jack russel

Hallo

Iemand met een jack russel thuis die me wat kan vertellen over zijn ervaringen :-)

Haarverlies

relatie t.o.v. kinderen

opvoeding (vb naast je loslopen...)

groetjes :-)

Van jack russels heb je heel veel kleine haartjes, het hele jaar door.

Het is één van de rassen met het meeste last van de losse haartjes die je overal in je kleding en meubels terug vindt.

Als je een hond zoekt met weinig haarverlies, dan ben je met een jack russel niet blij.

Relatie tot kinderen, dat hangt er ook vanaf wat het hondje gewend en geleerd is.

Los lopen, kan prima, is ook een kwestie van opvoeden.

Let wel op hun jachtinstinct, dat kan aanwezig zijn en sommige jacks kunnen daarom niet los.

Verder zijn het erg energieke en felle hondjes, waar veel mensen zich op verkijken.

Tijdje heel populair geweest als de ideale gezins hond.

In mijn omgeving echter lopen alleen maar irritante jacks.

Vind ze over t algemeen (mijn mening is puur gebaseert op de honden uit mijn buurt) zeer hond onvriendelijk. 

Elke aanvaring die ik met mijn honden gehad heb met andere honden waren jackrussels. 

En t blaffen is ook niet van deze wereld. 

Ik denk dat t komt omdat de hondjes in mijn buurt nou niet echt veel uitdaging krijgen. 

 Hier ook niet echt een goed beeld van jack russels. Blaffen veel naar andere honden, hangen in de lijn als ze een hond zien. Maar dat is ook een gevalletje opvoeding natuurlijk. Ik ken ze alleen als drukke hondjes.

Ik ken best leuke jacks.

Maar dat zijn de hondjes die de hele dag bezig kunnen zijn.

Ze komen veel voor op manege's, paardenstallen.

Daar gaan ze de hele dag hun gang, komen onder de mensen.

Ze zijn niet echt geschikt als huishondje waar niet veel mee gedaan wordt.

Dan worden ze vaak ontzettend druk en vervelende hondjes.

Maar er zijn ook best mensen met een jack in huis, wat prima gaat.

Als je er maar genoeg mee doet, en niet ervan uit gaat dat het eenvoudige huishondjes zijn.

Hier een ruwharige JR. Twee keer per jaar gaat hij naar de trimmer en tussendoor bijna geen haarverlies.

Zorg er wel voor dat je een goede fokker zoekt (rasvereniging NVJRT) ivm erfelijke aandoeningen en het karakter. 

Wij hebben een zoon van 5 jaar, Toby is bijna 2 jaar. Onze ervaring is dat een JR fel/druk/ enthousiast kan zijn. Het opspringen bij bezoek krijg ik bv niet goed onder controle, maar ook het opspringen tegen onze zoon niet. Dat resulteert dan wel eens in een valpartij...

Hij is hartstikke lief, er zit geen greintje kwaad in. Maar ondanks dat laat ik mijn hond en kind nooit alleen. 

JR zijn honden die veel beweging nodig hebben, maar net zo belangrijk is om hem mentaal aan het werk te zetten (wij gaan 1x per week naar training en de overige dagen krijgt hij thuis hersenwerk). Onderschat dit niet.

Het blaffen valt hier reuze mee. Ik heb dat van het begin af niet gewild en hem beloond wanneer hij stil was. Zoiezo is Toby niet erg vocaal aangelegd. 

Los lopen kan Toby alleen op ons eigen erf, dat helemaal dicht is. Buiten hoef ik hem niet los te laten, jachtinstinct is te groot en hij luistert dan echt niet meer. Ook niet met de allerlekkerste beloning. Buiten wandelen we met een lange lijn. 

Hopelijk kun je hier iets mee!

Mijn oma heeft een heel erg leuke Jack Russel black and ten. Vrij rustig voor een Jack is nu al een oud beestje ik denk zo'n 12 jaar oud. Is altijd op cursus geweest en heeft altijd agility gedaan. Ik liep vroeger altijd met dat hondje agility voor mn oma op zondag en ik was toen denk ik 10jaar oud of zo en dat ging erg goed dus die kan ook met kinderen.:) Die hond kan ook goed loslopen en luistert dan ook goed. Maar ik denk dat mijn omaatje heel veel geluk heeft gehad met die Jack en haar heel goed heeft opgevoed. 

Ik zie namelijk bij Jacks best vaak anders, ik vind ze vaak een wat opgefokte indruk maken en ze hebben echt wel uitdaging nodig! Het kunnen echt super leuke hondjes zijn maar onder schat hun kleine schattige koppies niet want het zijn pittige beestjes.

" Mijn oma heeft een heel erg leuke Jack Russel black and ten. Vrij rustig voor een Jack is nu al een oud beestje ik denk zo'n 12 jaar oud. Is altijd op cursus geweest en heeft altijd agility gedaan. Ik liep vroeger altijd met dat hondje agility voor mn oma op zondag en ik was toen denk ik 10jaar oud of zo en dat ging erg goed dus die kan ook met kinderen. Die hond kan ook goed loslopen en luistert dan ook goed. Maar ik denk dat mijn omaatje heel veel geluk heeft gehad met die Jack en haar heel goed heeft opgevoed. 
 
Ik zie namelijk bij Jacks best vaak anders, ik vind ze vaak een wat opgefokte indruk maken en ze hebben echt wel uitdaging nodig! Het kunnen echt super leuke hondjes zijn maar onder schat hun kleine schattige koppies niet want het zijn pittige beestjes. "

Khyra

 
Drie verschillende vachtvariëteiten 
De Jack Russell komt voor in drie verschillende vachtvariëteiten: de gladhaar, de broken coat en de ruwhaar. De broken coat zit tussen de glad- en de ruwhaar in. Bezitters van een ruwharige Jack Russell moeten de vacht een aantal keer per jaar (laten) plukken door een trimmer. Op het moment worden er Jack Russells in allerlei kleuren te koop aangeboden. Genetisch is het onmogelijk een “Black and Tan” Jack Russell te fokken uit echte Jack Russell ouders. In dit geval bezitten mensen een rasechte kruising! Volgens de rasstandaard moet een Jack Russell hoofdzakelijk wit zijn met bruine, zwarte en/of driekleur aftekeningen. Wit en wit lemon mag ook.    

Hier in de wijk kende ik een verschrikkelijke jack russel. Liep de hele dag door de straat heen te blaffen. Het gezin deed niks met de hond. Ja, voor t eten kwam ie binnen, daarna werd ie gelijk weer buiten gezet. 

Maar ik ken ook een hele leuke jack russel. Al een heel oud beestje maar een geweldige knuffelkont. 

Ze haren wel verschrikkelijk. Overal gaan die haartjes inzitten en je krijgt ze er ook slecht weer uit.

Het is een grote hond in een kleine verpakking. Je moet er flink wat mee doen. Zowel lichamelijk als geestelijk uitdagen. 

"  Drie verschillende vachtvariëteiten De Jack Russell komt voor in drie verschillende vachtvariëteiten: de gladhaar, de broken coat en de ruwhaar. De broken coat zit tussen de glad- en de ruwhaar in. Bezitters van een ruwharige Jack Russell moeten de vacht een aantal keer per jaar (laten) plukken door een trimmer. Op het moment worden er Jack Russells in allerlei kleuren te koop aangeboden. Genetisch is het onmogelijk een “Black and Tan” Jack Russell te fokken uit echte Jack Russell ouders. In dit geval bezitten mensen een rasechte kruising! Volgens de rasstandaard moet een Jack Russell hoofdzakelijk wit zijn met bruine, zwarte en/of driekleur aftekeningen. Wit en wit lemon mag ook.     "

Ruby88

 O dat wist ik niet. Weer wat geleerd! Nou je het zo even uitlegt klinkt dat inderdaad erg logisch!

  wist dat die kleur niet kon. Heb de informatie hier opgezocht. 

http://www.nvjrt.nl/index.php/gezondheid-en-kennis/kennis/informatie-voor-werkstuk-of-spreekbeurt

Denk dat TS ook veel aan deze site zal hebben als ze voor een jack russel gaat.

Onze JackRussel is vorig jaar helaas overleden.
Ik was dol op hem maar zal niet meer voor dit ras kiezen.
(Komt misschien ook omdat ik hem niet als pup kreeg en hij dus al halfopgevoed was).

Nadelen:
Hij verloor dus echt 365 dagen per jaar haren, echt om gek van te worden.
Verder ook een enorm jachtinstinct en uitlaten was dus voor ons beiden nooit een pretje en we kregen het ook echt niet afgeleerd.
Erg gericht op het eigen gezin, dat lijkt leuk tot je eens naar de dierenarts moet!

Voordelen:
Ik zei het al, erg gericht op het eigen gezin.
Toen onze 2 kinderen geboren werden, accepteerde hij dat meteen en dus konden de kinderen op bepaald vlak zelfs meer met hem doen dan wij als volwassenen.
Hij was ook erg waaks, als hij blafte dan wisten we ook zeker dat er iets gaande was.
En hij was erg speels want Jacks zijn erg energiek. Urenlang spelen met een balletje vond hij geweldig!

Wij hebben er 1 gehad een teefje. Is 15 jaar geworden. 3 jaar geleden in laten slapen.

Het was het liefste hondje wat je je in kunt denken.

Lief met onze kleinkinderen nichtjes en neefjes onze konijnen noem maar op.

Jazz de mini aussie kwam na haar in ins leven maar ik zou meteen weer voor een jrt gaan. 

Ze leefde samen met een andere hond hier 

Familie vrienden gaven ons complimentjes dat ze zo lief was.

Ook behendigheid mee gedaan een jaar of 9.Kon heel goed los lopen.

Goed opvoeden ja. Eigenwijs ja. ..veel losse haartjes in je spullen en kleding ja.

Ik ben er nog steeds weg van

Heerlijke hondjes.

Haarverlies: wil je een ruwharige of gladharige jack? Wij hebben twee gladharige jacks en dat is toch zeker wel minimaal elke week een keer stofzuigen.

t.o.v. Kinderen, tsja, volgens mij zijn eigenlijk alle honden beter met kinderen boven de acht maar als je dan een hondje moet uitkiezen die om kan gaan met jonge kinderen js de jack een goede optie.

opvoeding is wat je er zelf van maakt. Beide honden kunnen loslopen en reageren goed op me, al heb ik wel een paar keer gehad dat ze ee vandoor gingen om achter een konijn aan te duiken.. dan zijn snoepjes mijn redder!

Ik heb de Parson Russell Terriër onbekende grote broer van de Jack Russell Terriër. Zijn iets rustiger maar hun karakters kom bijna op het zelfde neer. 

Jack Russell Terriërs komen in 3 haar varianten voor. De Parson tevens ook.

Glad - haart veel

Broken - mix tussen ruw en glad. Verharing valt mee moet wel 2x per jaar geplukt worden. Vaker als het een showhond is.

Ruwharig - haart nauwelijks, moeten 2 a 3x per jaar geplukt worden. Vaker als ze showhonden zijn. Mijn Parson is een Ruwhaar :)

Dan heb je 3 kleur variaties bij de Jack en ook bij de Parson. Waarbij het gewenst is dat ze minimaal 70% wit zijn.

Tri color - wit, zwart en bruin

Bi color zwart - wit, zwart (komt weinig voor)

Bi color lemon - wit, bruin

Dan heb je ook nog complete witte Jacks en Parsons. Dit is niet gewenst naar bij de Parsons is het toegestaan. Bij de Jacks weet ik niet. 

Black and tan, bruin en merle zijn GEEN Jack Russells maar kruisingen!!! 

T.o.v. kinderen zijn Jacks en Parsons vriendelijk mits samen opgegroeid. Het zijn meer allemans vriendjes tegenover de mensen, wanneee goed gesocialiseerd. Echter is het wel zo dat ze dienen gerespecteerd te worden. Wanneer een kind ze stelselmatig gaat pesten kunnen ze van zich laten horen en voelen. 

Kwa opvoeding zijn ze makkelijk mits je zelf consequent bent en je je niet laat omkopen door hun lieve snoetjes. Mijn Parson loopt los, maar het zijn en blijven jachthonden. Ze gaan gerust achter een konijn aan en hier moet je als baas wel met mee kunnen omgaan. Voor de rest zijn ze leergierig zowel de Jack als de Parson.

Verschil tussen de Parson is dat de Parson zijn ontwikkeling in Engeland heeft doorstaan en de Jack Russell in Australië. Daarnaast de hoogte, de Parson is groter maar leniger gebouwd dan de Jack Russell. Echter zijn beide honden normaal benig. Dus je spreekt bij de Parson bijv. Niet over de Hoogpootige Jack Russell dat zijn ze niet. Het zijn twee rassen opzicht. 

Daarnaast zou de Parson wat rustiger zijn en gemoedelijker. Maar dat ligt denk ik voornamelijk aan de opvoeding en wat je met de hond onderneemt. 

Ik heb nu zelf een Jack Russel (het hondje van mijn moeder die naar een RVT is verhuisd).

Hij is geadopteerd toen hij twee was en is nu acht jaar.  Hij heeft het één en ander meegemaakt in zijn vorige thuis en is nu, vrees ik, getekend voor het leven.

Ik vind hem geen aangenaam hondje.  Hij is hondonvriendelijk, erg agressief en blaft telkens hij alleen is of niet bij ons kan komen.  Ik vrees dat dit door de vorige eigenaar komt, maar wij zitten wel met de gebakken peren.

Ik ken ook nog andere Jack Russels, geen van allen zijn ze erg rustig van aard en allemaal durven ze zeker van zich afbijten tegenover andere honden (of die nou groot of klein zijn).

Het haarverlies is inderdaad groot, maar mijn Dogo's verliezen ook haar, daar heb ik dus geen probleem mee.

Mijn probleem is zijn drukke gedrag, gekef en agressie.

We hebben hem nu zover dat hij ons niet meer bijt als we zijn tuigje aandoen of hem oppakken.  Hij bijt ook niet meer naar ons als hij iets moet doen wat hij niet wil, maar hij blijft een opvliegend mannetje.

De DA bezoeken is een nachtmerrie, wandelen kan hij los, maar er mag geen hond in zijn buurt zijn die veel lawaai maakt of hem snel voorbij loopt, dan gaat hij erachter en valt hem aan.

Hij heeft nu geleerd te stoppen als ik hem roep, maar je moet hem dus altijd in de gaten houden.  Ook de andere Jack Russels van onze groep hebben de eigenschap om andere (opdringerige) honden aan te vallen.

Het is een ras dat ik niet (meer) zou nemen, er zijn genoeg kleine hondjes, die veel milder van karakter zijn.  Al kan hij ook erg lief zijn, het pittige karakter zit er wel in.

Een vriendin van mij heeft 2 Jack Russels.  Deze zijn in tegenstelling tot wat je hierboven leest binnen vrij rustig.  Ze  zijn 1 en 2 jaar oud. Als ze binnen met ze speelt met een balletje worden ze onrustig dus dat doet ze niet meer. Alleen buiten hebben ze speeltjes.  Binnen worden ze vooral veel geknuffeld en liggen ze graag samen te slapen. Als er iemand binnenkomt springen ze wel altijd tegen je op en blaffen ze. Voor kleine kinderen is dat wel erg druk. Ook als er door de dag mensen met honden voorbij komen slaan ze aan. Maar goed verder zijn deze twee vrij rustig.

Ik heb een kruising JR en een fox. Het is een heel rustig hondje en blaft nauwelijks. Ze verhaart amper en als dat al zo is dan is dat in een paar weken al over. Het wonderlijke is dat er dan slechts voor een deel slechts 1 kleur verhaart. Na die korte periode tref ik vrijwel geen haren aan.

Ook zij heeft een echt jachtinstinct maar dat is aan de lijn snel verbetert. In het begin werd ze totaal wild als ze bv. eenden zag. Dit was enkele weken later vrijwel weg. Ik heb dit zotte gedrag gewoon genegeerd en liep dan rustig met haar verder.

Ik heb een echt kroelhondje getroffen maar ik weet niet of al deze hondjes dit zijn. Een punt van aandacht is wel om een JR niet zonder toezicht in de tuin te laten. Doe je dat wel dan wordt de tuin in korte tijd voor je omgespit. Onder toezicht is dit snel af te leren.

Ik heb zelf een JR teefje van 4 jaar
Het nadeel aan een jack is toch echt het haarverlies. Dat is echt niet te doen (korthaar). Ik moet echt elke dag stofzuigen en zelfs na het stofzuigen vind ik de haren echt overal.

Zodra mevrouw een bal heeft dan heeft ze geen rem of stop meer en zou ze zich echt dood rennen. Het springen zoals al eerder benoemd word is echt heel lastig af te leren.
Ze blaft als ze wat hoort, maar dit is een enkele blaf en hierin goed te corrigeren.
Als ze alleen thuis is dan blaft ze overigens helemaal niet. Ja alleen als er aangebeld word.

Ze is vaak fel tegenover grote honden, dit door onzekerheid en probeert ze altijd te vermijden, lukt dit niet worden ze goed afgesnauwd.

Als je het verharen op de koop toeneemt zijn het echt hele lieve honden!!

Luca was kortharig en had veel haarverlies. Romeo is ruwharig en bij hem is dat veel minder. Alleen tegen de tijd dat hij geplukt moet worden, liggen er haren, na de plukbeurt is dat over. Ik ben een enorme fan van JR's en toen ik Luca had en er een tweede bij zou komen, werd dat vanzelfsprekend weer een JR. Het zijn temperamentvolle, eigenwijze, vrolijke hondjes, met een groot ego. Ze hebben veel beweging nodig, zijn onvermoeibaar en hebben vooral een standvastig baasje nodig, maar zijn een maatje voor het leven en levenslang trouw aan het baasje. Het aanvallen van andere honden, herken ik totaal niet, ook niet bij de Jacks in mijn omgeving. Het jachtinstinct is soms best moeilijk in te tomen en als de kat over het dak van de serre loopt, wil hij erachter aan. Nu ik dit schrijf, ligt Romeo bij me op de bank, de rust zelve. Hij is aanhankelijk, slim, knuffelig en is fan van balletjes, grote stokken, liefst die veel te groot zijn voor hem en is heel sociaal naar andere honden toe. Kinderen vind hij geweldig en hij is heel lief bv. voor het autistisch buurjongetje. Luca was net zo, een bikkel, overleefde een pitbullaanval. Ik ben een groot liefhebster van JR's.