken natuurlijk en dan heb je problemen.

Die honden zijn dus ook heel gevoelig voor stress, zowel van de omgeving als van de personen waar hij verblijft.

Dat hoeft daarom niet naar de hond toe gericht te zijn. Wij, de mens, zijn de radio. En de hond? Die is de antenne. Zij pikken geweldig veel op. Mensen die zich makkelijk druk maken hebben andere stoffen in hun lichaam zitten (zoals stresshormonen). Honden kunnen fenomenaal ruiken en rieken dus die verandering. Ten tweede onze lichaamstaal als mens, ook daar gaat een hond op af. Dus iemand die een druk persoon is van karakter uit, geeft de indruk aan de hond dat er iets is. Wat weet de hond niet, maar wel dat er iets is. 

Dus de hond wordt daardoor gealarmeerd en komt dus ook onder stress te staan.

Ook de verhuis naar het asiel, dan naar jullie. Ook dit zijn extra stress factoren. Dit is geen "geestelijke" toestand, maar een lichamelijke. Door stoffen die in het lichaam vrijkomen. De aanmaak van deze stoffen gebeurt heel snel, maar heeft dagen nodig om afgebroken te worden in het lichaam. Dus wanneer er veel opwinding is, geraakt het lichaam uit balans. Wat zich dan kan uiten in lichamelijke klachten, of gedragsproblemen.

Honden werken niet met gesproken mensentaal, maar observeren onze lichaamstaal. Als je daar niet bekend mee bent en niet bewust van bent, is de kans vrij groot dat er voor de hond veel onduidelijk is. Een voorbeeld, je vraagt de hond mee te komen maar je staat in het midden van het deurgat en blokt daarmee zijn doorgang. Het aanleren van de blijf oefening. Onze mond zegt blijft terwijl ons lichaam doorgaat en zegt kom we gaan door.

Wat hem dan weer onzeker maakt, wat op zijn beurt dan weer voor stress zorgt.

Als hij in zijn nest ligt? Is het ook heel belangrijk hoe je daar voorbij gaat (lichaamstaal). Ga niet rechtstreeks voorbij of naar de nest. In de hondenwereld kan dit op bedreiging duiden, met als gevolg spanning.

Als hij daar ligt, zorg dan ook dat hij daar rustig ligt en dit niet een plek is waar je steeds voorbij moet.

Het aaien op het hoofd, niet doen ..... alles van bovenaan, hoofd, rug, honden zijn daar heel gevoelig in. Want als een andere hond wil overheersen, gebeurt dat van bovenaf. 

Dus advies van geef hem een balletje, flink met spelen ... zijn zaken die ik al niet zou adviseren omdat je daar enkel het adrenaline gehalte de hoogte met in jaagt. Terwijl je net nood hebt aan RUST, een hond die kalm is/wordt.

Voorspelbaarheid, duidelijkheid, is van groot belang voor een hond. 

Een hond wil zich veilig voelen maar als die constant in onzekerheid zit, lukt dat niet. 

Dus hou nu situaties monotoom en voeg beetje bij beetje nieuwe zaken toe. Maar pas iets nieuw als het vorige gewend en ok is.

Zorg ook dat de hond de mogelijkheid heeft om van zijn spanning vanaf te geraken. 

Geef de hond materiaal uit karton. Een doos waar je wat gezond lekkers instopt. En die ze dan lekker kunnen stuk scheuren en versnipperen.

Wat gaat dat nu helpen, zal je misschien denken.

Als je ziet hoe honden dat karton stuk scheurt en je gaat eens filmpjes opzoeken waarbij honden/wolven hun prooi eten. Zie je identiek gedrag. Deze handeling zorgt ervoor dat er andere stoffen in het lichaam vrijkomen, stoffen waardoor ze juist rustig worden.

Daarom dat het dagelijks voorzien van gezond en natuurlijk kauwmateriaal ook heel belangrijk is.

vb gedroogde kophuid, bullpezen

Als je met jouw hond gaat wandelen, doe dit dan in een prikkelarme omgeving. Laat de hond zelf het tempo bepalen en geef de hond de kans om overal te gaan snuffelen.

Hieraan heeft de hond veel meer dan er gewoon een kilometervreter van te maken.

Het kan zijn dat je hem dit terug moet aanleren. Strooi tussendoor in het gras gedroogde stukjes vlees (is gezond en geen rommel van bewaarmiddelen). En laat hem die dan maar zoeken.

Dus kort samengevat.

Hou het rustig

Wees duidelijk voor hem (vriendelijk kort en simpel).

Laat hem niet wachten (dat bouwt spanning op). Dat moet hij leren, beloon hem dan ook, zeker in het begin bij het aanleren. Wees niet gierig met belonen.

Wanneer je een hond beloont leert hij welk gedrag gewenst is.

Als je nog vragen hebt, stel ze gerust.

Geweldig Eliane

Eliane, denk dat je hier wel wat genuanceerder moet zijn. Wij hebben een puber boxer, reu, van 7 maanden, goede stamboom en fantastische fokker. Is bij de fokker opgeroeid in de woonkamer en al heel goed gesocialiseerd. Toch ook hij springt op en bijt in je mouw en in je kuiten/schoenen bijt. Absoluut niet hard en geen scheuren in kleding, soms een blauwe plek. Daar begint het verschil denk ik al. Hoe bijt een hond. Is die jong kan dit denk ik gewoon de kolder in de kop zijn, die zou met uiterlijk 1 jaar over moeten zijn. Houdt dit aan dan is het misschien een ander verhaal. Al is deze hond nog niet zo lang bij de baas en kan het ook testen zijn. Bij mijn hond is dit het geval. Op cursus kregen wij ook de tip om dan een speeltje in z'n bek te duwen ipv bijten in jou. Hoezo belonend gedrag .. hij was zo slim dat je hem gewoon zag denken, ik vervelend doen, kassa een speeltje krijgen. Hier zijn we dus heel snel mee gestopt. Op aanraadde van de fokker stuk strenger geworden. Een duidelijke foei, nee!! Zit en laten kalmeren, daarna doorlopen en negeren. Gaat dit goed dan pas belonen en snoepje geven. Weer bijten, riedel herhalen. Zo leert hij dat het absoluut ongewenst gedrag is wat jij niet tolereert en als hij je weer negeert dit beloond wordt. Dit werkt hier heel goed. Het is gewoon een fase waarin zeker een jonge hond gaat uitproberen en je met sommige honden/rassen duidelijk je grenzen moet stellen i.p.v. onderhandelen.

Afhankelijk van ras, leeftijd en geschiedenis is de aanpak zeer verschillend. Er is hierin niet één aanpak goed of slecht. En dat een stamboomhond die goed gesocialiseerd is dit niet zou doen vind ik dus persoonlijk onzin, met mijn eigen hond in de hoofdrol. Het is een enorme schat maar nu met de hormonen op komst soms een draak die duidelijkheid zoekt en waar ik niet mee onderhandel.

 Ik denk dat je appelen met peren aan het vergelijken bent. Het gedrag van jouw hond heeft absoluut niets te maken met het gedrag van de Rottweiler. 

En wat je zegt "afhankelijk van ras en leeftijd en geschiedenis ....." Daar heb je wel gelijk in. Want als jij tegen deze Rotweiller zou doen zoals je tegen je boxer bezig bent. Zou dit verhaal wel eens een nare wending kunnen krijgen.

Je hebt een boxer. Je hebt een don't worry, be happy dog. Een molosser met trossen bananen in zijn oren. Maar ook hier spelen prikkels een rol. Honden zijn prooi en prikkeldieren. Dat betekent dat dit de enige 2 zaken zijn waarop ze reageren. Klein detail, er 100.001 prikkels .

Een hond test zijn eigenaar niet. Dat is wat de mens interpreteert door een bepaald gedrag. Omdat de mens dit zo aanvoelt, betekent nog niet dat het daadwerkelijk ook zo is. Men heeft daar zelfs een hele mooie naam voor, antropomorfisme. 

Het advies van op jouw cursus is eentje van symptomatische aanpak, maar geen oplossing voor het voorkomend feit bij je hond.

En het advies van de fokker werkt op onderdrukking. En dat is iets waar men meestal op overschakelt daar waar men in de opvoeding te kort schiet. Ik stel me dan altijd de vraag hoe mensen die dit soort van advies geven of volgen, een dove hond zouden opvoeden. 

Maar goed dit terzijde. 

Het gedrag van jouw hond is iets waar ik me geen zorgen over maak. Het gedrag van de Rotweiller ook niet (nog niet en dat hoeft misschien ook niet) maar dit is wel iets dat ik serieus neem.

eliane, dank voor je toelichting. Was vooral van mij een trigger om te reageren omdat jij zegt dat rashonden die goed gesocialiseerd zijn dit gedrag niet vertonen. Hier wel dus maar dan hebben we het inderdaad over een puber ;-).