honden in speelkinderen

Hallo       Hoe doen jullie dat als er bij jullie kinderen komen spelen met jullie kinderen, wat doen jullie dan met jullie hond?       Onze hond is altijd buiten ( niet heel veel ruimte ) of in de garage overdag, ook als onze kinderen buiten spelen is hij er altijd bij en doet niks hem de kinderen, maar ik denk wel dat hij de kinderen beschermd ( herder ). Als wij met hem lopen en er komen kinderen dan vind hij dat leuk en wil er heen, ze mogen hem ook wel aaien.       Maar als er kinderen bij ons spelen, dan buiten dan weer naar binnenspelen, sluit ik hem op, gewoon omdat ik er niet altijd bij kan wezen en ik denk, als die kinderen ruzie of zo krijgen, weet ik niet wat hij gaat doen, dat vertrouw ik niet. Maar er zijn een paar mensen die zelf ook honden hebben die dat raar vinden, is dat zo? hoe doen jullie dat?

Hier zijn de honden gewoon altijd in huis, ook als er vreemde kinderen zijn, of bezoek.

Niet dat hier vaak kinderen over de vloer komen, af en toe met bezoek.

Mijn honden (heb er 3) blijven gewoon huis. 2 van de 3 hebben niks met kinderen en 1 van de 3 is gek op alle mensen en vind het fantastisch.

Ik zorg er wel voor dat de andere 2 honden met rust worden gelaten en de andere hond zoekt het maar uit die is niet bij kinderen weg te slaan

Wij hebben een witte herder, zij is wel gewoon in huis als er kinderen op bezoek zijn. Is gek op kinderen, worden allemaal enthousiast onthaald en ze propt zich er graag bij als ze op de bank gaan zitten. Ik ben er wel altijd bij dus het is ook geen probleem, moet ik even naar boven ofzo dan neem ik haar wel mee naar de hal. 

Maar als ze erg druk zijn of gaan stoeien dan vraag ik de kinderen rustig te doen of ik stuur de hond even naar de keuken. Want toen een vriendinnetje eens voor de grap mijn dochter door de kamer sleurde kon ik aan haar merken dat ze dat echt niet ok vond. Misschien merkte ze wel aan mijn dochter dat deze het zelf eigenlijk ook niet zo plezierig vond? Ik weet het niet. 

Ik vind het dus helemaal niet raar om uit voorzorg de hond even apart te doen als je niet kunt opletten. Herders kunnen erg beschermend zijn, die kun je maar beter niet de vrije hand geven.

Je schrijft dat je er niet altijd bij bent, dan heel verstandig dat je de hond apart zet van de kindeen.. ik heb ook lieve honden maar blijf er altijd bij zelfs bij volwassen bezoek..... heb ik oppas dan zijn de honden zelfs apart.. neem geen risico, zeker niet met kinderen.

" Je schrijft dat je er niet altijd bij bent, dan heel verstandig dat je de hond apart zet van de kindeen.. ik heb ook lieve honden maar blijf er altijd bij zelfs bij volwassen bezoek..... heb ik oppas dan zijn de honden zelfs apart.. neem geen risico, zeker niet met kinderen. "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 Hier sluit ik me bij aan.

Hoe braaf en hoe lief ze ook zijn, het kan soms heel snel omslaan. Hoe klein die kans ook mag zijn. Met kinderen neem je nooit dat risico vind ik.

Hier is Pyxis gewoon te hevig soms. Als ik erbij kan zijn laat ik haar los en zorg ik voor de buffer. Mijn neefjes zijn 5 jaar dus ik wil niet dat ze bang krijgen ofzo van haar. Dan blijf ik er altijd bij om te zorgen dat ze rustig genoeg is, en dat de jongens niet gaan liggen lopen ofzo. 

Als ik er niet bij kan zijn, bv als ik in de keuken bezig ben. Dan gaat ze naar haar kamertje. Daar zit ze altijd als we weg zijn, dus dan krijgt ze een lekker bot en ben ik ook meer op mijn gemak. 

Zo ook als we bv mensen over de vloer krijgen die het niet zo hebben voor honden. Ik kies voor een hond....zij niet...dus dan zet ik Pyx ook eventjes weg, altijd met een lekker bot of een kong natuurlijk en dan heeft mevrouw er geen probleem mee. 

Badje laat ik er niet bij, maar dat is ter bescherming van hem. Hij is niet opgegroeid in een huis met kinderen en hij is wel heel lief en zachtaardig tegen kinderen, maar kinderen niet altijd tegen hem en dat snapt hij niet. Ik wil ook niet dat hij ooit de noodzaak gaat voelen zichzelf te verdedigen. Toen ik klein was hadden we ook een golden in huis en die kwam heel graag meespelen, maar dat vonden mijn vriendinnen niet altijd even leuk. Dus hij ging in de keuken (open keuken, hekje ervoor). Dan kwamen we vaak wel even langs om te knuffelen en met het hekje ervoor heeft zelfs mijn bangste vriendin zodanig aan hem kunnen wennen dat ze niet meer bang was (ze heeft nu zelf een hond, kun je nagaan). Maar altijd onder begeleiding van mijn moeder, áltijd. En dan hebben we het over een golden retriever, qua karakter zit daar niet per definitie heel veel beschermends in zoals een herder dat wel heeft.

Bij kleine kinderen gaan de honden hier apart, bij kinderen vanaf 13 jaar, zijn de honden erbij, dan ben ik er zelf ook bij, maar die luisteren in elk geval al als ik zeg, laat de honden hun eigen ding doen dan doen ze dat.

Bij vreemd bezoek gaan de honden in eerste instantie ook apart, als ze eenmaal zitten dan kan ik de honden erbij laten. Al moet ik zeggen dat Shadow aan het veranderen is, hij doet raar tegen vreemde, nu in een maand tijd al twee keer meegemaakt. Dus die hou ik in de gaten.

Hier een chihuahua die ook even in de slaapkamer wordt gezet als er kinderen op bezoek komen. Hij houdt niet van kinderen, maar kinderen houden wel van hem omdat hij zo klein is. Enorm stressvol voor hem en de kans is best groot dat hij eens zal happen als ze onverwachts naar hem graaien.

Dus geef ik hem een bot en mag hij lekker op bed gaan liggen kluiven. 

Wel vind ik het belangrijk dat kinderen ook respect leren hebben voor de hond. Dus als de eerste drukte voorbij is en de kinderen lief met een boterham aan tafel zitten dan haal ik Twinko er bewust bij. Dan loopt hij te schooieren onder tafel en zien de kinderen dat hij rustig doet wanneer zij zelf ook rustig zijn. 

Zo hebben m'n neefje en nichtje al geleerd dat ze niet moeten gillen en rennen waar Twinko bij is omdat hij dan bang wordt. 

Ik vind het heel verstandig om je hond apart te zetten als je niet op kunt letten. Kinderen kunnen met vriendjes en vriendinnetjes samen toch ook wel omslaan in hun gedrag en misschien uit stoer doen de hond treiteren terwijl ze dat normaal nooit zouden doen.

Toen ik klein was had ik zelf geen hond, maar mijn opa en oma wel en daar kwam ik een aantal dagen in de week. Ik had ook wel eens vriendinnetjes mee, als ik ze aardig vond dan werden ze getolereerd maar oh wee als we ruzie kregen... Dan mocht zo'n meisje dus echt niet meer bij mij in de buurt komen van de hond. Ik voelde me wel altijd heel veilig bij die hond, want er waren ook wel eens vieze oudere jongens die naar deden en de tuin in probeerden te komen maar daar stak die hond toch een stokje voor. Ze durfden niet meer. Hij zou niet meteen hebben gebeten, maar ik weet zeker dat als puntje bij paaltje kwam en hij vond het nodig dat hij het dan zou doen. Een kinderlijke ruzie is voor honden niet te onderscheiden van iets menens denk ik en als jouw hond het gezin beschermt dan kan dat verkeerd uitpakken. Dus niks mis mee om je hond erbij te hebben als je zelf op kunt letten, maar zodra je even naar het toilet gaat oid zou ik hem toch even meenemen of apart zetten.

Maar ik ben dan ook wel weer zo dat ik bij mij thuis geen mensen met kinderen uitnodig (ik heb zelf geen kinderen). Ik heb zelf al niks met kinderen en ik vind het persoonlijk belachelijk om mijn honden apart te zetten voor visite. Ik begrijp dus echter heel goed dat het in sommige situaties wel handig is, als je wél kinderen over de vloer hebt en dat hebben mensen met kinderen natuurlijk.

 Hahaha, heel herkenbaar  Hier ook liefst zo min mogelijk kinderen in huis. Ik vind ze nog vervelender dan dat Twinko ze vind! Hahahaha!