Zwerfhonden 
Ik voel me niet verantwoordelijk voor de probleemveroorzakingen van anderen, dus hier koop ik stamboomhonden en fok ik ze zelf (of stel de mijne beschikbaar zodat anderen er kunnen fokken).
Met katten heb ik dat niet, daar koop ik geen stamboomkatten. Dus daar adopteer ik wel asielkatten of neem zoals de 2 die ik heb, zwerfkittens. (de 2 die ik nu heb, heb ik gedumpt gevonden in onze straat. Ik castreer ze uiteraard aan een maand of 6). Maar ja, dat is vooral een geldkwestie overigens, ik ga geen 600 euro aan een kat gaan uitgeven als ik ze gratis kan hebben. (of de asielkatten aan een castratieprijs).
Ik eet vanavond ook lekker en veel. Ondanks dat er zoveel honger in de wereld is en ik met minder (luxe)eten ook genoeg zou hebben.
Ik bepaal zelf aan welke 'wereldverbeteringen' ik mijn steentje bijdraag en ik voel me daar oprecht gelukkig en tevreden mee.
Ooit, als ik oud en versleten ben, zie ik mezelf wel een idem oude en versleten (asiel)hond adopteren btw.
Oprechte vraag: Wat bedoel je daar mee? Waarom is dat ''onzin'' voor jou?
Herplaatsers zijn wel vaak hele dankbare honden. Tenminste dat heb ik altijd zo ervaren met onze Lobbes. Die kwam naar ons toen hij 2 was in noodweer zullen we maar zeggen.
Prachtige hond ik zou hem elke keer als ik de kans kreeg weer in huis halen.
Mijn stamboomhonden zijn mij even dankbaar als mijn herplaatser dat was. Ik snap dat nooit zo. Beetje veren in eigen gat steken is dat precies 'ooooooooch, zie die mij eens dankbaar zijn omdat IK die gered heb'.
Idem met de band. Die met mijn honden van pup af aan, is zelfs voor mij dieper dan die die ik met mijn herplaatser had.
Idem met de band. Die met mijn honden van pup af aan, is zelfs voor mij dieper dan die die ik met mijn herplaatser had. "
Mwah ik vind dat geen onzin. Veel van zo'n honden weten hoe het is om het echt slecht te hebben, en lijken nu extra te genieten van het goede leven. Misschien zit dat gedeeltelijk ook in ons eigen hoofd, maar ik ben er van overtuigd dat het echt zo is
Bij Luca had ik dat idee niet echt. Zij wad een herplaatser die gewoon 9 jaar bij een baasje had geleefd. Zij heeft altijd genoeg aandacht en voer gehad. Een zacht kussen en wandelingen.
Dat extra genieten bedoel ik trouwens niet "dankbaar" mee. Maar gewoon, vooral in het begin, extra genieten van alles. Puck heeft de eerste weken heel wat af gespeeld met al dat speelgoed. Ze was er zo blij mee. Dat is nu veel minder, gewoon regelmatig maar niet meer overdreven veel.
Van die band kan ik niet veel nuttigs zeggen. Dat verschilt gewoon per persoon denk ik. Ik heb wel echt een betere band met mijn "rescuer" dan met de vorige honden. Maar zij is ook mijn eerste eigen hond, en dus ook de eerste hond die ik zelf heb uitgekozen.
Maar dat weet je van te voren niet als je een buitenlander adopteert. Al wist ik wel dat Puck sportief was, aangezien ik haar in Spanje had gezien tijdens mijn stage. Maar dat hoeft nog niet alles te zeggen natuurlijk.
Maar dan zou het ook een optie kunnen zijn om bijvoorbeeld een herplaats border collie te adopteren. Weet niet of je dat ras wil hoor, maar er zijn genoeg sport hondjes te adopteren. Nu is er bijvoorbeeld een super leuke kruising kelpiexborder collie ter adoptie. Helemaal zonder problemen en ze willen het liefst een baasje voor haar die met haar gaat sporten, zoals fly ball.
Dat zou mijn keuze dan zijn. "
Oh zeker! Herplaatser is hier ook 100% welkom. Ik zit ook in de aussie herplaats groep etc. dus mocht er later een plekje vrij komen is deze natuurlijk welkom! Ik wil gewoon graag eindelijk een hondje die bezig met mij wilt zijn want Abby steekt nog net niet haar middelvinger op bij behendigheid
Ooit een goed gefokte pup gehad hebben lijkt me interessant, alleen al omdat ik me af vraag wat pittiger is, een pup, of een herplaatser met rugzak. Als ik kijk wat me tegen staat aan een pup (zindelijk maken, gebroken nachten, het alleen zijn aanleren, in a nutshell), dat zijn allemaal dingen die ik met mijn herplaatsers ook gehad heb (en nog steeds heb, ze hebben nog steeds ongelukjes, Wispa zorgt dagelijks voor gebroken nachten, en alleen zijn kunnen ze maar vinden ze echt niet prettig). Wat dat betreft zou een pup, na een eerste pittige periode, makkelijker moeten zijn. Maar goed, das misschien heel banaal gedacht van me :p
Iedere pup ras karakter en individu is natuurlijk anders maar hier geen moeilijke pup gehad. Na 2 daagjes nooit geen ongelukjes meer gehad in huis, nooit gesloopt geen slapeloze nachten gehad geen blaffer geen eten pakken van tafel als ik weg ben nooit geen bananen in de oren gehad en zo kan ik nog lang door gaan. Maar misschien was het allemaal wel geluk dat het zo makkelijk ging. Ik denk niet als ik ooit een andere pup zou nemen dat het zo makkelijk gaat als bij Shadow. Shadow is ook mijn eerste hond dus ook verder geen ervaring hoe het anders kan zijn. Al denk ik dat ze best uitzonderlijk is dat het allemaal zo makkelijk ging.
Ik zou dus juist denken dat een herplaatser moeilijker is. Die al gevormd is en misschien een rugzak heeft. Maar ik ben er van overtuigt dat als de band gesmeden is dat je alles samen overwint.
Adopt don't shop is een veelgehoorde leus die geroepen wordt door mensen die vinden dat een hond kopen slecht is en mensen die honden kopen slecht zijn. Dat de dood van asielhonden die geen baasje kunnen vinden, de schuld is van mensen die honden kopen in plaats van een hond adopteren.
Dat vind ik inderdaad complete onzin. Verschillende redenen:
Allereerst wat Maart ook zei: je legt de schuld bij de verkeerde partij neer. Mensen die een hond kopen zijn niet verantwoordelijk voor het feit dat andere mensen niet voor hun hond zorgen.
Ten tweede, we wonen in Nederland en gezonde dieren worden hier niet ingeslapen. Asieldieren worden niet nodeloos gedood.
Ten derde omdat 'adopt don't shop' de illusie wekt dat een gekochte hond per definitie een huis 'inneemt' die ook van een asielhond had kunnen zijn. Zo werkt dat dus niet.
Mensen die een hond kopen zijn namelijk geïnteresseerd in dingen die een asielhond hen niet biedt. Dat kunnen verschillende dingen zijn:
- de gezondheid van de voorouders van de hond willen weten. Relatieve zekerheid hebben over (het ontbreken van) erfelijke ziektes en de kans op bepaalde aandoeningen.
- een stamboom willen hebben vanwege het willen showen. Als je wilt gaan showen en/of fokken met je hond, zul je toch dat papiertje moeten hebben.
- zekerheid willen over karakter. Willen weten of je hond te vertrouwen zal zijn met je kippen, je kat, je konijn, je kinderen, je vrienden, je kennissen die vaak op visite komen, en de dominante reu van je zus die regelmatig blijft logeren. Willen weten of je onaangelijnde wandelingen zal kunnen maken zonder je druk te hoeven maken. Of je hond op één persoon gericht is of op het hele gezin, een allemansvriend is of waaks, stil of luidruchtig, rustig of druk. Of je hond geschikt zal zijn voor flyball, jachtcursus, schutzhund, schapendrijven...
- zekerheid willen over uiterlijke kenmerken. Willen weten of je hond gratis in het openbaar vervoer mee zal kunnen reizen omdat hij op je schoot past. Of je hond veel of weinig vachtverzorging nodig zal hebben, of de vacht geschikt is voor mensen met een allergie.
- een pup willen opvoeden. Zelf de socialisatie willen doen, de hond op je eigen manier willen trainen, zelf controle hebben over de ervaringen die je hond opdoet.
Mensen die bewust kiezen voor een fokker vanwege xyz redenen vormen een andere markt dan mensen die kiezen voor een asielhond. Je kunt dus niet zeggen: je moet een asielhond nemen ipv een hond van een fokker. Want een asielhond zal niet aan hun wensen voldoen.
Er is niks mis met een asielhond, maar de redenen om een asielhond te nemen zijn heel anders dan de redenen die mensen hebben om een hond te kopen bij een fokker. Bij een asielhond moet je weinig verwachtingen hebben, want je kent de geschiedenis van de hond niet, de voorouders niet, de gezondheid niet, het karakter niet. Je moet er open in gaan, want ook al lijkt het dat een hond zich in het asiel op een bepaalde manier gedraagt, dat kan na de adoptie wel heel anders zijn.
Je moet dus flexibel zijn met je verwachtingen, het is een soort verrassingspakket dat je krijgt. Met trainen kun je nog heel wat bereiken, maar negatieve ervaringen kun je niet uitwissen; het kan jaren duren voordat je bepaalde negatieve gedragingen eruit krijgt, en sommige dingen zul je voor lief moeten nemen. Bepaalde schade is permanent. De beroemde rugzak. Dat moet je willen, daar moet je voor open staan. Dat is niet voor iedereen weggelegd, niet iedereen heeft daar zin in en niet ieders leven staat dat toe. Dat is niets om je schuldig om te voelen of om je voor te schamen, wat 'adopt don't shop' wel probeert te doen.
TLDR: asielhonden en honden van fokkers spreken verschillende markten aan.
Ik denk bij de leus adopt, don't shop juist aan mensen die even op een avondje bedenken dat een hondje wel leuk is en dan vervolgens op marktplaats gaan shoppen met alle gevolgen van dien. De mensen die heel bewust een hondje bij een goede fokker kopen vind ik hier absoluut niet onder vallen, deze mensen zijn heel bewust op zoek naar een bepaald ras, deze honden komen ook bijna nooit in het asiel terecht!
Dat vind ik inderdaad complete onzin. Verschillende redenen:
Allereerst wat Mick ook zei: je legt de schuld bij de verkeerde partij neer. Mensen die een hond kopen zijn niet verantwoordelijk voor het feit dat andere mensen niet voor hun hond zorgen.
Ten tweede, we wonen in Nederland en gezonde dieren worden hier niet ingeslapen. Asieldieren worden niet nodeloos gedood.
Ten derde omdat 'adopt don't shop' de illusie wekt dat een gekochte hond per definitie een huis 'inneemt' die ook van een asielhond had kunnen zijn. Zo werkt dat dus niet.
Mensen die een hond kopen zijn namelijk geïnteresseerd in dingen die een asielhond hen niet biedt. Dat kunnen verschillende dingen zijn:
- de gezondheid van de voorouders van de hond willen weten. Relatieve zekerheid hebben over (het ontbreken van) erfelijke ziektes en de kans op bepaalde aandoeningen.
- een stamboom willen hebben vanwege het willen showen. Als je wilt gaan showen en/of fokken met je hond, zul je toch dat papiertje moeten hebben.
- zekerheid willen over karakter. Willen weten of je hond te vertrouwen zal zijn met je kippen, je kat, je konijn, je kinderen, je vrienden, je kennissen die vaak op visite komen, en de dominante reu van je zus die regelmatig blijft logeren. Willen weten of je onaangelijnde wandelingen zal kunnen maken zonder je druk te hoeven maken. Of je hond op één persoon gericht is of op het hele gezin, een allemansvriend is of waaks, stil of luidruchtig, rustig of druk. Of je hond geschikt zal zijn voor flyball, jachtcursus, schutzhund, schapendrijven...
- zekerheid willen over uiterlijke kenmerken. Willen weten of je hond gratis in het openbaar vervoer mee zal kunnen reizen omdat hij op je schoot past. Of je hond veel of weinig vachtverzorging nodig zal hebben, of de vacht geschikt is voor mensen met een allergie.
- een pup willen opvoeden. Zelf de socialisatie willen doen, de hond op je eigen manier willen trainen, zelf controle hebben over de ervaringen die je hond opdoet.
Mensen die bewust kiezen voor een fokker vanwege xyz redenen vormen een andere markt dan mensen die kiezen voor een asielhond. Je kunt dus niet zeggen: je moet een asielhond nemen ipv een hond van een fokker. Want een asielhond zal niet aan hun wensen voldoen.
Er is niks mis met een asielhond, maar de redenen om een asielhond te nemen zijn heel anders dan de redenen die mensen hebben om een hond te kopen bij een fokker. Bij een asielhond moet je weinig verwachtingen hebben, want je kent de geschiedenis van de hond niet, de voorouders niet, de gezondheid niet, het karakter niet. Je moet er open in gaan, want ook al lijkt het dat een hond zich in het asiel op een bepaalde manier gedraagt, dat kan na de adoptie wel heel anders zijn.
Je moet dus flexibel zijn met je verwachtingen, het is een soort verrassingspakket dat je krijgt. Met trainen kun je nog heel wat bereiken, maar negatieve ervaringen kun je niet uitwissen; het kan jaren duren voordat je bepaalde negatieve gedragingen eruit krijgt, en sommige dingen zul je voor lief moeten nemen. Bepaalde schade is permanent. De beroemde rugzak. Dat moet je willen, daar moet je voor open staan. Dat is niet voor iedereen weggelegd, niet iedereen heeft daar zin in en niet ieders leven staat dat toe. Dat is niets om je schuldig om te voelen of om je voor te schamen, wat 'adopt don't shop' wel probeert te doen.
TLDR: asielhonden en honden van fokkers spreken verschillende markten aan. "
bij adopt dont shop, zie ik dat plaatje voor me van mensen die voor een winkel staan met puppies, (dus niet de pups van een goede fokker) en daarnaast honden die achter tralies zitten.
In die context vind ik het een prima leus.
Daarom heb jij toch een varkentje??? Hein
ps. wel een mooi varkentje dat weer wel.
Ik zal tot het Vliegend Spaghettimonster bidden dat je dan niet zo'n pup krijgt als Beer
ps. wel een mooi varkentje dat weer wel. "
Hahahaha een heel vies varkentje! Hij is helemaal bruin!
*ziet Hannah voor zich met een vergiet op d'r hoofd, dat vieze varkentje wassen*
Ik heb nog nooit op een wachtlijst gestaan voor een pup, ze waren allemaal al geboren wanneer ik bij de fokker terechtkwam. Maw, er is nooit een teef gedekt omdat IK persé een pup met stamboom wilde. Ze waren er al en blijkbaar nog niet besproken. Dat is aan de fokker, een nestje fokken en nog niet weten of alle pups een (goede) thuis zullen vinden. Vijf teefjes zijn intact, maar ik heb hen dus (tot nu toe) niet laten dekken omdat er al genoeg honden in het asiel zitten.
Zwerfhonden in het buitenland zijn een heel ander verhaal. Zolang de mentaliteit van de mensen daar niet verandert, is het dweilen met de kraan open.
TS. Ik snap wat je zegt, maar ik mis de nuance. Grotendeels ben ik het met je eens, maar heb respect van de keuzes van elkaar. Ik heb altjd tweedekans hondjes gehad, nu 2 Roemenen en zal nooit een gefokt hondje kopen. Maar dat is mijn keus. Wat anderen doen moeten zij zelf weten. Als het maar geen broodfok is. Waar ik me wel groen en geel aan stoor is het zinnetje "waarom haal je honden uit het buitenland, Nederlandse asielen zitten vol met honden". En dan hebben deze mensen zelf geen hond of zelf een gefokte rashond rondlopen. Nou, dan kan je hem op je neus krijgen. Daarbij wordt hier in dit topic mooi beschreven hoe het allemáál móet zijn in het buitenland. "Ze moeten steriliseren, terugzetten etc etc". Wij Nederlanders kunnen dat allemaal mooi vinden, maar daar hebben de regeringen echt sch...t aan. Maar het zwerfhondenproblematiek is zeer complex en is absoluut niet zomaar even op te lossen. En wij gaan ook niet meemaken dat het probleem opgelost word. Maar er zijn genoeg mensen in Spanje, Roemenie, Bulgarije, Moldavië etc etc etc die zich ontzettend inzetten voor de dieren en samen met buitenlandse stichtingen een verschil proberen te maken. Sterilisatie programma's zijn in volle gang. NGO's zijn opgericht. In sommige asielen/adoptiecentra worden honden getraind. Maar dit valt nog in het niet bij alle psen en rottigheden dat je hoor en zie. Maar het gebeurd wel. Zie dat aub ook. Daarbij weten de mensen/stichtingen die buitenlandse honden adopteren/bemiddelen ook dat de honden naar NL/België etc halen het probleem niet oplos. Maar voor die hondjes die het overkomt (na goede screening, karakter schets etc etc) maakt dit wel een verschil. En daar doen we het voor. Ik snap ook dat mensen met kleine kinderen/ mensen die met hun rond de trein in willen/ op de markt staan/ zonder ervaring met honden/ of die schapen willen drijven niet gaan voor een buitenlandertje, omdat ze daar niet geschikt voor zijn. En deze mensen dus op zoek gaan naar een verantwoorde manier om zo'n hondje te krijgen. Chapeau voor dat. Dat moet ook kunnen. Leven en laat leven. Elke hond verdient een baasje. Maar niet elke hond is geschikt voor elke baas.
Mooi gezegd in de paar reacties hierboven! Ik vind het inderdaad wel erg jammer dat de keuze die je hebt met een buitenlandertje of überhaupt hond zonder stamboom zoveel minder is qua sport. Enerzijds natuurlijk omdat niet elke hond daarop zit te wachten maar soit er zit er vast eentje tussen die dat wél leuk vindt. Maar vooral ook dat je nergens aan mee mag doen. Ik vind dat wel heel leuk van de Crufts en de Britse kennelclub moet ik zeggen, dat ze echt moeite doen om ervoor te zorgen dat rescuers gepromoot worden en te laten zien dat ook zij mee mogen en kunnen doen aan activiteiten zoals wedstrijden! Ja niet elke hond zit daar op te wachten dat snap ik zeker, waarschijnlijk hebben zij ook veel "gewone" asielhondjes en geen buitenlandertjes. Maar ik denk dat het idee dat het kán al een stuk helpt bij de overweging voor een herplaatser.
Zelf zou ik om onder andere die reden altijd rashonden nemen, ik weet wat ik in grote lijnen kan verwachten en dus ook dat ze sporten leuk vinden en daaraan mee mogen doen. Maar ik zou wel heel graag eens een oude herplaats Golden (sorry die liggen me toch het meest) nog een geweldige laatste paar jaar willen geven! Zag er net weer 2 op Facebook voorbij komen, 11 jaar en als ze niet binnen een week herplaatst zijn krijgen ze een spuitje want het baasje gaat naar Spanje. Dan baal ik echt dat ik er gewoon geen ruimte voor heb nu, maar gelukkig zijn er mensen die nu druk bezig zijn om ze naar hen te halen.
Zelf zou ik om onder andere die reden altijd rashonden nemen, ik weet wat ik in grote lijnen kan verwachten en dus ook dat ze sporten leuk vinden en daaraan mee mogen doen. Maar ik zou wel heel graag eens een oude herplaats Golden (sorry die liggen me toch het meest) nog een geweldige laatste paar jaar willen geven! Zag er net weer 2 op Facebook voorbij komen, 11 jaar en als ze niet binnen een week herplaatst zijn krijgen ze een spuitje want het baasje gaat naar Spanje. Dan baal ik echt dat ik er gewoon geen ruimte voor heb nu, maar gelukkig zijn er mensen die nu druk bezig zijn om ze naar hen te halen. "
Aan dat soort emotionele chantage geef in geen aandacht. Net als stichtingen die roepen "hond moet herplaatst worden, anders moet deze terug naar land van herkomst". Dan sla je de plank mis en zou iedereen deze stichtingen moeten negeren. Nog maar weinig gehoord dat honden daadwerkelijk ingeslapen worden. Er zijn genoeg asielen die ook 11 jarige golden retrievers aannemen. Dus niet intrappen!
Ook als het één persoon is op Facebook die geen particulier is? Ze gaan overigens gratis weg en krijgen alle spullen mee. Nee ik snap wat je bedoelt hoor, ik neem ze sowieso niet want ik heb ook gewoon geen plek. Maar dit als voorbeeld, er zijn natuurlijk ook serieuze stichtingen die oude Goldens opvanven en herplaatsen waarvan ik ook de oprichtster echt ken. Zoiets dan beter.
m.uijtdehaage (Gast)
Het stikt in de wereld van zwerfhonden die door ons in zo'n positie gebracht worden dat ze moeten worden vergast of op andere wrede wijze moeten worden opgeruimd.
Een hond is van nature een kerngezond en sociaal dier die met goede voeding en voldoende beweging geen d.a. nodig heeft.
Hou toch op met die z.g. rashonden, stop met fokken en aanschaffen van speciaal gefokte honden. Als je echt van honden houd laat je je hart spreken en adopteer je een hond die door ons toedoen in een nare positie is gebracht.
Wees een MENS en adopteer een zwerfhond.
"
m.uijtdehaage (Gast)
Ben het helemaal mee eens.
STOP MET DIT GEKNOEI!!!!
Een hond heeft een staart, neus,(poten) benen.
Er zijn genoeg zwerf honden laten we die een liefde vol huis geven. Daar krijg je veel liefde voor terug.
Dank u voor deze fijne bijdrage, zo heb ik weer wat nieuws geleerd!
STOP MET DIT GEKNOEI!!!!
Een hond heeft een staart, neus,(poten) benen.
Er zijn genoeg zwerf honden laten we die een liefde vol huis geven. Daar krijg je veel liefde voor terug.
"
Die van mij heeft geen oren,dat verklaart veel.
Die van mij geen verstand. Maargoed ik ben dan ook een hulpmens. Dat soort honden verdienen toch ook een huisje!
Echt hè, ik dacht dat het uitlopers waren die uit mijn honden groeiden en dat er straks bloemetjes aan zouden groeien 
STOP MET DIT GEKNOEI!!!!
Een hond heeft een staart, neus,(poten) benen.
Er zijn genoeg zwerf honden laten we die een liefde vol huis geven. Daar krijg je veel liefde voor terug.
"
Het is geknoei dat er in sommige landen zoveel zwerfhonden zijn.
Dat is het beleid zoals het daar gaat, dat zou eerst moeten veranderen.
Daarom hoef ik me niet schuldig te voelen, als ik een leuke en gezonde pup wil aanschaffen van het ras waar ik voor gekozen heb.
Maar goed, gelukkig zijn er veel mensen zoals jij die wel zwerfhonden een liefdevol huis geven, is niks mis mee.
Overal zijn er mensen voor, net wat bij je past.
Maar op een agressieve manier iets opdringen, zoals jij doet, dat is flauwekul en komt nogal dom over, het wekt alleen maar weerstand op, dus je bereikt het tegendeel van wat je wilt.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?