Grommen naar kind - mag dat? 
en ook met die vleesjes en snoepjes , als ik iets geef aan sadi moet ik mijn vingers natellen , maar als die kleine iets wilt geven doet ze heel voorzichtig.
ook ik vind het ontzettend belangrijk dat mijn zoontje leert respect voor dieren te hebben.
aai is dus geen haren uittrekken en hoe groot sadi ook is het is een hond , geen paard.
er word niet gezeten of geklommen op haar.
ik vind dat ik beide moet beschermen.
ze zijn dan ook nooit zonder toezicht.
( traphekjes zijn ideaal ervoor )
en naar mijn mening hoort grommen er niet bij.
al mijn honden wisten dat en gingen de boel uit de weg als het ze niet zonde.
ook safi weet dat ik het voor haar oplos dus heeft ze geen enkele reden om te grommen.
nasr mijn idee hoeft ern hond geen ongenoegen te uiten als het het voorval ook uit de weg kan gaan.
"
stippelteam
3 doggies
Grommen naar een kind is een NO-GO als mijn hond op schoot ligt en dan gromt naar een kind kan ze echt ophoepelen naar der eigen plaats. Mijn meiden zijn gelukkig echte kindervrienden. Maar grommen zou ik nooit tollereren.
Marjolein 3 doggies
Een beetje dubbel op, voor het grootste gedeelte wel mee eens. Maar ben wel bekend met 'claim'problemen hier, dus in deze situatie zou ik accepteren dat ze gegromd heeft, en inderdaad hier niet boos om worden. Maar wel je les eruit trekken. Hond niet op de bank of op schoot als er een kind bij is. Als je zelf aangeeft dat ze prima in de mand wil liggen. En sowieso kindje niet bij de mand laten. Zo kunnen ze elkaars ruimte respecteren. En maakt niks uit hoe klein een kind is, die begrijpt inderdaad die dingen nog allemaal niet, maar dat is ook niet aan t kindje maar aan de volwassenen.
Bedankt voor de verschillende invalshoeken. Interessant om te zien hoe iedereen erover denkt!
Het claimen op zich.. ik weet het niet, ik heb daar niet zo'n problemen mee geloof ik. Blijkbaar is zijn plekje belangrijk voor hem. Dat mag. Maar nogmaals, niet in de mate dat de bloedspetters tegen de muur zitten. Maar zo heftig is het gelukkig lang niet :) in ieder geval weet ik nu dat hij dit naar mijn nichtje doet, dus die situatie gaat gewoon niet meer voorkomen :)
Vaak is het gecompliceerd ook. Wat ook nog meespelen kan, is dat Luuk een herplaatser is. Theoretisch zou hij ook nog slechte ervaringen met kinderen kunnen hebben.
En het is bekend van herplaatsers in het algemeen, dat het vaak lang duurt voordat ze voor de volle honderd procent geaard zijn, het gevoel hebben dat ze nu hun plekje gevonden hebben en nooit meer weghoeven en van daaruit zo reageren.
En het is bekend van herplaatsers in het algemeen, dat het vaak lang duurt voordat ze voor de volle honderd procent geaard zijn, het gevoel hebben dat ze nu hun plekje gevonden hebben en nooit meer weghoeven en van daaruit zo reageren.
"
Ik zal nu vele met herplaatsers tegen het zere been schoppen. Maar ik vind dat men zich in het algemeen veel te veel verschuilt achter het feit dat men een herplaatser heeft.
Herplaatsers zijn altijd moeilijk, je moet voorzichtig handelen, want ja wat heeft hij/zij meegemaakt, herplaatsers hebben altijd een rugzak. Natuurlijk zit daar zeker waarheid in, desalniettemin zijn honden heel weerbaar en denk ik dat het vaak aan de mensen is om er "zogenaamde" moeilijke honden van te maken. Altijd wordt er wat achter een herplaatser gezocht als er een probleem voordoet.
Hier ook 2 herplaatsers gehad, beide mishandeld, eentje voor de gevechten gebruikt. Bij de eerste waren wij de 7e eigenaar en de tweede de 3e eigenaar. Allebei, zeker de eerste vreselijke dingen meegemaakt. Natuurlijk hebben we kleine probleempjes gehad, maar om altijd alles terug te verhalen om het feit dat het herplaatsers zijn, gaat mij echt te ver.
Zoals ik het verhaal lees van Team Podenco is Luuk alleen maar bezig met zijn plek claimen en heeft het helemaal niets te maken met zich niet prettig voelen. En tsja, wat het baasje daar mee doet is verder aan haar.
Je moet altijd voorzichtig/veilig handelen, herplaatser of niet. Het is ook alleen maar een gedachte dat het zou kunnen meespelen. Niet dat het verder iets verandert of dat het als excuus gebruikt wordt om het zo maar te laten.
Persoonlijk denk ik dat claimen zeker een uiting kan zijn dat de hond zich nog niet honderd procent gesettled voelt. Maar uiteraard moet er dan toch een goede begeleiding volgen.
Herplaatsers zijn altijd moeilijk, je moet voorzichtig handelen, want ja wat heeft hij/zij meegemaakt, herplaatsers hebben altijd een rugzak. Natuurlijk zit daar zeker waarheid in, desalniettemin zijn honden heel weerbaar en denk ik dat het vaak aan de mensen is om er "zogenaamde" moeilijke honden van te maken. Altijd wordt er wat achter een herplaatser gezocht als er een probleem voordoet.
Hier ook 2 herplaatsers gehad, beide mishandeld, eentje voor de gevechten gebruikt. Bij de eerste waren wij de 7e eigenaar en de tweede de 3e eigenaar. Allebei, zeker de eerste vreselijke dingen meegemaakt. Natuurlijk hebben we kleine probleempjes gehad, maar om altijd alles terug te verhalen om het feit dat het herplaatsers zijn, gaat mij echt te ver.
Zoals ik het verhaal lees van Team Podenco is Luuk alleen maar bezig met zijn plek claimen en heeft het helemaal niets te maken met zich niet prettig voelen. En tsja, wat het baasje daar mee doet is verder aan haar. "
Helemaal eens. Hier zijn 3 van de 5 herplaatsers. Mijn ervaring is dat je de rugzak beter eerst even zelf overboord gooit... De hond volgt je voorbeeld in mindere of meerdere mate.
Maar het is wel zo dat in je achterhoofd bij signalen toch vragen ivm hun vorige leven opkomen. En dat ze meer tijd nodig hebben... sommigen althans.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?