Angst bij drukte

Hoi,

Jack is bijna 9 maanden en begint nu angst te krijgen bij grote groepen mensen.

Als ik als eerste ben dan gaat het nog redelijk al wil hij niet dat mensen in de buurt komen of te dichtbij komen.

Als de groep er al staat krijg ik hem niet meer mee .

Na aanmoediging met koekjes krijg ik hem uiteindelijk wel mee .

Vooral bij school begint "probleem" te worden .

Ik wil hem graag mee nemen omdat dit ook op de wandel route ligt dus twee vliegen in een klap.

Maar iemand een idee hoe ik hier het beste mee om kan gaan .

Kinderen vind hij geweldig maar het zijn de volwassenen wat een probleem blijkt te zijn.

Daarbij is hij aan een oog blind of slechtziend zal er misschien ook iets mee te maken hebben ,maar vind het zielig dat hij zo bang is 

Uit een ander topic:

Jack onze berner pup loopt ook weg voor mensen die willen aaien . Wat ik alleen jammer vond . Mijn man zag het fout en ging op zijn hurken zitten en zo kon Jack geen kant meer op.  Heb hem wel vertelt van dat wil hij niet.  Zijn antwoord was hij moest het maar leren . Ja niet dus . Hij moet zich veilig bij ons voelen en niet gedwongen worden iets te doen wat hij niet wil .  

Ik weet niet, maar misschien is hij soms teveel onder druk gezet en in situaties gekomen die hij niet prettig vond?

Voor nu zou ik de afstand aanhouden die hem nog niet angstig maakt. Je zou je ook kunnen gaan verdiepen in Behaviour Adjustment Training, en hier iemand bij kunnen halen die daarin gespecialiseerd is, en jullie tijdens de wandelingen kan begeleiden.

Het is een tijd goed gegaan dat hij alles en iedereen leuk vond .

Je haalt er nu een stukje bij toen we hem net hadden .

Ik wil hem er nu goed doorheen loodsen .

Niets forceren en gewoon afstand houden van de mensen.

Ook niet gaan meelokken met snoep, want dat verandert niks aan zijn emoties. Hij gaat dan misschien uiteindelijk wel een stukje met je meelopen om het snoep te krijgen, maar niet omdat ie daarom de mensen minder eng vindt. Niet de juiste motivatie dus.

Blijf dus op afstand en spreek je hond geruststellend toe. Hurk desnoods neer. Pas als je aan zijn lichaamshouding ziet dat ie zich hierbij comfortabel voelt, kan je de afstand een volgende keer verkleinen. 

En zo kan je langzaam de gewenning opbouwen. Maar blijf naar je hond kijken en ga niet sneller dan ie aankan.

" Niets forceren en gewoon afstand houden van de mensen.
Ook niet gaan meelokken met snoep, want dat verandert niks aan zijn emoties. Hij gaat dan misschien uiteindelijk wel een stukje met je meelopen om het snoep te krijgen, maar niet omdat ie daarom de mensen minder eng vindt. Niet de juiste motivatie dus.
 
Blijf dus op afstand en spreek je hond geruststellend toe. Hurk desnoods neer. Pas als je aan zijn lichaamshouding ziet dat ie zich hierbij comfortabel voelt, kan je de afstand een volgende keer verkleinen. 
En zo kan je langzaam de gewenning opbouwen. Maar blijf naar je hond kijken en ga niet sneller dan ie aankan.
 
 
  "

Alaska's Finest!

 Dank je wel.

Ik wil hem wel mee blijven nemen naar school zodat hij het wel blijft zien .

Met de gewone wandeling is er niks aan de hand .

Ook met een kleiner groepje is het ook goed dan gaat hij rustig zitten en uit eindelijk liggen .

Dan gaan we maar weer op 0 beginnen en weer opbouwen dank je wel

Mooi dat je je pup overal  wilt meenemen, veel beter dan thuis op te sluiten. 

Als pup moet je echter maar één negatief ding meemaken , even maar ...en het duurt dan zó lang voor die slechte ervaring er weer eruit is.

En jouw hond is dan al blind aan één kant. Dingen die vanuit zijn blinde hoek ineens in zijn zicht komen, handen die hem ineens aanraken. .ik snap zijn angst. 

ik zou zeker niks meer afdwingen.

neem hem mee aan de leiband naar school maar laat alle mensen van hem af blijven, en doe verder heel normaal heel de tijd. Praat zachtjes met hem maar niet flauw . Neen gewoontjes..... 

Als jij gewoon doet , misschien neemt dan hij zó jouw rust over, ik hoop het. 

 Ja, zo gaat dat bij een puberhond, af en toe weer helemaal naar 0. 

Niet erg, hoor. Dit is de periode dat ie niet alleen lichamelijk volwassen wordt, maar er ook mentaal heel wat dingen spelen. Zijn karakter en bewustzijn ontwikkelen, hij leert zijn voorkeuren kennen, zijn blik op de wereld en al wat daar speelt verruimt… eigenlijk is het een zeer mooie periode van vele kansen, om elkaar beter en beter te leren kennen, op elkaar in te spelen, te vertrouwen, enz...

Hoewel het wel es 'angstperiode' genoemd wordt, is het eigenlijk net een periode vol nieuwe mogelijkheden, vind ik. 

Hou gewoon voor ogen dat het gevoel juist moet zitten. In dit geval dat de hond zich goed en comfortabel voelt in de buurt van een groep mensen. Als je daar oog voor blijft houden (dus beginnen op een afstand waar ie zich goed voelt, en van daaruit rustig opbouwen), dan wordt de gewenste link bij de hond gelegd en blijft ie ook behouden.

Veel succes en veel plezier met je puber! 

Dank je wel .

Morgenvroeg gaat hij ook mee en dan beginnen we maar gelijk ermee .

Komt goed