Geen idee hoe pup aan te pakken...

Sinds eind december hebben we er een puppy bij... een berner teefje van 5 maand (uit het nestje van kennissen): Zita.

Het is een schat van een hond, maar helaas hebben we er geen handleiding bij gekregen en zijn we ten einde raad, ondanks onze "ervaring".

Ik schets even kort een aantal situaties die we in de 3 weken dat ze nu bij ons is al hebben meegemaakt:

Zita droeg geen bandje toen ze bij ons kwam, wij vinden dit wel veilig (onze gegevens in een kokertje voor bij eventueel verloren lopen) maar na het aandoen van een bandje heeft de dame een week lang onder de tafel gebivakeerd. Werkelijk met geen stokken was ze er van onder te krijgen... Bandje af: vrolijke Zita terug...

De tuinafsluiting was niet voldoende (we wonen nog niet lang in ons huis) dus tot vorige week lieten we de honden (we hebben nog een duitse herder van 2 jaar) buiten aan een lange leiband (vergelijk het gerust met een paardenlonge). Haar gewone leiband kregen we zonder veel problemen aan... de longe was echter een groot probleem waarbij ze steeds helemaal achterin haar bench terugkroop... bij het aandoen van de longe lag er dan ook gegarandeerd een plasje in de bench...

Sinds vorige week is de tuinafsluiting in orde en kunnen de honden vrij de tuin in, maar ook dit is weer niet ok... nu zit ze geregeld tegen de afsluiting aan en komt ze gewoon een kwartier/20minuten niet van haar plaats... niet ideaal voor de zindelijkheid uiteraard, want bij binnenkomst, na 10 minuten ligt er gegarandeerd een welriekend cadeautje... Maar bij berispen (foei Zita!) volgt er gegarandeerd een plasje... Stem verheffen hoeft zelfs niet...

Onze duitse herder Jojo is 2 en vrij speels... Er zit voor alle duidelijkheid helemaal geen agressie in en samen met ons dochtertje van 3 liggen ze geregeld samen voor de TV of "leest" onze dochter de honden een boekje voor... soms is ze echter zo bang voor Jojo dat ze helemaal verstijft (hoofdzakelijk buiten, binnen in mindere mate) terwijl ze op andere momenten écht wel haar mannetje staat en hem zelfs op zijn plaats durft zetten...

We raken er gewoon niet meer wijs uit en weten eigenlijk gewoon niet meer wat we eerst moeten aanpakken en hoe we haar nu wel moeten benaderen...

Zacht en voorzichtig benaderen levert na een paar dagen zeker uitbundig gedrag op (in de zetel springen, opspringen, blaffen...) maar dat willen we niet...

Berispen (straffen doen we niet echt) resulteert dan weer in een angstige hond die een ganse avond niet van haar plekje komt...

Ze eten beiden hun voer op in de bench... die staat echter wel open zodat ze eruit kunnen na het eten...

Slapen doen ze ook in de bench. Overdag zitten ze gewoon binnen...

Iemand tips of een beetje raad voor ons?

heb je je pup laten wennen aan haar halsband? want ze kan hem niet fijn vinden of 'eng' dus aat haar er aan wennen
en blijf anders bij haar als je bij haar in de tuin bent.
en leid haar af met iets wat ze leuk vind zoals bijv. een speeltje, een snoepje etc.

hopelijk heb je hier iets aan!

Je pup is heel onzeker. Ophouden met 'straffen' of berispen of hoe je het wilt noemen, voor de hond blijft dat straffen. Negeer het slechte en beloon het goede. Uiteindelijk als ze zo ver is is het aan jullie om het slechte om te leiden naar iets goeds. Ruim de ongelukjes binnen zonder mopperen op. 

Verstop in de tuin wat snoepjes, of speel met haar. Hou die sessies kort, zodat het leuk blijft voor de hond. Om de 2 uur naar buiten om te plassen. Plast ze niet dan ga je naar binnen en ga je na een paar minuten nog een keer. Zorg dat ze niet de kans krijgt om binnen te plassen. Als ze eenmaal buiten plast uitbundig belonen! Na 2 of 3 keer zal ze makkelijker buiten haar behoefte doen. Maar zeker blijven belonen.

Maar met 5 maanden is ze geen puppy meer, maar een jonge hond.

Wat ik denk uit je verhaal, is dat je hond heel weinig is gewend bij de vorige eigenaren.

Dat ze daar niet echt met haar bezig zijn geweest, of haar gesocialiseerd hebben.

Kun je daar misschien achter komen, wat haar ooit geleerd is.

Het komt over alsof haar puppytijd niet is benut om haar dingen te leren.

Dankjewel voor de reacties!

Opruimen doen we echt wel zonder morren... aangezien we t anders maar erger maken... maar dat is eigenlijk wel moeilijk als er geen verbetering in komt...

Integendeel... ik heb de indruk dat met iedere stap die we zetten in de goede richting, er 2 in de tegenovergestelde richting volgen...

Spelen met haar buiten lukt, voor zover Jojo niet aanwezig is... Hij is wel enorm speels en "overspeeld" haar dan heb ik de indruk...

Anderzijds willen we hen ook niet steeds gescheiden naar buiten laten omdat dat hun onderlinge relatie ook niet bevorderd lijkt mij... Wat denken jullie hierover?

Bij de vorige eigenaars (nestje) zat ze samen met haar broer (mensen hebben zelf ook een pup gehouden) en moeder, en 2 kleinere hondjes... andere honden is ze dus zeker wel gewoon... maar misschien geen "indrukken"...

Is deze hond ooit al buiten huis/tuin geweest?

Als je het zo leest,lijkt het of deze hond nog helemaal niets van de wereld kent… klopt dit?

Gedragstherapeut laten komen: er zijn teveel angst probleempjes om het zelf op te lossen. Bovendien is het pupje 5 maanden...

Ja ik heb ook de indruk dat de fokker veel te weinig gedaan heeft om de pups te socialiseren.

" Is deze hond ooit al buiten huis/tuin geweest?
Als je het zo leest,lijkt het of deze hond nog helemaal niets van de wereld kent… klopt dit?
  "

Alaska's Finest!

 Nee hoor, klopt niet :-)

Maar raar maar waar "buiten" heeft ze veel minder last van die angsten... geen schrik voor wagens, geen schrik voor andere honden... een beetje terughoudend naar vreemden, maar niet angstig in de zin van "plat op de buik"...

De angst naar Jojo is er ook voornamelijk als hij niet aangelijnd is... aan de leiband is hij gemanierd, los is hij veel speelser en dan komt de angst weer bovensteken.

Het is wel een feit dat we nog niet de grote drukte (stad, winkelstraten, markten) hebben opgezocht, maar meestal in de rust (bos, vaart, park) gaan wandelen.

Noot: Buiten wandelen doen we ook aan de "gewone" leiband... problemen zijn er met de longe... (die we nu eigenlijk niet meer moeten gebruiken gezien ze in de tuin los kunnen...) De longe nemen we wel meer naar de zee...

Je moet ook de oudere hond steeds uitbundig belonen met 'goed zo!' en iets lekkers geven als hij buiten zijn behoefte doet; zo gaat de bernerpup heel goed opletten en kopieert dit gedrag zodra het kwartje valt. Dat werkt bij mij heel goed bij honden die ik opvang en die (nog) niet helemal zindelijk zijn.

Als je een plasje moet opruimen binnen, kun je dat met tissue doen en de prop buiten gooien, op een of andere manier gaan ze dan ook begrijpen dat dit buiten hoort en doordat ze de geur herkennen gaan ze het eerder buiten doen.

"  Nee hoor, klopt niet
Maar raar maar waar "buiten" heeft ze veel minder last van die angsten... geen schrik voor wagens, geen schrik voor andere honden... een beetje terughoudend naar vreemden, maar niet angstig in de zin van "plat op de buik"...
De angst naar Jojo is er ook voornamelijk als hij niet aangelijnd is... aan de leiband is hij gemanierd, los is hij veel speelser en dan komt de angst weer bovensteken.
Het is wel een feit dat we nog niet de grote drukte (stad, winkelstraten, markten) hebben opgezocht, maar meestal in de rust (bos, vaart, park) gaan wandelen.
 
Noot: Buiten wandelen doen we ook aan de "gewone" leiband... problemen zijn er met de longe... (die we nu eigenlijk niet meer moeten gebruiken gezien ze in de tuin los kunnen...) De longe nemen we wel meer naar de zee... "

Kim

Dus eigenlijk gaat het beter met haar als ze veel ruimte heeft en ze met niemand (hond of mens) moet interageren? 

Ik kan er de vinger niet opleggen wanneer het "beter" gaat...

Gisteren hadden we een hele goeie dag... netjes buiten, wel weer op haar plaatsje tegen de omheining... proberen "los" maken, enthousiast spelen, snoepjes...

ik ga een boodschap doen dus ik steek ze even in de bench. Bij thuiskomt zet ik de deur open en laat ik de hondjes vrij... Loopt Zita de woonkamer in om daar een plasje te gaan doen (deur stond nochtans open...) Nuja, opgeruimd en toch buiten maar even gespeeld zodat ze "buiten" absoluut niet als een straf kan aanzien...

Ik weet niet of ze buiten meer ruimte heeft (ik zou denken van niet, want ze loopt (nog) niet los, maar aan de leiband) en ze luistert en reageert echt wel OK op ons hoor... (ze houdt flink oogcontact, ze reageert op onze stemmen, ...)

De tip met de vuile doeken ga ik toch maar es toepassen denk ik... Ik ruim ook bewust niet alles buiten meteen op... kwestie van haar te laten zien dat het "ok" is om buiten iets te doen (tenzij het op straat is natuurlijk...)

En ik denk dat ik toch maar es een stapje verder ga naar een gedragstherapeut... als ik het hier zo allemaal neerpen heb ik de indruk dat ik dingen vergeet of haar signalen misschien niet goed oppak...

Dit is niet onze eerste pup... maar deze handleiding lijkt mij toch veel uitgebreider te zijn dan al de rest samen... en ik ben er nochtans van overtuigd dat er een prachthond in haar schuilt...

Misschien heeft je hond alleen tijd nodig om te wennen bij jullie.

Ze is er natuurlijk pas een paar weken.

En ze was al 5 maanden toen ze bij jullie kwam.

Het verhaal komt nog steeds over alsof ze niet zo'n beste socialisatie heeft gehad, of in ieder geval niet veel gewend is.

Ze zit bij jullie in de bench, was ze dat bij de fokker ook gewend?

Waar zit jullie andere hond, zit die dan ook in een bench of loopt die vrij rond?

Dat van de halsband herken ik wel, Gaia was een tijd geleden ineens een beetje bang geworden nadat de halsband met lawaai van de kapstok was gevallen. Als ik er dan mee aan kwam lopen ging ze er in een drafje vandoor.

Ik heb toen de riem neergelegd op een plek waar ze hem kon zien, zonder dat ik hem voor haar gebruikte. Als ze dan in de buurt kwam pakte ik hem op (zonder Gaia aandacht te geven) rammelde er wat mee en legde hem weer neer. Dit een paar dagen volgehouden en daarna even aaien en spelen met de ene hand, en in de andere de riem. Dan weer even rust en eens proberen de riem om te doen zonder deze vast te maken en blijven belonen  Zo is ze er uiteindelijk weer overheen gekomen.

Ik lees dat je al meerdere puppen gehad hebt, dan hoef ik waarschijnlijk niet meer uit te leggen hoe een zindelijkheidstraining werkt  Maar bij ons heeft de zindelijkheidstraining ook lang geduurd. Wat hier het beste heeft geholpen is als Gaia binnen ging zitten en aanstalten maakte; hupsa zonder iets te zeggen oppakken en buiten neerzetten. Als ze daar dan verder ging natuurlijk belonen

En goed dat je verder hebt gezocht en een therapeut in de armen hebt genomen.

Natuurlijk schuilt er een prachthond in haar!

Succes!

 De bench is ze gewoon van bij de fokker... Daar at ze in de bench, daarna een siësta in de bench en ze sliep er ook...

Bij ons eten ze in de bench met de deuren open dus na het eten kunnen ze vrij lopen... (is voor ons vooral makkelijk omdat de honden nog verschillend voer krijgen en zo geen aanstalten maken om elkaars voer te pikken)

Verder slapen ze in de bench, dus dan zitten ze er beiden in... nooit de één wel en de ander niet...

Ongeveer een uurtje na het eten worden ze buiten gelaten om wat te spelen en hun behoefte te doen... over het algemeen blijft er minstens 1 iemand bij om een oogje in het zeil te houden (en om te kijken wie wat doet momenteel) maar ze kunnen gerust ook een half uurtje alleen buiten zijn.

Op een avond gaan ze gemiddeld toch wel een 3x buiten... (wandeling meegeteld). Maar ze doet niet noodzakelijk haar behoefte buiten (de kleine boodschap over het algemeen wel... Grote boodschap meestal niet... niet op wandeling en niet in de tuin) Jojo is perfect zindelijk en komt t zelfs vragen als er tussendoor toch iets dringends is... hem belonen we dan uitgebreid, en we letten er op dat we dit doen in haar bijzijn... zodat ze wel de link legt (hopen we)...

Is je hond met 5 maanden gekomen vanaf de fokker? Wat is er voor die tijd mee gedaan? Ik heb de indruk dat er niet veel met de pup gedaan is. Denk dat dit lang tijd nodig zal hebben en veel geduld zal vragen. Het duurde heel lang voor onze herplaatser die ook wat minder gewend was over allerlei dingen heen was. Het duurde bv 8 maanden voor ik normaal langs andere honden kon lopen zonder paniekaanval.
Heb je de pup trouwens van erkende fokker?
Las al wel goede tips hierboven.
En met de therapeut komen jullie er vast wel!
Het heeft tijd nodig.

De pup komt niet van een erkende fokker...

Kennissen van ons hadden een nestje (géén ongelukje voor alle duidelijkheid) waar we haar vandaan gehaald hebben...

Omdat we op dat moment te klein woonden voor 2 jonge honden hebben we gewacht om haar effectief in huis te halen tot we verhuisd waren...

Ze is nog zo jong. Ik zou daarom dus niet te lang "aanklooien", maar een therapeut inschakelen. Als ze eenmaal twee - drie jaar is, dan is het veel lastiger om een probleem aan te pakken dan op deze leeftijd.

Heel veel succes en hopelijk komen jullie er uit met Zita! Buiten deze puntjes klinkt ze wel als een super leuke en fijne hond. :) Blijf daar naar kijken en geef de moed niet op!

Om één of andere reden heeft Zita vrij veel last van angst.

Hebben jullie Jojo en Zita al eerder laten kennis maken, door samen met hen buiten te gaan wandelen (voordat Zita bij jullie is komen wonen). In hoeverre was ze aan jullie al gewend? 

Dus ze was een 4 maanden oud als ze bij jullie kwam? Heeft zij dan eigenlijk ooit daarvoor een halsband aan gehad?

Dat in de bench plassen bij het aandoen van de longe, was dat de allereerste keer. of hadden jullie die toen ook al eerder gebruikt in de tuin?

En in de tuin buiten gaan/blijven, hoe ging dat in zijn werk? Aan de longe en dan een 15 min buiten, met z'n tweetjes?

En als je haar nu in de tuin laat, is Jojo er dan bij? Hoe doet hij tegen haar als ze dan buiten is? Jullie woniing is die in een centrum/woonwijk gelegen. Of zitten jullie ergens rustig?

Hoe is haar gedrag in huis?

 Jojo en Zita hadden vooral al kennisgemaakt... We zijn tussen de tijd dat ze 8 à 10 weken was en de tijd dat ze bij ons gekomen is gaan wandelen op neutraal terrein (altijd bos, park,...), en zij zijn ook steeds samen in ons nieuwe huis geweest (zodat geen van beiden er al zijn/haar territorium van kon maken). Steeds voor een paar uurtjes zodat ze voldoende tijd kregen om elkaar af te toetsen maar ook om rustig te worden samen...

Voordien had ze nooit een halsband aan gehad, klopt...

De "schrik" van de longe heeft ze altijd gehad... ook buiten de bench... het "aandoen" is blijkbaar enorm angstaanjagend voor haar... het is ook effectief alleen maar het aandoen dat haar schrik aanjaagt... eens aan is alles weer ok... Maar zoals gezegd, de longe gebruiken we momenteel wat minder... Ik kan me ook niet meer herinneren of we die de eerste keer aangedaan hebben in de bench... Ik vermoed van niet want we hadden die longes ook al bij toen we er nog niet "woonden"...

In het begin deden we ze inderdaad beiden de longe aan, en liepen ze samen buiten... een half uurtje ongeveer...

Nu laten we ze meestal samen in de tuin, Zita over het algemeen iets langer als Jojo (Jojo komt van zelf weer binnen, 't is niet zo dat we hem binnen roepen) We laten haar toch ruim een kwartier langer buiten...

In het begin is Jojo enorm speels en daagt hij haar uit... na een 5tal minuten (als hij ziet dat het niet pakt) wordt hij rustiger en kunnen ze beiden op het gemak rondlopen en ruiken...

Vanmorgen heb ik haar zelfs zien rollen (eerste keer dat ik het effectief zag). Ik moet zeggen dat het tegenwoordig wel een pak rustiger gaat, misschien heeft ze inderdaad gewoon een iets langere gewenningsperiode nodig?

Onze woning ligt in een zijstraat van een drukkere weg... onze tuin paalt aan de drukke weg, maar is wel nog gescheiden door een bomenrij en gracht... de baan loopt hoger dan onze tuin...