Euthanasie

Een verdrietig berichtje: op 2 januari jl heb ik vrij onverwachts mijn lief boxermeisje van 12,5 moeten laten inslapen. Het ergste vind ik nog dat het niet bij mij thuis heeft kunnen gebeuren. Ze was heel ziek geworden en ik was daarvoor bij de DA met haar. Toen duidelijk werd dat er geen redding mogelijk was wilde ik haar nog levend mee naar huis terug nemen en de DA vragen haar in haar eigen omgeving in te slapen. Dat werd mij sterk afgeraden omdat ze pijn leed. Bovendien had de DA geen tijd om daarna nog naar mijn huis te komen. Daarom is het daar gebeurd. Ik vind het nog steeds verschrikkelijk. Wel heb ik haar geaaid en gekust toen ze haar spuitje kreeg, was heel dicht bij haar maar toch. Na het inslapen heb ik haar mee terug naar huis genomen in haar mand. Ze lag heel mooi in een rondje, met een dekentje over haar heen. De volgende dag heb ik haar naar het dieren crematorium gebracht. Straks heb ik haar urn opgehaald. Die staat nu op haar kussen. Alles is nu zo stil. Geen gedribbel meer van hondenvoetjes. Ik ben in diepe rouw. Geen boxer meer in huis, geen wandelingen meer, vreselijk.  

wat jammer dat het thuis niet ging.

de stilte is herkenbaar.

heel veel sterkte

Heel veel sterkte weet hóe het voelt het is heel erg en zeer verdrietig maar ze is verlost uit haar lyden je deed wat goed was voor haar ze zit voor alty in je hart sterkte verder 

Vreselijk.. heel erg veel sterkte..

heel veel sterkte,was hier ook zo,wilde skinny (als het ooit zou komen ) ook thuis laten inslapen,helaas had ze na een sprong uit de auto haar voorpootje gebroken, pootje was zo kapot dat inslapen de enigste oplossing was,kon haar niet langer laten lijden

Geloof maar dat ze geweten heeft dat je bij haar waart. 

Jouw adem , jouw stem, jouw armen ...ze hebben haar inslapen makkelijk gemaakt. Ze zal  niks geleden meer hebben maar zachtjes afgegleden zijn. Echt hoor ......al kan je dat nu moeilijk geloven.

Sterkte , maar het was het énige dat je kon doen . En het was het énige goede om te doen. 

Wat verdrietig. Als de dierenarts zegt dat een hond pijn lijdt, dan lijkt het hard, maar het beste voor de hond om direct in te laten slapen. 

Een kleine troost; je boxer heeft een mooie leeftijd bereikt en jullie hebben lang samen kunnen genieten. Hoe heette je boxer meisje? Ik heb vroeger zelf ook een boxer gehad en mijn ouders ook. Een hond is een huisgenoot waar dagelijks veel op afgestemd wordt o.a. door het regelmatig uitlaten/wandelen. Daarom is de leegte bij het wegvallen van een hond ook zo groot.

Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies en gemis van je dierbare boxer.

Mijn hondje, Jack Russel, is 14 jaar en 5 maanden geworden. Vanuit het niets omvallen en niet meer kunnen lopen.. hij was altijd gezond, nog een senioren-check laten doen kort daarvoor.. alles was in orde

maar helaas, een hond heeft ook niet het eeuwige leven. hij bleek een interne bloeding te hebben, afkomstig vanaf zijn milt.. een pijnloze dood zeggen ze omdat er geen bloed meer naar zijn hersenen stroomt. nou naar ik mag hopen! binnen halfuur bij de dierenarts en die heeft hem alsnog "ingeslapen" 

heb hem 2 dagen bij me gehouden (de geest he) en hem zelf weggebracht, en hem ook zelf de oven ingeduwd.. vond dat wel zo mooi, van begin tot eind he

Dank jullie wel voor de lieve reacties. Dat doet me wel goed.Mijn boxermeisje heet Bineta (spr.uit Bienta). Haar urn staat nu op haar mand. Maar die stilte hè. En niet meer moeten uitlaten. Ben dankbaar dat ik haar zo lang heb mogen houden, maar het gemis is nu verschrikkelijk. Ik heb geen werkkring meer, ben ruim boven die leeftijd, hoe ga ik met mijn dagindeling om. Moeilijk de komende tijd.

Probeer me ervan te overtuigen dat ik het beste voor haar heb besloten, uit haar lijden. Maar mijn tranen zitten nog vlak voor aan.

Herl veel sterkte. Hopelijk verzacht het iets dat je haar nog wel thuis hebt gehad.

Jammer dat de da niet kon voldoen aan het verzoek om haar thuis te laten gaan.

 Laat het stilletjes op zijn beloop , een rouwproces moet er zijn.

Ge  gelooft het niet maar iedere dag zal het wat beter gaan. En dan komt er een keer dat ge ook terug aan andere dingen denkt dan aan je overleden hondje. 

Als je al ouder bent moet je doen wat je graag doet en wat je liefde geeft...en wáár je liefde aan kunt geven. Liefde is zo belangrijk .

Zeker als je oud en eenzaam bent.

Sluit je niet op , blijf niet hangen in je verdriet , neem terug een hondje jouw beestje daarboven gaat het je niet kwalijk nemen hoor.

Die wilt ook maar wat best is voor jou.

Zovele oudere hondjes wachten in asiel, misschien is hun baasje wel overleden . Gedaan met hun leventje van knuffelen en bij baasje zitten

ZO een hondje kan jij helpen en het zal jou helpen ! Geloof me.

En je kan altijd hier op forum meelezen , de verhalen van andere baasjes. En wie weet , ik hoop het ....lees ik van je dat je een nieuw vriendje hebt .

Sterkte hoor nu met deze rouwperiode .  

Het betert .

Ik geloof je zo góed de leegte en het missen blyft maar zoals iedereen hier zegt het rouwproces moet je laten voorby gaan verleden jaar myn hondje moeten laten inslapen aan 12j wegens hartfalen ik was er zo kapot van verdriet nog heb ik soms moeilijke dagen na lange maanden de leegte en verdriet hebben we een ander hondje genomen het heeft terug veel veranderd ik mis nog steeds myn lieverdje maar er is weer ééntje die je geluk brengt je kon niet anders ze is over de regenboog brug by al onze lieverds en zit voor altyd in je hart héél veel sterkte verder 

Thuis in laten slapen is zo fijn omdat het minder stress oplevert, de hond hoeft niet meer naar de dierenarts. Maar jouw hond was al bij de dierenarts en met pijn weer terug naar huis nemen en dan vervolgens een paar uur later de dierenarts binnen laten geeft ook weer extra stress. 

Als ik al bij de dierenarts zou zijn met mijn hondje die zo ziek is dat ze ter plekke in moet worden geslapen dan zou ik daar zeker voor kiezen juist om niet nog meer pijn en stress te veroorzaken.

Voor jullie heel veel sterkte! Het is verschrikkelijk om je maatje te moeten missen!

Heel veel sterkte met het verlies van je liefste boxermeisje .

Veel sterkte met het verlies van je trouwe vriendin...
Wij hebben 3 weken geleden ook ons hondje geheel onverwacht moeten laten inslapen. Wegens de ondraaglijke pijn hebben wij dit ook terplekke in de dierenkliniek moeten doen... Ik snap dus volledig wat je bedoelt...

Die stilte is inderdaad heel moeilijk en confronterend. Bineta zal nooit vervangen kunnen worden, maar misschien kan op een dag een nieuw vriendje/vriendinnetje die stilte voor jou breken. Kan je opnieuw je liefde delen met een lieve hond die jou minstens evenveel liefde zal teruggeven.

Heel veel sterkte en moed!!!