Hoihoi, even een vraagje.
Wij hebben een American Bully/Amstaff van 5 maanden oud.
Superlief beestje, luistert goed, dol op de kinderen, bijt niks stuk en doet het ronduit super.
Hij heeft alleen één vervelend dingetje..
Als wij slapen of weg zijn van huis, dan gaat hij in de bench.
Dat vindt hij ook prima, hij jankt niet en maakt in zijn bench ook niks kapot.
Ook de buren horen hem niet als wij even weg zijn dus dat gaat allemaal prima.
Als wij thuis zijn, dan loopt hij gewoon vrij rond.
Hij ligt dan bij ons op de bank of onder de tafel, speelt met de kinderen etc.
Maar nu komt het..
Als een van ons (plotseling) even uit de kamer moet, om bijvoorbeeld naar het toilet te gaan of de voordeur open te maken, dan begint hij te huilen en plast hij alles onder.
En geen plezierplasje. Nee, echt een flinke plas!
Hij doet het niet alleen bij mij en mijn man, ook bij onze kinderen (4 en 7).
En dus vraag ik me af hoe ik dit oplos want ik kan hem voor een toiletbezoek nog wel even vlug in de bench doen maar als ik bijvoorbeeld sta te koken en mijn kind gaat vlug plassen, dan word het toch echt een stuk moeilijker.
Iemand tips?
En is dit dan ook een soort van verlatingsangst?
Ik weet niet of het verlatingsangst is.
Het zou raar zijn, omdat je gewoon thuis bent.
Toch lijkt je hond ergens spanning/stress van te hebben als iemand de kamer uit gaat.
Wanneer is dat begonnen dan, of is het altijd zo gegaan?
Eigenlijk vanaf het begin, ik dacht eerst dat hij gewoon moest wennen maar hij blijft het doen.
Niemand tips verder?
Als het een flinke plas is zou ik je pup meer uitlaten.Het is niet abnormaal dat een pup van die leeftijd nog niet volledig zindelijk is. Plast hij steeds op dezelfde plek?
Nee, als ik naar het toilet moet dan plast hij voor de deur en als ik bijvoorbeeld de voordeur moet open maken, dan plast hij voor de tussendeur.
Verder is hij wel zindelijk, we hebben een hondenluik en dus kan hij buiten de wandelingen door ook gewoon naar buiten.
Wordt er nadat hij geplast heeft binnen enige vorm van aandacht aan hem gegeven?Zowel straffen als tegen hem beginnen te praten?
Leer hem het commando plaats/blijf, dat hij kan blijven wachten ad deur terwijl die open staat. Oefen dit verschillende keren per dag. Deur dicht en zo in tijd opbouwen.Starten met deur open,door deur wandelen, sluiten en onmiddellijk terug binnen komen.Elke keer hij plast, hem negeren en gewoon opruimen.
De hele dag.
Ik ben huisvrouw, dus altijd thuis en bezig met hem.
Als ik de kinderen van school haal, gaat hij altijd mee en eenmaal thuis zijn de kinderen met hem aan het ravotten.
En wanneer mijn man thuiskomt, is helemaal het hek van de dam
Hij jankt niet. Maar piept die dan ook niet? En hoe weet je dat hij niet jankt?
Het klinkt alsof hij niet alleen kan zijn.
Allereerst filmen als je weg bent en hij in de bench zit. Dat niet van zich laat horen, of niet sloopt in de bench, wil niet zeggen, dat hij het fijn vind om alleen te zijn.
Er is onderzoek gedaan naar alleen zijn van honden. Bazen die dachten dat hun hond prima alleen kon zijn, want hun hond sloopte niet en niemand hoorde ze.
Die arme honden, waren soms de helemdag aan het heen en weer lopen van de voor naar de achterdeur en terug. Soms 8 uur lang. Hond hoorde het baasje buiten en viel uitgeput in slaap. Baas komt binnen en dacht, ach hij kijk niet eens op, heeft me niet gemist.
Hij vind het duidelijk niet fijn als een van jullie weg gaat.
Wat ook kan, stel dat hij wel lekker in de bench ligt te slapen, als jullie weg zijn, dat hij doordat hij in de bench moet, hij weet dat jullie weggaan. Zo is weggaan, voorspelbaar.
Weet niet wat voor ritueel jullie hebben?
Dat als er iemand naar de deur gaat, omdat het plotseling is, dit onverwachte hem stres geeft.
Wat je kan doen, oefenen met even weggaan, elke keer iemand anders, dan geef je hem iets heel lekkers op een kleedje en laat je een iemand alleen even naar de deur lopen en terug.
Dit oefen je omstebeurt. Belangrijk is, dat je oefent totdat hij lekker blijft kluiven. Dan kan je de deur open maken en dicht.
Zo oefen je steeds een stukje verder door de deur te gaan, terwijl hij lekker blijft kluiven. Dat laatste is belangrijk, pas verder gaan, als hij blijft kluiven.
Als je door de deur kan, terwijl hij kluift, heb je een hoop gewonnen.
Het gaat er om, dat je hem iets positiefs geeft, terwijl je weggaan oefent.
Dat weggaan, wordt dan iets prettigs.
Als dan een iemand naar de bel gaat, geef hem eerst iets te kluiven.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?