Hoe kies je het ras dat bij je past?

" Als ik terugkijk, heb ik een hond die qua karakter op mij lijkt. Dus ik zou zeggen, hoe ben jij, wat zijn je karaktereigenschappen, en welke hond past daar t meest bij? (en natuurlijk, wat wil je met je hond, wat heb je te bieden, kunnen ze met je andere honden etc. ).
 
Leuk hoor, een pupsel ooit! "

Paddy's Mate (Kees)

 
Ik kan wel naar mijn karakter kijken, maar ik heb ook nog een vriend waar ik rekening mee moet houden en op diverse vlakken een ander karakter heeft. Daar waar ik kalm van nature ben en niet snel van mijn stuk, heeft mijn vriend een kort, Haags, lontje.
Gevoelige honden passen prima bij mij, maar niet bij mijn vriend.
Wat mijn vriend betreft valt hij voor de wat pitterige honden zoals de catahoula leopard dog of de australian cattle dog, terwijl ik die juist niet wil vanwege hun pit.

Amerikaanse Akita?

Schipperke?

Ik hou veel van de pyreneese herder poil long of face rase 

" Amerikaanse Akita?
 
Schipperke?
  "

Paddy's Mate (Kees)

 
Mijn vriend vind de japanse leuk, de amerikaanse niet. Ik vind de japanner ook mooier, maar weet dat de amerikaan milder is.
Ik twijfel alleen over hun gedrag richting andere honden, ik weet niet in hoeverre dat gedrag zich binnen de roedel voor doet.
Daarnaast is hun energieniveau een stuk lager dan de huskies.

Schipperke vind ik te klein naast de huskies. Het moet wel samen kunnen stoeien zonder dat ik bang ben dat er eentje geplet word.

Je hebt allemaal verschillende Aziatische spitsen, niet alleen de Akitas. 

 De shikoku en hokkaido vind ik erg interessant ivm formaat, niet zo klein als de shiba en niet zo groot als de akita. Momenteel volg ik een shikoku fokker op facebook. Ik zie veel leuke snoetjes, lieve puppies en honden op de show voorbij komen. Maar weinig over hoe de honden nu echt zijn.
The Tai Bankeaw Dog schijnt een relatief makkelijke hond te zijn en ik vind ze ook heel mooi.
Mja, daar kort ik mijn lijstje niet in, want die stonden er al, haha.

Ik moet echt die lijst inkorten (weet zelf amper hoe lang die is), want ik kan moeilijk langs 50 fokkers gaan. En mijn vriend krijg ik ook echt niet meegesleept naar al die mensen

Elk ras heeft zijn voordelen, maar elk ras heeft ook zeker zijn nadelen. Als je echt zoveel rassen hebt en je het echt helemaal niet weet zou ik gewoon een groot bord of groot stuk papier nemen, daar alle rassen opzetten die je op het oog hebt en dan alles erbij wat dat ras te bieden heeft aan jouw en je roedel en wat de nadelige kanten zijn van dat ras.

En dan hopen dat je er wat kan wegstrepen op die manier... 

Ik raad je echt aan om op facebook groepen voor de rassen die je aanspreken te vragen om ervaringen van eigenaren en fokkers. Je komt er op die manier heel snel achter of er veel drama in het ras zit of niet, of er veel wordt gelogen, alle ins en outs, wat er speelt... Dan kun je ook al snel heel wat rassen wegstrepen. 

Ik had als tiener al als hobby werkstukken/powerpoint presentaties maken en veelal ging dit over hondenrassen. Zodoende heb ik dus veel rassen leren kennen en toen ik ook echt shows en agility wedstrijden begon te bezoeken kwamen daar ook real life ontmoetingen bij. Ik heb op die manier door de jaren heen een lijst gemaakt van rassen die ik ooit echt nog eens in huis wil hebben, en ben ook door de jaren heen lid geworden van verschillende forums en Facebook groepen van die rassen om zo een beetje op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen.
Telkens als er sprake is van het uitbreiden van ons gezin pak ik mijn lijstje erbij en ga ik alle rassen weer even langs. Veelal vallen er dan ook gelijk wel alweer een aantal rassen af om verschillende redenen (niet zozeer definitief, maar niet een geschikt ras voor ons op dat moment) en pak ik er ook nog even de online encyclopedieën bij om te kijken of er nog nieuwe rassen bij zijn gekomen. Maar de rassen die er uit springen ga ik me dan weer opnieuw in verdiepen. Eerst in algemene karakteristieken en als dit allemaal matcht ook echt in fokkers, lijnen, eigenaren, etc. om een goed gevoel te krijgen bij het ras en wat ik zoal kan verwachten mocht ik er voor gaan. Zo zijn er uiteindelijk de afgelopen jaren de Chinese Naakthondjes en Biewer Yorkshire Terriër in ons leven gekomen. De Shetland Sheepdog zal altijd wel op nummer 1 blijven staan bij mij denk ik, maar ik hoop zeker nog in de toekomst meer andere leuke rassen in huis te kunnen halen. Maar alles op z'n tijd natuurlijk, want het meest belangrijkste is dat het ras je niet alleen heel erg aanspreekt maar ook echt goed bij je leven en roedel op dat moment past. Ik ben dan ook zeer tevreden met onze roedel op dit moment en heb door onze huidige honden ook geleerd waar ik de volgende keer weer (meer) op wil letten.

Ik had op een gegeven moment 3 rassen op mijn lijst...met dan nog eens verschillende kleurslagen en groottes :-).

Toen heb ik idd ook een kolom met de 3 rassen gemaakt met alle voors-en tegens zowel karakter dat paste en of partner dit ook zag zitten ed.,ook rekening houdend met andere huisdieren, kosten voor te trimmen,aanschaf enz....

Uiteindelijk werd het snel duidelijk,ook al heb je dan soms nog iets van "dit ras had ook wel leuk geweest" ;-).

Marloes: Is het niet zo dat je het jezelf te moeilijk maakt. Ja.. het is zo dat je moet kijken naar welk ras bij je past, maar uiteindelijk krijg je de hond die het beste bij je past juist door eigen opvoeding en gewoontes toe te passen. Je moet niet zomaar elk willekeurig ras pakken natuurlijk, maar je hebt al aardig research gedaan. elk ras heeft zo zijn nadelen. maar als je gek op je hond bent zie je die nadelen vaak door de vingers of maakt er je eigen voordeel van.

 
Ik maak het me vooral moeilijk door een ras te willen kiezen, denk ik.
De huidige 3 kwamen op ons pad en 2 daarvan zouden we eigenlijk alleen opvangen...(kortom, ik moet geen hondjes meer willen opvangen, haha).

Maar ik heb daardoor ook geleerd om me aan te passen aan de honden? Vroeger droomde ik van een hond die los liep, bij me bleef. Duitse herders vond ik geweldig. Daar moet ik nu niet meer aan denken met die kromme rug en de meeste die ik tegen kom zijn ook niet bepaald vriendelijk...
Maar doordat ik geleerd heb me aan te passen en van nature niet moeilijk ben (ja joh, is goed, doe ik wel even) is het behoorlijk moeilijk om een keuze te maken.
Hond kan niet los? Jammer, maar oke dan gewoon aan een lange lijn en alleen op losloopveldjes los (ook meteen minder kans op kwijtraken, aanrijding, ongelukken, etc) (bedenk nu trouwens dat het misschien erg onhandig is: 3 vast en 1tje los). Als ik een hond naar de dierenarts kan brengen, dan is een ritje naar de trimmer toch ook geen probleem?
Ik wil gewoon een leuke, lieve hond, die qua energie bij mijn huidige honden past en waar ik lekker mee actief kan wandelen en eventueel mee kan sporten, in huis naast me op de bank ploft of bij mijn voeten en die er een beetje leuk uit ziet (dat laatste doen er helaas heel veel). Heel veel meer vraag ik niet van een hond.
En vooruit, stiekem zou ik het heel erg leuk vinden om een keer een nestje te fokken, maar dan wil ik wel iets bijdragen aan het ras, aangezien er al meer dan genoeg honden rondlopen op de wereld.

 Als ik dat zo lees....een Ridgeback  Buiten zijn ze de gekste honden maar binnen zijn ze zo lui als wat.

Mijn vriend gaat hardlopen met Pyxis, komt hij helemaal bezweet thuis en trippelt zij er lekker naast. Een ridgeback is gemaakt om te lopen. 40km doet hen niets. Maar is het lopen gedaan, alright, geen probleem, met haar lange poten voor het haardvuur en luieren.

Maar ja, echt zo uit alles moeten kiezen...ik zou het niet kunnen. Er zijn er zoveel leuke met elk hun eigen geweldige kwaliteiten. Het moet gewoon je pad kruisen. Zo had ik ook nog nooit aan een RR gedacht tot ik er één zag op een boerderij die zo prachtig en lief was. Nooit meer vergeten.

 Leuke honden, maar ik vind de ridge eng. Je hoort wel eens van open ruggetjes of pups die afgemaakt worden omdat ze geen ridge hebben :(

Daarnaast vind ik ze spannend.Groot, krachtig en vroeger gebruikt om op leeuwen te jagen.... ik loop er een beetje voor om. Zeker als ik merk dat de eigenaar hem met moeite houd, dan loop ik heel snel door en niet uit beleefdheid.

oei oei, nu doe je net hetzelfde als waar de pitbulls al zo lang tegen moeten opboksen. Vooroordelen op uiterlijk en wat je ooit eens hebt horen zeggen...

Een ridgeback ziet er misschien wel groot en streng uit...maar een goed opgevoede RR is het braafste beest dat er is. Op de famiiedag van onze fokker liepen er wel 30 RR's los...geen enkel incident!

Afgemaakt omdat ze geen ridge hebben...dan ben je bij een verkeerde fokker. In vuile hondenhandel misschien omdat een ridgeloze minder waard is zgz. Maar daar worden zo goed al elke hond ferm mishandeld.

Dat 'openruggetje' is dermoid sinus, en een goede fokker haalt dat er zo uit. Kleine operatie nog voor 8 weken en de pup heeft er geen enkele last meer van. Opnieuw, ga je bij een fokker die de naam niet waardig is, dan kan het zijn dat de pup ermee blijft lopen en dat het ontsteekt.

Maar ik snap het wel, ze zien er zo stoer uit. Maar dan nodig ik je eens uit bij ons en als onze Pyxis met haar lief kopje op jouw schoot komt liggen zal je snel van mening veranderen 

Dat ridgeloze pups worden afgemaakt, is geen verzinsel of iets wat alleen 'foute' fokkers doen. Tot ver in de jaren 90 was dat nog heel normaal en ik betwijfel of alle fokkers dat vandaag de dag hebben afgezworen. En als een fokker dat nog steeds doet, dan hangen ze dat echt niet aan de grote klok... Als een fokker dus zegt dat ze dat niet doen, dan moet je ze maar geloven op hun blauwe ogen. 

Neemt niet weg dat ridgebacks hele leuke honden zijn.  

Mijn eerste ontmoeting met een ridge was een leuke. Maar 9/10 die ik tegen kom worden kort gehouden en/of vallen uit. Onbewust ga je dan toch een vooroordeel ontwikkelen.

Misschien kom ik gewoon de verkeerde tegen of steeds de zelfde, geen idee.

Maar dan nog vind ik open ruggetjes niet fijn, een hond is minder zonder ridge en heel eerlijk: ik vind ze mooi, maar ik sta er niet bij te kwijlen.

En die ridge is eigenlijk een genetische "fout", het hoort niet. Die open ruggetjes komen daarom zo veel voor

" Als ik terugkijk, heb ik een hond die qua karakter op mij lijkt. Dus ik zou zeggen, hoe ben jij, wat zijn je karaktereigenschappen, en welke hond past daar t meest bij? (en natuurlijk, wat wil je met je hond, wat heb je te bieden, kunnen ze met je andere honden etc. ).
 
Leuk hoor, een pupsel ooit! "

Paddy's & Furby's Mate (Kees)

 Dat zat ik nu ook te denken..!

Wat voor hond past er bij jou? Qua energie, behoeftes, zelfstandig ras of juist een hond die graag bij je wilt zijn, een 'meegaand' ras of juist 1 met pit of uitdagend, een etisch verantwoord gefokt ras etc.

Ik ben begonnen met de Labrador Retr.. Wilde een ras waar ik het exterieur van kon zien, vriendelijk, meegaand, en ook een ras wat ik kon 'vastpakken'.Ik was ook wel gecharmeerd van de Bulldog maar vond ze zodanig gefokt dat dit sterk tegen mijn gevoel in ging.Maar wel viel  als een blok voor het karakter.

Mijn Labrador werd oud en uiteindelijk zag ik daar een Am. Bully staan op marktplaats.Alles over gelezen en over gepraat en theoretisch een hond die bij zou passen.Viel al als een blok op het uiterlijk.Ik wilde met de hond wel lekker wandelen kunnen en makkelijk contact kunnen maken. Moet zeggen nu ik er 1 heb dat dit ras alles heeft wat ik zocht. Vrolijk, 'happy go lucky' sociaal, erg aanhankelijk( een groot uitgevallen schoothond,lol), stevig, gespierd, een tikje eigenwijs, vergeleken met de Labrador toch meer op mij gericht.

Een 'kruising' is niets voor mij want ik wil juist wel specifiek een bepaald uiterlijk met dat specifieke karakter. Ze past bij mij, mijn persoonlijkheid, mijn behoeften, mijn leven en wil nooit meer een ander ras.

Ik ben op mijn ras de Tibetaanse Mastiff gekomen door mijn ouders. Hun schuld dat ik verslaafd ben aan ze haha. We wilden grote waakse rustige berghond. Die tegengewicht zou bieden aan de drukke Corgi's. Die tolerant tegen die kleine zou zijn en wat rust zou brengen. Niet constant borstelen en slaafs. We gingen de encyclopedie door en raakten gefascineerd naar mate we meer er over lazen. Ook andere rassen gehad maar dit blijft onze grote liefde. Je ziet ze ook niet veel en niet makkelijk te krijgen.

Wat er boven gezegd is vind ik ook. Wat past bij je qua karakter, energie behoefte en persoonlijkheid van je andere honden.
Zelfstandige eigenzinnig. Wat actiever.

 Als ik je verschillende posts lees denk ik dat je niet alleen naar gevoeligheid moet kijken (niet handig met je vriend) maar ook naar hoe vergeeflijk een ras is. Bij sommige rassen moet je veel meer consequent en duidelijk zijn dan bij andere rassen. En dat lijkt mij niet echt bij jou te passen omdat je mij te gemakkelijk en toegeeflijk lijkt.

Daarmee vallen dus zowel erg baas-gerichte als hoog intelligente honden af.

 Ik heb huskies, ze zijn intelligent en je moet consequent bij ze zijn. En volgens mij gaat dat gewoon goed.
Omdat ik makkelijk ben wil dat nog niet zeggen dat ik niet consequent kan zijn of een hond bezig kan houden.
Ik ben makkelijk in die zin dat ik me makkelijk aanpas. 
Als je 3 maanden lang je husky de keuken uitstuur, omdat dat verboden terrein is, dan heb je wel doorzettingsvermogen.
Ik ben makkelijk, omdat ik een hond aan een lange lijn doe ipv los en mijn schouders ophaal en droog zeg ''jammer, was leuk geweest als hij los kon''. Wil niet zeggen dat ik aan de lange lijn het hierkomen niet train.
Ik accepteer dingen zoals ze zijn, ga er geen drama van maken. Ik kan wel een border collie nemen, omdat ik wil dat mijn hond los moet kunnen lopen. Maar stel dat die border niet los kan? Jammer, maar ik accepteer dat en daar ben ik makkelijk in. Tuurlijk, ik zal wel even balen als ik dat loslopen graag had gewild, maar hé, je kunt niet alles hebben, toch?

Misschien dat het ook wel handig dat ik makkelijk ben op een bepaalde manier. Hoeveel dingen de huskies wel niet gesloopt hebben tijdens de pubertijd....meestal haalde ik mijn schouders op en ruimde het op. Kan er wel boos om worden, maar naast voldoende beweging en spullen opruimen, kan ik weinig verder doen.

Sorry als ik bot overkom, maar weet nu even niet hoe ik het anders kan neerzetten.

 Nee hoor, je komt niet bot over. Gewoon duidelijke uitleg. Blijkbaar verstaan we wat anders onder 'gemakkelijk' zijn. Geeft niets.

Mijn vriend is gemakkelijk op de manier die ik bedoelde en ondanks goede, duidelijke afspraken en begrip van zijn kant voor mijn wensen (eisen?) houd ik toch een beetje mijn hart vast voor als onze Border Collie pup komt. Dat hij toch te toegeeflijk gaat zijn in dat belangrijke eerste jaar, dat we woorden gaan krijgen omdat hij mij te streng vindt tegen de pup..

Iedereen is gek op mijn hond en veel vinden het zielig als ik haar corrigeer 'want ze is toch zo lief'. Ja ja.. ze is zo lief omdat ze goed is opgevoed en dat betekent dus consequent zijn én corrigeren (nee, niet slaan en zo; gewoon stem).

Voorbeeldje van mijn vriend met hond:

We hadden voor mijn dochter een hamster aangeschaft. Beestje stond in zijn kooi op de eettafel. Ik had gezegd dat de hamster alleen in de kamer uit de kooi mocht als de hond in de bench zat met het deurtje dicht. "Is goed" zei hij. Maar dezelfde dag zat hij toch met het beestje te spelen terwijl de hond door de kamer liep. Ik spreek hem daar op aan.. "Nee, joh, gaat wel goed" en demonstratief roept hij de hond bij zich en laat haar aan de hamster ruiken.

Boel beweging en paniek ineens. Hamster springt weg, rent de tafel over, ik kan hem net opvangen aan de overzijde terwijl hij van de tafel valt (terwijl ik een paar stappen van de tafel stond), hond half op de tafel, vriend die met zijn rug tegen de muur knalt bij het van schrik opspringen...

Ging nét goed. Het natte plukje haar op de rug van de hamster bewees dat de hond hem net met de tanden gemist had. Tja.. dan zegt hij: "Je had toch gelijk, je zei het niet voor niets."

Maar in de opvoeding van een pup is de schade niet zo direct te zien en ik heb geen zin in een probleem hond omdat hij te 'gemakkelijk' is en denkt dat 'het wel los zal lopen'. Ik verwacht dat we er wel een paar keer woorden over zullen hebben.

 Dat is een zeer mooie kwaliteit en dat mag je zeker koesteren!

Buigzaamheid, soepel denken, veerkracht, wendbaarheid… allemaal heel sterke eigenschappen, vind ik, in het samenleven met een hond!

Je bedoelt makkelijk in de zin van flexibel en niet moeilijk doen. Mooie eigenschap!