Hoi allemaal, ik zou deze week een pup ophalen bij een erkende fokker maar nu is er een hartruisje geconstateerd. Er is een echo gemaakt waaruit bleek dat er een insufficiëntie is van één vd hartkleppen. Aangezien de hond nog zo jong is kan dit alle kanten op gaan. Het hoeft geen problemen op te leveren (kan er nog overheen groeien) maar zou later wel kunnen. Heel onduidelijk dus. Fokker is zeer toeschietelijk qua kosten e.d. Gaat mij er meer om dat ik inmiddels verliefd ben op de pup, bijna zou gaan ophalen maar bang ben straks een kort levende hond met hartproblemen in huis te nemen. Toch moet ik er ook niet aan denken het af te blazen......met meerdere dierenartsen gesproken maar niemand kan het verloop voorspellen. Wat nu? Toch het risico nemen?
Ik zou wachten op een ander pupje om wat voor ras gaat het.
Bespaar jezelf een hoop verdriet dalijk word die maar 9 maanden jij verdrietig.
Tja, als ik voor mezelf moest spreken, ging ik voor een hondje wat gezond is.
Ik ga niet kiezen voor een pup die medisch van alles mankeert.
Maar het kan natuurlijk zijn dat jullie een andere keuze maken. Wil je al die kosten en 'problemen' en het verdriet als het hondje vroegtijdig komt te overlijden, kunnen jullie er financieel ook voor de volle 100% voor gaan, wat als de fokker uiteindelijk laat afweten en niet meer wil opdraaien voor de kosten?
Wat is een erkend fokker? Vele broodfokkers noemen zich ook zo.
Heb je alle testresultaten mogen inzien van beide ouderdieren?
Veel vragen van mij uit. Je hoeft er natuurlijk niet op te antwoorden, maar stel jezelf die vragen. Zoek echt goed uit of je je huiswerk goed gedaan hebt.
Het zou erg jammer zijn als je nadien met de gebakken peren zit.
Ik snap jullie reactie volkomen. Rationeel gezien denk ik nee maar ik ben emotioneel al gehecht aan het beestje. Ik hoef voor de pup niets te betalen en ook de vervolgecho komt op kosten van fokker. Het gaat om een labradoodle. De pup is net zo levendig als de rest van het nest (die overigens geheel gezond zijn) Zo moeilijk omdat je al 2 maanden lang naar het moment toeleeft dat de pup mee mag......
Wat snap ik je dilemma! Pfff, wat een moeilijke beslissing!
Tuurlijk heb je je hart al verloren aan dit pupje, je leeft er al weken naar toe!
Niemand kan voorspellen hoe de toekomst eruit ziet, dus ik ook kan en wil je eigenlijk geen advies geven hierin..
alleen jullie kunnen beslissen of je deze gok wilt nemen..
Sterkte met jullie keuze, mocht je ervoor gaan, ontzettend dapper en moedig! Mocht je het toch niet willen, net zo goed een dapper en moedig besluit.
Wat ik nog wilde vermelden..
Toen wij onze labrador als herplaatser overnamen (hij was toen 4 maanden), was er bij hem tijdens de dierenarts controle een vlekje in zijn oog gezien.
Dit hebben de vorige eigenaren eerlijk vermeld, wij hebben Willem de volgende dag opgehaald
Wij hebben dit laten checken, er is 'iets' te zien, maar hij heeft er geen last van!
uiteraard iets heel anders, maar het kan natuurlijk ook goed uitpakken!
Ten eerste wil ik je veel sterkte wensen met deze moeilijke beslissing. Doe wat goed voelt voor jou. Denk ook na over de gevolgen van je beslissing, zou je nog jaren aan dit pupje blijven denken over hoe het 'm vergaat of kun je je snel over dit soort dingen heen zetten?
Ik heb voor dezelfde keuze gestaan. Al wekenlang uitkijken naar de komst, helemaal verliefd en dan ineens zulk slecht nieuws. Ik ben er voor gegaan en de hond heeft er nooit last van gehad. Toen hij acht was kreeg hij het ineens benauwd tijdens wandelen en spelen en toen verslechterde de situatie snel. Uiteindelijk is het nog een half jaar gerekt met medicijnen tot het echt slecht ging en toen heb ik hem laten inslapen. Wat een verdriet. Maar die acht prachtige jaren had ik voor geen goud willen missen.
Een vriendin van mij had een hond die bij de fokker niets mankeerde. Na een jaar werd ook een hartruis ontdekt. Haar hond heeft toen nog elf jaar mogen leven! Ook met alleen op het einde klachten.
Kortom, je weet niet hoe het verloopt. Je kunt voor een andere pup gaan en daar na een paar jaar ontzettende pech mee hebben of met deze pup geluk.
Succes met de keuze!
Bedankt voor jullie reacties, fijn dat er wordt meegedacht. Overigens blijft de pup bij de fokster mochten wij er niet voor gaan. Ze wachten dan eerst een echo rond 6 maanden af. Verschillende dierenartsen gesproken. Niemand heeft afgeraden de pup te nemen maar ook niemand heeft ons gezegd geen zorgen te maken. De pup is nu echt nog te klein om duidelijkheid te geven. De pup heeft ook al de naam die we hebben uitgekozen en de kinderen bekijken iedere dag de foto's en filmpjes. ....
Fijn om jouw ervaringen te lezen anoniem, Dank je wel.
Wanneer staat de vervolg echo gepland en hoe serieus is de ruis? Je kunt altijd kijken of de fokker er voor open staat dat de pup voorlopig nog daar blijft en dat jullie op latere leeftijd nog eens overleggen (bijvoorbeeld 12 weken).
Het is maar net wat je wilt... als je verliefd bent op de pup en de fokker dekt alle extra kosten die er gemaakt moeten worden omtrent de gezondheidsproblemen, dan is het enige probleem dat jullie hem/haar mogelijk eerder moeten laten gaan. Kunnen jullie daar mee leven?
Als je tot het besluit komt dat jullie dat niet kunnen, dan kunnen jullie ook nog kijken of vader nog een nest verwacht of wachten op moeder haar volgende nest. Wie weet zit er dan een pup bij met eenzelfde soort karakter waar jullie op vallen. Al denk ik zeker dat die ook geboren zullen worden bij andere fokkers en uit andere ouderdieren, maar dan heb je in ieder geval nog een beetje een gelijkenis met deze pup. ;)
Bedenk dat de zoektocht naar een nieuwe pup ook weer tijd kost. Jullie kunnen die alvast starten, de fokker kan de pup bij hem/haar houden en aankijken hoe het zich verder ontwikkelt. Als het dan echt zo ver is dat jullie ergens op de lijst kunnen, etc. dan kun je altijd nog eens goed overleggen met die fokker wat jullie nu willen. Zeker als ze de pup anders toch houden totdat ie minstens zes maanden is.
Hier ook ooit verliefd geworden op een pupje met hartruis.
Wij mochten toen ervan zien en evt het broertje kopen die nog vrij was.
Wij zijn toch voor de eerste pup gegaan en deze is twaalf geworden.
De lieverd.
Ik zou zeggen denk er heel goed over na en maak dan jullie beslissing.
Ik zou wel voor de zekerheid een goede verzekering afsluiten voor dit word de pup uitgesloten maar voor de rest niet.(maar persoonlijk zou ik dat altijd doen)
Succes en hoop dat je ons nog laten horen wat jullie beslissing is.
Wij hebben geen spijt gehad in ieder geval!!!!
aanvulling;
Ik bedoelde ik zal altijd een verzekering nemen bij een nieuwe hond.
De 2 die wij nu hebben zijn ook verzekerd.
Ik proef dat jullie je hart al een beetje verloren hebben aan deze pup.
Ik kan je geen raad geven. Ik denk dat ik zelf de pup gewoon zou nemen, maar ik snap t ook als je t risico niet durft te nemen.
Bedankt allemaal! Heel fijn om het te kunnen delen. De echo waarop het pas echt duidelijk is te zien, is over 6 maanden. Tijdens de groei is alles nog mogelijk. Morgen overleg ik het nog even met een goede kliniek in de buurt en wil dan een beslissing nemen. Ik zal jullie op de hoogte houden!
Als dit je kan helpen.
Mijn vorige yorkje had ook hartruis al van pup zijnde.
Is pas vastgesteld bij een eerste dierenarts onderzoek.
en ja ik wilde hem ook houden....je houdt er al vlug heel veel van.
Iedere keer als ik bij de DA kwam, schudde die zijn hoofd en zei me...die hartruis....
Het schatje is liefst zestien jaar oud geworden, al die tijd mét zijn hartruis. Dus het hoeft niet altijd dramatisch te eindigen.
Da komen nogaal vaak met die onzin af blijkt er achteraf bij 90% niks aan de hand te zijn ondertussen wel goed de bejrs gespekt met extra onnodige onderzoeken...
Oja wormen kunnen ook hartruis veroorzaken.
Tuurlijk ben je al verliefd op de kleine pup.
Ik hoop dat het heel erg mee valt en veel honden worden ook met een hartruisje oud.
Ik zal voor jullie en de pup duimen!
Mijn broer had een boxer met een hartruisje,dezelfde garanties van de fokker gekregen na een paar maanden uitgebreid onderzocht door een door de fokker betaalde en uitgekozen specialist.
De hond was er overheen gegroeid en is op latere leeftijd gestorven aan kanker.
Een vriend van mij had het zelfde met zijn pupje. Ze is in,iddels 5 en het hart ruusje is bijna verdwenen.
Mijn moeder is 81 met hartruis.
Garantie voor het leven, heeft niemand.
Bedankt voor jullie reacties allemaal! Als het goed is heb ik morgen contact met de arts die de echo heeft gemaakt. Hopelijk kan ik op basis daarvan de knoop doorhakken.
Tja lees hier ook even; https://www.mcvoordieren.nl/hartruis-bij-de-hond
En neem dan wel een verzekering. als dat nog kan durft U nog te leigen je weet immers echt dat de pup wat mankeert..
Ik snap je wel heb zelf ook labradoodles, en je moet er inderdaad lang op wachten..
en ze zijn erg duur
dat de fokker de pup zelf houd als jullie hem niet willen
net als dat je hem gratis krijgt.
Deze 3 dingen geeft toch een beetje te denken.
Is het een ALAeu fokker??
De fokker zal dan waarschijnlijk ook zeggen de aan het hart gerelateerde dingen betaal ik de rest doen jullie zelf... maar ja dat is in de praktijk toch lastig.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?