pup met aangeboren megaoesophagus

A.s. zaterdag komen eindelijk onze 2 oud duitse herder pups. We hebben ze niet bij een officiële fokker vandaan maar wel bij mensen die weten wat ze doen en erg goed zijn voor de pups. nu had 1 van de 2 pups overgegeven en zijn ze ermee naar de dierenarts gegaan. die heeft ze uiteindelijk doorgestuurd omdat hij het niet precies kon zeggen. bij de kliniek kwam er megaoesophagus uit.. de mensen zijn heel eerlijk en hebben ons van alles op de hoogte gehouden en nu dit verteld met de vraag of we hier goed over na wilden denken of we dit zagen zitten. Nu hebben we besloten deze pup inderdaad alsnog te nemen met het risico dat hij minder oud zal worden en wat meer tijd te nemen rondom eten e.d. 

nu mijn vraag: hij heeft na die 1e keer (dat ze naar de da zijn gegaan) alles netjes binnen gehouden en heeft nergens last van. hij is superfit en eet gewoon vanaf de grond. bestaan er dus verschillende gradaties o.i.d. in deze aandoening en is de kans dat het over een tijdje erger wordt groot ? zijn er mensen die hier ervaring mee hebben?

we moeten straks natuurlijk de puppycursus doen en ik hoop wel dat we gewoon kunnen belonen zonder dat alles er steeds uit komt.. 

http://www.dierenkliniekmaaspoort.nl/info/k-o/megaoesophagus/

Is er verder onderzoek gedaan? Als er geen aanwijsbare reden is, lees ik in de tekst, dan is de kans dat de hond vroegtijdig komt te overlijden groot. Vraag is of je dit wilt. Neem aan dat je niet de hoofdprijs voor de pup hoeft te betalen? Hoe gaat dat met alle medische kosten? Staat de fokker jullie daar in bij, hebben jullie een spaarpotje voor dit soort dingen? 

Ik zou er toch wel even heeeeeeeeel diep over na denken om deze pup te nemen.
Indien ja , bewonder ik jullie voor de beslissing.
Ik veronderstel dat je voor deze pup NIETS hoeft te betalen.

Heftig hoor.

Wel mooi dat jullie deze pup een kans willen geven.

Ik zou wel heel goed in de gaten houden of het leven van deze hond hondwaardig blijft.

Uit het verleden herinner ik mij een verhaal over een hond, die rechtop in een stoel zittend, moest eten. Er stond ook een foto bij; het was een bull-achtige.

http://www.dierenartsgestel.nl/article/pup-frummel-megaoesophagus-oftewel-slokdarmverwijding

Oud topic op dit forum over deze aandoening

http://www.hondenpage.com/hondenforum/35305/4/megaoesophagus---laten-inslapen?.php

Ik hoop dat je hond nog geruime tijd een goed leven kan hebben.

Maar twee pups uit hetzelfde nest?

Hoe zit dat dan met dat littermate gedoe? 

Vooral als er dus waarscheinlijk 1 vroeg overlijd.

Ik vind het heel dapper en knap dat je toch voor deze pup gaat maar ik vraag me af hoe het verder allemaal gaat lopen. 

hier staat ok het een an ander..https://www.mcvoordieren.nl/megaoesofagus

Ik dacht wat is dat dan.. ik lees en herken dit verschijnsel! Doet onze hond ook weleens... 4 a 5 keer per jaar...

Hij heeft al een hoge bak om te eten. en eet al 3x per dag.

Ik vind het wel een reden om echt elk jaar zijn bloed te laten bekijken maar dat moet toch al voor de addison.

 2 pups uit eenzelfde nest is lastig.

Die gaan heel erg aan elkaar hangen, ontwikkelen vaak niet een eigen ikje.

Je zal dus heel veel alleen op pad moeten gaan en doen. Kost je enorm veel tijd, om dat in goede baanen te leiden.

Ik zou de zieke pup absoluut niet nemen.

Hij zal niet oud worden en dan zit je met een pup die hem nodig heeft.

Zal de ander weg kwijnen......

"Twee pups uit een zelfde nest is lastig",

dat kan ik beamen. Ik loop in het vaak met twee broertjes als zij in het dierenpension zitten. Ze zijn nu ongeveer anderhalf, denk ik. Ze lopen constant 'te keten' met elkaar en kennen hun eigen naam niet eens.....! Als je er een roept kijken ze allebei (niet) om!

Die zijn dus niet apart opgevoed.

Is het daadwerkelijk zo dat honden met deze aandoening minder oud worden? Ik heb wel eens vaker wat gezien over honden met deze aandoening maar kan me dit niet specifiek herinneren. Ik kan nu ook geen bron vinden die dat suggereert. Als je de hond met genoeg zorg behandeld en een vast drink en eet schema aan zult houden zou het overgeven eigenlijk niet voor hoeven komen. 

Als je inderdaad zo'n eetstoel bouwt en hem dat vanaf jongs af aan aanleert zou dat niet zo'n probleem hoeven te zijn, lijkt mij. Ja voor zo'n grote hond zou dat een soort troon moeten worden wat veel plaats in beslag neemt maar verder..? Drinken is lastiger op zomerdagen lijkt me. Je gaat niet even het bos in als je hond niet even snel kan drinken. En je moet zorgen dat je hond genoeg drinkt. Misschien is dit wel lastiger als er een "goede hond" bij is. Omdat er dan wel drinken staat. En als hij dat drinkt zal hij overgeven. Het maagzuur beschadigd de slokdarm als dit vaak gebeurt wat ook voor problemen kan zorgen en niet wenselijk is. 

Ik vind het hele "ik zou de pup niet nemen" altijd een beetje moeilijk. Afwijkingen horen bij het leven een hond is geen product wat altijd 100% hetzelfde is of precies is zoals in de "handleiding" beschreven. Als we nu met zijn allen roepen:"geef die pup vandaag nog een spuitje!" dan is het hier ook te klein. Terwijl iedereen weet dat die pup ergens terecht zal moeten komen. 

Ze weten nu waar ze aan toe zijn, want de verkoper is eerlijk geweest. Ik zou eens op YouTube rondsnuffelen naar hoe de dag van zo'n hond eruit ziet. En hoe dat gaat... Daar je keuze op baseren. En ook of je dit werkbaar kunt maken met een andere hond erbij. Of neem je daar de drinkbak van weg..? JIJ zult ten alle tijden moeten zorgen dat de zieke hond zijn vocht en voedsel binnen krijgt. Als een soort baby die dat zelf ook niet kan regelen. Dat lijkt me persoonlijk het lastigst. En wellicht is dit beter te doen als je alleen die hond hebt. En geen andere erbij maar dat is mijn eigen gedachte. 

Het is de combinaite van 2 pups uit een nest en een met een aandoening, die misschien niet oud zou worden.

2 pups uit een nest is al niet echt aan te raden.

Ik denk dat je prefentief maagbeschermers zou moeten geven en iets als Johannusbroodpitmeel. Dat verdikt de voeding, als het terug komt, zal het zo misschien minder makkelijk in de longen stromen en idd eet maatregelen nemen.

Het gevaar dat voedsel in de longen komt, dat te weinig voeding of vocht in de maag komt, uitdrogen, vermageren. Ontstekingen, irritaties.

Na het eten een lange periode, niet languit liggen, niet spelen, rechtop blijven en dat met een pup.

Ik zou het risico gewoon niet durven nemen.

@ Obi en Suzanne en Luca..

Hier lopen 2 honden waarvan er 1 het ook heeft... en ja er staat altijd water,

niet languit liggen, niet spelen dat gebeurt hier gewoon wel..

dat te weinig voeding of vocht in de maag komt, uitdrogen, vermageren. Ontstekingen, irritaties.   deze dingen herken ik dus ook niet...

Dat verdikt de voeding, als het terug komt,  lijkt me niet hier worden er brokken gegeten die zijn dus al dikker.

Wat we hier zien is dat de voerbak met smaak wordt leeg gegeten en  dan drinkt hij ook van het water.

dan loopt hij naar zijn mand zo,n 6m meter verder op. En soms hoor je dan gespetter en daar ligt de hele maaltijd met water.. En staat hij erbij met een hoofd van uhm oepsie.. is verder ook kiplekker dan. (lees niet misselijk)

ik heb alleen niet geweten dat het megaoesophagus heet.

Weet jij dan wel zeker dat wat jij nu op noemt precies is waar het hier over gaat? (Niet verkeerd bedoeld hoor, maar heb je ooit de diagnose gekregen bij de dierenarts?) Er gaan nogal wat onderzoeken aan vooraf voordat dit met zekerheid kan worden vastgesteld. Het komt ook alleen meer voor bij bepaalde rassen, waaronder de Duitse herder. 

Er kunnen tig van afwijkingen zijn die soortgelijke symptomen lijken te laten zien maar dit niet zijn. Het is namelijk evengoed een zeer zeldzame aandoening. De eerste keer dat ik het zag was ik er nogal verbaasd over, het ziet er zo maf uit zo'n hond in zo'n stoel maar het is pure noodzaak. Honden met deze aandoening kunnen echt niet fatsoenlijk eten zonder zo'n stoel, het gaat gewoon compleet mis en dat wil je niet want het braken veroorzaakt schade aan de slokdarm. Wat kan  lijden tot ontstekingen maar in het ergste geval ook het ontwikkelen van kanker. Het enige wat deze honden kan helpen is simpelweg zwaartekracht. Vandaar de rare positie in de stoel en deze vraag. 

 Er zijn best veel honden die last hebben van regurgitatie.

Jij zegt 5 a 6 keer per jaar.

Bij megaoesophagus is het vaak na bijna elke maaltijd.

Dat is wel even een verschil van dag en nacht.

Ik bedoel dit niet aanvallend maar je hebt je hond nooit laten onderzoeken op megaoesophagus dus je kunt niet zo praten als hoe je nu doet.

@ Nori en OBbi..

er zijn 2 vormen ervan, een die vanaf pup er is lijkt ook erfelijk en een secundaire vorm. die zal onze hond hebben.

Jullie hebben wel gelijk, ik heb geen officiële diagnose.

Wel lees ik dat de ziekte van Addison een achter liggende oorzaak kan zijn. En dat heeft hij wel. en nog veel meer.

Wel ben ik vanaf pup heel alert op het feit dat er niet gelijk gerent wordt na het eten, maar dat meer met het oog op een maagkanteling.

Maar wat ik ervan lees klopt het wel met wat ik zie. Als ik bij de dierenarts kom zal ik er naar vragen. Maar of ik dan ook echt zo'n foto laat maken vind ik de vraag. Hij heeft al zo veel gedoe, en ook epilepsie, dus wil ik zo weinig mogelijk gezeur aan zijn lijf!!

Overigens heb ik nergens kunnen vinden dat de hond bijna elke maaltijd eruit gooit.. je leest niets over een frequentie daarvan. en ik heb toch echt goed gezocht.

ik zal even reageren:

de keuze voor 2 pups tegelijk is een lange periode van denken en zeker weten dat we het willen vooraf gegaan. we zullen de honden gescheiden trainen, uitlaten en zelfs naar een aparte puppycursus. 

we krijgen de pup met megaoesophagus inderdaad gratis en de fokker betaald de kosten die gemaakt zijn bij de kliniek e.d.

het water willen we al op een verhoging hangen zodat hij met zijn voorpoten op een krukje moet staan om erbij te kunnen. zo kunnen ze wel altijd drinken en ook beide. rond de maaltijden willen we dan nu al gaan trainen voor het blijven zitten e.d. 

Gewoon uit nieuwsgierigheid. Heb je hier ook met je eigen dierenarts over gehad? Ik heb nooit een hond gezien vanaf pup met deze aandoening. Als hij nu nog vanaf de grond kan eten denk ik dat het er vanaf hangt hoe zijn groei de afwijking die al in zijn slokdarm zit zal gaan beïnvloeden. Als hij  nu pas rond de 8 weken oud is dan gaat er nog enorm veel veranderen in zijn lichaam. Ik denk niet dat je erop moet rekenen dat hij het straks nog zo kan. Tenminste ik zou zelfs van het ergste uit gaan. Dat is dat de hond straks niet meer kan eten " hoe een hond dat doet" op vier poten, staand. Maar een dierenarts kan je dat vast vertellen. 

Mijns inziens kunnen honden met deze aandoening wel gewoon een "normaal" honden leven hebben zolang je maar rekening houdt met de maaltijden en het drinken daar moet je heel strikt in zijn. Het eten moet letterlijk zakken en dat duurt even. Drinken zal een minder groot probleem zijn gok ik aangezien dat vloeibaar is. 

Persoonlijk vind ik het erg tof dat jullie toch ook voor deze hond gaan. Iedereen en alles heeft iets mis toch? Ook al zie je het vaak gewoon niet en kom je er later achter.  Ik denk dat het bij deze aandoening vooral het jezelf (en de hond) aanleren van gewoontes is. Op een gegeven moment weet je niet beter en de hond ook niet en is het gewoon zo. 

Heb je al namen voor je tweetal?

 onze eigen dierenarts ga ik morgen bellen. ook wil ik zelf meerder klinieken bellen en informatie vragen. ze zijn met hem naar een gespecialiseerde kliniek hiervoor geweest en rontgenfotos wezen dit uit.

we gaan zelf inderdaad al vanaf zaterdag hem trainen met zittend eten etc. zodat het een gewoonte is en hij niet beter weet. ik heb liever dat hij maar een jaar leeft zonder er last van te hebben dan 8 weken zonder echt iets te hebben. 

we zijn al lang blij dat de fokker deze onderzoeken heeft willen doen en zo eerlijk is. het had ook kunnen zijn dat we er pas later achter kwamen.. !

Ja die hebben we :) Shira en Rinty (degene waar het over gaat ^.^)

Het schijnt vaker bij Duitse herders voor te komen. Mogelijk zou je moeten rekenen op een operatie. De prognose er van is niet zo gunstig. Aanmodderen door het op zijn beloop te laten, kan in geval van puppy erg lullig uitpakken. Ik zou linea recta mijn onderzoeken via een specialist (Utrecht) uitgezocht willen hebben en daar ook mijn info gaan halen, zonder tussenkomst van dierenarts, omdat dit zijn specialisme niet is. Pup had ik niet gekocht bij zomaar wat fokkers die gezondheid in het algemeen niet laten testen. Sterkte er mee.

Heel veel sterkte, ik volg graag mee hoe het met de pup gaat! 

Ik hoop dat ze lekker oud mag worden met niet te veel last.

Ik heb zelf een hond gehad met megaoesofagus.

Zal zijn verhaal hier neerzetten zovlug ik iets meer tijd heb.

Na het eten moet hij rechtop gezet worden omdat het eten zelf niet door de slokdarm naar de maag gaat.

Bij ieder eten moet hij 15 tot20 minuten op zijn kont zitten met lijf omhoog.

Vaak beetjes eten en drinken.

Heb er mijn leven voor stopgezet.

Was gemiddeld 6 uur per dag bezig met zijn eten en drinken.

En na 3 jaar de strijd verloren. Ondanks diagnose en begeleiding door een specialist.

Zyrko heeft dit op latere leeftijd gekregen.

Normaal is deze aandoening aangeboren en heel zeldzaam ontwikkeld een volwassen hond dit.

 Zelf een hond gehad met door specialist gestelde diagnose megaoesofagus.

En Zyrko kon het laatste jaar niet meer zelfstandig eten of drinken.

Hij had het in de mond, slikte....en het kwam meteen terug als ik hem niet recht hield. En dat bij alles....bij ieder eten of drinken.

Rechtop houden zodat het eten zelf naar de maag zakt door de slokdarm.

Er bestaan speciale stoelen voor de honden met deze aandoening.

Een pup kun je dit leren maar Zyrko (8 jaar)  kon dit niet meer leren om zittend in zo'n stoel te eten.

Ondanks alle zorgen, zie bericht hierboven, is hij gestorven aan ondervoeding en nierfalen door vocht gebrek.

De verhalen die ik hier lees kloppen niet.

Tranen lopen over mijn wangen want ik weet wat die aandoening inhoud als een hond deze heeft en hoe deze ziekte verloopt.

.....geen ervaring met deze aandoening, je kan je hond aanleren om voorde bak te gaan zitten om te drinken en te eten, en je kan de bak zo hoog mogelijk zelf maken....

 Er valt niets aan te opereren, wat ik er van heb gelezen.

Bij deze aandoening "kneedt" de slokdarm het voedsel niet naar beneden Willemijn. Een gezonde slokdarm doet dit wel dmv perostaltische bewegingen door de spieren in de slokdarm. Zonder dat heb je een nauwe pijp die vol komt te staan met voedsel na het slikken. Een hond eet op 4 poten en zal geen mogelijkheid hebben om het voedsel naar de maag te krijgen. Het moet namelijk iets omhoog en dan in de maag in zien te komen.  En dat kan niet zonder werkende slokdarm. Het blijft bij dit soort honden zitten bovenin de slokdarm en alles opstoppen tot de hond gaat kokhalzen en alles eruit komt. 

@Brigitte: klinkt heftig. Wat voor hond had je, was hij erg groot? Ik denk dat het inderdaad wel heftig kan zijn. Maar ik denk ook dat er nogal een verschil in zit bij deze aandoening. Als je een slokdarm hebt die nog 50% functioneert kun je daar nog iets mee in tegenstelling tot 1 die nagenoeg helemaal niet meer kneedt. Met alles wat nog deels werkt kun je nog iets. 

Ben ik misschien hart, ik zou zo een pup laten inslapen.

Wat ik hier lees, het is een hele nare aandoening, zwaard van Damocles.

Ze kunnen verhongeren, uitdrogen (nier falen) ze kunnen stikken en wat al nog meer. 

In mijn ogen is dit een grote lijdens weg een groot risico.

" Ben ik misschien hart, ik zou zo een pup laten inslapen.
 
Wat ik hier lees, het is een hele nare aandoening, zwaard van Damocles.
Ze kunnen verhongeren, uitdrogen (nier falen) ze kunnen stikken en wat al nog meer. 
 
In mijn ogen is dit een grote lijdens weg een groot risico. "

Suzanne en Luca

 Ik denk niet dat je dit nu kunt stellen omdat niet elke hond deze aandoening in dezelfde mate heeft, zo zwart/wit is het niet. Op internet zijn honden te vinden die toch een "normaal" leven lijken te kunnen hebben. Ja, ze moeten raar rechtop eten en op vaste tijden, niet teveel, niet te vast etc. 

Deze hond is nog zo piepjong...stel je voor dat hij een slokdarm ontwikkeld (met zijn volwassenheid) die 80% functioneert. En zijn klepjes werken. Dat hij geen ontstekingen zal krijgen omdat hij vanaf pup alles rechtop leert te eten. Drinken minder een probleem is dan vast voedsel omdat het vloeibaar is en makkelijk zakt? Misschien zijn er zelfs wel honden die deze diagnose hebben die wel staand kunnen eten maar absoluut geen vaste hondenbrokken mogen eten, omdat dat opstopt maar "vleespap" niet uit een antischrokbak omdat dat minder moeite kost om naar beneden te kneden. Ik noem maar wat daarom zou ik dat eerst afwachten en informatie verzamelen. En de dierenarts eens bellen inderdaad.. 

"  Er valt niets aan te opereren, wat ik er van heb gelezen. "

Suzanne en Luca

Dat valt er wel. Ik ken Duitse herders die geopereerd zijn om nog erger te voorkomen. Overigens niet hier in Nederland, maar in Engeland en 1 in Amerika.

Ter aanvulling, de info hierover van een dierenarts die daar ook ervaring mee heeft:
http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtopic.php?f=16&t=214098

Daarom, eerst goed onderzoek bij specialist met ervaring op dit gebied. Maar buiten dat, ik had zelf de pup niet genomen. Dat vooropgesteld.

 Oke, dan had ik een te zwart beeld, had alleen  nare ervaringen gelezen.

Je hebt wel gelijk, dat jonge honden zich nog aan het ontwikkelen zijn. Het kan idd verbeteren.

Vloeibaar voedsel lijkt mij een goed idee. Zelf van  brok een dunner papje maken en meerdere keren per dag kleine beetjes voeren.

De tijd zal het leren.

Dank voor je opheldering! 

 Dus toch. Ik had gelezen, dat het geen optie was, maar dat was dus alleen in NL.

"  Dus toch. Ik had gelezen, dat het geen optie was, maar dat was dus alleen in NL. "

Suzanne en Luca

Doorverwijzing naar Duitsland is een advies, omdat hier in Nederland de expertise hiervoor mogelijk niet is. Die doorverwijzing moet mogelijk dan wel vanuit specialist plaatsvinden. Maar wat ik eerder al schreef. Ik had deze pup niet genomen, zowieso niet uit ongeteste ouders.