Tweede hond erbij

Hallo, 

Voor mij lang geleden dat ik hier iets heb geplaats maar ik ben nu toch benieuwd naar jullie mening en ervaring. 

Wij hebben Senna een Labradoodle van inmiddels ruim 2 jaar oud. Door omstandigheden kan hij niet alleen thuis blijven. We hebben al van alles geprobeerd. De laatste tijd is ons wel opgevallen dat hij wel bij andere thuis met hond alleen thuis kan blijven. Nu gaan wij dus testen met bekende honden voor hem en wat minder bekende honden voor hem of hij in zijn eigen huis alleen thuis kan blijven met een hond. Zo niet, weten we dat. Zo wel, beantwoord dat het gevoel wat ik altijd al had; Senna heeft een anker nodig. Iets of iemand waar hij zich aan kan opbouwen naast mij. Maar goed,  dat moeten we eerst testen. Stel dat dit zo is,  zouden wij er een tweede hond bij kunnen nemen. Ik wil al heel graag een tweede hond volgend jaar. Los van of Senna wel of niet alleen kan zijn met hond. Maar kan je dan een puppy aanschaffen of niet. Want straks neemt puppy het gedrag over en dan heb je twee honden met dit gedrag. Of hoeft dat niet percee..

Ik ben benieuwd naar jullie mening en ervaring over de volgende twee dingen:

1. Een tweede hond nemen voor jezelf natuurlijk maar ook voor de eerste hond. Jullie hier ervaring mee of wat zouden jullie doen?

2. Neemt een puppy inderdaad elk gedrag over van een oudere hond of is dat niet zo. Wat is jullie ervaring of mening hiervan? Helpt het als je dan een puppy kiest met al wat meer zelfverzekerde karakter.. 

Ben benieuwd wat jullie ervaring en of mening hierop is. Ik wil heel graag een tweede hond voor mezelf en voor Senna. Ik had gepland een puppy, vandaar ;) 

Dankje wel alvast!

Hier heeft Black totaal niks van Freggle overgenomen, wat zulke dingen betreft.

Maar ze verschillen ook in bijna alles van elkaar, qua uiterlijk en karakter. 

Als ze af en toe alleen zijn, zitten ze ook niet bij elkaar.

Freggle ligt het liefst op de bank, en Black heeft zijn plekje in de bijkeuken.

Dat is eigenlijk zo gegaan toen Black nog pup was, in de bijkeuken was het een veilig plekje en hij kon er weinig kwaad.

Later toen hij ouder en volwassen werd, bleef de bijkeuken zijn favoriete plekje.

Het was de bedoeling dat ze samen in de huiskamer konden blijven, maar zo is het dus niet gegaan.

1. Toen Lynn hier kwam wonen hield ik mijn hart vast. Kelly hield helemaal niet zo van andere honden: ze was altijd ontzettend kieskeurig. Toch heb ik een tweede hond genomen, omdat ik het zelf graag wilde. Gelukkig pakte het bij ons heel goed uit, want na een paar dagen begon Kelly met Lynn te spelen (deed ze normaal nooit met andere honden) en ik merkte dat ze het juist heel gezellig vond.

2. Kelly blafte. En niet bepaald weinig  Ik had daardoor de angst dat Lynn dit als pup zou overnemen. Gelukkig is Lynn de stilste hond die ik ooit heb ontmoet. Volgens mij weet ze niet eens dat ze kán blaffen  Ook qua karakter: Kelly was onzeker, Lynn is juist erg zelfverzekerd en open naar alles en iedereen. Dus nee, ik ben niet van mening dat honden heel veel van elkaar overnemen... Het blijft een kwestie van opvoeden, socialisatie en karakter van de hond zelf.

Wij hebben lang 2 honden gehad. 25 jaar ofzo.Werd er 1 oud en kon niet meer,na een tijdje een pup bij de oudere hond. 

Dit hebben we een aantal keren gedaan.

Nooit problemen mee gehad ging altijd goed. Altijd teefjes.

Onze spaniel leeft nu niet meer,ze was 11 toen Jazz als pup bij ons kwam wonen.

Jazz blijft nu alleen ik hou ontzettend van dat dier maar ik mis een 2e. Dat gaat door onze leeftijd nu niet meer gebeuren.

Ik ben van mening dat je een tweede hond niet 'voor je eerste hond' neemt, maar echt alleen voor jezelf. Onze twee dames tolereren elkaar, maar zijn echt niet elkaars BFFs. Ze spelen heel af en toe wel eens met elkaar binnen, maar dat is het dan ook wel. Buiten kijken ze zelfs helemaal niet naar elkaar om. Zo kan het dus ook 

Wat betreft het overnemen van gedrag. Wat ik hier heb gemerkt is dat ze allebei wel dingetjes overgenomen hebben van elkaar. Sommige dingen zijn handig, andere iets minder handig  Maar ze leren en nemen bepaald gedrag wel echt van elkaar over.

(Bij ons gaat het trouwens wel om een herplaatser van 1,5 jaar die bij onze andere hond kwam toen die 4,5 jaar oud was en die we van pup af aan hebben. Met een pup bij een oudere hond zal het misschien wat anders zijn, maar dit is mijn ervaring in ieder geval )

Ik zou wel eens willen dat Cato wat van Evy over had genomen. ;) Hahaha. Serieus: ja, er zijn wel dingen overgenomen. Cato van Evy, maar ook Evy nog van Cato. Zo heeft Eef een periode gehad dat ze met Cato ineens weer mee ging slopen.

Beide blaffen als de deurbel gaat of als er iemand voorbij loopt. Evy is daarmee begonnen. Cato springt op bij bezoek en dat doet Evy nu ook, terwijl we het haar hadden afgeleerd. Etc.

Als je Senna altijd en overal mee naartoe neemt, dan zou ik dat dus in het begin ook doen. In ieder geval totdat de jonge hond gewend is om alleen thuis te blijven en stabiel genoeg is om Senna's anker te zijn, maar dit kan echt wel 1 - 2 jaar duren. En dan nog blijf je altijd de kans houden dat ze ineens verlatingsangst ontwikkelen en dat de ander, alleen al vanwege de opwinding, mee gaat doen.

Wat twee honden betreft: ik vind het geweldig. Hier moeder en dochter in huis. Zoals Marlies al schrijft, voor Evy had ik het niet hoeven doen. Die vindt Cato leuk hoor, maar het is nu niet dat ze beste vriendinnen zijn.

Cato daar in tegen kan wel alleen zijn zonder andere hond, maar je ziet haar echt genieten als er andere honden zijn. Hoe groter de roedel, hoe mooier. We waren op bezoek bij de eigenaar van haar vader, Cato was pleite. :P Helemaal opgenomen in de roedel en had de tijd van haar leven.

Evy doe ik daar gewoon geen plezier mee. Ze tolereert alles wel hoor, maar ik merk gewoon aan haar nukkige gedrag dat ze het er niet mee eens is.

Wij hebben zeker wel rekening gehouden met onze eerste hond, om er een tweede bij te nemen. Ik vind dat niet meer dan normaal, ik vind dat elk gezinslid (en dus niet enkel de mens in huis) deze beslissing moet zien zitten. Ik zou dus nooit een tweede hond erbij nemen als ik er mijn eerste hond geen plezier mee zou doen.

Het was niet dat onze eerste hond ongelukkig was, maar ik merkte toch dat zij wel wat hondengezelschap op prijs zou stellen. En daar we er zelf ook graag eentje bij wilden hebben, was het besluit voor een tweede hond snel genomen.

Onze tweede kwam erbij als pup, en nee, ze heeft niet alle gedrag zomaar overgenomen. De twee honden zijn eigenlijk samen in karakter gegroeid. Niet alleen de pup, maar ook de volwassen hond is door de wederzijdse interactie verder ontplooid.

De oudste kon vroeger ook niet goed alleen zijn. Dat lukte maximum een drietal uur. Nu ze met twee zijn, kunnen ze wel 6-7 uur alleen blijven. Maar dat is uitzonderlijk, want ik werk van thuis uit, dus ik ben niet dagelijks lang weg.

Ik ben reuzeblij met de stap van 1 hond naar 2. Ik zie eigenlijk alleen maar voordelen. 

Wauw bedankt voor de reacties al! Heb ik echt heel veel aan. Ik zou sowieso geen hond nemen als het Senna echt niet ten goede kwam. Zeker weten doe je nooit maar denk dat het voor Senna veel voordelen zou hebben. En voor mij, al gaat dat misschien  nog even duren voor dat de beide honden samen alleen kunnen. Maar we zullen het zien. De tweede hond wordt of een Labradoodle weer maar ik neig sneller uit naar een Oudduitse Herder. Ben al jaren verliefd op dat ras en hoop die droom toch eens te verwezenlijken haha. Ze zullen dan pas echt samen alleen zijn als de pup dit kan en oud genoeg is. Verder gedrag van elkaar overnemen vind ik niet heel erg haha dat zien we dan wel weer maar gaat me vooral om dat de pup niet Senna zijn angst gedrag bij het alleen zijn overneemt. Vraag me af of het risico niet te groot is dan.. Wat zouden jullie doen? Pup nemen of niet?

Meer ervaringen zijn welkom!

Mijn ervaring........tweede hond bij Bams nimmer gewild, Bams is een zeer aanhankelijke hond naar mij toe, speelt nimmer met anderen honden nooit gedaan, dus geen andere hond erbij.............maar als Bams er niet meer is ben ik te oud voor een pup , en ik wil graag een pup......gedaan toch, bams en ogin zijn goede maatjes , het leeftijd verschil is groot, tien jaar, bams sliep altijd bij mij nu samen met ogin, ik zorg dat ogin bams niet belaagd zowel binnen als buiten, ogin heeft respect voor bams.........ik doe heel veel apart met ogin, naar de blauwe stad gaan ze samen mee........zwemmen samen en ogin houdt mooi afstand van bams.......

............zo klein......wat mot je ?    .....en hier de beste maatjes, maar onder mijn begeleiding.

 Persoonlijk heb ik geen ervaring met een hond die verlatingsangst heeft. Ik kan je daarom geen goed advies geven. Wel weet ik dat Lynn het alleen zijn op zich heel snel geleerd heeft, dus ik denk dat een tweede hond op die manier wel kan helpen. MAAR: Kelly had totaal geen angst om alleen te zijn, dus dit kan Lynn gerustgesteld hebben. Hoe dat zal gaan als de oudere hond wel bang is... Weet ik niet.

Dat vergat ik, Bams is een stabiele hond........daar ogin wat onzeker was heeft ze zich wel opgetrokken aan het karakter van bams, was bams een onzekere hond geweest had ik het eerlijk niet gedaan daar een pup bij gezet.

Als je zeker wil weten dat de tweede hond een maatje wordt voor Senna, en de kans dat hij verlatingsangst van senna overneemt zo klein mogelijk wil, zou ik voor een herplaatser gaan.

Dan zou ik een hond adopteren waarvan je weet dat hij goed alleen kan zijn. Je kunt van te voren kennis maken en samen wandelen met Senna, dan zie je meteen of er een klik is.

Een pup kan nog heel veel in karakter veranderen, dus of het uiteindelijk maatjes worden is lastig te zeggen van te voren. Ook is een pup nog heel beïnvloedbaar en is de kans groot dat hij zich optrekt aan Senna. Dit kan positief zijn, maar met verlatingsangst ook negatief natuurlijk.

Ja aan herplaatser zelf ook zitten denken. Dit moet dan wel een hele stabielen zijn en de herplaatsers die ik nu ben tegen gekomen hebben allemaal een gedragsprobleem. En dat kan ik Senna en mezelf niet aan doen. Dus dat is wel even een dingetje ook.

Doen we ook een upje. Mening? Ervaring? Laat maar weten!